دنبال یک نگاهِ موافق هر جای شهرسایه کشیدم در عمق کوچه  های بزهکار از سایه ها کنایه شنیدم

شعر

استاد علیرضا آذر - هم مرگ

فال من را بگیر و جانم را
من از این حال بی کسی سیرم
دستِ فردای قصه را رو کن
روشنم کن چگونه می میرم
حافظ از جام عشق خون می خورد
من هم از جام شوکران خوردم
او جهاندارِ مست ها می شد
من جهان را به دوش می بردم
مست و لایعقل از جهان بیزار
جامی از عشق و خون به دستانم
او خداوند می پرستان شد
من امیر القشون مستانم
حالِ خوبی نبود آدم ها
زیر رودِ کبود خوابیدم
هرچه چشمش سرِ جهان آورد
همه را توی خواب می دیدم
من فقط خواب عشق را دیدم
حس سرخورده ای که نفرین شد
هر کسی تا رسید چیزی گفت
هر پدر مُرده ابن سیرین شد
من به تعبیر خواب مشکوکم
هر کسی خواب عشق را دیده است
صبح فردای غرق در کابوس
رو به دستان قبله خوابیده است
مردم از رو به رو ،دَهن دیدند
مردم از پشت سر، سخن چیدند
آسمان ریسمانمان کم بود
هی نشستند و رشته ریسیدند
نانجیبیِ عشق در این است
مردِ مفلوک و مُرده می خواهد
نانجیبیِ عشق در این است
دامنِ دست خورده می خواهد
من به رفتار عشق مشکوکم
در دلِ مشتِ بسته اش چیزی ست
رویِ رویش شکوهِ شیراز است
پشتِ رویش قشونِ چنگیزی ست
من به رفتار عشق مشکوکم
مضربی از نیاز در ناز است
در نگاهش دو شاهِ تاتاری
پشتِ پلکش هزار سرباز است
مردِ از خود گذشته ای هستم
پایِ ناچارِ مانده در راهم
هم نمی دانم آنچه می خواهی
هم نمی دانم آنچه می خواهم
ناگزیر از بلندِ کوهستان
ناگریز از عمیقِ دریایم
اهل دنیای گیج در اما
گیجِ دنیای اهلِ آیایم
سهروردی منم که در چشمت
شیخِ اشراق و نورِِ غم دیدم
هم قلندر شدم که در کشفت
سر به راه تو سر تراشیدم
خانِ والای خانه آبادم
زندگی کن مرا،خیابان را
این چنین مردِ داستان باشی
می کُشی خوش نویسِ تهران را
مرگِ شعبانِ جعفری هستم
امتدادِ هزاردستانم
لشکرم یک جهان شش انگشتی ست
من امیر القشون مستانم
قلبم اندازه ی جهانم شد
شهرِ افسرده ای درونم بود
خونِ انگورهای تَفتیده
قطره قطره جای خونم بود
شهرِ افسرده ای درونم بود
خالی از لحظه های ویرانی
جاده ها از سکوت آبستن
شهرِ تنهای واقعا خالی
توی تنهاییِ خودم بودم
یک نفر آمد و سلامی کرد
توی این شهرِ خالی از مردم
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر داشت زیر خاکستر
