به قربون خم زلف سیاهت
فدای عارض مانند ماهت
ببردی دین فائض را به غارت
تو شاهی خیل مژگونها سپاهت

خودم اینجا دلم در پیش دلبر
خدایا این سفر کی می رود سر
خدایا کن سفر آسون به فائض
که بیند بار دیگر روی دلبر

تو دوری از برم دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
به جان دلبرم کز هردوعالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست

تو شاهی خیل مژگونها سپاهت

اجرای خصوصی در مخالف 1357 
آواز: استاد محمد رضا شجریان 
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد جلال ذوالفنون
شعر : حافظ
 طالع اگر مدد دهد، دامنش آورم به کف	
گر بکشم زهی طرب، ور بکُشد زهی شرف
طرْف کَرَم ز کس نبست این دل پرامید من		
گر چه سخن همی‌برد قصهٔ من به هر طَرَف
از خم ابروی تواَم هیچ گشایشی نشد		
وه که در این خیالِ کج عمر عزیز شد تلف
ابروی دوست کِی شود دست‌کش خیال من		
کس نزده‌ست از این کمان تیرِ مراد بر هدف
چند به ناز پرورم مِهر بتان سنگ‌دل		
یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف
من به خیال زاهدی گوشه نشین و طُرفه آنک		
مُغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف
بی خبرند زاهدان، نقش بخوان و لا تقل	
مست ریاسْت مُحتسب، باده بده و لا تخف
صوفی شهر بین که چون لقمهٔ شُبهه می‌خورد		
پاردُمش دراز باد آن حَیَوان خوش علف
حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق		
بدرقهٔ رهت شود همت شحنه نجف
---
با مهر
(امیر حسین داودوندی)

اجرای خصوصی در مخالف ، شجریان ، موسوی ، ذوالفنون 1357

Ki ashkamo pak mikone

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد 
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت 
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد 
گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید

حافظ

گفتم غم تو دارم-زویا ثابت

آهنگساز:احسان ذبیحی فر/نوازنده ها:علیرضا کدخدازاده:سنتور/کمانچه:مرتضی مختاری/تنبک:ستار خطابی/عود:یاسمین شاه حسینی/تار:ترگل خلیقی/بم تار:یاسمن رضوانی
شهریور 1392


تصنیف بی پایان

محمدرضا شجریان- ببار ای بارون

آواز ماهور، اجرای خصوصی شجریان، لطفی، موسوی
--
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند / چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
من ار چه در نظر یار خاکسار شدم / رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را / کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند
سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود / که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه / که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند
توانگرا دل درویش خود به دست آور / که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند
بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر / که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ / که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند
--
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند / گره از کار فروبسته ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند / دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند / که در خانه تزویر و ریا بگشایند
به صفای دل رندان که صبوحی زدگان / بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
--
عیشم مدام است از لعل دلخواه / کارم به کام است الحمدلله
ای بخت سرکش تنگش به بر کش / گه جام زر کش گه لعل دلخواه
ما را به رندی افسانه کردند / پیران جاهل شیخان گمراه
از دست زاهد کردیم توبه / و از فعل عابد استغفرالله
شوق لبت برد از یاد حافظ / درس شبانه ورد سحرگاه



چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

آفتابکاران جنگل (سراومد زمستون)/ شقایق کمالی -  Daristana Rojê - Şeqayq Kemalî
Kurdî - فارسى
Ji Zimanê Farisî: Ebas Mûsa
Daristana Rojê

Helbest: Seîd Sultanpûr
Hunermend: Şeqayq Kemalî

Sivistan bi dawî bû
Bihar bişkivî
Gula rojê ya sor
Ji nû ve aj da û şev teriqî
Çîya bi xecxecokan xemilîne.
Xecxecok hişyar in 
Tîrêjên rokê gul bi gul li çîyayan diçînin.
Dilê wî li çîyayan hişyar e.
Tifing, genim û gulan tîne û bi dilê xwe li ber wan dide.
Daristaneke wî ya ji stêrkan heye
Can can can
Lêv, kenîna ronahîyê ne
Dil, fenera hestan e
Deng, bihar e
Bîrdank,
Xezala daristana dûr e.
آفتابکاران جنگل
سر اومد زمستون
 شكفته بهارون
گل سُرخ خورشيد دراومد و شب شد گريزون
كوه‌ها لاله‌زارن
لاله‌ها بيدارن
تو كوه‌ها دارن گل گل گل
جنگل و ميكارن
توی كوهستون دلش بيداره
تفنگ و گل و گندم داره مياره
توی سينش جان جان جان
 يه جنگل ستاره داره جان جان جان
لبش خندة نور - دلش شعلة شور
صداش چشمه و يادش آهوی جنگل دور

Şeqayq Kemalî - آفتابکاران جنگل

خرابم می‌کند هر دم فریب چَشم جادویت

سالار عقیلی - مدامم مست می دارد

امشب همه غم‌های عالم را خبر کن!
بنشین و با من گریه سر کن، گریه سر کن!
ای میهن، ای انبوه اندوهان دیرین!
ای چون دل من، ای خموش گریه آگین!
در پرده های اشک پنهان، کرده بالین!
ای میهن، ای داد!
از آشیانت بوی خون می آورد باد!
بربال سرخ کشکرت پیغام شومی است!
آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟
ای میهن، ای غم!
چنگ هزار آوای بارانهای ماتم!
در سایه افکند کدامین ناربن ریخت
خون از گلوی مرغ عاشق؟
مرغی که می‌خواند
مرغی که می‌خواست
پرواز باشد …
ای میهن! ای پیر!
بالنده ی افتاده، آزاد زمینگیر!
خون می چکد اینجا هنوز از زخم دیرین تبرها
ای میهن! در اینجا سینه‌ی من چون تو زخمی است
در اینجا دمادم دارکوبی بر درخت پیر می کوبد
دمادم...

سرو آزاد...پرویز مشکاتیان، هوشنگ ابتهاج

رضا یزدانی
دنباله دار
ترانه سرا: یغما گلرویی

Reza Yazdani - Donbaledar - رضا یزدانی - دنباله دار

Reza.Yazdani