Amir Reghab - Nakoja.mp3

تقریباً دم صبح بود
همه خواب بودن،همه جز اون
پرواز کرد روحم ازم
افتاد یه تن شل روم
خوابمو پروند
بی شروع کرد کارمو تموم
خورشید میکرد نورشو پهن
جمع کرد سایمو از روم

خواب میدیدم یکی جوری میاد
انگار از کوه و کمرای دوری میاد
تا،یادم میره یادم نمیره
یادش از فراموشی میاد
اومد نشست کنارم روزمین
گفت؛چرا به خوابم اومدی
گفتم دست خودم نیست هرجا میرم
از اون کنارا کنارم اومدی
گفت این بار میزنیم یه راه دیگه
همون راهی که تو چشمون خاکه میره
دوتا کور که دیدن ته جاده کیه
ولی چاره چیه همش خوابه دیگه
یه گل توی دستم
میای به سمتم بگیری
اومدنو که اومدی
ولی از رفتن نمیری

کل من؛اون،جز؛به غیرش
زاویه‌ی دنیا اون کنج چشمش
یه سیاهی مشکوک پشت ضلعش
انگاری مرده پلکش
تکون نمیخوره اون ساحل وحشی
پاشید موهاشو رو موج بینش
کردم چشامو باز
شر شد واسم صبح بخیرش
گفت من که گشتم هرجایی رو
نبودم نبودی تو هر فردایی رو
بیا اصلا کاری کن
گفتم میشه بزاری تو دم چاییو
گفت چشم تو فقط راضی شو
گفتم دنیا میده بد بازی خب
گفت،دنیات مگه من نیستم
بامن بازی کن
قهر،لب پنجره باز
سردشه محو آهنگه یه باد
نظام غرور تو مرز یه خواهش
حمله میبره به ارتش نازش
برگشت بد نگاه کرد
خنده با مکث تو لحظه آخر
راه،سرمونو سر به راه کرد
مگه میشه تو سکوت انقدر سرصدا کرد

با چشمش بهم گفت نرو وقتش نیست
نگاه کرد درو اشکش ریخت
انداختم پایین سرو سمتش،بی
اراده گفت:منو!بعدش چی؟
یه روز اینارو مرور میکنیم
توی گوش راست هم دروغ میکنیم
ما باهمیم،همینو از کاغذا پر کن
هرچی پر شدیو باهم دود میکنیم
دیگه وقت رفتن رسیده
رسیدنتو باید مرگ پس بگیره
پا میشی اون جا که از دست نمیره
تو رفتی و رفتنت ازمن نمیره
وقتی حکم جداییو امضا کردم
شمرد اشکارو یک تا رفت ده
تو خشک شدی پرسیدی سردرگم
حالا چیو پیدا کردم
گمشدمو؟
هرچیو جز خودمو؟
ول کن نپرس تومنو
بزار مریض کنم دکترمو
دیگه دیره دیگه
یادم ازت میره دیگه
گفت آسمون تو به زمین نمیاد
گفتم آسمون زمین گیره دیگه
قبل اینکه باز بلند شم میشینم
کاغذ دستتو دستم میگیرم
توش نوشته:"شکستم،میگی نرو؟
یا موقع رفتن چی میگن؟"
داره عذابم میده
این یادی که هی داره از یادم میره
آدم به دنیا میاد آدم از دنیا میره
ولی با عشق یه دنیا از آدم میره
هرچی غم داری گفتم بگو بهم
عمراً بمونه یه بغض از گلوئه
یه عمر رفت بتونه یه ربع بست بمونه
از هوای تو با اون سرفش بخونه
شیشه‌ی عمر دستمونه
رو خودت بشکنش میفتم به جونت
جز این مرگ، چیو؟کی گفت حقمونه
نیستی جلوم مهم نیست کی پشتم بمونه
آخرین گل باغچه رو کاشتی
نامه‌ی آخرو رو تاغچه گذاشتی
منتظری دریا آروم شه
همش کاشِ و کاشکی



