Memorial

Golkhooneh

منیر وکیلی

nowrooz mix

ghadimi

عماد رام - گل گندم - پریوش

بوسه بوسه لب، از من. 
نخ به نخ نگاه، از تو. 
نیمه های شب، از من. 
دوتا قرص ماه، از تو.

پوست زمهریرت بر. 
آب شو تو آغوشم. 
من لباسمو وقتی. 
داغه داغه می پوشم.

گونه های سرخابی. 
رختخواب بی خوابی. 
پیچ و تاب بی تابی. 
باز بی حواسم کن.

وقتی آتیشت خوابید. 
دستامو که پوشیدی. 
تیله های چشماتو. 
دکمه لباساتو

چشای پریشونت 
با لبای خندونت. 
مثل برق دندونت. 
عشق می کنن با من. 
عشق می کنم با تو.

وقتی موج پاهاتو. 
قهر می کنی هرشب. 
زیر توری دامن.

دامن تو، گلدونه. 
سرتا پات، گلخونه. 
من به عطر حساسم. 
بو نکرده، می میرم.

هرچی توی این سالها. 
یاد این و اون دادم. 
تازه مو به مو دارم. 
از تو یاد می گیرم.

بی سوال می خوابم. 
بی جواب پا می شم. 
هرچه که نمی پرسم. 
بی جواب از بر کن.

بی سوال با من باش. 
لاله لال با من باش. 
موبه موی من حرف. 
این سکوت رو باور کن.

چشای پریشونت 
با لبای خندونت. 
مثل برق دندونت. 
عشق می کنن با من. 
عشق می کنم با تو.

وقتی موج پاهاتو. 
قهر می کنی هرشب. 
زیر توری دامن.

چشای پریشونت 
با لبای خندونت. 
مثل برق دندونت. 
عشق می کنن با من. 
عشق می کنم با تو.

وقتی موج پاهاتو. 
قهر می کنی هرشب. 
زیر توری دامن.

https://www.facebook.com/sepidedam

سینا حجازی - گلخونه

منیر وکیلی :: تو بیا تی مُ بنشین

This track was recorded by BBC Persian Channel in March 2010.

Ze farvardin - Sepideh Raissadat

Simin Ghanem - Gole Goldoon e man - Piano by Mohsen Karbassi

منیر وکیلی- پاچ لیلی

منیر وکیلی-گل گندم

آنونس رادیویی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» (که در رادیو پخشی ندارد!)
گوینده: حسن علیزاده

صفی یزدانیان:
شعرهای هر سه ترانه‌ی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» از جهانگیر سرتیپ‌پور، از شخصیت‌های ادبی و سیاسی  قدیمی گیلان (از زمان نهضت جنگل) است. سرتیپ‌پور از دهه‌ی 1320 و سال‌های بعد روی ترانه‌های غربی معروف زمان خودش، که برخی‌شان هنوز هم معرو‌ف‌اند و آشنا، شعر گیلکی می‌گذاشت.  سال 1337 او مجموعه‌ای از شعرهای گیلکی‌اش را در کتابی با عنوان "اوخان" (به معنی پژواک صدا) در 70 نسخه منتشر کرد. آقای روزبه رخشا، که در جوانی نوازنده و خواننده‌ی برنامه‌های موسیقی رادیو رشت بوده و از جمله همین‌ ترانه‌ها را هم می‌خوانده، این سه ترانه را به کارگردان فیلم معرفی کرد. خود روزبه رخشا پس از دهه‌ها، خوانندگی این سه قطعه را به عهده گرفت، که این‌بار با تنظیم کریستف رضاعی، سازنده‌ موسیقی این فیلم، اجرا شد و اکنون روی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» شنیده می‌شود.

