ساغرم شکست ای ساقی حامد بهداد|hamed behdad sagharam shekaste ey saghi

Taher Ghoreyshi_shabangahan

Published on Mar 24, 2012
به شکوه گفتم برم ز دل / یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از / خلق و خوی تو یاد روی تو
ولی ز من دل چو برکنی / حدیث خود بر که افکنی
هر کجا روی وصله منی / ساغر وفا از چه بشکنی؟
گذشتم از او به خیره سری / گرفته ره مه دگری
کنون چه کنم با خطای دلم / گرم برود آشنای دلم
به جز ره او نه راه دگر/ دگر نکنم خطای دگر
به شکوه گفتم برم ز دل / یاد روی تو آرزوی تو
به خنده گفتا نرنجم از / خلق و خوی تو یاد روی تو
ولی ز من دل چو برکنی / حدیث خود بر که افکنی
هر کجا روی وصله منی / ساغر وفا از چه بشکنی؟

Shekveh - Namjoo

ای گل دائم بهارم
یار سر تا پا قشنگ!
سرو نازم شاخ شمادم…
قد و بالا قشنگ…
هر قشنگی بود قشنگیش!
 دانلود آهنگ ای گل دائم بهارم حیدو‌ هدایتی
کامل و شیش دنگ نیست
غیر تنها خود که…
بی نقصی و سر تا پا قشنگ!
ظاهر و باطن یکی صحرا…
و داخل مثل هم!
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
حیدو‌ هدایتی ای گل دائم بهارم