آتشی تازه دست و پا می کرد
من به تنهاییِ خودم مومن
یک نفر داشت کودتا می کرد
یک نفر مثل من پُر از خود شد
یک نفر مثل زن پُر از زن شد
از همان جاده ای که آمد رفت
رفت و اندوهِ برنگشتن شد
کار و بارِ غزل که راکد بود
کار و بارِ ترانه هم خونی ست
آسمان در غزل که بارانی ست
آسمون تو ترانه بارونی ست
دست و پاتو بکِش،برو گمشو
این پسر زندگی نمی فهمه
واسه مردای گرگ دونه بریز
این خر از کُره گی نمی فهمه
تو سرش غیرِ شعر چیزی نیست
مُرده شورِ کتاب و شعراشو
می گه دنیا همش غم انگیزه
گُه بگیرن تمومِ دنیاشو
گُه بگیرن منو،برو بانو
واسه مردای زندگی زن شو
واسه من لای جرز،اتاق خوابه
گاوِ مردای گاوآهن شو
من کنار تو ریز می مانم
تو کنارم درشت خواهی شد
من نجیبانه بوسه خواهم زد
نانجیبانه مشت خواهی شد
اقتضای طبیعتت این است
به وجود آمدی که زن باشی
به وجود آمدی بسوزانی
دوزخی پشتِ پیرهن باشی
به وجود آمدم که داغت را
پشتِ دستان خود نگه دارم
مثل دنیای بعد از اسکندر
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
تختِ جمشیدِ بعد از آوارم
سر ستون های من ترَک خوردند
بعدِ بارانِ تیر باریدن
هرچه بود و نبود را بردند
شعرِ آتش به جان نفهمیدی
ماجرا مثل روز روشن بود
قاتل روزهای سرسبزم
بدتر از این همه تبر،زن بود
قبله ی تاک های مسمومم
ناخداوندِ مِی پرستانم
لشکرم رو به خمره می رقصند
من امیر القشون مستانم
چشم و هم چشمِ من خیابانی ست
که تو را باشکوه می سازد
که مرا مثل کاه می بیند
که تو را مثل کوه می سازد
مثل کوهی درشت و محکم باش
مثل فاتح نگاه خواهم کرد
آنقَدَر اَنگِ ننگ خواهم زد
دامنت را سیاه خواهم کرد
روی دستان خویش می مانی
پای این قصدِ شوم خواهی مُرد
که رکَب از تو خورده باشم
این آرزو را به گور خواهی برد
سر بچرخان و باز جادو کن
مالِ دنیای خر شدن هستم
بوسه ها را به جان من انداز
مردِ این جنگِ تن به تن هستم
چشم و لب های نیمه بازت را
ماهِ غرقابِ نور می بوسم
من زمینی،تو آسمانی را
از همین راه دور می بوسم
این که اَلابرَه دو چشمت شد
زیر پای هزار اَلفینم
هم خودم قاضیَم،خودم حکمم
هم هلاکیده ی اَبابیلم
پشتمان طرحِ نقشه هایی است
پشتِ هر طرح،دست در کار است
تا دهان مفت و گوش ها مفتند
پشتمان حرفِ مفت بسیاراست