What's The Time In Your World Radio Announce 1

فرامرز اصلانی آهنگساز، نوزانده (گیتار و سه‌تار) و خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است. اصلانی(متولد ۱۳۳۱) فارغ‌التحصیل رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه لندن است. او ترانه‌ها و موسیقی‌اش را عمدتآ خود می نویسد. و آن را به همراه سبک مخصوص گیتار و آوازش اجرا می‌کند. وی پس از پایان تحصیلات به روزنامه‌نگاری پرداخت و مقالات بسیاری را به زبان‌های انگلیسی و فارسی منتشر کرد. سپس به ایران بازگشت و فعالیت خود را یکی از دو روزنامه معتبر انگلیسی آن سال‌ها در ایران به نام Tehran Journal آغاز کرد. در سال ۱۹۷۷ او مورد توجه رئیس کمپانی CBS در تهران قرار گرفت و نخستین مجموعه از آثار موسیقی خود را تحت عنوان دلمشغولی‌ها به همراه کمپانی CBS منتشر کرد که به سرعت توانست جزو پرفروش‌ترین آثار موسیقی در آن سال قرار گیرد. پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ او به همراه خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در انگلستان سکنی گزید. در آنجا به طور هم‌زمان فعالیت‌های مطبوعاتی و موسیقایی‌اش را پی گرفت. هر دو فرزند او به نام‌های فدرا و رکسانا نیز مثل پدر در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنند. یکی از مهم‌ترین آثار اصلانی که در ایران هم به شهرت فراوانی رسید آلبومروزهای ترانه و اندوه بود. صدا و تکنیک خوانندگی او از دیگر خواننده‌های هم‌نسل خود متفاوت است و صدایش از بخش درونی حنجره به نرمی ادا می‌شود که در آخر ممتد و لرزان می‌شود.همچنین گاهی فراز وفرودهایی به صدای خود می‌دهد.اصلانی این کار را به بهترین شکل انجام می‌دهد.


شاخه ای تکیده، گل ارکیده، با چشمای خسته، لبهای بسته
غم توی چشماش، آروم نشسته، شکوفه شادیش از هم گسسته، آه...
آشنای درده، خورشیدش سرده، تو قلب سردش غم لونه کرده
مهتاب عمرش در پشت پرده، هر ماه سالش پائیز سرده، آه...
دستای ظریفش تو دست مادر، پیکر نحیفش چون گل پرپر، از محنت و درد آروم نداره...
سایه سیاهی رو بخت شومش، ارکیده تنهاست زیر هجومش، طوفان درد... پایون نداره...
دست من و تو می تونه با هم، قصری بسازه با رنگ شبنم
شکوفه ای که غمگین و سرده، گل ارکیدست نمیره کم کم...
بیا نذاریم گل ارکیده، گلی که چهرش پاک و سپیده
که توی پائیز شاخه بیده، بهار ندیده، بمیره کم کم...
دستای ظریفش تو دست مادر، پیکر نحیفش چون گل پرپر، از محنت و درد آروم نداره...
سایه سیاهی رو بخت شومش، ارکیده تنهاست زیر هجومش، طوفان درد... پایون نداره..

گل ارکیده - فرامرز اصلانی

Gloria gaynor - i will survive

عنوان :وا فریادا ز عشق
دستگاه : اصفهان
خواننده آواز:محمد رضا شجریان
خواننده ترانه :عهـــدیه
همکاری :  فرامرز پایور   / رحمت الله بدیعی    
محمد اسماعیلی     
شاعر :ابو سعید ابوالخیر
مطلع شعر آواز :
عشق تو بلای دل درویش من است

مطلع تصنیف :

دوشینه پی گلاب می گردیدم 

آهنگ :همایون خرم

گلهای تازه 128 - اساتید شجریان و عهدیه

 گل پونه های وحشی  دشت امیدم
وقت سحر شد
خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد
من مانده ام تنهای تنها
من مانده ام تنها میان سیل غمها
حبیبم سیل غمها

گل پونه ها نا مهربانی
 آتشم زد آتشم زد
گل پونه ها نا مهربانی آتشم زد آتشم زد
گل پونه ها بی همزبانی آتشم زد
می خواهم اکنون تا سحر گاهان بنالم
افسرده ام  دیوانه ام  آزرده جانم
گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد
خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد
من مانده ام تنهای تنها
من مانده ام تنها میان سیل غمها
حبیبم سیل غمها

ایرج بسطامی
تولد	۱۳۳۶
بم , کرمان
اصل/ملیت	ایرانی
مرگ	۵ دی ۱۳۸۲
بم , کرمان
طی حادثه زمین‌لرزه بم
سبک‌ها	موسیقی سنتی ایرانی
فعالیت(ها)	خواننده

گل پونه ها...ایرج بسطامی

Yeki Shodan - Lyric : Hooman - Vocal : Ahmadreza Nabizadeh - Music : Siavash Ghomayshi

