margin

رادیو مارژین

	
رادیو مارژین از هیچ چیز اعلام برائت نمی کند. دست های ما آلوده است. می خواهیم جهان را از نگاه به حاشیه رانده شدگان روایت کنیم. آسفالت خیابان های شهر خیس و لغزنده است. بازو در بازو یمان حلقه کنید. همپایمان باشید تا وصله ی ناجور بمانیم.

صفحه‌ی فیس‌بوکی رادیو مارژین آغاز به کار کرد. از روز شنبه هشتم آگوست اولین برنامه رادیو از استودیوی فیس‌بوکی پخش خواهد شد و برنامه‌های اصلی را در وب‌سایت رادیو مارژین از اوایل سپتامبر خواهید شنید.

جینگل یکم: روی فرکانس خشم تنظیم کنید

پنجمین اجرای آزمایشی رادیو مارژین

شنبه ۱۹ شهریور 

رادیو مارژین- اجرای آزمایشی  پنجم: نوارکاست، دامن شلواری و تلویزیون

بهاریه ی مارژین، پیشکشیِ ماست به شما. 
نوروز هزار و سیصد و نود و یک


رادیو مارژین - بهاریه ی هزار و سیصد و نود و یک: "دستانِ تو خواهرانِ تقدیرِ من‌اند "ء

هفت تا نت، روی پنج تا خط حامل. یعنی همش همینه؟ اگه نت هشتمی وجود داشته باشه و نتونه خودش رو روی این خطوط مستقیم و بی انعطاف تعریف کنه از کدوم گوش قراره شنیده بشه؟ نت هشتم سکوت نیست. حتی سکوت هم روی این خطوط قانونیه. نت هشتم وجود داره. خاطره و تاریخ داره. هرچند با هیچ کلیدی، حتی یه کلید سلِ بدقواره، هیچ دَرِ مشخص و منتظری رو باز نکنه.ء

radiomargin@gmail.com
www.facebook.com/Margin.Radio


رادیو مارژین (7) : نُت هشتم؛ ما امید می کاریم

برای شنیدن برنامه ی کامل این هفته ی رادیو مارژین وارد این لینک شوید،
نت هشتم مارژین را بشنوید و امید بکارید:
http://soundcloud.com/radio-margin/7-1

امیرمحسن محمدی - پری بلنده - رادیو مارژین

پادشاه در مرکز ایستاده. سربازهایش اطراف او را دایره‌وار گرفته‌اند. همه مسلح‌اند و هر لحظه شعاع خود را افزایش می‌دهند.
سربازهای دیگری در مقابل، تلاش می‌کنند تا این پادشاه را به زیر بکشند و می‌دانند که در نهایت باید به مرکز، یعنی پادشاه برسند و او را از پا درآورند. با افزایش شعاع سربازهای مقابل نیز هرلحظه فاصله‌شان از پادشاه بیشتر می‌شود. نباید فرصت را از دست داد. باید کاری کرد. همه این را می‌دانند و نیز می‌دانند که وضعیت اظطراری است. اما آن‌ها در جستجوی پیدا کردن منفذی از میان سربازان به دور این دایره می‌چرخند و می‌چرخند. با گذشت زمان، این دور باطل، تبدیل به عادت می‌شود و مرکز و پادشاه، آن‌قدر دور می‌شوند که با فراموش‌شدنشان فاصله‌ای نمی‌ماند. رویای به زیر کشیدن پادشاه، تخیلی می‌شود و خاک می‌خورد.