02-Dame sobh [Prod.ArianHosseinzadew]

The 1st Take : Mehr, Khodam
Artist : Fahaam
Producer: Tanser
Recording,Mixing & Mastering: Sahand

متن:
می کشم رو زمین
خیره به خودم تو آب جوب 
تصویرم میگه کثیف ترین سنگی که افتاده توی دریام
قبول بکن شکست و 
خاکم کنار ترسام که بی ثمر شنا میکرد بام
میزنم بیرون از ساحل نزدیکه غروبه 
تو تن دریا فرو میره دل
دوره
خورشیده از جنس نوره
در گوشش میگم انتخاب، تصمیم
اونقدم سخت نیست
ولی سخته
خمیده قامت نتیجه زیر سقف شهر
حیف رو دست لاغر تلاشم رد پای جبره
تو پستوی سالن امید چشامو می‌بنده
میکنم لمسش 
چروکه پوست دستش
هی دل
چروکه پوست ترست
گندش بزنن هنو وقت رهاییت نرسیده زنده به گور؟
جرأت می‌خنده
اسمت پخش شه میشی مجسمه، بت
می پرستنت چون طلسمت سنگه
میخوره به عکس بچه ای که مرده دلش تنگه واس بازی
میشه گم از کنارش رد بشن ماشینا مهم نیست سر و وضعش
روی کاری که کرده چشاشو می‌بنده
خب خیالش تخته
میکشه کرکره اشو پایین 
می‌خوابه
بادبادکش دستش
......
بگو همین یه دسته بازی؟
میگن زمین یه قبره
کی قربانی سنگه کی قلدر محله؟
کی واس ماها دلش تنگه
بگو همین یه دسته بازی؟
نه همیشه هستش
کی قربانی سنگه کی قلدر محله؟
کی واس ماها دلش تنگه
...
نمیخواد مهرو
ببینه له شد
نمیشه سنگ بود
از شیشه دل برد

.......
پر بادبادکای زمین گیر
رو نفرت غلت میزنه مزه ی تلخ دهن
دوتا بند کفشش باز
زیر پاش هوای تهران
با سر تو جوب
مث لوازم قدیمی خونه ی آقای نور که کشتنش زیر سایه بون
اینو ندیده توی کوله پشتیش
مداد کور دست لاغر پر زورشو میبره تو خطر
همه سرفه هاشو جمع میکنم باهاش میخرم سینه
یه سینه پر هیاهو که زیر پلکمو دیده
از کرکره هاش که داره پایین کشیده میشه
رد میشه شاید تو شلوغی آروم بگیره
میگه مصممه تو این راه
دیگه
جفت پاهاش تو دیوار
میگم ابر میشم هیچکسی اشکاتو نبینه
شده زیر بارون تحمل بشم نصیب آوار
حالا منم و سالن انتظار مخروبه ی سرد سالها
انقدر مشت میزنم توی آجرا بیفتن اتفاقا
میزنم 
تو هم آروم بگیر دل
شیشه ای که بی قراره میشکنه
و شیشه ای که سرد شه آخرش سنگ میشه
و قرار آخری که دست شک رو چشم نباشه
نصیب هردوشون یه عمر بقل میشه
بگو همین یه دسته بازی
و
همیشه هستش 
چقدر زیاده وزنت چی پاهات و بسته
که انقدی اسیری که روحت زمین و کنده
متولد 
جهان فراز و فروده
الان سهمت طلوعه
شادیت پر میشه از ظرف غم
جهان تکرار یه درسه

The 1st Take : Mehr, Khodam [prod. Tanser]