hedoo hedayati ~ حیدو‌ هدایتی ای گل دائم بهارم

6272025

Kave afagh

Gheseye Gol o Tagarg

حوصله ندارم اما، همه ي قصه رو مي گم

همه ي قصه رو حتي، اونجايي که دوست ندارم

بذار صحبت کنيم اين بار،جاي اينکه بنويسيم

 راجع به دو جين سوال، يه سري نقطه بدخيم

 مي دونم که ديگه مُردم، مرگ من موقتي نيست

اين جواز دفن و کفنه، يه صداي لعنتي نيست

توي اين بهبهه ي شک، وسط اين همه بحران

خودمو گوشه ي آسفالت ، جا گذاشتم تو اتوبان

ژست بي خوابي و منگي، واسه من نگير دوباره

کسي که جلوت نشسته ، عصبي و لت و پاره

من ديگه اصلا نمي خوام، تيغو رو رگم بِسُرَم

پايتخت دود و گوگرد، قهرمان قصه من

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقانه

خط موشکو تو دستت، نسل من خط کشي مي کرد

واسه انفجار قلبت، شعر من خودکشي مي کرد

جعبه جعبه استخونو،غم پرچماي بي باد

کودکيه نسل ما رو به قرنطينه فرستاد

من با زندگيو و شعرم، يا با تو شوخي نداشتم

واسه تو شوخي بوديم ما، خيلي تلخه سرنوشتم

حالا هي غلط بگير از، ديکته هاي نا نوشتم

يا که اوراق بهادار بده جاي سرنوشتم

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقونه

بين اين صدتا اتوبان، يه مسير منحني نيست

که کسي پشت سرم هي، نده فرمان واسه ايست

وقتي آژيرو کشيدن توي گوش لت و پارم

خودم عين بمب دستي، شعرمم شد انفجارم

يه نفر رو در و ديوار، خون خاطره مي پاشه

يه نفر که ميگه اينبار، بذار انگشتو رو ماشه

خيلي ساده نرسيديم، سر صحنه واسه اجرا

انگاري که محض خنده، گرگه زد به گله ما

اگه چيزيو نگفتم توي خاطرم نمونده

متاسفم که ذهنم ، خاک قصه رو تکونده

تسمه ي دلم بريدو، من از اون دقيقه لالم

يه سري تصوير موهوم ، ساخته مي شه تو خيالم

ببين اين زخماي کهنه، ديگه پانسمان نمي شن

شدن عين تير آخر ، وسط جمجمه من

منزوي شو توي قلبت،ياد کارون شب دجله

سر کوچه هاي بن بست، ياد حجله پشت حجره

بچه هاي خاک و بارون، يادته ريختن تو ميدون

مادراشون پشت شيشه، پدراشون ته دالون

پس چرا با تو غريبست، نسل بي خاطره ي من

يادمون نيست که چه جوري، واسه همديگه مي مُردن

پاش بيفته باز دوباره، روي مغربت مي بارم

باز توي منطقه ي مين ، دست و پامو جا مي ذارم

اگه عاشقت نبودم، پا نمي داد اين ترانه

بي خيال بد بياري، زنده باد اين عاشقانه

اسم پايتختو با خون ، مي نويسم واسه يادداشت

تنها چيزي که تو دنيا، روي پاهام نگهم داشت

سر و ته کنم تو جاده، مقصدم تهش همين جاست

وسط برجاي تهرون، ازدحام شعر و روياست

مي گذره اين روزا از ما، ما هم از گلايه هامون

عادي مي شن اين حوادث ، اگه سختن اگه آسون

توي پاييزه مجاور، وسطاي ماه آذر

شد قرارمون که با هم، بزنيم به سيم آخر

Reza-Yazdani-Tehran-Tehran

حوصله ندارم اما همه ی قصه رو میگم
همه ی قصه رو حتی اونجایی که دوست ندارم
بزار صحبت کنیم این بار جای این که بنویسیم
راجع به دو جین سوالو یه سری عقده ی بدخیم
می دونم که دیگه مردم مرگ من موقتی من نیست
این جواز دفن و کفن یه صدای لعنتی نیست
توی این بحبوحه ی شک وسط این همه بحران
خودمو گوشه ی آسفالت جا گذاشتم تو اتوبان
ژست بی خوبی منگی واسه من نگیر دوباره
کسی که جلوت نشسته عصبی و لت پاره
من دیگه اصلا نمیخوام تیغو رو رگم بسرم
پایتخت دود و گوگرد قهرمان قصه ی مرگ

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

خط موشکو تو دستت نسل من خط کشی می کرد
واسه انفجار قلبت شعر من خودکشی می کرد
جعبه جعبه استخونو غم پرچمای بی باد
کودکی نسل ما رو به قرنطینه فرستاد
من با زندگی شعرم یا با تو شوخی نداشتم
واسه تو شوخی بودیم ما خیلی تلخه سرنوشتم
حالا هی غلط بگیر از دیکته های نانوشته ام
یا که اوراق بهادار بده جای سرنوشتم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

بین این صد تا اتوبان یه مسیر منحنی نیست
که کسی پشت سرم هی نده فرمان واسه ی ایست
وقتی آژیر رو کشیدن توی گوش لت و پارم
خودم عین بمب دستی شعرم هم شد انفجارم
یه نفر رو در و دیوار خون خاطره می پاشه

یه نفر که میگه این بار بزار انگشت رو رو ماشه
خیلی ساده نرسیدی سر صحنه واسه اجرا
انگاری که محض خنده گرگه زد به گله ی ما

اگه چیزیو نگفتم توی خاطرم نمونده
متاسفم که ذهنم خاک قصه رو تکونده
تسمه ی دلم برید و من از اون دقیقه لالم
یه سری تصویر موهوم ساخته میشه تو خیالم
ببین این زخمای کهنه دیگه پانسمان نمیشن
شدن عین تیر آخر وسط جمجمه ی من

منزوی شو توی قلبت ،ی اد کارون شب دجله
سر کوچه های بن بست ، یاد حجله پشت حجره
بچه های خاک و بارون، یادته ریختن تو میدون
مادراشون پشت شیشه، پدراشون ته دالون
پس چرا با تو غریبست، نسل بی خاطره ی من
یادمون نیست که چه جوری، واسه همدیگه می مُردن
پاش بیفته باز دوباره، روی مغربت می بارم
باز توی منطقه ی مین ، دست و پامو جا می ذارم

اگه عاشقت نبودم، پا نمی داد این ترانه
بی خیال بد بیاری، زنده باد این عاشقانه 

اسم پایتختو با خون ، می نویسم واسه یادداشت
تنها چیزی که تو دنیا ، روی پاهام نگهم داشت
سر و ته کنم تو جاده ، مقصدم تهش همین جاست
وسط برجای تهرون ، ازدحام شعر و رویاست
می گذره این روزا از ما ، ما هم از گلایه هامون
عادی می شن این حوادث ، اگه سختن اگه آسون
توی پاییزمجاور ، وسطای ماه آذر
شد قرارمون که با هم ، بزنیم به سیم آخر

Reza-Yazdani-Tehran-Tehran

Saeed Hashemi