Hokm
Atour X Neesh @neeshsound
Mixed by: @mrmp_official
Part of Encounters
April 2021, Divar Records

حکم
آتور و نیش
دیوار - فروردین ۱۴۰۰
از پروژه‌ی «برخوردها» از آتور

متن
---

چشامو شستم ، نقاب پرت کردم
صدامو کشتن ، شعرامو حک کردم
روی دیوارایِ غارم 
نوشتم نرو بیرون این آدما هارن
تو واقعا 
فکر کردی از این بندا جدایی
دنیای فکاهی
ساختی خیال کردی توشم خدایی
کجایی کجایی ؟
هر جایی و گشتم نبودی که با ما باشی
حالا روشن حالا تاریک ، فرقی نداره وقتی همش از یه جاییم
هم بهارم هم پاییز ، همشون میشن تو شعرام جاری
گفتی بهم که نرو سمتش
گفتی بهم میشه درا بسته
گفتم باور کنی خودتو آخر هر چیو بخوای از کائنات هماهنگ
گفتی خوشیا ، از خیالت پریا در نمیاد دو ریال ، می دونی طلا چنده ؟
گفتم دوست دارم وقتی که رفتم آهنگم از همه ظبطاتون پخش شه

بعد مرگم من دفنم کنین لای کاغذای شعرام
این بازی تشنه است ولی عشق است
دل حکم بچه های تهران

میرم ترسامو میشکافم از درون
خودمو بیشتر میشناسم من هرروز 
زبون گاهی وقتا قاصرِ ، نمی تونم بکنم جمله مو من ...
اصن چیه معنیِ زندگی ؟
میزنه زیرش میره بالا هنسی
میپرسه از خودش به چی می خوای برسی ؟
به پول ؟ به شهرت ؟ یا قدرت ؟ یا جاودانه مردن ؟
بلاخره میان سراغت عقده های کهنت 
به دنیام وسعت 
دادم دیدم خواب بودم یه عمر من
از خواب پاشدم گفتم دیگه بسه
نور دیدم میخوام برم آره سمتش
حتی بکشه تاریکی واسم ارتش
داشت گنگِ خوب میره جنگش
خسته نمیشم این دفعه
نیش غرورشو می شکنه
می دونه این شعرا ارزش از خودش بیشتر
ولی چه کنه چشاش به مادیات گیر کرده

بعد مرگم من دفنم کنین لای کاغذای شعرام
این بازی تشنه است ولی عشق است
دل حکم بچه های تهران

Atour X Neesh - Hokm | حکم

''پناه'' 
شعر/رپکن: گُرد 
آهنگسازی، میکس و مسترینگ: مطرب
طراح جلد: مهدی اسدی پور
تاریخ پخش: جمعه - ۲۹ بهمن - ۱۴۰۰
.
.
[قسمت اوّل]
تو هم گُم کردی هم‌بازیتو؟
نازتو می‌خرم لجبازی کن
پنجرهَ رو بازِ باز کردم
بذار باد ببره این تنهایی رو
نیست به حرفای رندانه نیاز
زندونیتم؛ چقدر زندانت زیباست
نشد ارضا احتیاط
افتادم‌ تو سیاه‌چاله‌ی چشمای سیات
گوش بده این چند خطّو
سیاه‌سفیدم؛ رنگم کن
سر کلافو کردم گُم
پرت و پَلام؛ آهنگم کن
بنداز نیم‌نگاهی به زمین‌خوردهَ‌ت
به خیالم باشی می‌شه غریب غربت
می‌دونم واقعی نمی‌شه
دست‌به‌یقه‌ام با پذیرفتن
می‌گن پِیکِ عشق در نمی‌زنه
آره! وقتی‌که دیدمت
گُر گرفت این که تو چپِ سینهَ‌مه
لو می‌دم اگه خنک می‌شه جیگرت
می‌شه‌ زیر پام‌ شهامت‌ لِه
چشما‌ حرف‌ می‌زنن‌ باشه لبا بسته؟
به پیدا کردنت خُمارم
می‌شه قایم شدی نذارم چشم؟
برا ندیدنت چشم ندارم
قد تار موهات مصرع دارم
دیدمت زبونم بند اومده
دروغ می‌گم شعر ندارم
هی الکل می‌خورم یادم بری
چه لبخندِ بامزه‌ای
هی الکل می‌خورم یادم بری
ما قهرمانانه بازنده‌ایم

