Morning 2

قلبي يموت هنا

Peter’s

........

Music 5

Zbigniew Preisner - Van den Budenmayer Concerto en mi mineur

Eylem Aktaş - Söyleyemedim

Track 11 of 11

Get the album here: ramesesb.bandcamp.com/album/reborn
Stream on Spotify: https://open.spotify.com/album/5fATxzQ9T0s9Z7p6NkyyQp?si=w_tqjSO_R_StehCy1WTjxg

As the album comes to a close, a cinematic piece is played out; with improvised piano parts to express the unexpected events during our journeys, the suspense of what is to come and the beauty of it all resolving. Here's to the next chapter.

● Facebook: www.facebook.com/RamesesB.official
● Soundcloud: @RamesesB
● Youtube: youtube.com/RamesesB
● Twitter: twitter.com/RamesesB

The Next Chapter Awaits

Rameses B - The Next Chapter Awaits

Zbigniew Preisner-A Short Film About Love(A Film By Krzysztof Kieślowski 1988)

Zbigniew Preisner -  DEKALOG VI

Surrendered

Je n'ai pas change
Je suis toujours ce jeune homme tranger
Qui te chantait des romances
Qui t'inventait des dimanches
Qui te faisaient voyager
Je n'ai pas change
Je suis toujours ce garon un peu fou
Qui te parlait d'Amrique
Et n'tait pas assez riche
Pour t'emmener Corfou

Et toi non plus tu n'as pas change
Toujours le meme parfum lger
Toujours le meme petit sourire
Qui en dit long sans vraiment le dire
Non toi non plus tu n'as pas change
J'avais envie de te protger
De te garder de t'appartenir
J'avais envie de te revenir
Je n'ai pas change
Je suis toujours l'apprenti baladin
Qui t'crivait des pomes
Qui commenaient par je t'aime
Et finissaient par aimer
Je n'ai pas change
Je prends toujours le chemin qui me plat
Un seul chemin sur la terre
A russi me plaire
Celui qu'ensemble on suivait

Julio Iglésias _Je n'ai pas changé

Score for the book trailer to "Terminal Rage":
https://vimeo.com/108199387

Terminal Rage  Chapter 32

06 OROR - Lullaby

HAUSER - Mia  Sebastian’s Theme - La La Land -

Invisible?

Georges Deleure - L'important C'est D'aimer (Final)

Hans - Gunter Wagener - Summer Night's Dreams

حُلم الليالي الصيفية

You taught me the courage of stars before you left.
How light carries on endlessly, even after death.
With shortness of breath, you explained the infinite.
How rare and beautiful it is to even exist.

I couldn’t help but ask
For you to say it all again.
I tried to write it down
But I could never find a pen.
I’d give anything to hear
You say it one more time,
That the universe was made
Just to be seen by my eyes.

I couldn’t help but ask
For you to say it all again.
I tried to write it down
But I could never find a pen.
I’d give anything to hear
You say it one more time,
That the universe was made
Just to be seen by my eyes.

With shortness of breath, I’ll explain the infinite
How rare and beautiful it truly is that we exist

Saturn - Sleeping At Last

Craig Armstrong - If You Should Fall

Un homme amoureux

Georges Delerue - Are You Going to Leave Me

Philippe Sarde - Deux Hommes Dans La Ville

Gilbert Bécaud - La Maison Sous Les Arbres

Zbigniew Preisner - Life After Life

Zbigniew Preisner - Danse Macabre

Schindler's List - Ann Fontanella

آرام خاچاتوریان زادهٔ ۶ ژوئن ۱۹۰۳ در تفلیس، گرجستان - یک آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر، ارمنی در سال‌های حکومت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بود؛ که آثارش بیشتر تحت تأثیر موسیقی سنتی ارمنی بود. وی مدت‌ها مسئولیت اتحادیه آهنگ‌سازان شوروی را به عهده داشت.

