به به دم شما گرم خسته نباشید

هوا سرد است و برف آهسته بارد
ز ابری ساکت و خاکستری رنگ
زمین را بارش مثقال، مثقال
فرستد پوشش فرسنگ، فرسنگ
سرود کلبه‌ی بی‌روزن شب
سرود برف و باران است امشب
ولی از زوزه‌های باد پیداست
که شب مهمان توفان است امشب
دوان بر پرده‌های برف‌ها، باد
روان بر بال‌های باد، باران
درون کلبه‌ی بی‌روزن شب
شب توفانی سرد زمستان

آواز سگ‌ها

زمین سرد است و برف آلوده و تر
هوا تاریک و توفان خشمناک است
کشد - مانند گرگان - باد، زوزه
ولی ما نیک‌بختان را چه باک است ؟
کنار مطبخ ارباب، آنجا
بر آن خاک اره‌های نرم خفتن
چه لذت‌بخش و مطبوع است، و آنگاه
عزیزم گفتم و جانم شنفتن
وز آن ته‌مانده‌های سفره خوردن
و گر آن هم نباشد استخوانی
چه عمر راحتی دنیای خوبی
چه ارباب عزیز و مهربانی
ولی شلاق! این دیگر بلایی‌ست
بلی، اما تحمل کرد باید
درست است این‌که الحق دردناک است
ولی ارباب آخر رحمش آید
گذارد چون فروکش کرد خشمش
که سر بر کفش و بر پایش گذاریم
شمارد زخم‌هامان را و ما این
محبت را غنیمت می‌شماریم!


خروشد باد و بارد همچنان برف
ز سقف کلبه‌ی بی‌روزن شب
شب توفانی سرد زمستان
زمستان سیاه مرگ‌مَرکَب

آواز گرگ‌ها

زمین سرد است و برف آلوده و تر
هوا تاریک و توفان خشمگین است
کشد - مانند سگ‌ها - باد، زوزه
زمین و آسمان با ما به کین است
شب و کولاک رعب‌انگیز و وحشی
شب و صحرای وحشتناک و سرما
بلای نیستی، سرمای پر سوز
حکومت می کند بر دشت و بر ما
نه ما را گوشه‌ی گرم کُنامی
شکاف کوهساری سر پناهی
نه حتی جنگلی کوچک، که بتوان
در آن آسود بی‌تشویش گاهی
دو دشمن در کمین ماست، دائم
دو دشمن می‌دهد ما را شکنجه
برون: سرما، درون: این آتش جوع
که بر ارکان ما افکنده پنجه
دو .. اینک .. سومین دشمن .. که ناگاه
برون جست از کمین و حمله‌ور گشت
سلاح آتشین ... بی‌رحم ... بی‌رحم
نه پای رفتن و نی، جای برگشت
بنوش ای برف! گلگون شو، برافروز
که این خون، خون ما بی‌خانمان‌هاست
که این خون، خون گرگان گرسنه‌ست
که این خون، خون فرزندان صحراست
درین سرما، گرسنه، زخم خورده،
دویم آسیمه‌سر بر برف چون باد
ولیکن عزت آزادگی را
نگهبانیم، آزادیم، آزاد!