[قسمت دوّم]
می‌بینی که شدنی نیست
فراموشی که مُفتکی نیست
کشورو به تیر می‌بندم
بگن برا دولتِ ما دولتی نیست
بذار رک باشم بات
این مُشت‌زن جلوت مُشتاش هم بازه
می‌گن جَوونم و رویاپرداز
من با تو می‌خوام ببینم پیریمو
یه بار کبوتر با باز لونه‌ای بساز
با تو چشم‌بسته می‌دُوَم رو بوم بی‌حفاظ
بیا بازی کنیم؛ بهم بوسه‌ای بباز
آخ اگه داشتمت چی می‌شد!
حالا سهمِ تو گُردیه که
سهمش شده خشکیِ چشم
آخه می‌خواد بیشتر ببینتت؛ می‌زنه کم‌تر پلک
شبنمه انقدر جَو نده بند میاد
بذار بیاد مشتی چترمه چتریات
جنگ که رو قُنداقِ اسلحه لم می‌داد
گفتی: «منطقه امن می‌خوای؟»
یه بار که قهقهه زد
دیدم تنهایی از پنجره رفت
گفتم: «دوست داشتنت حقّمه نه؟»
گفت: «اختیار داری»
شد مضحکه جبر
خورشید کرده خون به پا
چون حسودیش شده به روی ماهت‌
کاری کرد شب و روز گم بشن
لاتیش کنم؟ مخلصم!
اگه شور زد دلت توش قند آب می‌کنم
تو بخند با این‌که بهت میاد اخم
اقیانوسو هورت می‌کشم
یه وقت نشه کشتی‌هات غرق
موهات که آسونه من می‌کنم نفستو نقّاشی
من اگه تو نباشی؛ من اگه تو نباشی
موهات که آسونه من می‌کنم نفستو نقاشی
من اگه تو نباشی؛ من اگه تو نباشی

Gord - Panah [Prod. Motreb]

Lyrics & Vocals: @elhamrap
Music Producer, Mixing & Mastering: @AshkanMousavi
Art Director: Setareh Malekzadeh https://setarehmalekzadeh.com
Photographer: Mohsen Dehghani
©℗ 2022 - @Peeleh

من شهروند ناخلف شهر مرده هام
گز میکنم پیاده با پاپوش برده ها
تو کوچه باریکای مغز لاشه خوار
تنهام لابه لای سنگ و تیر و انفجار از ابتدای کار
بین آفتاب و شب کشیدن دیوار خاکستری
رو سنگ فرش کهنه ی سیراب ابر سرد 
نمونده بود خونی شست 
بوی خوناب بلند شد از چند فرسخی پای من 
که خط ممتدش راهروی باریک اتاق خوابم بود و من مات و حیرون،خیس و خاک خورده
زیر آسمون شهر بین چند هزار جون قربانی
میپوشم پیراهن از نگاه بقیه
من بادگرد دشتم و از دشت اومدم تا شب
در کمین شعر زخم خورده ی صبح
زیر پنجره ی کور آهنی میزنم سازی از
جنس باد و خاک
و ماه روی لاشه های بی کفن میرزه اشک 
میبنده حجله 
به روی نعش طایفه ی برده داری 
همه بتا شکستن و فرش شدن و واسه راه پیش رو
عوض شدن شرایط

تابوتای خالی خاک میکنه
همه رویاهاشو چال میکنه و
شب رقص غمو آغاز میکنه
تو سرش فکر فرار میکنه

صحرا آماده ی روشن شدن بود و شب از لجاجت دست کشید
به زردی نشست با تن آفتاب و 
خورشید از عمق کهکشون سر کشید بیرون
مه گرفته خیابونو سراسر 
ولی یه موج گرم تو خون پیاده روهاست
دوروبرم پر از کوه غمناکی از چند گور 
نشون میده زمین مال آدما نیست دیگه 
از شب هنوز مونده بوی مردگی 
من اسیر باد بودم یا جا مونده از قافله ی مرگ تو اوج زندگی؟
باد میوزه و خاکستر فریادمونو میپاشه رو زمین
نمیتونم اجازه بدم که شب برگرده
پس آفتابو زنجیر کشیدم
خشکسالی شد و روی شیارهای تن لاشه ها
یه درخت انجیر کشیدم 
ولی افسوس
که آفتاب عدالت بی دریغه 
علف هرزم بلده راهشو وا کنه
پیروزی فردای تو میوه ی حقیقت امروز توئه
پس به ابدیت لبخند بزن

