وقتی یک کاربلد بازخوانی میکنه و نه تقلید 🩷

hale khub

Khoob Shod

تارا تیبا - سر اومد زمستون

هانی نیرو/پیمان قدیمی‌

باد

DonyaGozaran | دنیا گذران

Back To Black afsharian ft Shajarian

روزی خاله‌ام نصیحت‌وار گفت اگه یه خر ماچت کنه بهتر از اینه که یه ماچ خرت کنه، 
بعد هادی خرسندی شعری از منوچهر محجوبی برایم فرستاد که با لهجه اصفهانی سروده شده بود:

ای عشقی من وفا و جفایت به‌جا خبس
یعنی به ما وفا و به مردم جفا خبس
بیخود آقاد میگد که با این مرده راه نرو
امشب برو بشش بوگو که این بابا خبس
بیخود ننه‌ت میگد که دس از پا خطا نکون
یه رش خطا بوکون تا بفهمی خطا خبس

در کنسرتی در تهران هم محسن طاهرزاده شعری از مقدس علیشاه با همراهی تار من خواند که:

در جوار خر بیاسودم به ناز
بی‌نیاز از مردمانِ با نیاز
بار انسان را کشی هر دم به دوش
لب فروبندی به گفتار و خموش
خر شدن آسان نباشد ای پسر 
بی‌سبب خود را مخوان هر لحظه خر

و در آخر فرشاد آقاداوودی در برلین این فولکلور اصفهانی را برایم زمزمه کرده بود که:

دختری همساده بردم تو دالون
گفتمش: ماچم کون گفت: برو نادون

شعری بوس دار هم از حافظ برای شروع درگیر ماجرا شد که:
گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم
وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

و همه اینها بدینگونه با تنظیم شایان کریمی و طراحی گرافیک آصف خانیان مجموع آمد.



Ploton's Kiss ماچ افلاطونی

“The Rush” by Patrick Amunson is a heartbreakingly beautiful breakup song that blends a delicate piano melody with a raw, emotive solo male vocal. The song’s soft tone and wistful delivery create an atmosphere of longing, as it recounts the fleeting intensity of a love that burned brightly but inevitably faded.

The lyrics paint vivid images of love found in secret places, late-night dances under neon lights, and whispered dreams shared beneath silver skies. There’s an aching sincerity in the way the verses unfold, capturing the intoxicating rush of love and the quiet sorrow of its end.

As the song progresses, the heartbreak deepens. The bridge delivers a poignant shift—love once felt so real, yet it was all an illusion. The desperation in the repeated “Why?” pleads for answers that may never come. By the final chorus and outro, the realization sets in: holding on is futile, yet the craving for what once was still lingers.

Through its elegant piano arrangement and evocative lyrics, “The Rush” is a bittersweet reflection on love, loss, and the lingering echoes of passion that refuse to fade. It’s a song that captures the beauty of heartbreak, leaving listeners suspended between nostalgia and closure.

The Rush

کاوه آفاق - عطر تو  (Kaveh Afagh, Atre To)

Meydan Azadi band - BATO | میدان آزادی - با تو

آهنگساز: آرمان شادی‌وند
ترانه سرا: رئوف دلفی
تنظیم کننده: مرتضی علوی یگانه

single

Gavaznha

Reza Koolaghani - Asabani Nistam | رضا کولغانی - عصبانی نیستم

Peyman Salimi's re-interpretation of an old Iranian song in collaboration with Hani Niroo. "Bordi Az Yadam" was written in Summer 1957 by Mostafa Gorginzadeh (composition) and Parviz Khatibi (lyrics). The original version was performed by Delkash and Vigen. 


CREDITS:

Rearranged and produced by Peyman Salimi
 Performed by Hani Niroo & Peyman Salimi 
Design / Golnar Dashti 
Cover photo / Peyman Salimi

Won Now

Bordi Az Yadam

Peyman Salimi ft. Hani Niroo - Bordi Az Yadam

Homayoun Shajarian & Nusrat Fateh Ali Khan - Sholevar

Words: Parviz Khatibi
Music: Mostafa Gorginzadeh
Re-arranged and performed by Peyman Salimi
Rhodes piano: Ardalan Payvar

Bordi Az Yadam (Live at BBC)

