شێوەت لە شێوەی لەیلی مەمانۆ😍

چلچله

نام تصنیف: به کنارم تو بمان
دستگاه: اصفهان
آهنگ‌ساز: حبیب الله صالحی
شعر: سیمین بهبهانی
خواننده: محمد رضا شجریان

چه محفل آرائی چه شیرین سخنی
نمی کنم باور که مهمان منی 
نمی کنم باور که با خنده خود 
سکوت سنگین را چنین می شکنی
قدم نهادی در خانه من 
شد تاز تو روشن کاشانه من 
سبو بی افکن پیاله بشکن
که باده مستی ندهد
خوشا به حالی که خود مجالی
به می پرستی ندهد
تو نور چشمانه منی بر دو چشمم قدمت
مرو از این خانه مرو تا نمیرم زغمت
به کنارم تو بمان به شام تارم تو بمان

Shajarian-Be kenaram to beman   شجریان- به کنارم تو بمان

از آلبوم سفر به‌خیر

دل زارم فغان کم کن
تو اشک از دیدگان کم کن
غم و ناله ز جان کم کن
وای چه ناله ها که از دل به راهت نمودم من
بهره ای از آن به عمرم به جز غم ندیدم من
مرا کشته نگاه تو
نشینم چشم به راه تو
که بینم روی ماه تو
گشته سجده‌گاه من ماه من کعبه رویت
دل شده اسیر دام خم و تاب گیسویت

بازا و بنشین یکدم , که به لب آمد جان عزیزم از انتظارت
قهر و جدایی بس کن که بستهء دامم و مرغ دل شد شکارت
بهر تو می‌سوزد دل ولی تو نداری ز حال زارم خبری
آه جگر سوزم را به دل تو زیبا ز چه نبود اثری
بیا بر من, بیا و ببین که آمده بی تو چه به سر من
مه پیکر من سیمین بر من بیا و ببین تو چشم تر من

جان
بت دیرین
شب پیشین که به خوابم ماهی آمد
شده آگاه دلم ای ماه که تو پیشم خواهی آمد
گذری کن
نظری کن
چه خوش اندام و شیرینی
دل مارا
تو دل آرا
ز وفا ده تسکینی

دل زارم، فریدون فرخزاد

ای همدمِ روزگار چونی بی‌ من 
ای مونس و غمگسار چونی بی‌ من
من با رخِ چون خزان زردم بی‌ تو
تو با رخ چون بهار چونی بی‌ من 
ای زندگی تن و توانم همه تو
 جانی و دلی ای دل و جانم همه تو
تو هستی من شدی از آنی همه من
 من نیست شدم در تو از آنم همه تو
ای همدمِ روزگار چونی بی‌ من 
ای مونس و غمگسار چونی بی‌ من
من با رخِ چون خزان زردم بی‌ تو
تو با رخ چون بهار چونی بی‌ من 
عشقت به دلم در آمد و شاد برفت
باز آمد و رختِ خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلفت  دو سه‌ روزی بنشین 
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت 
ای همدم روزگار چونی بی‌ من 
ای مونس و غمگسار چونی بی‌ من 
من با رخِ چون خزان  زردم بی‌ تو 
تو با رخِ چون بهار چونی بی‌ من 
ای در دل‌ِ من میل و تمنا همه تو 
وندر سرِ من مایهٔ سودا همه تو 
هرچند به روزگار در می‌نگرم 
امروز همه تویی، امروز همه تویی و فردا همه تو فردا، همه تو 
 ای همدمِ روزگار چونی بی‌ من 
ای مونس و غمگسار چونی بی‌ من
من با رخِ چون خزان زردم بی‌ تو
تو با رخ چون بهار چونی بی‌ من 

همایون شجریان-چنین بی‌ من از آلبوم نه فرشته ام نه شیطان

خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو
به دو نقش و به دو صورت، به یکی جان من و تو
من و تو، بی من‌و‌تو، جمع شویم از سر ذوق
خوش و فارغ، ز خرافات پریشان، من و تو

شعر: رومی
آواز: غزل شاکری
عکس: http://instagram.com/p/S9GE0jwdLX/

غزل شاکری - من و تو | Ghazal Shakeri -- Man o To

ای یار من ، همایون شجریان  انوشیروان روحانی.mp3

قلک : غزل شاکری

Dang Show - Khata Kardam |  دنگ شو - خطا کردم

تصنیف در کوی عشق
خواننده: علیرضا قربانی
آهنگساز: سهراب پورناظری
شعر: مولانا
از آلبوم بر سماع تنبور
--------
ما را به جز خیالت فکری دگر نباشد
در هیچ سر خیالی، زین خوبتر نباشد

کی شبروان کویت آرند ره به سویت
عکسی ز شمع رویت، تا راهبر نباشد
------

Alireza Ghorbani - Dar Kooye Eshgh

آپلود شده توسط پیج نوای دلنشین فیسبوک 

همایون شجریان - بی من مرو

به شکوه گفتم برم ز دل / یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از / خلق و خوی تو یاد روی تو
ولی ز من دل چو برکنی / حدیث خود بر که افکنی
هر کجا روی وصله منی / ساغر وفا از چه بشکنی؟
گذشتم از او به خیره سری / گرفته ره مه دگری
کنون چه کنم با خطای دلم / گرم برود آشنای دلم
به جز ره او نه راه دگر/ دگر نکنم خطای دگر
به شکوه گفتم برم ز دل / یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از / خلق و خوی تو یاد روی تو
ولی ز من دل چو برکنی / حدیث خود بر که افکنی
هر کجا روی وصله منی / ساغر وفا از چه بشکنی؟
نخفته ام به خیالی
که می پزد دل من،... خمار صد شب دارم
شراب خانه کجاست...

Mohsen Namjoo - Shekveh --  محسن نامجو - شکوه

Darya Dadvar Ye Gole Saye Chaman

کلام: اسماعیل نواب صفا | آهنگساز: حسینعلی ملاح | آلبوم: رویای هستی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

ای دل چه ز جانم خواهی، ای غم، ز چه جانم کاهی
ترسم که جهانی سوزد از دل، چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه، اما سازد جمع دگران را روشن

به تصریح همسر بنان، او بهترین اثر خود را « حالا چرا» و «کاروان» می دانست و می گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام». در سالهای پایانی عمر خویش، دلبستگی عجیبی به ترانه ی « رویای هستی» پیدا کرده بود تا آنجا که به طور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش می‌داده‌ و با این آهنگ می گریست.

رویای هستی | غلامحسین بنان

ترانه: تو
ترانه، گیتار، آواز: فرامرز اصلانی


تو، فرامرز اصلانی

This track is from the album Spellbound (Divanehtar) and is available for purchase on CD Baby here: http://www.cdbaby.com/cd/hamednikpay

Chains (zanjeer) زنجیر

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

Darya Dadvar Ye Gole Saye Chaman

Parastoo Shoarian

Recent comments

Madame Butterfly

Venoos

Hossein Parkour

Ferzad

Related tracks