Name: Setar Honor by pooria.r_m
Duration: 2 min 42 s
Description: this is persian ancient instrument *SETAR*

Words: Shapur
Music: Mahdyar
متولد تیر، صادره مشهد
قاتل قرنم
عاشق اشهد شنیدنِ هرکی‌ که ضد ما خوند 
کشتار انقلاب نصف راه بود
نباید بشن سر راهم سبز
برا یه مهره‌ی خطری آدم‌کش
سلطه هر روز می‌شه راحت‌تر
من کشتم، می‌کشم، خواهم کشت
مترسک جدیدمو ندیدی
جات خالی تیم شدن اژه‌ای و رئیسی
خوردم به خنسی و غریبی
 با اینکه تحریمیم
خیلی وقته فلسطینو خریدیم و دریدیم
فقط این‌سری بدون تو دست‌تنهام
تا خرخره پر شده قرچک باز
آب از سر گذشته بد سردار
یه نموره می‌ترسم از فردام
قاسم کجایی؟
یادمه قول دادی ساده نمیری
بهم می‌گن متقلب پیر
دارم یه جان حقیری 

با این که دیوار حاشا بلنده
یه چیزایی‌ رو نمی‌شه بزنم زیرش
پشتم یه ملت خون پس می‌خوان
جلو می‌افتم تو دره یه قدم دیگه
قاسم کجایی؟

خودم ایرانو کشتم، صلاح ببینم
براش مجلس عزا می‌گیرم 
مدافع حرم گرفت مدال طلا
جوخه‌ی دار شده نماد میهن
خوش به حالت راحت شدی
بی‌ تو صفایی‌ نداره گاز انبری
می‌ترسم عاقبتم بدتر از تو شه
محاصره شدم دیگه همه‌طرف پُره
هشتاد میلیون برده 
دور تا دور نرده
صبح تا ظهر لنگ نون 
دسته‌پول زیاده ولی کمه پول تو دست
نوبتیه، می‌چرخه مثل زورخونه‌ست
ملت من 
می‌زنن سایه‌مو با تیر
نمی‌ده محافظ کفاف 
خلاصه بگم دیگه بدجوری افتادم به شمارش شبا 
مُردنو به موندن ترجیح می‌دم
هنوز مسئولین ترتیبی گند
می‌زنن می‌رن مخفی‌ می‌شن 
صد البته به ما هم یه سهمی می‌دن
بازار نفت که بد خرابه 
سپاه زده تو خط قاچاق بچه 
ارگانا با من هم‌سو
اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، زیر پاهای بنده

با این که دیوار حاشا بلنده
یه چیزایی‌ رو نمی‌شه بزنم زیرش
پشتم یه ملت خون پس می‌خوان
جلو می‌افتم تو دره یه قدم دیگه
قاسم کجایی؟

هرشب کابوس می‌بینم
که مردم ریختن توی خونه
استخونامو مثل قصاب می‌شکنن
از خواب می‌پرم
خیس عرق فکر می‌کنم به مرده‌ی زیر کفن
دوباره باز از خواب می‌پرم
فشار رومه انگار هشت‌تایی چپیدیم تو ماشین
مرده‌ها بهم می‌گن شنیدیم تو راهی
ماهشهر پایه‌های نظام می‌سوزه
آب نیست بریزیم رو آتیش
هیشکی نداره ازت آدرس درست 
حتی پیریز برق زده به فازمتر بلف
بیمارستانا همه‌شون قرق
خودم با نورچشمیا زدیم فایزر دو دوز
داره خالی می‌شه چپم کم کم 
رهبرم ولی توی قفس حبسم
قاسم پیش خودمون باشه
خودم اکبر رو خفه‌ش کردم
باهم طعم خون شاهرگو چشیدیم 
نیستی ببینی که بد وضعیه
 واسه خط فکریمون رو همه ماشه رو کشیدی
ولی فکر کنم آخر خط نزدیکه

با این که دیوار حاشا بلنده
یه چیزایی‌ رو نمی‌شه بزنم زیرش
پشتم یه ملت خون پس می‌خوان
جلو می‌افتم تو دره یه قدم دیگه
قاسم کجایی؟ 

دارن در بِیتو با مشت می‌زنن
صداشون میاد فحش می‌دنم
الان  دَرو می‌شکنن همه می‌ریزن تو
نشونه‌هاشونو می‌گیرن روم
بیان تیکه‌بزرگم گوشمه  
من دلیل ضجه‌هاشونم
یه ملت تشنه‌ی خونمه 
آخه قاتل بچه‌هاشونم

Shapur - Ghasem Kojayi?