عــلیـرضـا آذر «

مــدارِ مـربّـع _ عـلیــرضــا آذر

"Parde neshin"
Composed by Mahyar Alizadeh
Avaaz by Alireza Ghorbani
Poem of Mohammad-Ali Bahmani
Original Soundtrack of "Parde neshin" TV Seri - 2014


Alireza Ghorbani - Parde Neshin / علیرضا قربانی - موسیقی تیتراژ سریال پرده نشین

شاعر در این زمانه‌ی تنها
دلشوره‌ی تمامِ قرون است

در سرزمینِ ماه گرفته
ساعت همیشه راس جنون است

آن سوی پرده‌های حصیری
هوهوی تازیانه می‌آمد

از کوچه‌های سرخِ زمستان
تنهایی‌ام به خانه می‌آمد

روحی که پشت پنجره دیدم
رقاصِ کافه‌های عدم بود

در گوشِ کوچه‌های زمستان
تنها صدا،صدای عدم بود

تنهایی‌ام زنی‌ست که هر شب
همخوابه‌ی تمامِ صداهاست

یک زن که از تمامِ جهانش
چیزی به جز سکوت نمی‌خواست

تاریکیِ تمامِ زمینم
غربت‌کِشِ عبورِ زمانم

تنها مگر به سیلیِ سیلاب
خود را از این جنون بتکانم

من پیشگوی فاجعه بودم
دیوانه‌ای که غارِ خودش بود

در سالنی به وسعتِ هستی
تنها در انتظارِ خودش بود

آری منم تفاله‌ی خلقت
محصولِ یک دعای نکرده

آدم گریزِ قبله‌ی متروک
شیطانِ سجده‌های نکرده

آری منم ترانه‌ی اندوه
خاکسترِ رباعیِ خیام

مردی که جرعه جرعه زمین ریخت
در خواب‌های یک زنِ بدنام

من هر چه برگ دور و برم بود
صرفِ حروفِ باطله کردم

ته مانده‌ی حضورِ خودم را
با نیستی معامله کردم

دنبال یک نگاهِ موافق
هر جای شهر سایه کشیدم

در عمقِ کوچه‌های بزهکار
از سایه‌ها کنایه شنیدم

تاوانِ خنده‌های مکرر
بغضِ دقایقِ سگی‌ام بود

بعد از تو این هوای سرنگی
تنها رفیقِ تو رگی‌ام بود

مقصد کجاست،رفتن و رفتن
از باد راهِ خانه نپرسید

من از تبارِ سوختگانم
از من شناسنامه نپرسید

من انتشارِ مزه‌ی خونم
دلشوره‌ی تمامِ قرونم

یادم نیار چشمِ تَرم را
آوارهای پشتِ سرم را

بهتر که سهمِ خاطره باشی
طوفانِ پشتِ پنجره باشی

ما هر دو از قبیله‌ی دردیم
چیزی به هم اضافه نکردیم

دعوت به انصرافِ خطر باش
مومن به عشقِ زودگذر باش

دیگر به اعتراف رسیدم
اِی اتفاقِ دست نخورده

برقی که قعرِ چشمِ تو دیدم
نورِ ستاره‌ای‌ست که مُرده

هی تکه تکه چوب بیانداز
تا شعله بی‌قرار بماند

هی تکه تکه چهره بسوزان
شومینه گرمِ کار بماند

آه اِی قطارِ منحرف از ریل
دنبال ایستگاهِ خودت باش

از اشتباهِ رابطه بگذر
جبرانِ اشتباهِ خودت باش

با کوپه‌های شن‌زده رفتم
در ساعتِ تگرگ رسیدم

با قاشقِ خمیده‌ی شعرم
جان کندم و به مرگ رسیدم

شالِ تو روی چوب لباسی
پیچید دورِ گردنِ خانه

کنجِ اتاق برزخی‌ام کرد
این قتل عام‌های شبانه

مرگ از دریچه‌ها معما
بر خوابِ شهر سایه کشیده

از زیر پای عالم و آدم
هر روز چارپایه کشیده

من از تو یادگار ندارم
غیر از همین جنونِ تماشا

غیر از مسیرهای نرفته
غیر از قرارهای مبادا

پشتِ کدام صورتِ بودن
پنهان کنم حماقتِ خود را

باید کجای خانه بریزم
شن‌زارهای ساعتِ خود را

آینه‌ها دروغ نگفتند
من چهره در سراب کشیدم

از وحشتِ خروس شنیدم
خود را به رختخواب کشیدم

باید که در خودم یَله باشم
صیاد و طعمه و تله باشم

می‌ترسم از روایتِ آوار
از سنگ‌های پنجره آزار

می‌ترسم از بخارِ دهان‌ها
از جیک و پوکِ تیر کمان‌ها

می‌ترسم از پرنده‌ی آزاد
