Name: من آبروی عشقم-نصرت رحمانی-دکلمه رضا پیربادیان by pirbadian3 in II
Duration: 5 min 56 s
Description: https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

Darkoob - Majnoon

Times

Hesam Naseri - Khordad 10:43 | حسام ناصری - خرداد ۱۰:۴۳

مجيد درخشاني«نا» را با«ني و اركستر» منتشر كرد 

اين آلبوم از 11 قطعه«غروب چمن»، «نا»، «تكنوازي ني»، «بي من مرو»، «شور كرد»، «رودكي»، «دلي در آتش»، «همايون مركب»، «ترنجستان»، «تكنوازي ني(در فضايي ديگر)» و «ساقي» تشكيل شده است.

Majid Derakhshani - Album "Naa" - آلبوم نا (نی و ارکستر) - مجید درخشانی، شاهو عندلیبی

آرزویی مانده در سر آرزوی یک قمار تلخ دیگر با تمام خستگی‌ها، می‌نشینم تا ببازم برگ آخر.. 

ستار_فریب

استاد هابیل علی اف

همایون شجریان- شوق دوست- مخالف سه گاه

در این تراک استاد شهناز از تکنیک (اصرار و تکرار) بسیار استفاده کرده ک این تکنیک فقط در به اوج رسیدن احساس هنگام بداهه نوازی به نوازنده دست میده.  

چهار مضراب اجرا خصوصی اساتید شهناز و یاحقی در ابوعطا

کی سه  کی سه؟ - روزبه رخشا/ در دنیای تو ساعت چند است

SHAHYAR GHANBARI - DEL RIKHTEH  ( YADAM HAST YADAT NIST ) 
Album : forbidden ( ghadeghan ) 

SHAHYAR GHANBARI - DEL RIKHTEH

Golhaye Rangarang 572b - Parvin & Ghavami & Shajarian

داریــــوش ، قیــصر

همایون شجریان ، شب که میرسد از کناره ها

مـراسم ختم ِ نصرت است؛ همسر استاد عبادی. احمد عبادی را می‌گویم. همان که سه‌تار می‌زد. چند نفری نشسته‌اند دور هم. جمع خودمانی است. انگاری چند تا موزیسین هم آمده باشند با سازهایشان. قاب ِ تصویر، خالی است. همه‌چیز بر اساس یک صدا شکل می‌گیرد. مخاطب از آنچه که در این اطاق می‌گذرد آگاه نیست. تنها صدا است که روایت آنچه در این اطاق می‌گذرد را به عهده دارد.

صدای نی‌ای می‌پیچد توی فضا. نوازنده‌اش کسایی است. کسایی نی می‌زند اما این صدا، تنها صدای نی نیست. صدای نی که می‌پیچد توی اطاق، انگار نغمه‌ای ریشه گرفته از اندوه متراکمی پهن می‌شود در فضا. صدا، صدای مرگ است؛ مرگی که انگاری ناخواسته اتفاق افتاده. مرگی که از یک حماسه حاصل شده است. انگار نصرت قهرمان ملتی بوده، در واقعه‌ای حماسی مرده و حالا، توی جمعی خودمانی چند نفری جمع شده باشند و با این نغمه‌ها،‌ یادش را زنده نگه می‌دارند. صدای نی، صدای زنجموره است. صدایی است که انگار، همه‌ی اندوه‌های جهان را از همه‌ی قرن‌ها جمع کرده باشد و ریخته باشد توی نی‌ای که حسن کسایی می‌نوازدش.

کسایی می‌نوازد. یک دقیقه‌ای وشاید مبلغی بیشتر. آن‌قدری که شاید شنونده را آماده‌ی دریافت همه‌ی وجوه این اندوه می‌کند. این سمفونی ِ تک نفره که نواخته می‌شود، ادیب خونساری [خیلی از قدیمی‌ها "خوانساری" را "خونساری" می‌گفتند؛ شنیده‌اید حتما] شروع می‌کند به خواندن. با صدایی خسته، درهم‌شکسته و فروریخته،‌ صدایی که قدرت ِ روزهای پیشین را ندارد و البته همین فروریختگی، سوزناکی‌اش را می‌افزاید. مثل شمشیری که کُند شده. ادیب با صدای خسته و زخمی‌اش درآمد می‌خواند: «سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/ آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت» و انگار شعر را به خدمت می‌گیرد که این اندوه را -این آوار ِ فروریخته از هر کران را- به مخاطب منتقل کند، وگرنه همه چیز در آن قاب ِ خالی راوی ِ آن است که گویی زبان و کلام را یارای بیان این اندوه نیست.

این خط را که می‌خواند، کسایی پاسخ‌ش را با نی‌اش می‌دهد. خونساری می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم» و دوباره می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم/ خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت». و این بیت را طوری می‌خواند که تو منتظری کسی «ماجرا کم کند» و «باز آید». نی اینجا خاموش می‌ماند. عبادی -که خود سوگوار نصرت است- به کمک می‌شتابد. زخمه به سه‌تار می‌زند و پاسخ ادیب خونساری را با نوک انگشتان‌ش می‌گوید. ادیب می‌خواند: «تو که نوشم نه‌ئی، نیشم چرایی/ نمک‌پاش ِ دلم ریشم چرایی» و می‌نالد همراه با سه‌تار و نی. بعد انگار که ادامه‌ی شعر یادش نمی‌آید، نومیدانه می‌خواند: «ببین انتظارت چه کرده با روزگارم، ببین انتظارت چه کرده با روزگارم».
.......
ادامه‌ی روایت را از اینجا بخوانید:
tchaikovsky.blogfa.com/post/92

Sooge Nosrat Ebadi

در سوگِ نصرت (درگذشت همسر احمد عبادی) | ادیب، عبادی، کسائی و شجریان

https://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

من آبروی عشقم-نصرت رحمانی-دکلمه رضا پیربادیان

میتونید واسه دیدن دکلمه های من به صفحه فیس بوک بروید یا به وبلاگ من 

من آبروی عشقم-نصرت رحمانی-دکلمه رضا پیربادیان

pirbadian3

Recent comments

Majid Pourakbari

Related tracks