poem

Official Music video: https://www.youtube.com/watch?v=A1roQTVj0Q8

Music: "Threnody" by Goldmund. 
- Written and performed by Igor Oro. 

LYRICS
As I stand on this street corner and watch these two roads meet i suddenly feel at peace
Maybe its because at my feet lies the intersection of two distinct paths merging at a point of vulnerability
Maybe because its a reminder of you and me, and the blissful bond we once shared
Without a care in the world, my arms wrapped around you to shelter you from the cold
Two souls kept warm by each others company 
Two hearts dancing in the rain playfully
Two minds with the same thing in mind, you want me to be yours and i want you to me mine
I don't know maybe i'm crazy 
Maybe time has finally out played me 
Maybe i've stopped seeing beauty in the little things
Maybe i've stopped appreciating the gift life brings 
Maybe i'm in over my head,
Or maybe i just miss the familiar contours of your body under the chalk white sheets of my bed
I don’t know, maybe this is normal
Maybe i stopped being myself after you left,
Maybe this is all a test
Maybe i failed and i couldn't clean up the mess
Maybe thats why the rain suddenly feels colder on my skin
Maybe thats why whenever i try to apologize i don’t know where to begin or where to end all these things that i typed up in my mind and i wanna tell you but i just cant bring myself to hit "send".
Maybe i fucked up and i won't admit it 
Maybe i'm a coward
Seems like i've got all the time in the world maybe i should do something about it
I mean, every minute feels like an hour
Maybe i'm a fool for distancing myself from you
Maybe thats why i couldn't admit i loved you
Because for some reason i couldn't accept that maybe, 
just maybe,
You might have loved me too.

<a href="https://theartistunion.com/tracks/b79b26" rel="nofollow" target="_blank">Download for free on The Artist Union</a>

"Maybe" - A Spoken Word Poem

Demet Sağıroğlu - Ağır Roman Bir Vurgun Bu Sevda - Film Müziği

 Merhaba
Sözlerime küfürle başlamak istiyorum
Yani ben Hiroşima’yı duyunca Japon olan ben
Tombul ve yüzü kırışmış kadınları görünce üzülen ben
Kapı pervazlarından geçerken besmeleyi unutunca
Yüzü kızaran köylü adamlardan olmak isteyen ben
Elleri üşüyünce nereye koyacağını bilmeyen ben
Geceleri yatarken kutup ayıları üşümesin diye
Dua eden ben
Dişleri sararmış inşaatçılar yüzünden
Estetik cerrahlarına sarı zarf içinde kınama cezası veren ben
Gazze’ye şiir yazılmaz
Gazze’ye şiir yazılmaz
Gazze’ye şiir yazılmaz
Annem başucuma süt koyardı içeyim diye
Merhamet çok unutkan ah merhamet
Ben, kuliste tek başına ağlayan bir şöhret
Yalnız kalmasın diye salonu kulise taşıdım epey zaman evvel
Hepimiz kuliste yalnız kaldık ne çare
Dindar kuşlar öterken vakitli
Ve vakitsiz havlayan müşrik köpeklere
Elimi kulağıma atıp aryalar okudum
Sesim detone
Allah’ım! 
Haritam nerede, nerede, haritam nerede?
Uzay mekiklerinin arkasından kimse su dökmüyor
Peçetelere yazıp Amerika’ya yolladım bu isteğimi
Yanında bir düzine tabak
Cevap: Kennedy’nin katili benmişim
Hakkında hiç şiir yazılmamış bir kız gördüm diye
O zaman suçlamıştım en son Kennedy’i
Bir de sevsem şu ismimin ilk harfini
Her şey güzel olacak, her şey
Yani ben orkestradan kovulunca berbat duygulara kapılan ben
Karşılıksız mektup yazmada üstüme kimseyi tanımayan ben
İstiklal Marşı’nı iki satır önceden okuyan
İlkokul bir çocuklarının başını okşayan ben
Şimdi nereye koyayım bu heyecanlanmış gövdemi
Nereye, soğuktan üşümüş ellerimi nereye
Ah ben
Ah sen
Ah ben.