خوب گوش‌کن مامان این ارسلانته
صدای بیست و چند سال تو ایران خفقانته
خودت دنیا دادی بهم خودت دنیامو گرفتی
کی گردن گیره این تلفاتته
مامان،بااین موهای پریشون
که هرطرف باد باشه میرن
با این زبون سرخ تر از گونه هات
که هرطرف داد باشه میرن
با این چمدون خالی‌‌‌سنگین
که فشار‌ش‌جا‌ دستم رو سینه هام میاد
بهم گفته بودی اونایی که زدن روی دستت
همون دستاشون زیر پات میاد
با این دستا که تورو نوشتم
کم کم پاک کردم خودمو مامان
هرچی بیشتر هوایی شدم
رفتم خاک کردم خودمو حالا
تو میدونستی آخرش‌چی میشه
اون‌ که شک داره باورش چی میشه
و نطفه ای که به دنیا نمیاد
از دنیا نمیره دنیای مادرش چی‌میشه
تو میدونستی روح ما دوتا بود
تو یه رگ دیگه خون ما دوتا بود
حالا هرچقدر هم باد می‌بردش
فقط روی اون تن بوی ما دوتا بود
اون همه عشق کجا رفت میشه
بگی چیزی‌ کع شروع نشده کجا ختم میشه
مامان تو دچار اشتباه نیستی
فقط‌ میدونستی یه اشتباه دچارم میشه

پس لبتو بدوز،پشت هم نبر
بیخودی هم درنیار بغض بچه رو
بچه نشو،به خودت اخم نکن
سرتو بالا کن،غصه ام نخور

نسیم مامان،کجایی خوب من
به یاده روزایی که دوتایی تو یه تن
میشستیم بیا بکن پشت به دنیا
فقط تو باشی رو به من
مثل اون روز که مرگ و زندگیم انتخاب‌ تو بود
دلم خالی مثل جای تو بود
دست بکشی به سرم بگی آروم باش پسرم
هرچی‌ پاشدم به افتخار تو بود
چقده افتادی از پریدنت بامن
چقد خاطره من از شیکمت‌دارم‌
مهم نیست این صدای نسیممه یا نه
من عادتت که نه جبر به ندیدنت دارم
خودتو گم کردی دنبال کیا میگردی
مامان،مثلا اگه بودم چیا میکردی
مثل روز قتلم‌ که سر پایینت سفید بود
امروز اگه بودم خودتو رو سیاه میکردی
مامان،تا میشه زندگیم کن میمیرمت
چون خرابتم میریزمت
هرچقد دور باشی بازم میگیرمت
یه روز با چشای خودت تورو میبینمت
میزنم یه لگد دیگه
میزنی زیر گریه
مگه قول ندادی مثل کوه پشتمی
کوه بده به کی تکیه

دلم میخواد تو بغلم بگیرمت
بگی همه خاطراتو،زیر یقه ی پیرهنت
بگیرمش،بپیچم بهت بگی ته
آرزوها،رسیده به رسیدنت
نمیفهمه کسی بگم ببینمت
نسیم مامانی
بخون ازاین لالایی که
بعد ازاین بامایی
بریم از اینجا جایی
که باز نگیم‌ کجاییم
از این دوراهی
دستمو بگیر از اینجا
بریم دوتایی

بالا نمیاد نفست چرا
نمیاد بر کاری از دستت چرا
قرار بود نبضم رو سینت بزنه
مامان،بهم بگو روی دستت چرا

Arsalan [Prod.MoeinFallah]

تک آهنگ "عبور"
کلام : سیف ، راوی
آهنگساز : فغان
میکس و مستر : سهند ام زد

Sayf & Raavi  - Oboor (Prod.Faghan)

شعر و اجرا: سالک و سام
آهنگساز: سالک
میکس و مسترینگ: محرض
طراح کاور: الف
ناشر: سرو

