Parviz Maghsadi - پرویز مقصدی

نفرین شعر از پرویز وکیلی آهنگ از پرویز مقصدی آواز: آرتوش

Nefrin Lyrics: Parviz Vakili Music: Parviz Maghsadi Vocalist: Artoush

عروس دریا - مثال تور ماهیها- با صدای ویگن شعر از پرویز وکیلی آهنگ از پرویز مقصدی
ترانه فیلم عروس دریا

Arouse Darya Lyrics: Parviz Vakili Music: Parviz Maghsadi Vocals: Vigen

ترانه‌ی «سفرنامه» - شعر + آهنگ + صدا: شهیار قنبری - تنظیم: عبدی یمینی - 1994

اونیک - گاهی خنده گاهی گریه

Poem : Ardalan Sarfaraaz
Music : Parviz Maghsadi
Arrangement : Varojan


Maahie tonge boloor-Leila forouhar

چه صبوره دل من!
نسخه ی پالایش شده از نوار کاست
شاعرترانه: فرهاد شیبانی
سازنده ملودی ترانه: تورج شعبانخانی
تنظیم کننده ی موسیقی ترانه: اریک
خواننده: سیمین غانم
پالایش صدا: علی منهوبی
صدابردار و میکس کننده ی صدای سازها و خواننده:؟
استودیوی ضبط:؟

ترانه «چه صبوره دل من»- با صدای سیمین غانم

facebook.com/Lonely.TanhayeAval
از برت دامن کشان، رفتم ای نا مهربان

از مـن آزرده دل، کـی دگـر بینـی نشان

رفتم که رفتم؛ رفتم که رفتم


از من دیوانه بگذر ، بگذر ای جانانه بگذر

هـرچـه بـودی، هـرچـه بـودم، بــی خـبر

رفتم که رفتم، رفتم که رفتم


شـمع بزم دیـگران شو، جام دست این وآن شو

 هرچه بودی، هرچه بودم بی وفا رفتم که رفتم


بـعـد از این، بـعـد از این، کن فراموشم که رفتم

دیـگر از، دسـت تـو، مـی نـمـیـنوشم که مستم


با دل زود آشـــــنــــا، گـــشــتــم از دامــت رهــا

بی وفـا، بی وفـا، رفتـم که رفتم، رفتم که رفتم



من نگویم که به درد دل من گوش کنید

بهتر آن است که این قصه فراموش کنید

عاشقان را بگذارید بنالند همه

مصلحت نیست که این زمزمه خاموش کنید 

Marziyeh - Raftam Ke Raftam

رامش و فریدون فرخزاد.افسوس

Mohammad Motamedi - Yalda | محمد معتمدی - یلدا

حسین قوامی (فاخته) متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است، او از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودند، حسین خان اسماعیل زاده، همان کسی که صبا، مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی را آموزش داده بود در همسایگی وی بود. هنگامی که حسین خان اسماعیل زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده دار شود که با مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.

در آن زمان با دید خوبی به موسیقی نگریسته نمی‌شد و دلیل مخالفت پدر حسین قوامی نیز همین بود، از آنجا که حسین قوام به خوانندگی علاقه داشت و حسین خان اسماعیل زاده نیز مشوق او بود دلسرد نشد. وی به آهستگی با گوش گرفتن آثار خوانندگان آن زمان و تقلید از ایشان به تجربه اندوزی پرداخت، با رسیدن به سن بلوغ محرمانه در نزد عبدالله حجازی آموزش دید، عبدالله حجازی به ردیف‌های آوازی مسلط بود . در سال ۱۳۲۵ از سوی مستعان رییس رادیو به او پیشنهاد کار در رادیو داده شد، محمود قوام به دلیل شرایط خانوادگی و مخالفت ایشان این پیشنهاد را به این شرط قبول کرد که در رادیو به عنوان ناشناس معرفی شود. با همکاری مجید وفادار، حمید وفادار و یا علی تجویدی آغاز به کار نمود، پس از مدت شش ماه روح الله خالقی نام مستعار فاخته را برای وی برگزید. او مجموعا ۲۹ سال از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۵۴ در رادیو مشغول به کار بوده‌است. از شاگردان نامی او می‌توان از مجید نجاهی و علی تحریری نام برد. حسین قوامی در سنین ۸۰ سالگی به خوبی می‌خواند. حسین قوامی پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد.