Bülent PARLAK 

Haritası Kayıp - Bülent Parlak

"Ben bir şey demesem Allah yine de anlıyordu."

Bülent Parlak

Bülent Parlak - Şubat Kimseye Çekmedi

Bülent Parlak /ya yanlış sıkılıyor canım ya canım yanlış

tortu

o akşam biraz yaprak
biraz beton
biraz şarkıydım
yanlış çekilmişti kol
düğmelere yanlış dokunulmuştu
ters çalıyordu mekikler
gözlerim görmüyordu o akşam
ellerim kör bir dokumacı
torda balıktı ayaklarım

biraz kan
biraz kemik
biraz taş
neye yarar bir bir yoklamak ölüleri
tortulara biçim vermek bu akşam saatinde
neye yarar anılara bağlılık
bin yıl gecikerek eğilmek bu dudaklara
neye yarar
neye yarar
anılar yaşatmıyor duvarda ölen resmi
boşlukta dağılan ize düşmek güç
halkı göçmüş bir obaydım o akşam

ışıklar bir başka dünyadanmışlar gibi pencerelerde
perdeler kapatmıştı mayıs yıldızlarını
şaşırmak birdenbire bir organdı bir yerlerimde
neremi nerelerde bilemiyordum
adım milyonlarca çoğalıyordu
sesimi koparamıyordum seslerden
hergünki kapım gecelerce açılmamıştı sanki
çocuklar radyolar oyuncaklar
birden bire bir uzak yıldıza sanki
karım mıydı dolaşan bir çizgi miydi duvarlarda
ben miydim suda halkalar mıydı
kimin ülkesiydi bu akşam

baktı yüzüme
bir şey demedi

alıp kaçtım yüzümü camdan dışarı
gölge gibi gelip durdu yanıbaşımda
ben nereye baktım
o neye baktı
bu saatler kimin içindi böyle
saksıdaki bu sarmaşık
neler düşünüyordu karşıki yapı
bu kapı neden konuşmuyordu
arabalar ölü taşır gibiydiler caddede

bir şey demedi
bir şey demedim
demedik

bu yıldzlar biliyorum viyetnam'da da
susmuş çakalları kurbağaları
ateşte ve dikende koşuşan  yalınayaklar
ölümden de büyük bir ölüm belki yaşadıkları
korkuların kayguların en saygısalı
bu yıldızlar biliyorum viyetnam'da da


oturmadım sofraya
elini sürmedi ekmeğe
oysa sorardı her zaman
sormadı
ne ben ona bir şey dedim
ne de o bana
bir şey demedik
belki yetmiyordu dilimiz
belki sığmıyordu öfkemiz dilimize
belki ağıtlarda unutulmuştuk

bir kitap çekip kapandım
yüzünü gazeteye gömüp küçüldü
uzak bir kulede bir yeşil birkırmızı
oynaşan köpekleri yabancıların
şimdi saygon'da villaları yabancıların
korku ve sevincin köpecikleri
ne ben anladım okuduğumu
ne o çevirdi sayfaları
kolumdaki saaat uzun bir tren
yüreğim munzur suyu

radyoda hep aynı ses bir şeyler söylüyordu
davul mu teneke mi saz mı keman mı
capon damlasının dehşeti büyüyordu
sarmaşıklı ormanlar yanıp yanıp kül olup
saksıda minik bir sarmaşık sabahı bekliyordu
gece, büyük yaralı büyük bir hayvan
elimi neye sürsem sıcak ve kansı
kolum nerde, nere koşar bu çılgın yürek
niçin daralıyor böyle duvarlar
eşyalar neden böyle iskelet

bütün istasyonları aradık
karanlığı dağıtacak tek bir ışık bile yok
ne müzik ne söylev ne haber
elenen sarı yeşil bir aydınlık
kuzgunlar alıp alıp götürüyorlar bütün gözleri
havada gözsüz gözyaşı ağırlığı
ve havada kan damlayan sorular
o da bilmiyordu neyi aradığını
ben de