تابوتای خالی خاک میکنه
همه رویاهاشو چال میکنه و 
روز رقص غم آغاز میکنه
تو سرش فکر فرار میکنه

رقص خاکستر

Elham • Shahre Mordeha (Prod. Ashkan Mousavi)

Track : Yadete
Artist : Aein
Mix & Master : Motreb
Cover : Yolo

Yadete

Lyrics & Vocals: Ghogha • https://ghogha.me
Music Producer: Jaar • @jaarbeats
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Cover Artwork: Erfan Ashourioun • https://bit.ly/3Ue8cxg
© ℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

کو نور کو؟
هر جا رو می بینی گور گور گور
سیاهی بچه میزاد کور کور کور
منم دلم خوشه کور سو نور داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 

مشت مشت مشت
هرچی رو می بینی کشت
فقط خار میکنه رشد
فقط خار میکنه رشد 
رشد 

معلوم نیست دنبال چیم 
انگاری به ته دنیا رسیدم 
هرچی که بایدو دیدم 
هرچی که بایدو میگم 
نیلوفرای آبی لای لجنزار 
اعماق مردابو دیدم
بریدم بند نافمو صد بار 
من ته جاده رو دیدم 
میخونه شغال زرد روضه واسه شفای درد 
راز گورکن توی شبای سرد
بخواب تو قبر اما برای سقف 
سقف که نداره برای کف
گورخواب ها و طلای زرد
اشک تمساح 
خنده مرگ 
بی پایان پهنای درد

نه میشه موند
نه میشه رفت 

نه میشه موند 
نه میشه رفت 

از گورکن بپرس 
چه میشه کرد؟
از گورکن بپرس 
چه میشه کرد؟

کو نور کو؟
هر جا رو می بینی گور گور گور
سیاهی بچه میزاد کور کور کور
منم دلم خوشه کور سو نور داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور 
داره میاد از اون دور

فرو رفتم تو مرداب هرچی دست و پا زدم
کاش بازم بپرم از خواب 
ترسم افتاد از قلم 
هزار سال جنگو از برم 
از صد تا جنگجو سخت ترم  
از هرچی گفتن و میگن
از هرچی گفتن بدترم 
،از تنم، از هفت جد مادرم 
از چند قرن باورم میترسی 
هند* و کافرم
به راهه سوز و سازمم 
به راهه سور و ساتمم  
نگین دور گردنم برق چشم دشمنم 
گشنه و سیر 
به خونت تشنه ان جوون و پیر
زهر مار دوسر 
گلوله تیر 
نامیرا عدالت 
ظلمو به زیر میکشیم 
همیشه عقبی دیر میرسی
عقبی دیر میرسی 

شعار میدی که چی‌؟
شعار میدی که چی؟

میرقصیم روی گورت 
گورتم سوت و کوره
میکنم خونتو‌ مزه 
خونتم شور شوره 
از هرجا که خوبه دوری 
هرجا که دوری خوبه
هرجا که نباشی امنه 
هرجا که نباشی خوبه
____________________________
*هند بنت عتبه - ملقب به هند جگرخوار

Harja Ke Nabashi

Ghogha • Harja Ke Nabashi [Prod. Jaar]

Lyrics & Vocals: Elham • @3lhamam
Music Producer: @AshkanMousavi
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun • https://bit.ly/3Ue8cxg
© ℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

راه میری مثل یه نسیم بی صدا توی کوچه ها
دنبال سرنوشت و سرنوشت فردات له میشه زیر پا
گرفتار جنون فهمیدنی 
از هرجنگی که دیدم زخمی تری
تو آرامش وجودت وحشیترین خودت باش 
با دنیا قدم میزدی
منم دنبالتم راه میام پشت سرت همراهتم 
میخوام همه چیزو بسنجم بدهکارتم
تو منو میترسونی 
چقدر سنگینه به تو عادت کردنم 
به دوش میکشمت 
روح منزوی وحشی تنها تو جنگل آدما
توآخرین برگ درختی که افتاد 
جای بریده ی زخم تنمی 
یه رویایی بین خواب و بیداری 
تو با من یه راز مشترک داری
سرگردونی بیقراری 
زخم خورده بودی تو کوچه های بن بست 
تو فریاد پشت دیواری 
منعکس میشدی توی خاطرات کهنه ام 
رد میشن از کنارت ادما بی تفاوت 
ولی من حواسم به تو هست 
تو از من جدا نشدی من شیشه عمر توام
هم دست توام توی بازی زندگی 
شاید بشه درکت کنم 
من اون داسی ام که توی تنت گیر کرد 
دیگه نمیتونم ترکت کنم
پرپر شدی روی شالم 
هنو میگردونی با خودت کابوس بودنتو 
تو تماشا میکنی تغییر نورو تو آسمون 
من چشمای تورو 
که یه اشک حلقه زد زیر پلکتو 
خشم لونه کرد توی حنجره 
شهامت داشته باش و دیوونگی کن 
بکن روزنامه های پوسیده رو از رو پنجره
یهو دیوونه شد 
تو یه نیمه شب 
درارو شکست واسه همیشه رفت