ای جوانــــــی 
رفتی ز دستـــم ، در خون نشستــم 
جوانــــــی، کجایــــی 
چرا رفتـــی که من بر تو عهدی نبستم
غم پیری ، نبود دیری ، که در هم شکستــم
چه امید به کف داده ام را یگانی 
کنون حسرت برم روز و شب بر جوانی
نه هوشیار و نه مستم
ندانم که چه هستم
جوانی چو رفتی تو ز دستم
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
جفا کن که بودم دردا که دیدم از مهربانان ، نامهربانی
غمت را نهفتم در سینه اما با کس نگفتم راز نهانی
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
چو این دل به نشا دادم
که چون جویم از رهابم
امیدم کجایــــی ، کجایـــــی

اگر در برم نیایــــی ، بخوانم با سوز هجر و داغ جدایـــــی
بخوانم با سوز هجر و داغ جدایــــی

جوانی - قوامی

یاد اون روزهای خوب

یاد اون روز های شاد

یاد اون روزهای روشن دلم رو خون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

حالا که عاشق اون چشما شدم

واسه خاطر تو رسوا شدم

از دلت عشقم رو بیرون میکنی

دلم رو خون میکنی

دلم رو خون میکنی

یاد اون روزهای خوب

یاد اون روز های شاد

یاد اون روزهای روشن دلم رو خون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

تو برام دونه پاشیدی تا که من

چشمام رو بستم و رام تو شدم

حالا که کفتر بام تو شدم

دلم رو خون میکنی

دلم رو خون میکنی

یاد اون روزهای خوب

یاد اون روز های شاد

یاد اون روزهای روشن دلم رو خون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

غم عشقت منو داغون میکنه

یاد اون روزای شاد (غم عشقت منو داغون میکنه ) ......... داریوش ، نلی ، ماسیس ، کیوان ، اونیک

گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تَبَر هاتان زخم دار است
با ریشه چه میکنید ؟
گیرم که بر سرِ این بام بنشسته در کمین پرنده ای
پرواز را علامت ممنوع میزنید.
با جوجه هایِ نشسته در آشیانه چه میکنید؟
گیرم که میزنید, گیرم که می برید, گیرم که می کٌشید
با رویشِ ناگزیرِ جوانه.... چه میکنید ؟


 
تمام بغض قناری ها
 صداتو ترسونده
اجاق ِ کینۀ پاییزی
 گل هاتو سوزونده
تو اون ستارۀ خاموشی
که خواب تو رو برده
پیام سرخ شقایق ها
 تو قلب تو مرده
چشات مثه شب بارونی 
دلت پر از غم پنهونی
مثه پرندۀ زندونی 
بخون به نالۀ دل
مثال تیغ گل زردم 
یک شعر خستۀ پر دردم
ببین که قایق امیدم ٬ 
نشسته بی تو به گِل
غم غریب کدوم غروبی 
که عطر پاییز گرفته بویِ تنت
نگات به سوی کدوم ستاره است 
که قلب پاره است ٬ به زیر پیرهنت
من و تو چلّه نشین این ٬ شب پر  اندوهیم 
من و تو سایۀ غمگین ٬ غروب رو بروییم
چرا به سفرۀ ما دیگر 
نشانی از نان نیست
به خاکِ غمزدۀ شهرم 
نمی ز باران نیست

Dariush - Boghz داریوش - بغض

آمدنوبهار-سیمین غانم

شعر: بیژن ترقی | آهنگساز: مجید وفادار | آلبوم: اشکم دونه دونه

www.facebook.com/delnavazan.playlist

گل اومد بهار اومد میرم به صحرا
عاشق صحراییم بی نصیب و تنها
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

گر بیام از این سفر ای گل عذارم
از سفر طوق طلا برات میارم
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

ز تو خواهم ز تو خواهم
عهد عشقی که بستی وفا کنی
یاد ما کنی
از چمنها گر گذشتی یاد من کن
گر شنیدی سرگذشتی یاد من کن
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

گل اومد بهار اومد میرم به صحرا
عاشق صحراییم بی نصیب و تنها
خوش ادا بالا بلا شیرین زبونم
مانده ام دور از تو و از آشیونم

آشیونم رو گل خودرو گرفته
سبزه از هر گوشه تا زانو گرفته
گر بیام از این سفر ای گل عذارم
از سفر طوق طلا برات میارم

اونیک - گاهی خنده گاهی گریه

Nima_Ahmadi

Related tracks