Ali Sorena _ Dard Haye Vagheei

Ali Sorena - Booseye Yahooda | Official Audio

https://www.instagram.com/a.sorena
https://twitter.com/sorenaofficial
https://www.youtube.com/@Sorenaofficial

Monday - 2024 15 January
______________________________________
سورنا-بوسه یهودا
شعر و اجرا:سورنا
آهنگ:فرشاد 
جلد:گروه دژ
دوشنبه، ۲۵ دی ۱۴۰۲
_______________________________________
قسمت اول 
بر اساس حادثه 
اینجام با انتقام از ضربات فاجعه 
از یه زور که از توی نظم نگاهمون می کرد 
با دستور آسمون رو به قانون می بست 
نسل نسل توی حصار جون میدادن 
هی تکرار می کردن فکر می کردن دژاوو میشن
من زوزه سیاه شب یه سوز حس عاصی از شکاف مرگ 
روییدم از خون اختیار 
با لمس عشق توی مرز ممنوعه با تجربه عمیق ترین بوسه سیاسی 
برهنه شدم از قفل به نماد دیدم بین زور و قانونتون حفره هواست 
قرار دادتون مورفین رو داد تو دستم 
یه گوزن وحشی با حکم قوه قضا 
خواستم تیم بشم با بچه ها به ضد بابا ها 
با باباهاشون تیم شدن زدن زیر پام 
دفن شد یه دنیا ستاره پشت سرم 
عمقی نموند تو هر نگاه مختصر 
یه دره عمیق آنی خالی شد از جادو 
شد یه ارتفاع مختصر 
از گناه شعر سرود هرزگی 
تا تثلیث مقدس عشق، جنون، برهنگی
مکش منو برد توی حافظه خالی 
این خلع مرز من بود یه فاصله تا آسیب 
شراب شلاق و شراره های شک وقت شام شیرین آخر 
یه قاب تلخ آزاد 
که توش خواستم حکام رو لو بدم به حضار 
اما حضار منو لو دادن به حکام 
مثل تن لخت گلوله مامورا 
لخت تنم صدام از زوزه هیولا 
پی حقیقتی شام آخر رو بچین دوباره 
من فقط مسیح مجرم پشت بوسه یهودام 
اما بی سرود مرگ 
زل می زد تو چشم بی فروغ من 
تموم تعهداتم رو کشتم به جز هنر 
نمی شد بخرنم می فرختن 
نگه نداشت از مسیر علامت منو 
مسیر بدون مقصد سراسر تب و 
من فهمیدم از سلولای آهنی رو آغوش 
شکاف مرز له میکنه پناهنده رو 
بگو کجاست مرز رهایی ؟ 
من که خارم تو درز سیاست 
استعاره ها شاهدان قتل رقصن 
من عیانم تو قلب ضیافت شعر 
تجربه رسوا تر از رفتن مرگ تا خرخره 
با هشدار نترسیدم 
من نیستم سگ نگهبان نگاه مرده 
پس مسیر محدود رو نشخوار نکردم 
گرم و گستاخ زدم شکستن سنت ها 
تا خونی شه بازار صورتش 
ما زدیم زیر ستون انگ وطن 
بکش کنار تا نریزه آوار رو تنت 
خطر خاک زخم تیغ تراژدی ته طبقه ها 
رقص با ریتم تاریک 
کمدی تبعیض تف به قانون 
من بیرونم از هر روند سیستماتیک 
کجای کاری زدیم از بیخ به لاشیا 
با بتهای تاریخ ما خود گناه بازیمون 
حالا میل به زهد رو کجا بذاریم 
مثل سینه سازمون صدای سرخ سربه 
ما خون بدن خیابون صحنه جنایت 
مرز رعشه صداقت دروغ کفتار و شیر 
یعنی رفتن مکش تا ته بی حمایت 
حتی پاره میکنه باز نعره جنازم 
منو اهلی نکن 


