در سال ۱۹۶۵ میلادی برابر با ۱۳۴۴ خورشیدی، خطوط کشتیرانی ایتالیا دو کشتی سفید، مدرن و بزرگ به نام‌های رافائل و میکل آنژ رو برای سفر مابین نیویورک آمریکا و جنوای ایتالیا به آب انداختند. 

 اما در سال ۱۹۷۶ میلادی برابر با ۱۳۵۵ خورشیدی این دو کشتی به خاطر بدهی آن زمان ایتالیا به ایران خریداری و راهی بنادر جنوبی ایران شدند و رافائل در بوشهر و میکل‌آنژ در بندر عباس پهلو گرفتند. در این شماره از پادکست رادیونیست ماجرای این دو مهاجر ایتالیایی و سرنوشتشان در ایران را می‌شنوید.



حامی مالی این اپیزود: آژانس تبلیغاتی اوژن


مالک و صاحب امتیاز: مجموعه‌ی زیبان

مسئولیت پادکست: رامیار منوچهرزاده

نویسندگی، کارگردانی و پژوهش: نگین فیروزی

دستیار پژوهش: گل آذین فیروزی، امیربهادر بیات

گویندگان: نگین فیروزی، محسن عباسی

تدوین صدا: فرزانه رضایی

ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی­ پور

طراحی و ساخت هویت­ بصری: استودیو ملی

ساخت موشن: عاطفه خدابخش

گرافیک: نرگس فداکار

انتشار و پشتیبانی فضای مجازی: حسین دیده بان و محمد حدادی

اپیزود بیست و یکم: کشتی رافائل

در پی طرح گسترش تهران و جابجایی دروازه‌های شهر در عهد ناصری، پایتخت نیازمند یک میدان اصلی و ویژه بود‌. میدان توپخانه، سپه و یا امام خمینی امروزی، در طول صد و پنجاه سالی که از عمرش میگذره، تغییرات  متعددی رو به چشم دیده؛ از مسیر گذر شاهان برای  روز تاج گذاری‌شون و اعدام‌ محکومین و تظاهرات سیاسی تا محل عبور جنازه همان شاه‌ها و  بمب گذاری‌های مختلف. 
خیابان‌های منتهی به این میدان بزرگ که شباهت زیادی به میدان نقش‌جهان در اصفهان داشته، روزگاری با سردرهای زیبا پوشیده شده بود و ساختمان‌های مهمی چون بانک شاهی و مخابرات و بلدیه و.... در اطرافش خودنمایی می‌کرد.
 در این شماره از پادکست رادیونیست، داستان پرفراز و نشیب میدان توپخانه رو در دوره‌های مختلف می‌شنویم.

حامی مالی این اپیزود: شرکت مهندسین مشاور معماری و شهرسازی آمود
www.amood.com

مالک و صاحب‌امتیاز: مجموعه‌ی زیبان
نویسنده و کارگردان: رامیار منوچهرزاده
مسئول پژوهش: نگین فیروزی
دستیاران پژوهش: نگار گروسی و امیربهادربیات 
گویندگان متن: نگین فیروزی و کاویان اسمعیلی
تدوین‌گر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی
موشن‌ گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار
انتشار و پشتیبانی شبکه‌های اجتماعی: محمد حدادی و حسین دیده‌بان

اپیزود بیست و هشتم: میدان توپخانه

12 مستم و مستم

آلبوم نقش خیال اثری مشترک از همایون شجریان و علی قمصری است

Naghsh Khiyal  www.IRNM.org

Saz Va Avaze Naghshe Khial

Pari Isazadeh singing an old song from ancient cities of Dezful and Shoushtar.
پری عیسی زاده , دختر مارت منا, آهنگ قدیمی دزفولی/ شوشتری 
Musiker: Hassan moghadam, Moshtagh Feyziabi,
Mohammad Khaladyan, Jamal Mohammadi


دختر مارت منا Dokhtar maret mana/Girl! May y

Pari Isazadeh singing old song from Dezful
پری عیسی زاده, آهنگ قدیمی دزفولی شی بو شیه
Musicer: Hassan Moghaddam, Moshtagh Feyziabi, Mohammad Khaladyan, Jamal Mohammadi
Album: From Dezful to Dalarna

Pari Isazadeh, Sheya bo sheya

ما هممون پیکانیم

رویای آمریکایی همراه با دوره توسعه زندگی از درون به بیرون خانه و به اشتراک گذاشتن اوقات خصوصی در فضاهای عمومی. گفتن از اینکه درایوین سینماهای تهران با مدل زندگی ایرانی سنخیت داشت یا نداشت؛ اینکه برای مقاصد فرهنگی ساخته شده بود یا تجاری؟ در حالی که بچه‌ها بیرون ماشین مشغول بازی بودند و غذای فست‌فودی‌ات را می‌توانستی با تماشای «اشک‌ها و لبخندها» و بوسه‌های بر پرده ببینی و با کناری‌ات گپ بزنی و بخندی و ریسه بروی. صحبت کردن درباره چیزهایی که دیگر نیست. روایت تجربه‌هایی که گذشته. این اپیزود رادیو نیست همراه با راویان‌اش به زادگاه خود برگشته؛ به سینمایی که دیگر نیست، اما تجربه‌ها و روایت‌های آن زنده‌اند و با شما سخن می‌گویند.

