شهزاده رویای من -_-_- شهاب حسینی

به رهی دیدم برگ خزان  *** خواننده شکیلا
www.parsam.mihanblog.com

به رهی دیدم برگ خزان

Where Do We Go

دو تا چشم سیاه داری - فریدون فروغی
Fereydoun Foroughi

Do ta Chashme Siah Dari

چقدر ساده بهم ریختی روان مرا
بریده غصه دل کندنت امان مرا
قبول کن که مخاطب پسند خواهد شد
به هر زبان بنویسند داستان مرا
گذاشتی از منو شبهای خالی از غزلم
گرفته حصرت دستان تو جهان مرا
سریع پیر شدم آنچنان که آینه نیست
شکسته در دل خود صورت جوان مرا
به فکر معجزه ای تازه بودم آنگاه
خدا گرفت به دست تو امتحان مرا
سریع پیر شدم آنچنان که آینه نیست
شکسته در دل خود صورت جوان مرا
به فکر معجزه ای تازه بودم آنگاه
خدا گرفت به دست تو امتحان مرا
نه تو خلیل خدایی نه من چو اسماعیل
بگیر خنجرو در دم بگیر جان مرا
تو را به حرمت عشقت قسم بیا برگرد
بیا و تلخ تر از این نکن دهان مرا
چه روزگار غریبیست بعد رفتن تو
بغل گرفته غمی کن آسمان مرا
تو نیم دیگر من نیستی تمام منی
تمام کن غمو اندوه میان مرا
سریع پیر شدم آنچنان که آینه نیست
شکسته در دل خود صورت جوان مرا
به فکر معجزه ای تازه بودم نا آگاه
خدا گرفت به دست تو امتحان مرا
سریع پیر شدم آنچنان که آینه نیست
شکسته در دل خود صورت جوان مرا
به فکر معجزه ای تازه بودم نا آگاه
خدا گرفت به دست تو امتحان مرا

Nim Digar WwW.Pop-Music.Ir

امیر عظیمی - نیم دیگر

Ali zand vakili - Bahare Shiraz | علی زند وکیلی - بهار شیراز

تصور کن (به انگلیسی: Imagine). ترانهٔ مشهور آرمان‌شهری تصنیف‌شده و اجراشده توسط جان لنون است که در آلبومی به همین نام در سال ۱۹۷۱ منتشر شده‌است. در حالی که در طی این سال‌ها نسخه‌های متفاوتی از این ترانه توسط اشخاص مختلف اجرا شده‌اند، نسخهٔ اصلی با آوازی موقرانه و صدای پیانویی مسحورکننده، کیفیت موسیقایی خود را حفظ کرده‌است و در برنامه‌های رادیو و غیره هنوز هم پخش می‌شود. در فهرست مجلهٔ رولینگ استون از بهترین ترانه‌های راک تمام دورانها که بر طبق نظرخواهی از اهل فن منتشر کرده‌است، این ترانه رتبهٔ سوم را کسب کرده‌است.

لنون این ترانه را ترانه‌ای «ضد مذهبی، ضد مهین‌پرستانه، ضد رسم و رسوم عرفی، ضد سرمایه‌داری» معرفی می‌کند که «به دلیل ظاهر زیبا و غلط انداز پذیرفته و محبوب شده‌است».[۱]

در این ترانه لنون از ما می‌خواهد که تصویری آرمانگرایانه‌ای را در ذهن تصور کنیم که در آن «بهشت و جهنم وجورد ندارد»، «هیچ کشوری وجود ندارد»، «هیچ دینی نیست»، «تملک وجود ندارد» و «چیزی ارزش کشتن و مردن را ندارد». افراد در این جهان آرمانی «به صلح و صفا زندگی می‌گذراند» و «در همهٔ دنیا با هم سهیم‌اند». البته شک در مورد امکان وقوع چنین توصیفاتی در خود ترانه نیز ابراز می‌شود.

با وجود اینکه تصور می‌شده‌است که متن این ترانه کاملاً زادهٔ ذهن لنون و دید صلح‌طلب او به جهان بوده باشد، اما شاه‌بیت (ترجیع‌بند) این ترانه از یوکو اونو همسر جان لنون است. وی که کودکی خود را طی جنگ جهانی دوم در ژاپن گذرانده‌است، جملاتی این‌چنینی را در حدود سالهای دههٔ ۱۹۶۰ پیش از آنکه لنون را ملاقات کرده باشد در اشعارش آورده‌است. در مصاحبه‌ای که چهار روز پیش از قتل لنون انجام شده‌است، او اذعان می‌کند که یوکو هم باید به عنوان تصنیف‌گر این ترانه شناخته شود. در همین مصاحبه او اعتراف کرده‌است که در زمان انتشار این ترانه، اعلام نقش یوکو در مورد متن ترانه را نمی‌توانسته بدلیل دید بسیار مردانه‌اش بپذیرد.در هر صورت این ترانه به مشهورترین ترانهٔ لنون و امضایی برای او تبدیل شد.


تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته!
جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخته خوشبخته!
جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نیست!
جواب هم‌صدایی‌ها پلیس ضد شورش نیست!
نه بمب هسته‌ای داره، نه بمب‌افکن نه خمپاره!
دیگه هیچ بچه‌ای پاشو روی مین جا نمی‌زاره!
همه آزاده آزادن، همه بی‌درد بی‌دردن!
تو روزنامه نمی‌خونی، نهنگا خودکشی کردن!

جهانی را تصور کن، بدون نفرت و باروت!
بدون ظلم خود کامه بدون وحشت و طاغوت!
جهانی را تصور کن، پر از لبخند و آزادی!
لبالب از گل و بوسه، پر از تکرار آبادی!

تصور کن اگه حتی تصور کردنش جرمه!
اگه با بردن اسمش گلو پر میشه از سرمه!
تصور کن جهانی را که توش زندان یه افسانه‌س!
تمام جنگای دنیا، شدن مشمول آتش‌بس!
کسی آقای عالم نیست، برابر با هم‌اند مردم!
دیگه سهم هر انسانِ تن هر دونه‌ی گندم!
بدون مرزو محدوده، وطن یعنی همه دنیا!
تصور کن تو می‌تونی بشی تعبیر این رویا!


تصوّر کن - سیاوش قمیشی

Mohammadreza Alimardani - Na

یه جا اگه قبله ی حاجات بود،صد جا دیگه دارِ ِ مکافات بود!!
قلبم گرفت ای نازنین! نفس دیگه نفس نیست!
آه این زمین و سرزمین واسم به جز قفس نیست ...
تا کی بگم آه ای خدا؟ مگه دل ِ درد آشنام، هرچی کشیده بس نیست؟ رنجی که دیده بس نیست؟

ترانه ِ قلبم گرفت ؛ با صدای هایده ، شعر ِ لیلا کسرا (هدیه) و آهنگ و تنظیم ِ محمد حیدری .........


قلبم گرفت - هایده - لیلا کسرا ( هدیه ) - محمد حیدری

خیــلی وقــت پیــشا شــنیـدی یـا اصلـاً نشــنیــدی - قسمت سـوم ♪
_____________________________________________________

نام قطـعه ♫ سـوغـاتـی

خــواننده ♫ هـــایــده

ترانه سُـرا  ♫ اردلـان سـرافــراز

ملـودی ♫ محــمد حـیـدری

 آهنگسـاز و تنظیم ♫ ناصــر چشــم آذر (به روایتی آندرانیـک)

تاریخ انتشــار ♫ ســالِ 1355

درمورد کــار ◄

ناشر ترانه، کمپانی «آرگامان» است که پیش از انقلاب  در ایران فعالیت داشت.

محمد حیدری در فیلم مستند «سخن از هایده»، ساخت این اثر را به ترانه «چراغ» با شعری از اردلان سرفراز و با صدای مهستی پیوند می‌دهد و می‌گوید که «سوغاتی» نیز قرار بود با صدای مهستی اجرا شود ولی به یاد ندارد که چگونه توسط هایده خوانده شد.

این ترانه در سال‌های پس از درگذشت هایده، بارها توسط خوانندگان گوناگون مانند شکیلا، هنگامه ، شنی و یاسمین لوی بازخوانی شده‌است.

پ.ن. : اصن یه حالیه این آهنگ ... هیچ غم و غصه ای هم نداشته باشه اشکتو در میاره :((

_____________________________________________________

ســوغــاتـی - هـایـده

میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم؟
میشه ببندی بالمو ؟.اخه شکسته بالم
میفهمی چی میگم بهت..میبینی خستگیمو
میشه بزارم پیش تو..چند روزی زندگیمو
میشه بشینی پیشمو و یه شعر برام بخونی؟
امشب یه کم تنها شدم میشه پیشم بمونی؟
انگار یه بغضی تو گلوم داره شکسته میشه
اینجوری که پلکای تو هی باز و بسته میشه
میشــه نوازشـم کنـی وقتـی گرفتــه حالــم؟


Navazesh siyavash Ghomeishi

Niloufar.Sa