Name: سعید سلطانپور: با کشورم چه رفته است؟ by omid-habibinia in انقلابی
Duration: 5 min 54 s
Description: شعر با کشورم چه رفته است با صدای سعید سلطانپور

برو حرامزاده بیشرف  لعنت بر شما کوپن‌های احمق 57شمت همتون زنده مرده گوهی بزرگ ولجنی بی پایان  لعنت خدا بر همتون

از شما مجاهدان منافق  خیانتکار به ایران اهورایی وجود ندارد.  شرم بر شما که زمان جنگ چه وطن فروشی کردید و کاسه لیس صدام بودید

انقلابی

در روزهای به هم پیوستن و برخاستن بخش‌های گوناگون طبقه‌ی کارگر قطعه‌ی «یاد» را از گروه هنری ۱۹ بهمن منتشر می‌کنیم. آن زمان که این قطعه به دست ما رسید هنوز خبری از اعتصاب سراسری کارگران پیمانی نفت نبود و رفقای گروه ۱۹ بهمن خواسته بودند این قطعه در سالگرد ۸ تیر، در سالگرد به خاک افتادن حمید اشرف در مهرآباد جنوبی منتشر شود تا نشانی باشد از وفاداری به سنت مبارزه‌ای رهایی‌بخش که گروه هنری ۱۹ بهمن تلاش خواهد کرد امتداد آن باشد در موسیقی کلاسیک ایران. در این میان اما شوری بر پا شد، بخش‌های مختلف طبقه‌ی کارگر روزانه دست از کار می‌کشند، کارگران پیمانی نفت بی‌هراس از اخراج محل کار را ترک می‌کنند. بازنشستگان بخش‌های مختلف هم‌چنان به خیابان می‌آیند. کارگران شهرداری‌ها اعتصاب می‌کنند. کشاورزان عاصی به نمادهای قدرت حاکم در سازمان‌های آب هجوم می‌برند. کشمکش در هفت‌تپه هم‌چنان و هر روزه در جریان است. کارگران راه‌آهن و مخابرات، رانندگان کامیون و معلمان کارنامه‌سبز، بازنشستگان هما و فولاد همه و همه در کار اعتصاب و اعتراض و تجمعند. در حالی که سرمایه‌داری حاکم هار و درنده‌خو می‌تازد و طرفداران نظم سرمایه در «اپوزیسیون» هم‌چنان چشم به کشاکش میان دولت‌ها و پارلمان‌ها و سناتورها دوخته‌اند، زحمتکشان به نیروی خویش در برابر ستم ایستاده‌اند. آنها که در ۸ تیر ۱۳۵۵ خانه‌ی مهرآباد جنوبی را محاصره کردند و یازده گرد دلیر چریک فدایی خلق را به خاک کشیدند، گمان برده بودند ایده‌ی رهایی و برابری را با بدن‌های مشبک کشته‌گانِ آن روز دفن می‌کنند. در روزهای بعد از آن کشتار اما ده‌ها هسته از گوشه گوشه‌ها رویید. کار ناتمام روز ۸ تیر را با کشتار بی‌حساب، حاکمان جمهوری تمام کردند. ایده‌ی رهایی اما ماند تا همین ۸ تیر ۱۴۰۰، حتا اگر به همان نام خوانده نشود، با همین نام فراموش‌شده در رزم هر روزه برمی‌خیزد. در قامت آنها که به آن آرمان، به آن نبرد وفادار مانده‌اند. تا اینجای راه را با خیل شهدایمان پیموده‌ایم و ادامه‌ی راه را خواهیم رفت. گروه هنری ۱۹ بهمن تمنای احیای سنتی در موسیقی‌ای است که به تاراج رفته و به کالای مناسب مصرف در بازار سرمایه تبدیل شده است، تمنای احیای موسیقی‌ای که مطیع نیست، می‌رزمد و چه زمانی مناسب‌تر برای انتشار آن در روزهایی که چشم‌ها با حیرت و تحسین به طبقه‌ای دوخته شده است که رهایی آن موجب رهایی همه‌گان خواهد شد، به پرولتاریا.
در مورد این قطعه و گروه هنری ۱۹ بهمن در این آدرس بخوانید:
http://manjanigh.com/?p=4352

یاد | گروه هنری ۱۹ بهمن

سرود قسم از مجموعه سرود هاي سازمان مجاهدين خلق ايران

سرود قســـــم

در فردای قتل های سیاسی، جوی آکنده از وحشت و نگرانی بر زندگی نویسندگان ایران حاکم است. لیست های پراکنده ای از نویسندگانی منتشر میشود که گویا قرار است به سرنوشت پروانه و داریوش فروهر، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده دچار شوند. هوشنگ گلشیری، در برنامه ای در زمستان هفتاد و هفت، گوشه ای از این نگرانی ها را بازگو می کند.

صدای هوشنگ گلشیری درباره قتل‌های زنجیره‌ای

نورستان ، سرزمین رنج و مبارزه

آواز زنان هنگام کار و مبارزه - نورستان - افغانستان - رادیونواحی

Shahidaane-Tir - شهیدان تیر

Mikis Theodorakis Celebration

شعر یونانی برای میکیس تئودوراکیس - شعر و صدای سیاوش کسرایی

شعر و صدای حسین منزوی _شعر هنگام

پاییز

پاييز آمد
لابه لای درختان لانه كرده کبوتر
از تراوش باران می گریزد
خورشید از غم با تمام غرورش
پشت ابر سیاهی عاشقانه به گریه می نشیند
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم

شعر هستی بر لبانم جاری
پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا
رهپيمای قله ها هستم من
در کنار یاران
راه خود در طوفان مينوردم
در کوهستان یا کویر تشنه یا که در جنگل‌ها رهنوردی شاد و پر امیدم 
باید روزی شعر هستی بر لب 
جان نهاده بر کف راه انسانها را درنوردم

شعرهستی بودن و کوشیدن رفتن و پیوستن از کژی بگسستن جان فداکردن در راه خلق است
شعر هستی بر لبانم جاری پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا.

پيشگام-هواداران سازمان فدائيان - اقليت

پاییز آمد

نوار دوم

سرود پیک سرخ : به یاد پیکارگران سرخ! سال سرود ۱۳۶۰

شعر با کشورم چه رفته است با صدای سعید سلطانپور

سعید سلطانپور: با کشورم چه رفته است؟

زخون ما که شد روان به راه حق، جوانه های انقلاب جان گرفت
شراره ها ز انتقام توده ها، به خرمن وجود دشمنان گرفت
این سرود در زمستان ۱۳۵۰ توسط محمد سیدی کاشانی در زندان اوین سروده و تنظیم شده است.

Khoon - سرود خون

Music (modified excerpts from):
The Endless March of Sadness
by Unheard Music Concepts

Find out more here:
http://freemusicarchive.org/music/Unheard_Music_Concepts/Slow/03_The_Endless_March_of_Sadness
and also here:
http://www.unheardmusicconcepts.com/

چراغ خانه | رضا براهنی

جستجو- محمد مختاری- از مجموعه شعر آرایش درونی

آخرین شعر خوانی نصرت رحمانی

موسیقی متن اثر موریس ژار

شهیار قنبری ـ سیزده (به دلاوران سیاهکل)

Iranian Journalist and Media Researcher
روزنامه نگار و پژوهشگر ارتباطات

فعلا آهنگمونو گوش بدیم تا ببینیم چی‌ میشه.
t.me/SocialArabicMusictoPersian

سعید سلطانپور: با کشورم چه رفته است؟

omid-habibinia

Recent comments

moitaba

kamran. ahoora

Related tracks