به دنبال کدامین قصه و افسانه می‌گردی
در این بیغوله رد پایی از یاران نمی‌یابی
چراغ شیخ شد خاموش و این افسانه روشن شد
که در شهر ددان میراثی از انسان نمی‌یابی

در دو روز عمر کوته سخت جانی کردم
با همه نامهربانان مهربانی کردم
همدلی هم آشیانی هم زبانی کردم
بعد از این بر چرخ بازیگر امیدم نیست نیست
آن سرانجامی که بخشاید نویدم نیست نیست
هدیه از ایام جز موی سپیدم نیست نیست
من نه هرگز شکوه‌ای از روزگاران کرده‌ام
نه شکایت از دورنگی‌های یاران کرده‌ام
گرچه شکوه بر زبانم می‌فشارد استخوانم
من که با این برگریزان روز و شب سرکرده‌ام
صد گل امیــــد را در سینه پرپر کرده‌ام
دست تقدیر این زمانم کرده همرنگ خزانم
پشت سر پلها شکسته پیش رو نقش سرابی
هوشیار افتاده مستی در خراباتِ خــــرابی
مهربانی کیمیا شد مردمی دیریـست مرده
سرفرازی را چه داند سر به زیری سرسپرده
می‌روم دل‌مردگی‌ها را ز سر بیــــرون کنم
گر فلک با مــــن نسازد چرخ را وارون کنم
بر کلام ناهمــاهنگ جدایـــــی خط کشم
در سرود آفرینش نغمــــه‌ای موزون کنم
در دو روز عمر خود بسیار حرمان دیده‌ام
بس ملامتها کز این نامردمان بشنیده‌ام
سر دهد در گوش جانم موی همرنگ شبانم
من که عمر رفته بر خاکستر غم چیده‌ام
زین سبب گردی ز خاکستر به خود پاشیده‌ام
گــــر بمانم یا نمانم بند‌ۀ پیـــــرِزمانم 


Dariush - Soroude Afarinesh داریوش - سرودِ آفرینش

شعر از: سید مهدی موسوی

خواستم داد شوم... گرچه لبم دوخته است
خودم و جدّم و جدّ پدرم سوخته است
خواستم جیغ شوم، گریه ی بی شرط شوم
خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم
کسی از گوشی مشغول، به من می خندید
آخر مرحله شد، غول به من می خندید!
یک نفر، از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود... رها کرد مرا!
با خودم، با همه، با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم! که به بازی بدی شوت شدم!!
آنچه می رفت و نمی رفت فرو... من بودم!
حافظ ِ اینهمه اسرار ِ مگو، من بودم
از تحمّل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یار ِ خودی گل خوردم!
حرفی از عقل ِ بداندیش به یک مست زدند
باختیم! آخر بازی، همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم
رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم
بوی زن دادم و زن داد به موی فـَشِنم!!
راه رفتم که به بیراهه ی خود، مطمئنم
خسته از بودن تو، خسته تر از رفتن تو
خسته از «مولوی» و «شوش» به «راه آهن» تو
خسته از آنچه که بود و به خدا هیچ نبود
خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت
مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت!
کشتمت! تن زده در ورطه ی خون رقصیدم
پشت هر میکروفون از فرط جنون رقصیدم
از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد
مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد!
به خودم زنگ زدم توی شبی پاییزی
دود سیگار شدم تا که نبینم چیزی

«خسته» با صدای: «امیر عظیمی»

رضا یزدانی - ساعت صفر
Reza Yazdani - Zero Hour
دانلود نامحدود: http://music.sarcheshmeh.us/2013/11/reza-yazdani-saate-sefr.html

Reza Yazdani - Saate Sefr

رضا یزدانی - جاده چالوس
Download + Lyrics: http://bit.ly/JadeChalos
by www.Sarcheshmeh.us

Reza Yazdani - Jade Chalos

حسن شماعی زاده - دلتنگی
Download + Lyrics: http://bit.ly/del-tangi
by www.Sarcheshmeh.us

Hassan Shamaizadeh - Deltangi

A hauntingly beautiful ballad about love, loss, and finding peace beyond sorrow. “Day of Memorial” weaves poetic lyrics with a soulful, reflective tone—offering comfort in grief and strength in solitude. Gentle yet powerful, it speaks to the resilience of the spirit, the fire of a lived life, and the quiet truth that we are never truly alone. Perfect for listeners who connect with heartfelt storytelling, acoustic intimacy, and emotional depth.

Whisper my name

Afshin Moghadam Mosafer

گره کار این جهان با توست
این گره را مگر تو باز کنی

باد بیخود به پنجره می‌خورد
پنجره را مگر تو باز کنی

مثل عطری در عمق پیراهن
لای هر تار و پود من هستی

مرگ با زندگانی یکسان است
تا تو بود و نبود من هستی

دل مرا دل تو به بهانه کشاند از تو
نفس من گره به یک تبِ تند از تو

تو خودِ صبح منی
تهِ غم در شبِ من

یه شبم حوصله کن
و مرا پرسه بزن

آمدی و چقدر یادم رفت
آنچه که روزگار یادم داد

من پر از بی‌قراری‌ات بودم
عشق تو انتظار یادم داد

هرچه هم که به انتها برسم
باز در ابتدای من هستی

من از این ماجرا نمی‌گذرم
تو خودِ ماجرای من هستی

Hootan Honarmand Singles

Hootan Honarmand - Tabe Tond

Single Pareh Sang

Pareh Sang - Mehdi Yarrahi

عشقت همه چیز من بود
وقت عاشق شدن بود
کارم بی تو تمومه
جز تو کی آرزومه

Reza Yazdani -Eshghet

حمید حامی خداحافظ
ترانه‌سرا: بابک صحرایی
تنظیم: بامداد بیات


خداحافظ گل لادن، تموم عاشقا باختن
ببین هم گریه هام از عشق چه زندونی برام ساختن
خداحافظ گل پونه، گل تنهای بی خونه
لالایی ها دیگه خوابی به چشمونم نمی شونه
یکی با چشمای نازش دل کوچیکمو لرزوند
یکی با دست ناپاکش گلای باغچمو سوزوند
تو این شبهای تو در تو خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهایی داره می باره از هر سو
خداحافظ گل مریم، گل مظلوم پر دردم
نشد با این تن زخمی به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم
از این فصل سکوت وشب غم بارون رو بردارم
نمیدونی چه دلتنگم از این خواب زمستونی
تو که بیدار بیداری بگو از شب چی میدونی؟
تو این رویای سر در گم، خداحافظ گل گندم
تو هم بازیچه ای بودی تو دست سرد این مردم
خداحافظ گل پونه، که بارونی نمیتونه
طلسم بغض رو برداره از این پاییز دیوونه