سرود

زده شعله در چمن در شب وطن خون ارغوان ها

تو ای بانگ شور افکن تا سحر بزن شعله تا کران ها

که در خون خستگان دل شکستگان آرمیده طوفان

به آیندگان نگر در زمان نگر بردمیده طوفان

قفس را بسوزان رها کن پرندگان را بشارت دهندگان را

که لبخند آزادی خوشه شادی تا سحر بروید

سرود ستاره را موج تشنه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید

زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید

گرفته تمام شب شاخه ای به لب سرخ و گرده افشان

پرد گرده گسترد دانه پرود سر زند بهاران

سرود کوهستان - خون ارغوان‌ها

کاور قطعه «یا رب مرا یاری بده» از زنده یاد بانو دلکش

محسن نامجو - یا رب مرا یاری بده

کاری از گروه شمس
شعر مولوی

دلتنگم و دیدار تو درمان من است

(دزدیده چون جان می روی، اندر میان جان من (مرجان وحدت

Es'hagh Anvar-Zendegani|اسحاق انور-زندگانی

چون بشکفد نیلوفر فردا- 
در هر افق از سرخ توفان ها-
آتش زند شب را و جنگل را- 
پرواز بیداران جنگل را به خود خواند-

بیداران جنگل

در دشت بی پایان و خاموشی
من تک درخت خشک و زردم

از خاطر عالم فراموشی
من یادگار باغ دردم

نفرین بر سرگذشتم
که از آن پژمرده گشتم
هر برگ من افسانه ای دارد

غمها و شادی ها
هر دم به یاد آرد
اشک شبها
بر دامانم بارد

دیدارم شادی آرد
رنگی از غم ندارد
خوش باشد این دنیای خاموشم

شد قطره باران آویزه گوشم
از دل با شادی خیزد خروشم

الــــهـه * دشت بی پایان

Roud

Gholame Chashm - Bayat Tork - Mohammad Reza Shajarian

غلام چشم. مقدمه ی بیات ترک. اثری از استاد محمد رضا شجریان. اجرای دوباره توسط غزال فیلی
شعر: حافظ


مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

تو کافر دل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری
به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو


Bayat Tork - Ghazaleh Feylinejad

 تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من
تا بهار زندگی، آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل، آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش‌نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین، نشان سوز نهان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبهء ویران من
بازآ ببین در حیرتم، بشکن سکوت خلوتم
چون لاله صحرا ببین، در چهره داغ حسرتم
ای روی تو آئینه‌ام، عشقت غم دیرینه‌ام
بازآ چو گل در این بهار، سر را بنه بر سینه‌ام 

استاد بنان _ ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

تک‌نوازی  دوتار و آواز استاد «غلامعلی پورعطایی» با عنوان «از من چرا رنجیده‌ای» از آلبوم (نوایی) آن دگر 2

آن دگر 2

از من چرا رنجیده‌ای (ماه عالم‌سوز) - تک‌نوازی دوتار و آواز استاد غلامعلی پورعطایی

سرود سپیده (سرود جمهوری)


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

پرنیان شفق

می‌گذرد در شب آئینهٔ رود خفته هزاران گل در سینهٔ رود
گُلبُـن لبخنــد فــردائــی مــوج سـر زده از اشک سیمینهٔ رود

فَرازِ رود نغمه خوان
شکفته باغ کهکشان
مـی ســوزد شــب در ایــن میــان

رود و سرودش اوج و فرودش مـی رود تا دریـای دور
بـــــاغ آئینـــــه دارد در سینــه مـی رود تا ژرفای دور

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

فـردا رود افشـان ابـریشـم در دریـا مـی خوابــد
خورشید از باغ خاور می‌روید بر دریا می‌تابد

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

فـردا رود طغیـان شــورافکـن در دریـا مـی خـوابــد
خورشید از شرق سوزان می‌روید بر دریا می‌تابد

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

سرود کوهستان ـ آیینه رود

روزگارا قصد ایمانم مکن  /      زآنچه می گویم پشیمانم مکن
کبریای خوبی از خوبان مگیر  /  فضل محبوبی ز محبوبان مگیر
گم مکن از راه پیشاهنگ را /    دور دار از نام مردان ننگ را
گر بدی گیرد جهان را سربه‌سر /           از دلم امید خوبی را مبر

سایه این مثنوی را در سال 1368 برای احسان طبری سروده است

سرود کوهستان - خون ارغوان‌ها

Omid Hatami

Recent comments

arash

BOOS1

Farideh Jozpanahi

Sanaz.Rj

Related tracks