از دست‌های خونیِ صیاد

دل خوش نکن به آن‌ورِ میله
آنجا کرانه‌های خروش است

پرواز را به خاطره بسپار
این آسمان پرنده ‌فروش است

بیرون شروع دربه‌دری‌هاست
دارالعماره‌ی ننه سرماست

بشنو صدای هق‌هقِ ابرم
من واپسین دقایقِ ابرم

خط خورده‌ی جهانِ مچاله
یک سوگواریِ همه ساله

از عشق خُرده برده ندارم
جز سیبِ گاز خورده ندارم

چشم از غروبِ منظره بستم
تا در خودم گریسته باشم

جدی نگیر فلسفه‌ها را
من زیستم که زیسته باشم

ما بر درختِ رابطه هر بار
نقاشیِ فریب کشیدیم

با فکرِ آن بهشتِ معلق
در کافه‌ها دو سیب کشیدیم

سیلی بزن کبود ترم کن
سنگین بچاق و دودترم کن

چرخی بزن که کام بگیرم
از قلبم انتقام بگیرم

من با خودم قرار ندارم
تابوتم و مزار ندارم

در مشتِ بسته‌ی چمدانم
چیزی به جز غبار ندارم

سرقفلیِ مغازه‌ی دردم
جز شعر کسب و کار ندارم

حُکمت قبول،دست بخوابان
من جرئتِ قمار ندارم

سگ لرزه‌ی درختم و دیگر
جز یک زبانِ هار ندارم

سگ لرزه‌ی درخت ندیدی
اِی میوه‌ی نشسته به کرسی

باید که عمقِ سوختنم را
از جعبه‌های میوه بپرسی

آری منم که وقتِ تلافی
قلبِ تو را به درد نیاورد

دیوانه‌ای که هر چه تبر خورد
ایمان به فصلِ سرد نیاورد

من در غبارِ خاطره‌ها گم
تو در نقابِ منظره‌هایی

او منتظر کنار درختان
لعنت به این هوای سه‌ تایی

من را ببند،پنجره کافی‌ست
بیرون سکوتِ هرزه‌ی برگ است

تصویرِ کاج‌های خیابان
آوازِ دسته‌جمعیِ مرگ است

دیوانه روحِ دربه‌درش را
در کوچه جا گذاشت،نگردید

من رفته‌ام که بازنگردم
دنبالِ یادداشت نگردید

 

 احسان افشاری

Yaddasht

...مادر
از راه دوری اومدم کنارت
نذار بگم دوباره دیر رسیدم
به خاطر من که تمام عمرم
به عشق این لحظه نفس کشیدم
نفس بکش بذار یه بار دیگه
عطر نفسهات تنمو بگیره
پاشو میخوام صورتتو ببوسم
بغضه که تا نبوسمت نمیره
فکر غریبیِ مسافرت باش
اینجا کسی رو غیر تو ندارم
پاشو اتاقمو نشونم بده
بغضمو تو کدوم اتاق ببارم؟
چی شده گلدونا رو آب ندادی
گل چه بلایی به سرت اومده
پاشو عزیز حالا که وقت خواب نیست
چشماتو وا کن پسرت اومده
بوی خدا گرفته جانمازت
تنها نمی ذاره فرشته هاشو
ببخش عزیز دوباره دیر رسیدم
تو رو به هرچی می پرستی پاشو
فکر غریبیِ مسافرت باش
اینجا کسی رو غیر تو ندارم
پاشو اتاقمو نشونم بده
بغضمو تو کدوم اتاق ببارم؟
چی شده گلدونا رو آب ندادی
گل چه بلایی به سرت اومده
پاشو عزیز حالا که وقت خواب نیست
چشماتو وا کن پسرت اومده
با صدای مهدی یراحی
ترانه رستاک حلاج 


Madar[www.BehMusic.com]

فکرشم نکن از تو سرد شم 
کوچ کن که من کوچه گرد شم 
احسان افشاری 

Mansour Daryabeigi - Az Ye Ja


خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی		چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
در چشم بامدادان به بهشت برگشودن		نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی
_________________
سعدی

www.AskDin.com



در عشق هم آتش بزن،وقتی حجابت می شود
حتی دعا هم، بی دعا بهتر اجابت می شود

تفسیر دشنه سخت نیست، تسبیح اما، مشکل است
وقتی که گاهی بال دل، گاهی وبالی بر دل است
از غیر، تا تو می برد، از تو به غیرت می رسد
از خیر تا شر می برد، از شر به خیرت می رسد