Ahmadreza Nabizadeh - Yeki Shodan

uploaded by h.zamini @ facebook.com/Behtarin.Songs

Mahan Bahram Khan - The Last Dance

، این روز ها حال و هوای این تلخآهنگ دوباره زنده شد

گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد
خاموشی شب رفت فردایی دگر شد
من مانده ام تنهای تنها
من مانده ام تنها میان سیل غمها
گل پونه ها نا مهربانی آتشم زد آتشم زد
گل پونه ها بی همزبانی آتشم زد
می خواهم اکنون تا سحر گاهان بنالم
افسرده ام دیوانه ام آزرده جانم
گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد
خاموشی شب رفت فردایی دگر شد
من مانده ام تنهای تنها
من مانده ام تنها میان سیل غمها
من مانده ام تنها میان سیل غمها

ایرج بسطامی - گل پونه ها

مهمونی بهار

Shadmehr - Ashke Man

http://fb.com/shadmehrgeneration

Ashk-e-Man

فرامرز اصلانی - روزهای ترانه و اندوه

Faramarz Aslani - Roozhaye Taraneh va Andooh

آهنگ نوروزی گروه آوازی دامور
"بدون استفاده از ساز"
غزل اکلیلی-پریسا دلفانی-مینا جعفری-فراز خسروی دانش-عطا حکاک

Norooz (گروه آوازی دامور)

شعر: بیژن ترقی | آهنگساز: مجید وفادار | آلبوم: اشکم دونه دونه

www.facebook.com/delnavazan.playlist

گل اومد بهار اومد میرم به صحرا
عاشق صحراییم بی نصیب و تنها
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

گر بیام از این سفر ای گل عذارم
از سفر طوق طلا برات میارم
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

ز تو خواهم ز تو خواهم
عهد عشقی که بستی وفا کنی
یاد ما کنی
از چمنها گر گذشتی یاد من کن
گر شنیدی سرگذشتی یاد من کن
دلبر مه پیکر گردن بلورم
عید اومد بهار اومد من از تو دورم

گل اومد بهار اومد میرم به صحرا
عاشق صحراییم بی نصیب و تنها
خوش ادا بالا بلا شیرین زبونم
مانده ام دور از تو و از آشیونم

آشیونم رو گل خودرو گرفته
سبزه از هر گوشه تا زانو گرفته
گر بیام از این سفر ای گل عذارم
از سفر طوق طلا برات میارم

گل اومد بهار اومد | پوران

ترانه ای تاجیکی از Muboraksho Mirzoshoyev
ترانه ای که بعدا گروه کیوسک بازخوانیش کرد

آی یارم بیا - Muboraksho

والس نوروزی
شعر فارسی: عاشورپور
شعرگیلگی: جهانگیر سرتیپ پور
آواز: احمد عاشورپور

Norouz waltz

گل پامچال ......... گل پامچال
بیرون بیا .......... بیرون بیا
فـــــصل بهــــاره ......... عزیز موقع کاره

شکوفانه .......... شکوفانه
غنچه وا شده .......... غنچه وا شده
بـــلبـــل ســـــر داره ......... عزیز دل بی قراره
[  آهنگ و موسیقی جدید فارسی در ایران ترانه ]


بیا دست به دست بدیم ........ دانــــــــــه بکــــــــاریم
فـــــصل بـــهاره......عزیز موقع کاره

بیا دست به دست بدیم ........ دانــــــــــه بکــــــــاریم
فـــــصل بـــهاره......عزیز موقع کاره
» خواننده : بیژن بیژنی
» آلبوم : ایران زمین
» آهنگ : گل پامچال


بیژن بیژنی... گًل پامچال

.اولین بانوی اوپرای ایران
 شادروان منیر وکیلی یادآور ایرانی نو، متجدد و پیشرو است و فضای باز شکوفائی هنر و هنرمندی را به‌خاطر می‌آورد. منیر وکیلی که از نوجوانی به آواز پرداخت، از خانواده‌ای هنردوست برخاست و در دوران تحصیل صدای باز و دلنشین او در مدرسه آمریکایی همدان، کلیسای آمریکایی و گردهماییهای دبیرستان رضاشاه کبیر (نوربخش) تهران طنین‌انداز بود.

منیر وکیلی پس از پرورش صدا نزد استادی اروپایی در تهران، وارد کنسرواتوار ملی موسیقی پاریس شد. به تعلیم صدا و فراگیری اصول موسیقی غربی به‌ویژه موسیقی اپرایی و هنر صحنه پرداخت اما با عشقی که به میهن خود داشت شناساندن آوازهای فولکلوریک ایرانی را در اولویت کارهای خود قرار داد. او در سال 1957 در پاریس، با ضبط صفحه «آوازها و رقصهای ایرانی» (Chants et Dances de Perse) جایزه بهترین صفحه موسیقی مردمی را از «آکادمی شارل گروس» دریافت کرد.

