Tekst: Alicja Ramus 
Muzyka : Wojtek Kulpiński

"Piosenka dla poetki"

Nie zadzwonię do pani, nie pora,
bo przy pani jest ciągle ten gość.
Wytrwałego tak adoratora
nawet wen przecież może mieć dość.
On przytula wciąż panią i pieści,
pani wtedy tak wdzięcznie się gnie,
jakież wen wtedy może dać treści?
W takich chwilach to raczej się klnie.

           Przecież wen to nie muza.
           Muzom jest wszystko jedno.
           One biorą poetów jak leci.
           Wen to stwór jest wrażliwy
           i w tym właśnie jest sedno,
           że zazdrosny jest – jak to faceci


Nie potrafię przy pani być grzeczny.
Chcę czuć słodycz i żar pani ust.
Wen nie może być bezużyteczny,
gdy dokarmia go tak cudny biust
Może jednak zadzwonię kochana.
Może nawet nastąpi to wnet.
Tylko wyślij gdzie bądź tego pana,
byśmy mogli trwać tak tête-à-tête

           Przecież wen to nie muza.
           Muzom jest wszystko jedno.
           One biorą poetów jak leci.
           Wen to stwór jest wrażliwy
           i w tym właśnie jest sedno,
           że zazdrosny jest – jak to faceci

           Wen, gdy kocha poetkę,
           tylko o niej wciąż marzy.
           Słów tysiące siać chce u jej stóp.
           Gotów oddać swe życie
           za jej uśmiech na twarzy.
           Wen jak kocha, to kocha po grób.



(A.Ramus) Piosenka Dla Poetki

Pasikoń