هر بار گم تر بوده ام، در "هیچ" پیدا می شدم
با چشم های بسته ام، مات تماشا می شدم

بعد از خروجم از بهشت، هم مست هستم هم خمار
آدم همینجا خلق شد: در رقص جبر و اختیار

یاغی بمان در عاشقی، پرواز کن، بی پر زدن
از بی نهایت رد شو و در عشق هم آتش بزن

در عشق هم آتش بزن،وقتی حجابت می شود
حتی دعا هم، بی دعا بهتر اجابت می شود ...
شاعر افشین یداللهی 
خواننده علیرضا قربانی


D15fb3ed94fdb2d4d079010f642561842561714 - 360p

يا سَريعَ الرِّضا اِغْفِرْ لِمَنْ لا يَمْلِكُ اِلا الدُّعاَّءَ فَاِنَّكَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ يا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِكْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُكاَّءُ يا سابِغَ النِّعَمِ يا دافِعَ النِّقَمِ يا نُورَ الْمُسْتَوْحِشينَ فِى الظُّلَمِ يا عالِماً لا يُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالاْئِمَّةِ الْمَيامينَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْليماً كَثيراً 

Monajat(HamedZamaniMusic.Com) (4)

دعای ربنا با صدای حامد زمانی 
________________________________________
ربنای اول
** سوره آل عمران از سوره های مدنی – آیه شماره ۸

متن عربی :
ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهاب .

ترجه فارسی :
بارالها ، دل های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی ، و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشنده بی عوض و منت .

** ربنای دوم
** سوره مومنون از سوره های مکی – آیه شماره ۱۰۹

متن عربی :
انه کان فریق من عبادی یقولون ربنا ءامنا فاغفرلنا وارحمنا و انت خیر الرحمین .

ترجمه فارسی :
زیرا شمایید که چون طایفه ای از بندگان صالح من روی به من آورده و عرض می کردند بارالها ما به تو ایمان آوردیم ، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما که تو بهترین مهربانان هستی .

** ربنای سوم
** سوره کهف از سوره های مکی – آیه شماره ۱۰

متن عربی :
اذ اول الفتیه ال الکهف فقالوا ربنا ءاتنا من لدنک رحمه و هیی لنا من امرنا رشدا.

ترجمه فارسی :
آنگاه‌ که آن جوانان کهف ( از بیم دشمن ) در غار کوه پنهان شدند از درگاه خدا مسئلت کردند بارالها تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و بر ما وسیله رشد و هدایتی کامل مهیا ساز .

** ربنای چهارم
** سوره بقره از سوره های مدنی – آیه ۲۵۰

متن عربی :
و لما برزوا لجالوت و جنوده قالو ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکفرین .

ترجمه فارسی :
چون آنها در میدان مبارزه جالوت و لشکریان او آمدند از خدا خواستند که بار پروردگارا به ما صبر و استواری بخش و ما را ثابت قدم دار و ما را بر شکست کافران یاری فرما .


Rabana(hamedZamaniMusic.com) (2)

- شاعر استاد حسین منزوی -متن اهنگ تیتراژ سریال لیلا
بی تو به سامان نرسم ای سر و سامان همه تو
ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو
من همه تو
تو همه تو
او همه تو ما همه تو
هر که و هرکس همه تو
این همه تو آن همه تو …
من که به دریاش زده ام تا چه کنی با دل من
تخت تو و ورطه تو ساحل و طوفان همه تو
ای همه دستان ز تو  و مستی مستان ز تو هم
رمز میستان همه تو راز میستان همه تو
شور تو و آواز تویی
بلخ تو شیراز تویی
جاذبه شعر تو و جوهر عرفان همه تو ..
بی تو به سامان نرسم ای سر و سامان همه تو
ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو

Tanhaei - Leila - Alireza Ghorbani

مي خوام اينجا با تو باشم زير بارونا دوباره
ولي افسوس نه تو هستي نه ديگه بارون مي باره

Yaddasht

Sahra Elahi

Recent comments

Sahra Elahi

Related tracks