دیگه واسه دار جایی نداره جا
لخت چک میکشه هواله‌ باد
بسه خوندن از این چرخ ارابه ها بگید
کی میشه سوتونه خرابه ها
منو که پاره میکرد
اون که افتادم به نخ اشاره میکرد
اون که از سایه اومد مثل سایه میرفت
حالا یه عمر دارم از همسایگی ترس
هنوز موندم پای این مرز
بی پرچم علم آهای یکی هست
آهای یکی هست
که به سازتون داره چند ساله میرقصه
اما هنوزم از محال نمیترسه
سادگی بسه،اون که دید راه این عاشقی رفته
از رفته‌ی عاشقا پاش نمیلرزه
با اینکه سنگینه فکرش آروم راه میره
میفته اهمیت بده بهش یه ثانیه
کی گفته برمیگرده بره به باقیه راه
تو یه ثانیه ها
فکر عقیده،لیاقت هوش
درنمیاد یه ریال از توش
توده ها گوسفند،قانونا با پشم
کله ها پاچه رو میارن جوش
بنی آدم اعضای این سیاست بود
پول پنیر و قیافت موش
یه دنیا که رفت،اینجائم نوش
یه دریا که رفت این لیوانم روش
بگو هرچیو که نگفتم خودم
بزار خوش اشتها تر لقمم‌ کنن
من آخرین تیکم‌ پیرهنمه
بگو لختم‌ کنن
انقدی کور شدن دیدم از اینجا
غصشو خوردم و‌ سیرم از اینجا
که هیچم از هیچی و هیچم از هیجا
من ببین میرم از اینجا
انقدی ندیدن دیدم از اینجا
بند یه رختمو‌گیرم ازینجا
که همچیم‌ هیچه و هیچم‌ از اینجا
قول میدم میرم از اینجا

تواین رگ خالی نمیزنه پرسه خون
هوای آزاد از اون دور میده‌ دست‌تکون
همه ی این لکه ها یه چیو میدن نشون
ما چیزی نیستیم جز یه مشت لخته خون

تو این رگ خالی نمیزنه پرسه خون
هوای آزاد از اون دور میده دست تکون
همه ی این لکه ها یه چی رو میدن نشون
ما چیزی نیستم جز یه مشت لخته خون
تو این رگ خالی نمیزنه پرسه خون
آزادی زندونه توی سلول مغزمون
همه ی کاغذا میدن یه چی نشون
از آدم چیزی نمونده جز یه مشت استخوون

این دنیارو یادم نیست
فراموش شدن و یادم نیست
کلی حیون دیدم بود پیرهن تنشون
هر دوپایی آدم نیست
حتی خودم هم سن و سالم نیست
چشم میبندم حتی تو خوابم نیست
بازم نیست گم کردم گورمو
تو تورم و بکش که آبم نیست
از سینه ی زندگی خون میدوشم
کی گفته درحال ترکتونم ها؟
رفتن و میکنم و بمون میپوشم
من شاخم تبر و ترکتونم باز
سفت واستادم که حقم و بگیرم
ترسی ندارم که حلقمو ببینم
گردن من که عادت داره به دار
بذار چشماشون حکم جلبمو بگیرن
بالا میارم از پایین بودن تو
داره میبره من و این موندن تو
اصلام اهل از پشت زدن نیستم
با سرم میرم صاف تو صورت تو
تو قانعی به وجود به زندگی نه
که زش زده به جیم مزدته نعل
خسته ای نه
زیره زبونت مزه میکرد
خوده امید یه ترس دیگه است
وقتی زیر و رو میکنی خودتو
میبینی
غربت یه مکانه دورتو
بی کلید
میشینه خاک رو تن تو
میگیری بوی نا میمیری بیصدا
چیزی نیست الی خودت
مگه دنیات چی داره که چشم وا کنه
اینجا از هر انگشت خون میباره
گلا خشکن تو مشتا خار جا گله
شبا میفهمی چقدر مردی
واسه دخلشون دخلت و میارن
میگی سفتی و میشکنی سخت
اینجا باختنوتو با در بردی
چرا زودتر نمیرن
من سرخیم و به توی تو زرد نمیدم
واسه من از حس تازه دم نزن
که نفسات درگیره روزمرگی ان
میگذری از ساده ازش
اینجا ساده بودن یه اصراره همش
شاه جاش امنه پشت سنگره سکوت
اصداها تو خفگان همش
منم با تن لخت شیدا رقص
میکنم وسط کاخ عطش
اینا خوابه همش