radiomargin@gmail.com 
www.facebook.com/Margin.Radio

رادیو مارژین (۸) : هیچ‌چیز عادی نیست

برای شنیدن برنامه ی کامل رادیو مارژین (۸) هیچ چیز عادی نیست وارد این لینک شوید:
http://soundcloud.com/radio-margin/mrkwnj4wdqe8
پانزدهم اگوست ۱۹۶۹ - حدود ۱ میلیون نفر از هیپی‌ها و طرف داران موسیقی‌ راک و بلوز از سراسر آمریکا به سمت دریاچه ی سفید در نزدیکی‌ شهر وود استاک در ... می‌رن تا برای آزادی و علیه جنگ آواز بخونن و از صلح و برابری و زندگی‌ اشتراکی حرف بزنن.
بیشتر از نصف این جمعیت توسط پلیس متوقف میشن اما با وجود هشدار ها، فرشتگان جهنم یعنی همون دسته‌های موتور سوار هایی که با ظاهر‌های متفاوت و خشن میشناسیم امنیت مراسم رو به عهده می‌‌گیرن ... پلیس نمی‌تونه حرف اضافه بزنه و وود استاک سال ۶۹ تا روز چهارم ادامه پیدا می‌‌کنه.
بعد از تموم شدن جنگ جهانی‌ دوم حاشیه‌های جامعه ی آمریکا علیه متن مسلط شورش می‌‌کنن، یه جنبش عمیق فرهنگی‌ - ادبی‌ و یه حرکت ریشه دار اجتماعی که توی همه بخش‌ها از موسیقی‌ راک و بلوز گرفته تا جنبش دانشجویی ... از هیپی گری گرفته تا جنبش برابری طلبی و جنبش صلح. جامعه ی آمریکا تا دهه ی ۷۰ به شدت بر افروخته میشه ... و وقتی‌ که سعی‌ می‌‌کنی‌ این تحولات اجتماعی رو ردیابی یا بهتر بگم ردزنی کنی‌ در اکثر موارد به یه اسم در دهه ۵۰ میرسی‌: بیت جنریشن یا همون نسل بیت خودمون.
نسل بیت سربازان شوریده ی آزادی در آمریکایی امروز بودند ... ایالات متحده‌ای که تمام شب سرفه می‌‌کنه و نمیگذاره بخوابیم.
نسل بیت یه جنبش اجتماعی ادبی امریکایی بود که توی دهه ی پنجاه در محیط های فرهنگی در سانفرانسیسکو و گرین ویلیج نیویورک شروع به کار کرد. اونا به جسارت و خلاقیت بدون مرز مبتلا شده بودن.
راستش خود واژه ی "بیت" بیشتر منو یاد شورش، دود سیگار و هیجان میندازه اما خود صفت انگلیسی "بیت" که اولین بار هانکه به کرواک معرفی‌ کرد به معنی‌ خسته و بی‌ رمق هست.
هسته‌ي اصلي و مركزي اين گروه را جك كروك، آلن گينزبرگ، نيل كاسادي و ويليام باروز تشكيل مي‌دادند. آن‌ها در دهه‌ي چهل هم‌ديگر را در حومه‌ي منهتن ديدار مي‌كردند و بعداً، به سان فرانسيسكو، مهاجرت كردند و در آن‌جا بود كه با پيوستن گَري سيندر، لارنس فِرلينگِتي، مايكل مَك كِلاو، فيليپ والِن و تعدادي ديگر به آن‌ها، اين گروه وارد مرحله‌ي تازه‌اي شد و آرام آرام شكل يك جنبش را به خود گرفت.
در سال 1948 مجله‌ي نيويورك تايمز گفت‌وگويي رو با جك کرواک ترتيب داد. کرواک اونجا گفت: بيت در مرحله‌ي اول در بر دارنده‌ي نوعي برهنگي ذهني است.
برای اینکه به اهمیت نسل بیت بیشتر پی‌ ببریم کافیه که فقط درباره ی یکی‌ از آثار این نسل یعنی رمان "در جاده" که سال ۱۹۵۷ توسط جاک کرواک نوشته شده  حرف بزنیم. رمان در جاده آسوده گی خیال و رفاه جامعه ی آمریکا رو بعد از جنگ جهانی‌ دوم شدیدا به چالش می‌‌گیره و خبر از تغییر وجدان در آمریکای اون روز میده.
اولین کارکرد رمان جاده‌ها این بود که بیشتر از یک تریلیون شلوار جین لوئیز و دستگاه قهوه ساز به فروش بره و بچه‌های زیادی بزنن به جاده. چون جک کرواک سه هفته ی تمام یک نفس پشت ماشین تایپ گنده و بد قواره قهوه ی غلیظ خورده بود و یه رمان تکون دهنده نوشته بود.

این رمان روح زمانه ی جامعه شد. روندی رو درست کرد که به فرهنگ جوونا معروف شد و حتا زندگی‌ آدم هایی مثل باب دیلن و تام ویتس رو متحول کرد و کلی‌ فیلم و ترانه و موسیقی‌ ساخته شد.
دوازده سال بعد هم کرواک میمیره، بعضی‌‌ها گفتن در اثر مصرف زیاد الکل کبدش مشکل پیدا کرد اما دوستای‌ نزدیکش میگن جک دق کرده بود. اون مثل اکثر نویسنده‌ها حساس و زود رنج بود و تحمل نمیکرد وقتی‌ میدید رمانش مسول همه ی رفتار‌های افراطی دهه ی معروف ۶۰ داره معرفی‌ میشه.

ادبيات بيت، وحشي و رام‌نشدني است، مشكل عمده‌ي اعضاي گروه بيت براي ساليان سال، چاپ آثارشان بود و اين موضوع خيلي قابل اهميت است كه چطور آن‌ها در سال‌هايي كه اميدي به چاپ و استقبال آثارشان نمي‌رفت، با دل‌گرمي به ادامه‌ي كار فكر كردند. ناشران معتقد بودند نوشته‌هاي آن‌ها غيرقابل فهم است و بنابراين ارزش چاپ كردن ندارد.

نسل بیت بخشی از حاشیه ی آمریکای بعد از جنگ جهانی دوم بود که میشه ادعا کرد، برمتن مسلط غلبه کردن. من از بمب اتم، هیروشیما، جنگ سرد، جناب مک کارتی، تلويزيون، آپارتاید  و جنگ ویتنام حرف نمی زنم. حرف من قصه ی یه "نه" بزرگه به همه ی اینا.  من از هوشیمین، مالکوم ایکس و ماهی قزل آلا حرف می زنم. نسلی که خلافِ جریان شنا کرد و جریان شد 

جینگل یکم: روی فرکانس خشم تنظیم کنید

Radio Margin رادیو مارژین