آلبوم سرود مهر
آواز ﺑﻴﺎتﺗﺮك

محمدرضا شجریان: آواز
حسین علیزاده: تار
کیهان کلهر: کمانچه
همایون شجریان: آواز، تنبک

دوبیت منسوب به فروغی بسطامی

ای سلسله مو دستی بر طره پر خم زن
یک سلسله مو بگشا، صد سلسله بر هم زن

خواهی که شود کشته از هر طرفی فوجی
جانا صف مژگان را یک مرتبه بر هم زن
 
دوبیت منسوب به حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی
ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

http://pelakese.com
facebook.com/pelakese
instagram.com/pelakese

پاسبان حرم دل شده ام شب، همه شب 
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم 
دیده‌ بخت به  افسانه‌ او شد در  خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است و هشیارش کند
ای آفتاب آهسته نه، پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو، خواب است و بیدارش کند
به کجا ها برد این امید ما را؟
به کجاها برد ما را؟
نشد این عاشق سرگشته صبور
نشد این مرغک پر بسته رها
به کجا می روم یارا؟
به کجا می برد مارا؟
ره این چاره ندانم به خدا به خدا
نشود دل نفسی از تو جدا به خدا
به هوایت همه جا در همه حال
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال
غم عشقت دل ما را
به کجا ها برد یارا؟

محمدرضا شجریان- دل شدگان- پاسبان حرم دل

جام تهی - دشتی
شعر 
امیرهوشنگ ابتهاج 
( ه-الف-سایه )
موسیقی 
فریدون شهبازیان 
( بر مبنای آهنگ محمدرضا لطفی )
در این سرای بی‌ کسی‌، کسی‌ به در نمیزند/ به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند/ یکی‌ ز  نشسته‌ام در انتظار این غبار بی سوار/ دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زندشب گرفتگان چراغ بر نمیکند/ کسی‌ به کوچه سار شب در سحر نمیزند
در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند 
به دشت پرملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده دم نمیزند
گذرگهی است پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذرنمی زند
دل خراب من دگر خرابتر نمی شود
که خنجر غمت از این خرابتر نمی زند
چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند
نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست
اگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند...

کوچه سار شب...محمد رضا شجریان

آواز دیلمان-مثنوی همایون-استاد شجریان

نه قدرت که با وی نشینم
نه طاقت که جز وی ببینم
شدست آفت عقل و دینم
ای دلارا، سرو بالا
کار عشقم چه بالا گرفته
در سر من جنون جا گرفته
جای عقل، عشقت یک جا گرفته
خانه‌ی دل به یغما گرفته
آفت تن، فتنه‌ی جان
رهزن دین، دزد ایمان
ترک چشمت، نی ز پنهان
آشکارا، ای نگارا
خانه‌ی دل به یغما گرفته
بر سر من جنون جا گرفته
سوزم از سوز دل ریش
خندم از بخت بد خویش
گریم از دست بداندیش
خواهمش بینم کم و بیش
گریه راه تماشا گرفته
جای عقل عشقت یک جا گرفته
خانه‌ی دل به یغما گرفته
بر دل ریشم مزن نیش
ز آه مظلومان بیندیش
کن حذر از آه درویش
گوئیت دل ای جفاکیش
آتش فتنه بالا گرفته
سختی از سنگ خارا گرفته

آهنگساز: عارف قزوینی
صدا: شجریان
آلبوم: آرام جان

همنوازان گروه آوا :

داریوش پیرنیاکان تار
محمد فیروزی: بربط
سعید فرج‌پوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تمبک و کمانچه آلتو

نه قدرت که با وی نشینم (آرام جان)/ محمدرضا شجریان

عنوان :وا فریادا ز عشق
دستگاه : اصفهان
خواننده آواز:محمد رضا شجریان
خواننده ترانه :عهـــدیه
همکاری :  فرامرز پایور   / رحمت الله بدیعی    
محمد اسماعیلی     
شاعر :ابو سعید ابوالخیر
مطلع شعر آواز :
عشق تو بلای دل درویش من است

مطلع تصنیف :

دوشینه پی گلاب می گردیدم 

آهنگ :همایون خرم

گلهای تازه 128 - اساتید شجریان و عهدیه

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید                        مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید 
کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر                     که آب دیده به رویش فرو نمی‌آید 
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب                که مهربانی از آن طبع و خو نمی‌آید 
چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت                    بر اوفتاده مسکین چو گو نمی‌آید 
اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش                    بد از منست که گویم نکو نمی‌آید 
گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید                  که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی‌آید 
گمان برند که در عودسوز سینه م                        ن  بمرد آتش معنی که بو نمی‌آید 
چه عاشقست که فریاد دردناکش نیست                 چه مجلسست کز او های و هو نمی‌آید 
بشیر بود مگر شور عشق سعدی را                      که پیر گشت و تغیر در او نمی‌آید 
  

آوازی بسیار زیبا از استاد شجریان و همایون

محمد رضا شجریان و شاپور نیاکان - قطعه آوازی شب رحلت

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم
حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم


شب رحلت

محمدرضا شجریان... نه قدرت که با وی نشینم

تصنیف پیمانه عشق در دستگاه سه گاه
از مجموعه دلشدگان

پیمانه عشق - محمدرضا شجریان، حسین علیزاده، فریدون مشیری

همایون مثنوی-شجریان
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟ // گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی // گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو // من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال// عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب // به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید // جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید // وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام عراقی روزی // وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی

گذری کن که خیالی شدم از تنهایی-1 ‎

A passionate versatile percussionist with a particular interest in Tonbak (/tɔnˈbæk/, aka Tombak), the ancient Persian goblet drum.

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

Rambod Dargahi