Itzhak Perlman Scent of woman Tango

Modigliani - soundtrack

Narrativa para a música: "Temptation" (Tentação).
Composição nº 08 - outubro de 1990.

A primeira composição, utilizando o Roland MC500 MKII Micro Composer (Em 1986, a Roland lançou o MC-500 Micro Composer que logo dominou o mundo do sequenciamento MIDI), recém comprado, que gravava as informações MIDI e depois eu poderia editá-las, corrigindo todos os erros de performance.

Na minha infância, tive o primeiro contato com a música erudita nas festas que as freiras realizavam em datas comemorativas. Fiquei extasiado quando ouvi a SONATA AO LUAR de Beethoven; eu sempre achei que fazer música não era tão difícil, a dificuldade estava em ter condições financeiras para estudar e comprar um piano: um instrumento completo. Por isto, quando resolvi estudar música, escolhi o violão: prático e de baixo custo.

Esta música foi inspirada nas recordações que eu tenho do Colégio Santa Rita, de Freiras Alemãs, aonde estudei o curso primário entre 1960 e 1964. Depois, já fazendo o curso de graduação em Engenharia Eletrônica, em 1973, ensinei violão às freiras para que elas pudessem acompanhar os hinos cantados pelo coral. Este convívio com um grupo de mulheres que viviam proibidas de se expressarem, conforme a natureza feminina, fez-me perceber e entender a falta que o amor faz na vida dos seres humanos.

A música "Tentação", conta a história de um amor proibido entre um casal que, por questões religiosas, são impedidos de se unirem. Um amor que não pode ser declarado, revelado ou sequer percebido, apenas sentido e silenciado. Um amor verdadeiro, puro, apaixonado e imortal, como ele próprio: uma eterna TENTAÇÃO...

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Tentação é um estímulo ou indução a um ato que pareça atraente, ainda que seja inapropriado ou contradiga alguma norma ou convenção social sendo, consequentemente, proibido. A tentação pode estar presente no próprio objeto de desejo ou no modo como este é apresentado, ou ainda na indução por parte de outrem através de métodos tão diversos como o elogio, o pedido, a bajulação, o apelo à cumplicidade, o atiçar da curiosidade, o uso indevido da autoridade, a geração de medo, angústia ou expectativa, a ameaça de perda, a sedação ou a manipulação.

"A Música do Sentir Fase Analógica"

Temptation - 01 Dm Classical

Café Greece – The Waltz of Utopia

J. Williams - Remembrance (Shindler’s list)

Mourir d'aimer

Serge Reggiani: T'as l'air d'une chanson 
https://www.youtube.com/watch?v=y9dS-idGbhU

T'as l'air d'une chanson (You've the air of a song)

Eleni Karaindrou - To xasapiko toy 10

Vladimir Cosma - Nadia's Theme

Zbigniew Preisner - Tango

آرام خاچاتوریان زادهٔ ۶ ژوئن ۱۹۰۳ در تفلیس، گرجستان - یک آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر، ارمنی در سال‌های حکومت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بود؛ که آثارش بیشتر تحت تأثیر موسیقی سنتی ارمنی بود. وی مدت‌ها مسئولیت اتحادیه آهنگ‌سازان شوروی را به عهده داشت.