قسمت دوم 
مکش من رو برد تو سرگذشت زور 
افتادم تو مردمان کور 
نعمت از تو آسمون می ریخت 
پر می کردن بسته بسته تور رو 
این یه قرارداد بود بین زمین و آسمون 
که نظم بده آشوب رو 
مرد خدا گسسته شد امنیت 
موند یه جمع ترسو تر و فکر شعله های جنگ 
روز بعد جمع و بار کینه شون  رو از تو فقر کشیدن به کار بی ته 
عصر تراکتور های دو پای بی قلب با شخم امنیت و کشت مالکیت 
سود تولید صدور بسته بسته نور و شلاق استبداد که کور کرد کور سو رو 
و نور خدا که بسته شد به میله و علمی که اثبات نکرد این شکست نور رو 
من رو ببوس من یه دو پای وحشی ام 
فارغ از دکور اندیشه ترور 
مکان من بی رحم و ثبات و امنیت 
اون گلوله که زد بیرون از تو سینه یه کلت 
اما اما بی فرود تو اولین هدف 
و پارگی رو ترجیح دادم به سرزمین 
مگر که بوسه عشق جایی می بود واسه آخرین وطن 
یه فاصله بین فرهنگ و مذاب طبیعت
و هر دوگانگی از جنس انتخاب و جبر 
که از پیش انتخاب تصمیم غیر شد 
یهودا زمان رو تسلیم شعر کن 
که بوسه ما هر مکان رو پس می گرفت 
تلو بده به خنده ات 
مستم کن منو گرو بده به ترس اما 
دست از بوسه برندار تو جمع حضار 
این شومی تفاوت هامو لو بده به وحدت 
به نام محرومان به نام دلشکستگان 
به نام تن فروشان به نام خستگان 
به نام بی دستگان به نام هرویین 
به نام اعتیاد و زخم 
صدای تروریسم 
تصویر قاصدک های خاور میانه 
سرخی خبر 
به نام دست بستگان و خشکی خطر رو پوست نازک زمین 
و خون و خون که سمت قبله می رفت و غیر از شمشیر هیج حادثه ای نیست 
به نام زنجیر شکستگان و زخم هر جهش 
که مثل سینه ام تنتون یه قصه بی مقصده 
به نام تو که تشنه می بندنت تو استعمار و استبداد و ظلم 
هزار صلیب هزار شعر بی اسلحه و حذف شدگان که پوچی رو نمی پذیرن اتفاقا هر روز می میرن 
زنده میشن تهش
#Rap #hiphop #سورنا  #Sorena  #AliSorena

Booseye Yahooda

Booseye Yahooda [Prod.Farshad]

this is a persian trap that sampled with Taar of master vaziri

Pride of TAAR

this is persian ancient instrument *SETAR*

Setar Honor

Vasiat II
Rapper & Songwriter : Naaji
Producer, Mixing & Mastering : Mohammad Saraei
Artwork : Montia
Executive Producer : Arda Sharafi
Release Date : 98/05/30

Spotify: https://open.spotify.com/track/0KtZ7AgzYRKYo3ckyJ3KBt
YouTube: https://youtu.be/cjCCIG2DD4Q