لعنت به من لعنت به تو لعنت به دیوارو آوارمون
لعنت به موندگارترین زمان یعنی آغازمون
لعنت به این خیال واهی که هر روز پررنگتر میشه
لعنت به رنگ مردگی لعنت به افکارمون

خسته از هوا و از زمین آه میکشی میگی لعنت
چون باد صداتو محو کرده بود و خواب توروبلعیده بود
گیرکرده بودی مثل یه شعر بلند توی گلوی من
تو نفرت بودی که تو تولدت رخ دادن حادثه انگیزه بود
تو طلوع پروهم و وحشت 
تو سکوت پر استرس
مرگ رو به روی من نشسته ولی تو مردی و من زنده ام به جای تو
مثل یه سایه باتم تو ترشح مغز ضایعاتم
مرور کن بهونه هامو شکایت روح بیقرارم
پنجه‌ی سرد باد میپیچه توی موهاتو هلت میده توی مسیری که هر روز رد میشه از پات 
ولی ایندفعه فرق داشت 
بوی خطر داشت 
من اگه جای تو بودم هشدارش حتما بیشتر اثر داشت 
ولی تو حبس میکنی با یه نفس آسمونو توی سینه 
غرق میشی توی دود
عین ابر تیره میگذری زیر سایه‌ی ماه کبود
یه دست زنجیر شده دور مچت میخکوبت میکنه و میبره تورو تو تاریکی خودت
صدای افتادنت میرسه به گوشم
رومو بر میگردونمو تو سکوت میکنی 
میزنم تو گوشت و خودمو میکشونم عقب 
به خودت میایی دویدنو شروع میکنی
تو لجن مالی مقصدت همینجاست 
یه سعادت نزدیک به معصومیت رو به مرگ
که نقش بست رو دیوار
بهت میرسم ازت عبور میکنم میبینم خود منی
فرو میریزم فرو میریزم فرو میریزم فرو میریزم

لعنت به من لعنت به تو لعنت به دیوارو آوارمون
لعنت به موندگارترین زمان یعنی آغازمون
لعنت به این خیال واهی که هر روز پررنگتر میشه
لعنت به رنگ مردگی لعنت به افکارمون
لعنت به من لعنت به تو لعنت به دیوارو آوارمون
لعنت به موندگارترین زمان یعنی آغازمون
لعنت به این خیال واهی که هر روز پررنگتر میشه
لعنت به رنگ مردگی 
لعنت به افکارمون

Man Ya To

Elham • Man Ya To [Prod. Ashkan Mousavi]

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
Photo: Hengameh Golestan
زن انگشتشو می‌ذاره روی ماشه‌ی حق
زندگی نوره، نمی‌ره زیر سایه‌ی ترس
آزادی از ما جدا نمی‌شه مثل پاره‌ی تن
بخیه‌های ایرانو ما یادمون نمی‌ره
شبایی که خون جای بارون 
می‌پاچید کف خیابون
تو روز روشن می‌دیدیم کابوس
تیر جنگی و ساچمه و باتوم
اندازه‌ی کوهه کینه‌هامون
ما یادمون نمی‌ره
هل می‌دادن جوونا رو لا به لای مین‌ها
حالا دیه می‌خوان قاتلای ایران
نیلوفر آبی داشتیم جای لاله‌های سیاه
تخت جمشید و شاعرای شیراز
ما یادمون نمی‌ره
پخش نمی‌شد تو شبکه دعای کمیل
قاطی نبود تو خلیج فارس بزاق دبی
روزی که کتاب آسمونیتون مچاله شده
برق می‌زنه تو آسمون دوباره سهیل
چه پناهجوهایی که خفه شدن تو سیاهی دریا
آب می‌بندن تو شبکه، لیوانیه بحثا
آسمون مصنوعیه، خیالیه ابرا
بس که شمرده خوب شده ریاضی جلاد
چشامونو کور کردید ولی هنوز می‌بینیم
مارمولکای عباپوش دُمتونو می‌چینیم
بلوچ، گیلکی، مازنی، بختیاری، آذری، لُر و کُرد 
با هم ایرانو پس می‌گیریم

خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
نه یادمون نمی‌ره

بچه‌هامون کف خیابون لای خون غوطه‌ور
تو چش مادرا آب می‌شد کوه یخ
ملت باتوم می‌خوردن به جای نون شب
تر می‌شد گلوی آقازاده با پول نفت
قاطی آژیرا چش جسدا سفیده، دل آینه‌ها سیاه
این دفعه شهر نمی‌بازه توی بازی مافیا
ما یادمون نمی‌ره 
نادر جهانبانی و شاهین آسیا
هرویین و شیشه مثل آجیله و خود نظام ساقی
خون می‌ریزه که نشه کُت سپاه خاکی
بیشتر از سرکوبه بُرش آزادی
تن خامنه‌ای می‌شه زیر لودر ما قالی
خنده‌های خاتمی و دروغای اصلاحات
جیگر جوونا سیخ می‌شد واسه افطارا
خانه‌ی اصفهان، دی، آبان، بچه‌های اکباتان
ما یادمون نمی‌ره
هزار تیکه می‌شم مثل قاصدک تنها
شاه زمستونم، عادت داره تاج من به سرما
تهش می‌رسه راه کج به صحرا
شاهنامه و عاقبت ضحاک
ما یادمون نمی‌ره
مثل پرواز ۷۵۲ آوارمون سفیده
لک روشنی با تاریکی نمی‌ره
سر زنده‌ایم، فریادمون تا آسمون رسیده
زن زندگی آزادی، ما یادمون نمی‌ره

خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
نه یادمون نمی‌ره

Fadaei - Ma Yademoon Nemire

Enferad
Farshad & Bamdad
Art Pic: Sevaaad
Download: yon.ir/qmKq
Buy: www.FarshadHipHop.com

Farshad Ft. Bamdad - 02 Rooze Khobe Man (Prod. Farshad)

کلاغ
کلام / رپكن : صفیر
آهنگ : سعید دهقان
تنظیم : سعید دهقان
طراح جلد : رسول علوی
ناشر : ملّی
تاریخ نشر :
دوشنبه - ۲۹ آذر ١٣٩٥

Kalagh
Rapper and Songwriter : Safir 
Composer : Saeed Dehghan
Mix and Mastering : Saeed Dehghan
Artwork : Rasoul Alavi
Publisher : Melli
Release Date : ‏Monday - 2016 19 December

متن آهنگ :

همخوان :
کلاغ سیاه قصه برگشت اون که زد پر از پشت جلد دفتر 
رفت از خواب شهروند و قاب شهر
خبردار، مرغ سحر خوابید 
زیر خروس خوش پر و نوک بیداری
منقار میدرخشه و تاریکی طلبکار
کلمات نور نمیشه بیهوده دهن باز
تیکه پنیرت رو برده فلک 
میشی فلک از دست نده انار یا آلبالو ترکه است به زیر کف پا (٢)

قسمت اول :
زمین گرده زیر گنبد مینا
چه اونور آب چه ایران، ببیناا
پنجه نکش رو شیشه باغ وحش
اسیری شیر ژیان
تو کاسه داغ تر از آش
قُل میخوره چشمای بینات 
بله قربان گوی دیوث با کروات طوس و طرح کندوت
جای عسل اشک حدقات خونی گیرای ملکه
بشین به دیدن تیاتر پوچی 
بازیگر منم لوطی، گویی؛
با دماغ دراز چوبی
منتظر فشار به دکمه آمیزش جون و جنونی
حالا بگرد دنبال مترجم
بین من و تو دریاست
توهم این فاصله زخمه
سر باز کنه، چرک خشک نمیشه
یا جون از کف میره تو دخمه 
اگر هم اَ جاشو بده به اِ دِ
کمرش خمه با ضمّه میشه دو
بگردید دنبال مترجم
بپوشید لباس فرم نوظهور
مشتی باش و خاکی باش
با نام ماه تولد یا شعار پشت پرده
بخوابید روی مرد، روی زن 
باهم، بدون هم، جلوی هم یا پشت هم
بدرید پرده، سرخپوستای عصر جدید
روی شما زرده، دنیا با شما چند چنده ؟
گور پدر من و شعر
جریان، کوشش و جوشش
خر چه داند قیمت نقل و نبات
قربون لبات 
تصدق صورت ماهت 
وقتی میگی پر از زرق و برقه شبات
قسم به صفحه سفید دفتر 
که ننگ از چهره اش میباره
وقتی بذارم زمین قلم 
قسم به مد روزت 
قسم به گل رویت
قسم به حرفای پر ز پوچت