gece adım adım ilerliyordu
çocuklar çoktan varmışlardı uykuya
köşebaşlarında cadılar bekliyordu
kim önce düşecekti belli değildi
karanlık kimi kapacaktı belli değildi
mutfakta yarım ekmek durmadan bayatlıyordu
benim bir patronum vardı sabahı bekliyordu
onun bir patronu vardı, işten atmayı
kendimizi ne diye öldürecektik
yaşamak bir ceylan yavrusuydu, allahım
nasıl kana belenirdi o akça göğüs

hasan hüseyin korkmazgil

seslendiren; celal baran yıldırım
müzik; eleni karaindrou - eternity and a day

hasan hüseyin korkmazgil - tortu

seslendiren; eser gökay


          Kurbağalara bakmaktan geliyorum, dedi Yakup
          Bunu kendine üç kere söyledi
          Onlar ki kalabalıktılar, kurbağalar
          O kadar çoktular ki, doğrusu ben şaşırdım
          Ben, yani Yakup, her türlü çagrılmanın olağan şekli
          Daha hiç çağrılmadım
          Biri olsun "Yakup!" diye seslenmedi hiç
          Yakup!
          Diye seslenmedi ki, dönüp arkama bakayım
          Ve içimden durgun ve çürük bir suyu düşüreyim
          Ceplerimdeki eskimiş kağıt parçalarını atayım
          Sonra bir güzel yıkanayım da.
          Ben size demedim mi.

          Evet, kurbağalara bakmaktan geliyorum
          Sanki böyle niye ben oradan geliyorum
          Telaslı, aç gözlü kurbağalara
          Bakmaktan
          Bilmiyorum
          Bilmiyorum, bilmiyorum
          Ben, yani Yusuf, Yusuf mu dedim? Hayır, Yakup
          Bazen karıştırıyorum.

          Bazen karıştırıyorum ya, çok uzun bir gündü
          Sonra bu çok uzun günün sıcak bir günü
          Kediler kırmızı alevler halinde koşuyordu
          Onlar işte hep boyuna koşuyordu
          Birileri çıkıyordu ordan burdan

          Hiç çıkmamak halinde ve olgun
          Birileri çıkıyordu
          Geceden kalma bir lamba yanıyordu, açık
          Bir pencerenin sokağa doğru içinde
          Bu uyum korkunçtur Yakup!
          Yakubun olması korkunçluğudur bu
          Dünyanın insana doğru içinde
          Yakup, Yakup!
          Burdayım, yani ben.. evet, geliyorum
          Lambayı söndürmesinler, geliyorum
          Siz bütün lambaları yakın, evet
          Ben, yani Yusuf, Yusuf mu dedim? hayır, Yakup
          Bazen karıştırıyorum.

          Ve kendine bilinmeyenler yaratan Yakubum ben, iyi ya
          Durduğum bir gündü, diyorum, bütün ilgiler sizin olsun
          Her türlü bir şeyler sizin olsun, ben artık
          Hep böyle istiyorum, ayıp degil ya
          Durduğum bir gündü, diyorum, yüzümü göğe doğurduğum
          Bir gündü ve yaşar gibi kaldığım bir yaşama içinde
          Ve yollarda ölü baykuşlar bulduğum
          Bir ölünün günü boyayan renginde
          Çürük evler bulduğum, içleri sonsuz kayalar
          Kayalardan dondurmalar sorduğum
          Ben, yani Yakup, Yakubun hiç çağrılmamış şekli
          Kim bilir ne diyordum
          (Kim bilir ne diyordu bir baykuş yaratıldığına
          Bir baykuş tarafından
          Ve bütün baykuşlar o bütün baykuşların arasında ne oluyordu
          Ben ne oluyordum.)