قول میدم برگردم یه شب
بگم چشایی که تر کردم چشن
بگم سرتون بگیرید بالا
قبل اینکه من شرمنده شم
اما قول میدم بعد بزارم برم
از شهری که نا امید به آینده ان
شهر کرا شهر من نیست
مخصوصا وقتی که یه خواننده ام
قول میدم بفهمم باختن چیه
سوختن بدون نساختن چیه
اون که راه قدرتو به شما نشون میداد
اون که با نشون قدرتش راه رفت کیه
بوی خون لخت ترم کرد
زندگی دنبال کشتنم گشت
مهم نشد تو چی شنیدی ازم
مهم اینه من همونی که گفتم هستم

من همونم که نور تابید روم
یه سایه ازم موند قربانیت بود
دیگه کاردات کندن نمی برنم
هناقم تو گلوت هل دادیم تو
چیزی ندارم که از دست بدم
از نداشته هام توام نترسون من و
شکوندم در و
هرچقد نخواید باز کنید روم
چیزی نیست لخته تنه
تبراتون هعی خورد به تنم
من شنیده هامو دارم اغلب میگم
از دیده هام بگم دیدی خط خورد تنت
همون شبی که برگردم
یه سر و گردن بالاتر از کلتونم
زنده بشید بازم قاتلتون منم
تقاص میگیرم از صبر کردم

«سام»

تا باختنیامو باختم رفت
سوختنیامو ساختم رفت
انقده به سردی سرم گرم شد
همه خیالامو بافتم رفت
حالا سر عقلم
دندونام‌ آدم میجوئن
خودکارا ازم امضا میخوان
اما،این کاغذا پارم میکنن
وقتی عادی شه خاص
وقتی حتی خاصارو عادی کردی
ما باختیمو،بازی کردیم
اون باخت رو بازی کرد
نسناس تو فقط باختنو؛بازی کردی
همه ترکه ها دارن ازم بوی ترکش
میکشم نفس تو ریه هام سوزه سردش
تا میپیچه میگم هرکسی قلبمو شکست
شکسته هامو میکنم توی قلبش

Saleck & SaM - Lokht [Prod. By Saleck]