اخوان ثالث...سگ‌ها و گرگ‌ها

🥀 In memory of Mahsa Amini🥀
Original Composition: Hassan Yousef Zamani
Lyrics: Mamosta Ghane
Original Vocals: Mazhar Khaleghi
Re-Arrangement: Matthias Stoffel 
Piano, Trumpet & Bass: Matthias Stoffel 
Vocals: RAAZ
Mix & MAstering: Reza Assadpour
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
روله ی خوشه ویست بینایی چاوم / فرزند دوست داشتنی ام، نور چشمانم
هیزی ئه ژنوم و هیوای ژیانم / توان زانوهایم و امید زندگی‌ام
هه تا دییته وه هه ر چاوه ریتم / تا برگردی چشم به راهت هستم
هه لورکی منالیت هه ر راده ژه نم / گهواره بچگی‌ات را همین طور تکان می‌دهم
لای لای نه مامی ژیانم / لای لای این نهال زندگی‌ام
من وینه ی باخه وانم / من مثل باغبان هستم
به دل چاودیریت ده که م / با دلم از تو مواظبت می‌کنم
بخه وه ده ردت له گیانم / بخواب دردت به جانم
هه ی لایه لایه لایه / هی لای لایی
کورپه ی شیرینم لایه / نوزاد شیرینم لای لایی
بنوه تاکوو سبه ینی / بخواب تا فردا
مژده ی ئاواتم دینی / مژده آرزویم بیاورد
ئه ی به ر خوله ی شیرینم / ای بچه (نوزاد کوچک و شیرین) شیرینم
ئاواتی هه موو ژینم / آرزوی تمام زندگی‌ام
شه وی تاریک نامینی / شب تاریک نمی‌ماند
تیشکی روژ دیته سه ری / نور صبحدم بالا می‌آید
هه ی لایه لایه لایه /
کورپه ی زور جوانم لایه / نوزاد بسیار زیبایم لای لایی
بنوه ئاسو رووناکه / بخواب افق روشن است
دیاره وه ک خور رووناکه / معلوم است و مثل آفتاب روشن است
هه ی لایه لایه لایه
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
#مهسا_امینی #mahsaamini

"Kurdish Lullaby" by Raaz - لای لای از راز (مظهر خالقی)

اون از ستاره ، این از ماه 
اون از شب تاریک و این از راه 
این از من تنهای بی همسفر 
تو کجایی؟
اون از غروب ، این از سحر 
گفتی منتظرم ، بیا از سفر
حالا که به خونه رسیدم 
تو کجایی؟
اون از زمستون ، این از بهار 
دستای سرد ، دل بی قرار 
ای داد از غم تنهایی 
ای داد از غم تنهایی 
تو کجایی ؟ 



Mohsen Namjoo محسن نامجو - تو کجایی

Gusheye Deylaman Ostat Banan|گوشه دیلمان آواز دشتی استاد بنان

به تو نگاه می كنم و می دانم 
تو تنها نیازمند یكی نگاهی 
تا به تو دل دهد، 
آسوده خاطرت کُند، 
بگشایدت، 
تا به درآیی. 

من پا پس می كشم؛ 
و درِ نیم گشوده، 
به روی تو بسته می شود. 

************** 

پیش از آنكه به تنهایی خود پناه برم؛ 
از دیگران شكوه آغاز می كنم. 
فریاد می كشم كه: 
«تركم گفته‌اند!» 

چرا از خود نمی پرسم 
كسی را دارم 
كه احساسم را، 
اندیشه و رویایم را، 
زندگی ام را ، 
با او قسمت كنم؟ 

آغاز جداسری 
شاید 
از دیگران نبود. 

************ 

اگر می‌خواهی نگه‌ام داری دوست من؛ 
از دستم می دهی. 

اگر می‌خواهی همراهی‌ام کُنی دوست من 
تا انسان آزادی باشم؛ 
میان ما همبستگی یی از آن گونه می روید 
كه زندگی ما هر دو تن را 
غرقه در شكوفه می کُند. 

*************** 

شبنم و برگ ها یخ زده است و 
آرزوهای من نیز. 

ابرهای برف زا برآسمان درهم می پیچد. 
باد می وزد؛ 
و توفان در می رسد. 

زخم های من 
می فسرد. 

********* 

یخ آب می شود در روح من، 
در اندیشه هایم. 

بهار، 
حضور توست. 
بودنِ توست. 

********** 

در سكوت 
با یكدیگر پیوند داشتن، 
همدلی صادقانه، 
وفاداری ریشه دار. 
اعتماد كن! 

*********** 

از تنهایی مگریز! 
به تنهایی مگریز! 
گهگاه آن را بجوی و 
تحمل کُن. 
و به آرامشِ خاطر 
مِجالی ده! 

*********** 

یکدیگر را می‌آزاریم، بی‌آنکه بخواهیم. 
شاید بهتر آن باشد که 
دست به دست یکدیگر دهیم 
بی‌سخنی 

دستی که گشاده است؛ 
می‌بَرد؛ 
می‌آورد؛ 
رهنمونت می‌شود 
به خانه‌ای که نور دلچسبش، گرمی‌بخش است.... 