          Bütün iskemleler ağır ve hastalıklı
          Bir gidip bir geliyordum kendime aptallaşarak
          Bunu Yakup söyledi
          Dedi ki, çünkü herkes Yakubu yaşıyordu, bense
          Çöllerden ve kızgın güneşlerden icatlar yapıyordum
          Kızgın kağıtların üstüne
          Ve alevler halinde dünya bana dokunuyordu
          Ve ayakta soğuk bir bira içmiş kadar bir anlamım oluyordu bazen
          Ölüyordu ve bir de
          Bir otobüse bindiğim, biletçinin bilet bile kesmek istemediği ben
          Kendimi koruyordum
          Bunu bana Yakup söyledi
          Öyle bir Yakup ki bu, onca din kitaplarının sözünü bile etmediği
          Kimsenin sözünü bile etmediği bir Yakup
          Ben
          Bunu hep biliyorum
          Bunu hep biliyorum ve işte
          Özgürüm, cezasız duruyorum.


Edip Cansever - Çağrılmayan Yakup

Kapı pervazlarından geçerken besmeleyi unutunca
Yüzü kızaran köylü adamlardan olmak isteyen ben


- Bülent Parlak - Haritası Kayıp

AysuHamzakadi / Şimdi Uzaklardasın (Zeki Müren)

Şair Türk İsmet Özel'in, Yûnus Emre Hazretleri'nin "Ah Nice Bir Uyursun Uyanmaz Mısın" adlı şiiri üzerine yaptığı konuşmanın metin halini bağlantıda bulabilirsiniz. 
http://www.wakeup.org/anadolu/02/3/istanbul.html

Ah nice bir uyursun uyanmaz mısın - İstiklâl Korosu

/Leyla′ya, Leyla demek Mecnun′luğa taliplikmiş
şimdi bana Leyla′dan geçmek düşer
bu,
ayrılığın tek çaresiymiş/

gitmeli buralardan
bu su kendini çoğaltıyor seni andıkça
her teşekkürde sen muhakkak karşımdasın
tüm şairler seni tanıyor sanki
hep seni yazıyorlar
ağzımda deniz kokusu
bu vapur da sana boşalıyor ey sevgili!

sen unutulduğun kadar sevgilisin
İbrahim′in yüreğine ateş üfler nefesin
Bak, bu karınca da çatladı merhamet yolunda
seni hangi kavme tufan olarak gönderdiler
ahh Leyla, ey ademoğlunun en büyük imtihanı
sen ve gece, siyah üstüne siyah
bu ceylan da kan kusar ey sevgili!

buralardan gitmeli diyorsam sen elbet
beyaz olan her şeyden
aklımdan, şu çiy düşmüş kirpiklerimden yani
bu yağmur seni hatırlatmalı
bu deniz, bu çay bahçesi başkalarının olmalı

tüm mezarlıklarda geçerli referansın
bu şehir de sen gibi artık
gittikçe unutuldu ölüler
gittikçe sıradanlaştı aşk
anneler bile vazgeçti çocuklarından
sahi ben nesiydim bu aşkın ey sevgili?

ben olmasam da vapur saatinde kalkacak
kadıköy telaşlı, üsküdar mahsun kalacak
o kitapçı bir başka müşteriye hoşgeldin diyecek
artık başka bedenlere iştahlanacak bu yangın ey sevgili

sen başkalarına hazırlanırken
işte o gün gözlerim gözlerin olacak
bir bulut yükünü taşıyamayacak
kan akacak o zaman kan
geçtiğim tüm yollardan geçeceksin
zihninde benden kalma menkıbeler
gözlerinde resmedilmiş karşılıksız bir sevda
tüm telaşlarından sıyrılıp
bir adım daha üsküdar, bir adım daha ayrılık
artık bu ölüyü anmanın vakti gelmiştir ey sevgili!

Numan Arıman'ın Vera şiirinden sonra bir şiirine daha ses olmaya çalıştım. Ey Sevgili şiirinin de kendisine ait olduğunu gördükten sonra bu güzel şiiri sizlere sunmak istedim. Keyifli dinlemeler.

Şair: Numan Arıman
Yorum: Furkan Özdemir

hasan hüseyin korkmazgil - tortu

celal bârân yıldırım

Related tracks