فتاده از کلاس رفوضه های سال
میکشید لگد زیر همه کاسه کوزه های ما
بی جونه تنه ما با خوره های جان
بوسه رو میزنیم چپو راست روی شونه های خان
تغییر ، اعتدال ، فرجه های پولی
تو رحم ننم بودم نمیترسم از این گونیا
شیرینه لب های گناه واقعیت
که من ترجیحمه تا رود عسل و جیغ حوریا
تف
خوشی،جرعس
عوام بن بست
من موهام پر شپشه مغزم شستس
مجسمه زیر دست اوستای خوش دست
نشدیم ولی تندیسی شدیم پنجش مشت هست
گذر ایام و روزیه ما جریانه خواب
بستس ره نهر ازادی به فریاد
شکسته هم از یار و هم از ما و امثالمان
تو حداقل بریز بیرون از خونه اسباب
دور این دهنا گِلا
زوار در رفته صدام-
نمیشنوی میشنون صدامونو جنا
کاسه شکسته زیر نیم کاسه های افترا دستای پشت پرده ی این تئاتر افتخار
عروسکه خیمه روزو شب بازی
عین تار مو میرقصه به هر سازی
نیمکته پر از خواهشه تیم ناقص شهریا
یا من بازی یا خراب بازی
اونا که سراب میسازن کویر راهو
هیچجا ندیدن تشنه نظیر مارو
یدک کشای گذشته ی حرام زادو
آیندگان درو میکنن فسیل حالو
کالو ، خالی
فسیل حالی
نمیمیری ولی میکشنت عالی
تو بیداری خوابی
جایی
بی حساب کتاب نمیشی آدم حسابی 
اهالی
لالین و لالین و لالین و لالین
کرین و کورین
لالینو لالین
اهالی لالین
لال لال لال
اهالی
لالین و لالین و لالین و لالین
کرین و کورین
لالین و لالین
اهالی لالین
________________________________
دستایی‌که میفتن رو شونه خم
باز افتادن به جون هم
یکیشون میخواد نیاد یه دونه کم
یکیشون میگه بشید دونه به دونه کم
نفسا حبس
میشن سرشماری سینه های خالی
یکی همیشه تکه که نمیره راهِ باقی
چیه ایده‌آل ما؟اینکه حق خودمونو
بیای تو جیب ما بزاری؟
میشم صبح تا بیدار گول
میزنم خودمو میگم جغرافیاست
تو افتادی پاک وسط اهل دل دله دزد بازیا
چند تا دستمال میخوای واس گوه کاریات
چرا لالین
چرا فکر میکنین که خوشحالین
کجایین
آسمون سوراخ شد شما افتادین
دوبار این
آهای اهالی این خونه‌ی آخره
سوزه‌ی مادره آبروی داوره
کی مارو میده نجات ازدست خودمون
این اشک شک رو همون گونه ی باوره
آهای اهالی خبر داده باد از
سینه هایی که کشید نفسای آخر
باید پرواز بیاد از قفسای‌ ما در
کیا ندارن از فردای ما ترس
وسعت دیده ما رفت به بالای دار
وقتی چشمون میزدن با نگاهای تار
حالا یه کالای خواب تازه به ما داده کادو
گسترش بدیم نسل این زنا زاده هارو
آهای اهالی هنوز تاوان ندادید
پس آوار نباشید روی آبان نزارید
اگه چشا نخوابید چرا به یاد ندارید
خون به خاک نپاشید که ازاد نباشید

اهالی
لالین و لالین و لالین و لالین
کرین و کورین
لالینو لالین
اهالی لالین
لال لال لال
اهالی
لالین و لالین و لالین و لالین
کرین و کورین
لالین و لالین
اهالی لالین

Laalin (Ft SaM) [Prod.Moein Fallah]

۷مهر۱۴۰۲

اومده دستم دیگه
هرچی که بدست بیاد از دست میره
فرق نمیکنه برفرض چیه
چه من باشم حالا چه هرکس دیگه
دیگه فهمیدم اینو
که اونایی که کور شدن ندیدن چیو
الکی نشو رو زمین درگیرو
که اگه یکم ناز کنی همینم نی
میگن رویاهات عوضت‌کرده
کی،زندگی میکنی خبر مرگت
این قفس تنگ نمیشه نفس حقت
گفتم،شنیدی تاحالا یه پرنده پرت شه
گفتی وسط حرفت پرواز فقط یه حرفه
گفتم حرف نمیزنه اون که بلده حرفه
باشه تارو پودم از یاد نبره هرگز
که کجا رفت بغضام‌وسطه خنده
اون که یه عمر پی کلمه گشت
جز هیچ هیچی ندید دیگه وسط صفحه
پس از هیچی و هیچکسی طلب بخشش
نداره اون که گندید نمکه زخمش
نفره بعد شبیه نفر قبلش
واسه بازی دنیا بگو نزنه قدش
اون که سمت اعتیادش یه نفره رفته
موقع برگشت قد چند نفره ترکش
من گردن آرزو رو کردم کبود
ولی تهش زیر سر خودم گردن نبود
بعداون‌سیگار مثلش‌حال میداد بم
ولی مثل اون ضررش به نفعم‌نبود
هرچی که موند رفت از پهلوم
جز،لپای این چند خط کلوم
من دیدم شهر چطوری ویرون تر شد
تو ندیدی و ممد نبود
من حاصل این فکرای بی تعلقم
ندیدنو دیدم ازخودم
پس،باید تورو بی طرف کنم
بعد ببینیم کی میشه ما از این طرف شدن
توام بیا تو اگه داری جنمه‌ رشد
باید صفحه تاریخشو‌نو‌ با کلمه کشت
اونی که به دیواره روزگار نزنه مشت
بعیده دستشو جلو مرگ نبره پشت
منم مثل توام دنبال جوابه بهتر
ما آفتابو میخوایم بیا از سایه بگذر
تا مطیع باشی بالای سرته قانون
قانون باش که هیچیزی نداره پیگرد
دستای فریبو از پشت ببند
بزا بهت بگن سرخوش، بخند
مهم نیست دوست دارن مردم چقد
یا چقد از پشت پشتتن