اپیزود دوم: درایوین سینما

اپیزود بیست و پنج هیچ 
از پادکست فارسی رادیو هیچ 
نویسنده و راوی:   احمد فیاض

بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ 
هیچ
وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ 
هیچ
 شمعِ طَرَبم، ولی چو بنشستم، هیچ
 من جامِ جَمَم، ولی چو بشکستم، هیچ

رویایی از یه قماش دیگه

از این بالا زمین قدِّ یه اَرزَن خُرد و ناچیزه
از این بالا که من هستم، زمین جِرمی غم‌انگیزه...

بخون آوازه‌خون! از چرخش این «چَرخِ کج‌رفتار»
« نه دین داره نه آیین داره» این بی‌پیرِ بدپندار:

بخون آوازه‌خون از من بخون! من طالعم شوره
که خورشیدِ لبِ بومِ دلم پای لبِ گوره

بگو بعدِ تُو خاکسترنشین گُرگُرِ دردم
دلم می‌خواد و می‌دونم نمی‌تونم که برگردم

«بهارِ دلکش» از خونِ دلِ شعرای من تَر بود
شبا «مرغِ سحر» پر می‌کشید از قبرِ «نِی‌داوود».

صدا چیزی شبیهِ ضَجّه‌های زخمی زن بود
صدا انگار تاوانِ مخالف‌خونیِ من بود...

لب از لب وا کنی خنجر به خُوردِ حَنجرت می‌دن
صدا می‌گفت بس کن مَردِرندا شوهرت می‌دن

صدا می‌گفت حاشا کن صدا می‌گفت حاشا کن...
صدا می‌گفت برگرد و ندامت‌نامه امضا کن

«بهارِ دلکش» از خونِ دلِ «عارف» تَناوَر بود
سَرِ سَرخورده از صدتا سَرِ سَرسبز سَرتر بود

سَرِ سَرخورده از صدتا سَرِ سَرسبز سَرتر: من
سَرِ سَرخورده از صد جبهه جنگِ نابرابر: من

من از دَریوزه برمی‌گردم از دَریوزهٔ آدم
نجُستم آدمیزاد و به جونِ گریه افتادم

بزرگِ شهرِ من داره به ریشِ قبله می‌خنده
سر ازسجاده وَرمی‌داره و قَدّاره می‌بنده

سرِ سجاده‌ها اِبلیسو هم‌رقصِ خدا دیدیم
مسلمون نَشنُفه کافر نبینه اون چه ما دیدیم

من از دَریوزه برمی‌گردم از دریوزهٔ باور
من از دریوزه برمی‌گردم امّا دربُ و داغون‌تر:

به دفتر می‌زنم از خَبطِ این واژه به اون واژه
قلم رو رَگ‌رگِ اعصابِ من تو کارِ ویراژه

گمونم واژه‌ها مغزِ منو میدونِ مین کردن
نگو تو جمجمه‌م افرادِ اِستالین کمین کردن

وجودم داره می‌پاشه سرم کابوس می‌چینه
سپاهِ هیتلر روی مَلاجم گرم تمرینه...

حلالم کن تو اِی پایِ جنونِ سَربه‌دارِ من
که دیدار تو ممکن نیست حتی بر مزار من

منو بعدِ تو بادای پریشون‌خون بغل کردن
گلِ طوفان شدم موجِ منو اوج ِغزل کردن

وجودم آش و لاشِ انفجارای دمادم شد
پس از تو روی من بمبای خنثی هم عمل کردن

من و ده پشتِ من یکجانشین معبدت بودیم
کجایی که منو آوارهٔ کوه و کُتَل کردن

نبودی و ندیدی سینهٔ من یک معما شد
معمایی که با شلّیک ده تا گولّه حل کردن

حلالم کن! سفر تنبیه یک پا موندنِ من بود
سفر شاید مکافاتِ مخالف خوندن من بود

سر سرخورده چندین قَرنه نذر ِچوبهٔ داره
مخالف‌خونیِ بَزمِ بَدا تاوون بَد داره

بذار اشک چشامو سَر بدم با اَبرِ «دودِ عود»
هنو «مرغِ سحر» پَر می‌کشه از قبرِ «نِی داوود»

#علی_اکبر_یاغی_تبار

Pari Isazadeh, Sheya bo sheya

Pari Isazadeh

Related tracks