همخوان :
کلاغ سیاه قصه برگشت اون که زد پر از پشت جلد دفتر 
رفت از خواب شهروند و قاب شهر
خبردار، مرغ سحر خوابید 
زیر خروس خوش پر و نوک بیداری
منقار میدرخشه و تاریکی طلبکار
کلمات نور نمیشه بیهوده دهن باز
تیکه پنیرت رو برده فلک 
میشی فلک از دست نده انار یا آلبالو ترکه است به زیر کف پا (٢)

قسمت دوم :
بار روی دوشت کج تر از اون چیزیه که حتی برسه به خونه
کشیدم یه کلاغ سیاه تو قسمت پاورقی دفترم
خبر نداره شده مخروبه خونه
هنوزم رویای پرسه تو کوچه پس کوچه های این بیقوله
سنگینی میکنه روی عروجش
اینجا آخر پاییز میشمرن جوجه
فهمیدی؟ یا توضیح بدم خوک گشنه سیب ممنوعه
میگن اوست که میداند 
پس روح که بی خانه ست
میشینه توی جسم تو
که غیر قابل فروشه
حماقت تو به چهل تا کلاغ دیگه
به واسطه کلاغ سیاه قصه ی من
میشه نَقل مجلس
به زعم من شما نُقل محفلی 
گرچه هنوزم نیاز داری به مترجم
خودت رو برای مصرف به خودت میدن 
اغذیه مغزی کم چرب
نیست خبر از لقمه چرب چپ
میزنن زیر چهارپایه ی راست و چپ
یاسین در گوش آشغالای عشق زندگی زالو وار
توی این منجلاب خوندن یه ارتکاب مسخره ست
برای تو وجود خارجی نداره 
هموطن، هم صدا، هم پا، هم سایه
چرا خبری نیست از فهم این همه همهمه؟ 
ببخشید چیزی میچکه از بین لبات
گوشه دهنت
گهی که خوردی بیشتر از اعتقاد بشره
بگذریم از این مخمصه 
چاه بعدی بِه از چاله ی اوله
قافیه و اوزان مضحکه
وفا کنید به نظم دنیایی که دم میزنه ازش
همنوع بی تبصره
فلک لعبت باز، فلک لعبت باز
خیّام لکنت داشت 
و الّا میگفت صندوقچه میفته دست عروسکای شورشی
بگذریم ناشیای متعجّب

همخوان :
کلاغ سیاه قصه برگشت اون که زد پر از پشت جلد دفتر 
رفت از خواب شهروند و قاب شهر
خبردار، مرغ سحر خوابید 
زیر خروس خوش پر و نوک بیداری
منقار میدرخشه و تاریکی طلبکار
کلمات نور نمیشه بیهوده دهن باز
تیکه پنیرت رو برده فلک 
میشی فلک از دست نده انار یا آلبالو ترکه است به زیر کف پا (٢)

قسمت پایانی :
دهقان
صفیر
چریک
ملّی

لینک بارگیری فایل فشرده ی آهنگ، جلد و شعر
http://www.mediafire.com/?mug74oys1ou31

Soundcloud.com/Mellistream
Telegram.Me/Mellistream
Instagram.com/Mellistream
Twitter.com/Mellistream

Kalagh

Safir - Kalagh [Produced By Saeed Dehghan]

Gahi Single

Meraj - Gahi

Abraa
Navid, Safir, REZ and Kaboos
Produced by Mez’Rab
Artwork: Farlek
April 2020, Divar Records

ابرا
نوید، صفیر، رض و کابوس
آهنگسازی، میکس و مستر: مضراب
ضبط: نوید
جلد: فارلک
دیوار - فروردین ۹۹