همه چی از یه مکالمه شروع میشه بین دو تا آدم کله پوک
توی تلگرام و اینستاگرام یا خدا رحمت کنه فیس بوک
همه چی از یه صحبت شروع میشه با ته مایه روشن فکری
گوشیاتونو چک کنین میبینین خودتونم توی همین فکرین
اول از یه اعتراض شروع میشه با انواع و اقسام مانیفست
بعد که بهش رو میدی و میخندی میگه یه عکس از اونجات بفرست
بحثای فلسفی کم کم میرن به سمت احساسات غریزی
یه فضای مجازی و هزار چس ناله پاییزی
خزون میرسه با حال و هوای خوب خواب و بیداری
فصل عشقای دم دستی و هرگونه کثافت کاری
کافه ها پر میشن از بچه ژیگولای اهل مطالعه
چاک دخترا باز و پسرا دستشون یکی یدونه معامله
اتاقا و تختای خالی در انتظار اقشار فرهیخته
همیشه فکر میکنی اونی که با توئه نسبت به بقیه یکم بیریخته
شمایی که از همه سری، یه وقت خودتو دست کم نگیری
پارتنرت تکراری شده خب آیدی یه آدم جدیدو میگیری
این که هم اخلاقش خوبه هم تیپ و قیافش جالبه
ولی فقط اونی که باباش پولداره برای شما مناسبه
ازدواج های رویایی، تبلیغ سالنهای زیبایی
ما یه مشت آشغالیم و اینا همه از نسل پاک آریایی
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی زور زور زور
.
زوج های خوشبخت و گوگولی حموم زایمونای لاکچری
از ترس خیانت همه جا با همن مثل کارتون تام و جری
یه شهره که توش یه عالمه بچه خوشگل خیّر داره
پول مردمو که بخوری نیکوکاری دیگه کاری نداره
سلفی با بچه های بی سرپرست، سلفی با کودکان کار
نیش باز و گشاد شما کنار اون چهره های زرد و زار
آخر هفته های قشنگ، شورت و سوتینای رنگارنگ
روشنفکرایی که تبدیل شدن به یه مشت گرگ و گاو و پلنگ
لودگی و بلاهتی که سیصد هزارتا فالوئر داره
مدافع حقوق بشری که صد رقم قر و فر داره
داف دابسمش سازی که اینجا کسی قدرشو ندونست
چقدر پای گوشی زور زد آرتیست شه ولی نتونست
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی زور زور زور
.
یه نفر وضعش خوبه هرجا که بگی خرش میره
صدتا دوس دختر داره ولی قربون زنش میره
فمنیستی که واسه خواهر خودش غیرتیه
کریسمسا بابانوئله و محرما هیئتیه
یکی هی توئیت میکنه هی مخ مارو تیلیت میکنه
یکی پای کامپیوتر هی عکسارو ادیت میکنه
حامی حیواناتی که گاهی وقتا کله پاچه میخوره
بهش چیزی نگین دلش نازکه بهش برمیخوره
طبقه بندی های اجتماعی بر اساس لایک و فالوئر
گله بی سر و ته استنداپ کمدین و اینفولوئنسر
همه همه کاری بلدن همه همه چیزو میدونن
همگی از هم بیزارن ولی قدر همدیگرو میدونن  
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی  زور زور زور
.
همه چی از یه حسادت شروع میشه بین جماعت جو زده
در جهت سواستفاده از احساسات مردم غم زده
همه چی از یه کمبود شروع میشه و تبدیل میشه به عقده شهرت
در حال سبقت از هم در پیست بی نهایت حماقت
گردنا خمیده سرا پایین دهنا بسته چشا باز
مالیدن صفحه های نورانی موبایل با انگشتای دراز
یکی میشه سلبریتی نصف مملکت میرن تو نقش طرفدار
کارخانجات تولید پهن با صف بی انتهای خریدار
اوردوز جامعه با تزریق بیش از حد امید
فساد اخلاقی با شعار همدیگرو قضاوت نکنید
گرفتن ژست فرهیختگی با لباسای چرک و چروک
همه چی از یه مکالمه شروع میشه بین دوتا آدم کله پوک
.
قیافه های عملی، رابطه های انگلی
خونه‌های مدرن و صاحبخونه‌های جنگلی
خیابونای بی عبور، آقازاده های بی شعور
واسه مردم صبور همه چی  زور زور زور

irād band - farhang-e-aammeh - ایــرـاد - فرهنگ عامّه

siriya ensemble_دِلُم تو می‌خواد

Peyman Salimi is an Iranian-Italian singer-songwriter, guitarist, and music producer. Born in Iran and shaped by his years in Italy, his path as a musician is as diverse as the languages he sings in—English, Persian, and Italian. Growing up surrounded by a blend of cultures and sounds, he picked up the guitar as a teenager and quickly was drawn to songwriting as a way to process his ever-changing world. After releasing two solo albums and two with his band, The Allophones, he left Florence to move to New York City, where he soon after released his third solo record “The Psychology of Letting Go”.

He’s now pursuing a research project at Georgia Tech on multilingual songwriting and its cognitive effects. In addition to his solo work, he performs with Canadian singer-songwriter Zoe Guigueno in an acoustic-electronic duo. His music often reflects themes of displacement, identity, and feminism, shaped by his experiences across different cultures and worldviews.

Amin Mehraein is an Iranian Artist, Web Master, Software Engineer and Musician

Bordi Az Yadam (Live at BBC)

Peyman Salimi

Recent comments

Mohammad Rad

Djvoltico

BABAK MOHADJER

Delara Tafreshy

Related tracks