منیر وکیلی در هر فرصتی، صدای هنر و موسیقی ایران را به گوش جهانیان می‌رساند. در رسیتالهای متعددی در اتحاد جماهیر شوروی سابق، رومانی و بلغارستان، مردم آن کشورها را با موسیقی ایران آشنا می‌کرد.

منیر وکیلی همیشه آرزو داشت که اپرا در ایران به‌وجود آید و به همین منظور برای تحصیل تخصص در اپرا در کنسرواتوار نیو انگلند شهر بوستون آمریکا به فراگیری آوازهای اپرایی و کارگردانی اپرا پرداخت. منیر وکیلی در واقع پایه‌گذار اپرا در ایران بود. او قبل از آماده شدن تالار رودکی، در تلویزیون غیر دولتی ثابت، صحنه‌هایی از اپراهای مشهور را ارائه داد و در تالار فردوسی و تالار وزارت فرهنگ و هنر چند اپرای کامل را روی صحنه برد. پس از افتتاح تالار رودکی، با پشتیبانی مهرداد پهلبد، وزیر فرهنگ و هنر و همکاری اپرای اسکالای میلان، گروه اپرای تالار رودکی را به‌وجود آورد. از این زمان که سال 1346 و نزدیک به جشنهای تاجگذاری بود، تالار رودکی برنامه‌های اپرایی بسیار موفقیت‌آمیزی را به صحنه برد که به قضاوت هنرشناسان آن زمان، با بهترین اجراهای اپرایی در غرب قابل مقایسه بود.

منیر وکیلی با احساس میهن‌دوستی صادقانه، به تربیت جوانان با استعداد برای ایفای نقشهای اپرایی و شرکت در گروههای آواز دسته‌جمعی (کُر) همت گماشت و با کمک دولت، آکادمی آواز به‌صورت یک شبانه‌روزی دختران و پسران جمع‌آوری شده از سراسر کشور، پس از مصاحبه و آزمایش صدا، سی نفر را انتخاب کرد که در این آکادمی طی سه سال درس آواز و سولفژ و هارمونی و اصول موسیقی را فراگیرند. و نیز مهارتهای روی صحنه را بیاموزند. منیر وکیلی در تلاش و کوشش برای اعتلای مقام زن در جامعه همیشه پیشقدم بود و در هر فرصتی از حقوق زنان و نقش زن در جامعه حمایت می‌کرد. او همیشه نمونه زن متجدد و پیشرو ایران بود.

وی در جریان رویدادهای دوران انقلاب اسلامی در ایران ماند و با خطراتی که زندگی او را تهدید می‌کرد مواجه شد. در روزهای شورش، هر روز به تالار رودکی می‌رفت. حتی روزی که به او خبر دادند انقلابیون می‌خواهند تالار رودکی را منفجر کنند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای به تالار رفت و تمام روز آنجا ماند. آنقدر در حفظ میراث فرهنگی و هنری جامعه متجدد ایران پافشاری داشت که حاضر بود با هر خطری برخورد کند. اما زمانی که جان خود را در خطر دید میهن عزیزش را ترک گفت و به کشور فرانسه پناهنده شد.

منیر در روز 28 فوریه 1983 در سفری که به‌دعوت سفیر فرانسه در هلند به‌همراه شوهرش عبدالمجید مجیدی از راه زمینی به شهر لاهه می‌رفت، در یک حادثه جانخراش اتومبیل درگذشت.

منیر با همه آمال و آرزوهای خویش برای پرورش نوجوانان ایرانی در رشته آواز و اپرا، چشم از این جهان فرو بست ولی افکارش و جرأت و جسارتی که از خود در دوران فعالیتهای هنری‌اش ابراز داشت سرمشقی است برای جوانان امروز ایران. او اگر فرصت می‌داشت هنر اپرا و آواز را به بالاترین سطح ممکن در ایران می‌رساند.

یادش همیشه زنده است و روزی که ایران از قید ارتجاع و واپسماندگی رهایی یابد راه او دنبال خواهد شد و روحش دوباره زنده خواهد گردید.


منیر وکیلی-گل گندم

saboo teshneh