متن
-----
نوید - قسمت اول:
منو قطارم جا گذاشت، روی دستام پا گذاشت
پاهامم منو جا گذاشت، با بلیطم تنهام گذاشت
قصه‌مون خبر داغ صبح، بیا بدون اجازه چاپش کن
زیر لب بخون تکرار شیم، شعرمو نوای سازش کن
امید،‌ یه جایی زیر سنگه، صلح هنوز اسیر جنگه
کفتر می‌ره،‌ پرپر میاد، درجه‌دار صدای خنده‌ش میاد
ولی این ترازو بی درجه‌ست، می‌کشنم، مفت می‌خرنم
آدمای من آدمک‌ن، قیمتی نیستن و بی رقمن

صفیر - قسمت دوم:
من ورم ملتهب تاریخ تو گلوی جغرافیا
عافیت
خیره
چیزی نیست
نگو، عیبه
قافیه و نظیر عشق از دستم در رفت
حالا مونده زشت
مونده چرک
مونده گریه به دل که به دل راه داره نگیری به دل
(باشه)
حبابی از جنس خیال
احاطه کرده مدار افکارم
بی اراده می‌ره انگشت اشاره
سمت ابرا
می‌کشم نفس
منم اون نقاش خلاق
سیاهن و خون
قه‌قه به هق‌هق
می‌چکه رو قلبامون
جدا از هم اما کنار هم باهم
لبالب دوتا لب
عدل و نظم بی شکل و
نقطه ایم وسط پرگار
می‌دمم سوت می‌شم سمت اَشکال
خیالم راحته به خدا

هم‌خوان:
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون

رض - قسمت سوم:
پشت این ابر‌ها یه چشمه‌ست
جوشان گریه‌ست
رگبار بی‌امان این گونه‌ها تشنه‌ست
محبت بعد عشق، قبل حسادت نفرت
هر چی داشتمو  نصف کرد، معتقد به قسمت
مژه فر، بلند قد، سقف آسمون حد
دوست‌دار ارتباط، از اجتماع شدم طرد
تنها و بی صدا یه گوشه کنج عزلت
ریختم از تنگ دل توی پیک جرات
من مستم می‌رقصم بی‌ترسم از بعد
این جان میشه ازاد، من می‌شم راحت
بی شک ادامه می‌دم بازم راهم
دور از شهر‌های دود، این راه‌های آهن
مسافر کوچولوی این کره‌ی کوچیکم
بگن سفر تمومه من پرها رو پوشیدم
تو مسیر برگشتم من یادمه چی دیدیم
می‌دونم یه روز کارمه به همشون خندیدن

هم‌خوان:
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون

کابوس - قسمت چهارم:
نفس میکشی بی هدف، بی ‌انگیزه
راه می‌ری بی‌خود و بی‌جهت، نمی دونی اصلا چی جلو می‌برت
این مبارزه واسه تو خیلی وقته تمومه مهم نیست کی می‌بره، مگه اونی که می‌بره چی می‌بره؟
آخرش می‌ریم همه، توام خسته‌ای مثل من، هرچی که سن میره بالاتر کیری‌تره
این همه دویدی نتیجه چی؟ خوشی لحظه‌ای غمای همیشگی
می‌خوای امروز نشه مثل دیروز حاضری همه‌چی بدی ولی نمی‌شه
همه‌اش غر غر غر، سوال، گله
آدم می‌زنه بیرون از خونه نمی‌دونه کجا بره
یکی بود یکی نبود اون بود بعد، نبود بعد، ا..
هیچی نیست خوبم نمی‌دونم چرا هرچی که سعی می‌کنم نزدیک شم، ازت بیشتر می‌شم دور
همش تو فکر، یه پیرهن دیگه‌ام سوخت
آخر شکست اونقدری که فکر می‌کردم دیدنی نبود
سرگردونم تو این شهر، یه حس عجیب
قدم می‌زنم شعر می‌گم واسه این آشغالا
لباسا زرد، ست زمین، من و تو تلخ مثل همیم
تلخ، مثل همیم

هم‌خوان:
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون

Abraa

Navid X Safir X REZ X Kaboos - Abraa (Prod. Mez'Rab) | ابرا

Independent Artist Collective
https://peeleh.com
info@peeleh.com

Elham • Shahre Mordeha (Prod. Ashkan Mousavi)

Peeleh • پیله