تار و پود [ آهنگ.مترونوم ]

قسمت اول (راوی)
چه قدر بی همیم‌ بی تکلیف 
یه چند جایی دیدم داشت لبم بی‌من میخندید
چرخید 
منو تو فهمیدیم که چه قد دوریم همو نمیفهمیم
بیا منو از من بگیر
بمونیم‌ ما بیا پشتم عین کوه وایسا جلو اینا
زیاده روی کن دلم تلو میخواد 
بیا تلو بخور جای دل خوریات 
غمت قوربون از تو چه پنهون 
که قد کل قدداره هاتون غمه تو گلوم 
از آیینه پرسیدم‌ این چیه میدتم تکون؟ 
خودمو آورد جلوم‌ بده به خودم نشون 
سر از پا نمیشناسم‌ اما 
ازم خواستن همراه بشم  با ترک هاش 
علی الله 
اون ورم کرد من با ورم رفت
رفتم رو بال شاپرکا 
میگفت تاول من بازه 
چرا طالقت تو طاقه؟
چرا خم رو قامتت افتاده 
،غمت‌ فراموش کن غلام حلقه به گوش 
این دفعه بیا از خود من بگیر سراغت
بگو باده برسونن به این حال دل خون 
تو خودتو تا هر جا ضد ماعه بکشون 
جفتمون فهمیدیم‌که طالعمون شومه 
بزار حداقل یکی با عشق بره خونه 

قسمت دوم ( امسی یاغی)

سه قطره خون

بگو چته میفهمم،
من بیشتر از تو تو اتاقت زندگی کردم.
از خودت نپرسیدی چه مرگش بود؟
تنها اینو میشه خوند: سه قطره خون.

یک کابوسِ در بیداری هر کاری که کردم،
هر جایی که رفتم، هر باری که من‌ام.
حالا چه جهنمی شده،
اون بهشتی که خودم آتیشش زدم.

فریادم آسمونو میدره.
سربازتم اگه خودکشیم آبروتو میخره.
میخواستم باغت شم، آفتت شدم،
درمونده بودم، اگه دست به دامنت شدم.

ببر از خونهٔ من رویاتو،
به یاد من شونه بزن موهاتو،
من میپرم ازشون پایین،
پشت سر خراب کن پل‌هات رو.

امروزه کسالتِ زندگی.
گاهی بعد هر بمب بارون آدم تکه تکه میاد،
ویرونی پس دادیم به زمینی که زندگی داد،
اگه نکشینم تک تکتونو زنده میخوام.

همه بَدَن باهام، ولی تو نباش،
من همون جنازهٔ پوسیدهٔ هر شب مردن‌هام.
این شمشیر رو مابین سینه‌ام رها میکنم 
چون توان جنگیدن با هیچ تپانچه ای رو نداشت…

Se Ghatre Khoon ft (MC Yaghi)

Motion 4895

چیزی زیر خورشید تازه نیست
کلام و اجرا : میرتک
آهنگساز : آرش چاوشی
مهمان : فرزان و تهرنگ
جلد : وهم و علی رسولی
میکس و مستر : عارف
پخش : دورخیز

Chizi Zire Khorshid Taze Nist

05-Saraab

[ Sayf | سیف ] Persian Storyteller Underground Rapper



Sayf & Raavi - Oboor (Prod.Faghan)

Sayf

Recent comments

amsap

amsap

that_roya

H3IN

Related tracks