احمد شاملو _ اگر می‌خواهی نگه‌ام داری دوست من؛ از دستم می دهی.MP3

«پرنیان شفق» یکی از هفت ترانه‌ای بود که در سال ۱۳۵۷ در مجموعه‌ای منتشر شد و بارها از رادیو و تلویزیونِ آن روزها پخش شد. هیچ‌گاه نام خواننده، شاعر ترانه و تنها نوازنده آن به صورت رسمی منتشر نشد. «عباس سماکار» که در سال های ۵۰ تا ۵۳ به اتفاق «سعید سلطان‌پور»، «رضا علامه‌زاده» و چند زندانی دیگر در زندان قصر محبوس بود، در کتاب خود، «من یک شورشی هستم» با استناد به شواهد متعددی عنوان می‌کند که شعر هر هفت ترانه را سلطان‌پور در زندان سروده و «داوود اردلان» (داوود شراره‌ها)، خواننده و موزیسین فداییان خلق (که ترانه‌هایی چون «فاجعه» و «نجات» از «داریوش» با تنظیم او منتشر شد) در زندان اجرا کرد و بعد از آزادی ضبط شد. اما بررسی‌های بعدی نشان داد که شاعر این ترانه «سیاگزار برلیان» است که با آهنگ و صدای داوود اردلان منتشر شد.

پرنیان شفق سرودی دلنشین است در رثای «بیژن جزنی». این ترانه نمادی از این گفته‌ی «کارلوس فوئنتس» است که:

«هنر حیات می‌بخشد به آنچه که تاریخ کُشته است.»

عکس الصاق شده: نقاشیِ «زندگی» اثر بیژن جزنی

به پرنیان شفق
زخون شراره دمید
زسرخی اش شرری
به هر ستاره رسید
گلوله بارد که تا برآرد زشط آتش و خون
زصبح توده نوید
زسرخی هر ستاره اكنون نشسته بر تن شب
نشان صبح سپید
زسرخی هر ستاره اكنون نشسته بر تن شب
نشان صبح سپید
ببین كه شهر وجنگل ها
زقهر آنان خونین است
شهاب راه آینده
زخون آنان آذین است
شكوه روشنی فردا
زخون برآرد سر
بگو به میهن* كه خون بیژن ستاره گشت و از آن
چه سان شراره دمید
به سرخی هر ستاره اكنون نشسته در تن شب
نشان صبح سپید
به سرخی هر ستاره اكنون نشسته در تن شب
نشان صبح سپید
زسرنگونی شب
كنون نگر همه جا
زخشم و كینه ی خلق
شراره گشته به پا
به نام هر یل كه از سیهكل چو تندری دمد از
سرود آتش و خون
شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش
تلاش و كینه فزون
تلاش و كینه فزون
رهائی خلق ایران
نبرد ما را آئین است
و كهكشان فردای اش زخون آنان آذین است
شكوه روشنی فردا
زخون برآرد سر
بگو به میهن كه خون بیژن ستاره گشت و از آن
چه سان شراره دمید
به سرخی هر ستاره اكنون نشسته در تن شب
نشان صبح سپید
نشان صبح سپید
____
* اشاره ایست به میهن قریشی همسر بیژن جزنی

Parnian-E-Shafagh |پرنیان شفق

عبدالوهاب شهیدی-گریه را به مستی بهانه کردم

هوشنگ ابتهاج

داستان کوتاه «آینه» نوشته محمود دولت‌آبادی
با صدای بهاءالدین مرشدی
ار کانال صداخونه
صدای داستان ایران
t.me/SedaKhone

t.me/SedaKhone

داستان کوتاه «آینه» نوشته محمود دولت‌آبادی

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

داستان کوتاه «آینه» نوشته محمود دولت‌آبادی

Sedakhone

Recent comments

sara mansouri

vliahd

gisa hafezi

masoud lotfi

Related tracks