از ویژگی‌های موسیقی خاچاتوریان سازبندی نغمه‌ای و متنوع و ضرب آهنگ‌های ویژه‌است.
خاچاتوریان از همان آغاز مجذوب موسیقی سنتی ارمنی شد که در محیط زندگی‌اش می‌شنید. در دورهٔ تحصیل در مدرسه نواختن هورن را آموخت و با آموختن دقیق زبان روسی در سن ۱۹سالگی به مسکو رفت تا در آنجا در دانشگاه دولتی در رشتهٔ زیست‌شناسی تحصیل کند. چند ماه نگذشت که خاچاتوریان رشتهٔ خود را عوض کرده و در مؤسسه آموزش موسیقی کالج موسیقی دولتی گنسین در رشتهٔ ساز ویلونسل نام‌نویسی کرد.
خاچاتوریان سه سال بعد وارد کلاس آهنگ‌سازی و یک سال پس از آن وارد کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو شد. وی در آن‌جا تحت نظر استادانی هم‌چون نیکولای میاسکوفسکی و میخائیل گنسین آموزش دید.
آرام خاچاتوریان در این کنسوراتوار به همراه سرگئی پروکوفیف و دمیتری شوستاکوویچ به عنوان یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین آهنگ‌سازان دورهٔ شوروی شناخته شد.
او در سال ۱۹۳۳ تحصیل خود را به پایان رساند و با هم‌دانشگاهی خود نینا ماکاروا ازدواج کرد.
نخستین اثر و سمفونی بزرگ او پایان‌نامه تحصیلی او بود. خاچاتوریان با نخستین کنسرتو پیانوی خود (۱۹۳۷) در سطح بین‌المللی شناخته شد و این معروفیت با اجرای کنسرتوی ویولن او در سال ۱۹۴۰ بیشتر شد. خاچاتوریان این کنسرتوی ویولن را برای داوید اویستراخ نوشته‌بود.
آثار موسیقایی آرام خاچاتوریان متأثر از موسیقی فرانسوی، قفقاز و سنن فرهنگی روسیه جنونی و شرقی بود. با کنسرتو پیانو، کنسرتو ویلن و رقص شمشیر که برگزیده‌ای از بالهٔ گایانه بود، پیش و پس از جنگ جهانی دوم در سراسر اروپا شهرت یافت.
کارهای اصلی او عبارتند از ۳ باله، موسیقی صحنه و فیلم، یک (سرود استالین) برای کر و ارکستر، ۲ سنفونی، کنسرتوهایی برای پیانو، ویلن، ویلنسل، ویلن و ویلنسل، یک سونات.
او همچنین آهنگ‌هایی برای ویلن و پیانو، آثاری برای پیانو ساخت و تنظیم‌هایی برای رقص‌های عامیانه، قطعاتی برای بالالایکا، مارش، سروده‌های عامیانه و سرودهای میهنی داشت.
او به تدریج تغییر مسیر داد و به قالب‌های گسترده‌تر موسیقی پرداخت. در سال ۱۹۳۲ یک قطعه توکاتا برای پیانو ساخت که توجه زیادی را برانگیخت و یک سال بعد اثر جدیدی به نام سوئیت رقص را برای ارکستر سمفونی ساخت.
پس از آن او کار بر روی موسیقی نمایش‌نامه‌های مختلف را آغاز نمود، از مهم‌ترین آثار او در این ژانر می‌توان به بیوه والنسیایی در سال ۱۹۴۰ و نقاب‌بازی در ۱۹۴۱ اشاره کرد. در سال ۱۹۴۴ سرود ملی ارمنستان را تصنیف کرد. خاچاتوریان از سینما نیز غافل نماند و آثار مهمی در این زمینه ارائه نموده که فیلم‌های پپو و زنگزور بارزترین آنها به شمار می‌آیند.

رقص شمشیر اثر خاچاتوریان یکی از برجسته‌ترین آثار موسیقایی سدهٔ بیستم به شمار می‌آید. بسیاری از منتقدان هنری و صاحب نظران عرصه موسیقی یکی از دلایل بی عیب و نقص بودن اجرا و نحوه ضبط رقص شمشیر را مربوط به این می‌دانند که خاچاطوریان علاوه بر آهنگ‌سازی، خود رهبر ارکستر نیز بوده‌است. خاچاتوریان چند سال پیش از مرگش، دربارهٔ این اثر اظهار داشته: «بسیار خرسندم که رقص شمشیر با استقبال قشرها مختلف روبرو شده و از زمان ساخت آن در سال ۱۹۴۲ تا به امروز هنوز زنده‌است، امیدوارم در دهه‌های آینده نیز از این اثر یاد شود و کماکان زنده باقی بماند.» و این چنین نیز شد، نه تنها رقص شمشیر هنوز به عنوان اثری ماندگار باقی است، بلکه توسط نوازندگان بزرگ جاز نیز اجرا شده‌است.

فعالیت او در مقام رهبر ارکستر در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۹۵۰ بود و در تابستان همان سال او قرارداد رهبری ۱۵ کنسرت در شهرهای بزرگ روسیه را به امضا رساند. بسیاری از بزرگان موسیقی او را یکی از کم‌نظیرترین رهبران ارکستر جهان به شمار آورده‌اند؛ ویکتور پیکازیان نوازنده صاحب نام ویولن، همکاری با این هنرمند بزرگ را اینگونه توصیف می‌کند: «نوازندگی تحت رهبری خاچاطوریان بسیار راحت و لذت بخش بود. او با تبحر خارق‌العاده اش حداکثر توانایی‌های اعضای ارکستر و تک نوازان را به کار می‌گرفت و به کلیه مراحل کار خود اشراف کامل داشت و شنوندگان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌داد.»

آرام خاچاتوریان موسیقی باله اسپارتاکوس را در سال ۱۹۵۴ ساخت. سوژه باله دربارهٔ شورش برده‌ها به رهبری اسپارتاکوس در روم قدیم در سال ۷۱ پیش از .
میلاد است



منبع:سایت ویکی پدیا

Café Greece – The Waltz of Utopia

ÖZGÜ२

Recent comments

Ignacio Espinosa Sanchez

Petra Christensen

Mehmet Levent

hassan Abu Alzeit

Related tracks