Lyric | شعر :
اگه داری غم گاهی میدونم
قدمات رفیق شد با هرجایی میدونم
اگه هنو ترس داری میدونم
نگران ریختن برگایی میدونم
حاجی ببین برگا چه میزونن
همشون چش انتظار پرتگاه بیرونن
ولی جداییشون انگاری فرق داره بی روحن
به نظرت برگا چی میدونن؟
که میتونن انقد راحت برن
حسودیش میشه بهشون واقعا دلم
اگه حرفی داری توی دلت با من بزن
-: به نظرت فردا چی میمونم؟
میخام ببرمت تا مرز مرگ
فک کن شاعر دلم باشه خواننده من
حس میکنی نزدیک میشه سایه ات به قبر
اگه ته پرتگاهی میدونم
بعضی روزا سربارم میدونم
ولی اگه تو بمونی وللهی میمونم
یه چیزایی دیدم توت که هرجایی نی اونم
پشیمونم امروز از الواطی دیروزم
که قد خم ابروت ارزش نداشت
داشت رد داده تو خوب شو سرکش نباش
که یکی صاف وصل شد به قلبت هواش
اینو همه کساییکه میشناسی میدونن
منم دوس دارم الان پاشی حسرت
نمونه نگفتی چی میشم حاجی پس من؟
حاضرم نباشم ولی تو باشی برگرد
شاید حق من نبوده شادی اصلا
قد بارونای انزلی باریدم من
کلی نقشتو روبروم بازی کردم
گاهی گریه م میگیره و گاهی بدتر
اینو مشتایی که خوردن هرجایی میدونن
حرف بزن تصدقت
حالمو میتونی خوب کنی فقط خودت
بپرس چی شده که قلبم فلج شده
از برگای زرد فصل تولدت

از رد اسمت رو لبم پره
شاید سنگه اسمت روش اثر کنه
بیاد با بوی پیرهنش منو بغل
خفه م کنه جامونده تو عطرایی میدونم
بین خودم و تو مثه برزخ
موندم،دلم اول قصه پر زد
ظلمه همین که نیستی مثه قبلا
مگه چجوریه دل شکستن؟
شبارو به یادت بستم به صب
هرچند دیگه نمیرسه دستم به تو
نمیدونم اصلا چطور پنجشنبه شد
الان بالا ابرایی میدونم
Verse2
شاید دیگه این چشارو ندیدم
ولی نیاز دارم این نگاهارو شدیدا
دیشب شنیدم صدام زدی پریدم
قاطی میکنم این صداهارو جدیدا
الان فنرم ولم کنی پریدم
وقتی تو درد دلم شدی دقیقا
چشمات براقه چقد شدی شبی من
یقه همه رو ولم کنی دریدم

گفتی بهم آخر ماجرا چی میشم؟
بهت گفتم یه روزی همه آدما میمیرن
گفتی من تورو ستاره ها میبینم
اتفاقا الان رو همون ستاره ها میشینم
اینجا کسی نیست بغلم کنه
از زخم پنجه ها رو بدنم پره
انگار مونده تو سرم هنگ اور
نیستی و خاک تو وطنم شده

دلتنگتم ،البته،فقط
یادت که افتادم عربده زدم
اونیکه غرق سکوته تویی
اونیکه صداش میاد هر دفعه منم
روحم بودی،بی تو لمسه بدنم
امونمو برید بی تو پرسه زدنم
جای دستات خالیه رو شونه هام ولی
نامردم زخماتو وصله نزنم

معذرت اگه بغضت میشدم 
الان آسمونا ابری شه گمت میکنم
اص فک کن این آخرین شعرم باشه
پس سلامتی نبودنا دو بیت میخورم
اگه پیدات یه روز دورت میدوئم
مرکز کل جهانو خودت میکنم
منی که دلیل لحظه های خوشت میشدم
الان معذرت اگه گاهی پرت میکنم

منی که میدونی حالم چطوره
تو میدونی که خنده‌هام واقعا دکوره
منی که چشام میگرده دائما
تا برسه به نور اما بازنده شده

شبا که رویاهامون سرطان میگیرن
چراغا منتظر قدمات میشینن
منی که نفسامو از هوات میگیرم
از بوی باد سراغی از نفسات میگیرم

اینا فک میکنن دیوونم،خلم
همین خاطره ها کافیه تا دیوونم کنن
من خود به چشم خویشتن دیدم 
که جانم میرود اما بی جونم گمم
دلم میخواد بزنم حتی بیرون از خودم
فردامو ندارم از دیروزم پرم
تو هم دلتنگمی میدونم خودم
اگه داری غم گاهی میدونم

Single Track

Vasiat ll

Vasiat II

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

👇
pooria.r_m:
instagram:https://www.instagram.com/pooria.r_m
youtube:
https://youtube.com/channel/UC12quZwBeM47Dx9VA8Tnzwg

Setar Honor

pooria.r_m

Related tracks