از ویژگی‌های موسیقی خاچاتوریان سازبندی نغمه‌ای و متنوع و ضرب آهنگ‌های ویژه‌است.
خاچاتوریان از همان آغاز مجذوب موسیقی سنتی ارمنی شد که در محیط زندگی‌اش می‌شنید. در دورهٔ تحصیل در مدرسه نواختن هورن را آموخت و با آموختن دقیق زبان روسی در سن ۱۹سالگی به مسکو رفت تا در آنجا در دانشگاه دولتی در رشتهٔ زیست‌شناسی تحصیل کند. چند ماه نگذشت که خاچاتوریان رشتهٔ خود را عوض کرده و در مؤسسه آموزش موسیقی کالج موسیقی دولتی گنسین در رشتهٔ ساز ویلونسل نام‌نویسی کرد.
خاچاتوریان سه سال بعد وارد کلاس آهنگ‌سازی و یک سال پس از آن وارد کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو شد. وی در آن‌جا تحت نظر استادانی هم‌چون نیکولای میاسکوفسکی و میخائیل گنسین آموزش دید.
آرام خاچاتوریان در این کنسوراتوار به همراه سرگئی پروکوفیف و دمیتری شوستاکوویچ به عنوان یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین آهنگ‌سازان دورهٔ شوروی شناخته شد.
او در سال ۱۹۳۳ تحصیل خود را به پایان رساند و با هم‌دانشگاهی خود نینا ماکاروا ازدواج کرد.
نخستین اثر و سمفونی بزرگ او پایان‌نامه تحصیلی او بود. خاچاتوریان با نخستین کنسرتو پیانوی خود (۱۹۳۷) در سطح بین‌المللی شناخته شد و این معروفیت با اجرای کنسرتوی ویولن او در سال ۱۹۴۰ بیشتر شد. خاچاتوریان این کنسرتوی ویولن را برای داوید اویستراخ نوشته‌بود.
آثار موسیقایی آرام خاچاتوریان متأثر از موسیقی فرانسوی، قفقاز و سنن فرهنگی روسیه جنونی و شرقی بود. با کنسرتو پیانو، کنسرتو ویلن و رقص شمشیر که برگزیده‌ای از بالهٔ گایانه بود، پیش و پس از جنگ جهانی دوم در سراسر اروپا شهرت یافت.
کارهای اصلی او عبارتند از ۳ باله، موسیقی صحنه و فیلم، یک (سرود استالین) برای کر و ارکستر، ۲ سنفونی، کنسرتوهایی برای پیانو، ویلن، ویلنسل، ویلن و ویلنسل، یک سونات.
او همچنین آهنگ‌هایی برای ویلن و پیانو، آثاری برای پیانو ساخت و تنظیم‌هایی برای رقص‌های عامیانه، قطعاتی برای بالالایکا، مارش، سروده‌های عامیانه و سرودهای میهنی داشت.
او به تدریج تغییر مسیر داد و به قالب‌های گسترده‌تر موسیقی پرداخت. در سال ۱۹۳۲ یک قطعه توکاتا برای پیانو ساخت که توجه زیادی را برانگیخت و یک سال بعد اثر جدیدی به نام سوئیت رقص را برای ارکستر سمفونی ساخت.
پس از آن او کار بر روی موسیقی نمایش‌نامه‌های مختلف را آغاز نمود، از مهم‌ترین آثار او در این ژانر می‌توان به بیوه والنسیایی در سال ۱۹۴۰ و نقاب‌بازی در ۱۹۴۱ اشاره کرد. در سال ۱۹۴۴ سرود ملی ارمنستان را تصنیف کرد. خاچاتوریان از سینما نیز غافل نماند و آثار مهمی در این زمینه ارائه نموده که فیلم‌های پپو و زنگزور بارزترین آنها به شمار می‌آیند.

رقص شمشیر اثر خاچاتوریان یکی از برجسته‌ترین آثار موسیقایی سدهٔ بیستم به شمار می‌آید. بسیاری از منتقدان هنری و صاحب نظران عرصه موسیقی یکی از دلایل بی عیب و نقص بودن اجرا و نحوه ضبط رقص شمشیر را مربوط به این می‌دانند که خاچاطوریان علاوه بر آهنگ‌سازی، خود رهبر ارکستر نیز بوده‌است. خاچاتوریان چند سال پیش از مرگش، دربارهٔ این اثر اظهار داشته: «بسیار خرسندم که رقص شمشیر با استقبال قشرها مختلف روبرو شده و از زمان ساخت آن در سال ۱۹۴۲ تا به امروز هنوز زنده‌است، امیدوارم در دهه‌های آینده نیز از این اثر یاد شود و کماکان زنده باقی بماند.» و این چنین نیز شد، نه تنها رقص شمشیر هنوز به عنوان اثری ماندگار باقی است، بلکه توسط نوازندگان بزرگ جاز نیز اجرا شده‌است.

فعالیت او در مقام رهبر ارکستر در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۹۵۰ بود و در تابستان همان سال او قرارداد رهبری ۱۵ کنسرت در شهرهای بزرگ روسیه را به امضا رساند. بسیاری از بزرگان موسیقی او را یکی از کم‌نظیرترین رهبران ارکستر جهان به شمار آورده‌اند؛ ویکتور پیکازیان نوازنده صاحب نام ویولن، همکاری با این هنرمند بزرگ را اینگونه توصیف می‌کند: «نوازندگی تحت رهبری خاچاطوریان بسیار راحت و لذت بخش بود. او با تبحر خارق‌العاده اش حداکثر توانایی‌های اعضای ارکستر و تک نوازان را به کار می‌گرفت و به کلیه مراحل کار خود اشراف کامل داشت و شنوندگان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌داد.»

آرام خاچاتوریان موسیقی باله اسپارتاکوس را در سال ۱۹۵۴ ساخت. سوژه باله دربارهٔ شورش برده‌ها به رهبری اسپارتاکوس در روم قدیم در سال ۷۱ پیش از .
میلاد است



منبع:سایت ویکی پدیا

Aram Khachaturian - Lullaby (from Gayane)

Philippe Sarde - Deux Hommes Dans La Ville

Peter Nader ®