şiir#2

⚪⚫✒

Poetry

şair sözü

Arayan Buluyor İnleyen Ölüyor - şiir

- Yazarım sana…

- Yazma. O zaman bekliyor insan. Ee buraya çok az insan geliyor, çok insan gidiyor. Kalan da bekliyor ama bazen çok uzun bekliyor. Yani hani mesela zannediyorsun ki bir yoldan birisi gelecek. Boş uzun bir yol… Devamlı ona bakıyorsun. Sonra kimse gelmiyor. Yazma boşver…

+ Yazarım sana..  - Yazma. O zaman bekliyor insan. (Vizontele Tuuba)

Haluk bilginer~hiçbir şey hissetmiyorum*

Şiir: https://iseyarayamayanadam.wordpress.com/2022/11/14/ruyadaki-arsalar/

Müzik: https://soundcloud.com/omer-faruk-co-ar

Rüyadaki Arsalar

Kadraj Hataları - Ölecek miyim Doktor?  - Güven Adıgüzel - Kelimeadam

Kadraj Hataları - Güven Adıgüzel - Kelimeadam

Güven Adıgüzel - Sınavda Çıkmayacak Sorular

Erdem Bayazıt-Sana,Bana,Vatanıma,Ülkemin İnsanlarına Dair(Kendi Sesinden)

ALT YAPI; @seramed

Güneşin Oğlu / Onur Ünlü

- devlere inanır mısın? 
+ devlere mi? 
- hani masaldaki yaratıklara, şu insanlardan yüz kat daha büyük kötü kalpli yaratıklar.. bunlardan iki tanesi, karı-koca bunlar, bi gün evde oturuyorlar, adamın karnı acıkıyor. karısına diyor ki “kalk bana yiyecek bişeyler hazırla!” kadın da evde, tembelin teki. bi şeyler hazırlamak yerine gidiyor kocasına bir paket kraker getiriyor. paketin içi insan dolu. erkek de bi bakıyor pakete “bunlar ne?” diyor. kadın da diyor ki: “hayır hayır krakerleri”. “hayır hayır krakerleri mi, o da ne?” diyor erkek de. açıyor paketi iki tane insan atıyor ağzına. o sırada insanlar bağırıyor tabi: “hayır hayır hayır!” işte böyle.. bi gün bi şölene davet edilirsin, sonra oraya vardığında bakarsın ki yemek listesinde adın yazılı.
+ ..
- ya şule, sen marilyn monroe’nun altı ayak parmağı olduğunu biliyo muydun?
+ demek norma anormaldi?
- norma kim ya?
+ norma jeane baker, marlyn monroe’nun gerçek adı.
- bilmiyodum.
+ ikinci dünya savaşının bittiğini biliyo muydun peki?
- kendimi aptal durumuna düşürme biçimlerimin bi listesini yapsam iyi olacak galiba..
+ kafana takma, nasıl olsa bi ölüden bahsediyoruz. ölüler arkalarından konuşulmasına pek aldırış etmezler.
- biliyorum, bi de ölülerin nabzı çok hızlı atar. ben bunu şahsi tecrübemden biliyorum.
+ saçmalıyosun. gerçekten saçmalıyosun.
- ama yapılan işin saçmalığı seyirci sayısıyla doğru orantılıdır. 
+ ..
- şule.. sen aslında iyi bi kızsın, neden bi insanın ölmesini istedin?
+ yine mi aynı mevzu. elli kere konuştuk ya alper. cahide boşanmaya yanaşmıyor, ama benim bu çocuğu doğurabilmem için seninle evlenmem gerekiyor.
- hamilesin sen?
+ ne demek bu şimdi?
- ama ben seni buraya öldürmek için getirmiştim..
+ alper noluyo allah aşkına ya?
- olan şu. ben yolun sonuna geldim. ben gidiyorum. eski halime dönemeyeceğime göre hiç değilse sahip olmak istediğim şeyin kendi olayım dedim, o da sen oluyosun. 
+ alper, yine mi cinler geldi?
- gelen giden bi şey yok, korkma. ama sen hamileysen ben seni öldüremem. neden biliyo musun? henüz anne olmaya hazır değilim. şule.. gitmeden önce son bi şey isteyebilir miyim senden? son bi şey yapar mısın benim için?

+ tamam, peki. yapıcam.

- bi kere, tek bi kere seni seviyorum der misin? 
+ ..
- seni seviyorum de.. 
+ .. 
- seni seviyorum de lan!
+ ya seni seviyorum be.
- yalan söylüyosun..

ölülerin nabzı çok hızlı atar, ben bunu şahsi tecrübemden biliyorum!

Ağrımasaydı nerden bilecektim kalbimin yerini.
Feyz Kariha

Her yaraya hemen kabuk bulunmaz - Feyz Kariha

Bülent Parlak - Vakit Tamam Olurken

Raşel - Feyza Can

Çocukluğumuz / Sezai Karakoç

Şarkı söyleyemeyecek kadar kötü bir sesin ,şiirle sevişmesi.

Şiirler Anatomisi

Sen Beni Öpersen Belki Fransız Olurum - Muhsin Ünlü

ismet özel | amentü

bugün oturup ölümü düşünmedim, onu düşünmek için vaktim oldu, düşünsem de aklım almıyor zaten. beş yaşında bi’ çocuk gibiyim, ölenler nasıl geri gelmez idrak edemiyorum. erken denecek bi’ yaşta erken ölümler gördüm. bazısı çok trajikti, bazısını kafamda ben trajikleştirdim. bugün oturdum nasıl gülmeye devam edebildiğimi düşündüm, aklımda tek bi’ gerçek varken nasıl hiçbir şey olmamış gibi yaşadığımı. insanın tilki gibi bi’ zaman sonra sıfır noktasına dönüşünü. paralel bi’ evrende cahit zarifoğlu olsaydım insanlara bir kalpleri olduğunu hatırlatmazdım, derdim ki “ölüm var, onu hatırlayınız.” ölümü hatırlayan kalbini zaten unutmaz ki. burada bunları dinlediğini biliyordum, umarım orada sana yazdıklarımdan haberdar olabiliyorsundur.
 bu profili hobi gibi kullanmadım, günlüktü daha ziyade. yazılabilecek her şey zaten yazılmış her his hissedilmiş. ilk kez bir şiir bana tamamlanmamış gibi geldi.

bugün oturdum ölümü düşündüm- ahmet erhan

dedim insan, m. mengüç

Palyaço
i.

kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde
kaç kilo çekerdi yalnızlık
kaç kere ezildim altında
yaz yağmurlarının

belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları
her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk
hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize

kim sevmezdi çiçekleri filan
"ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi

bunu palyaço söyledi,
palyaço söyledi ben yazdım
yazdım, yazmasam ağlayacaktım

herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım
sırf bu yüzden mi ağladım
alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz

biraz birazdım her şeyden
dün biraz sinirlenmiştim mesela
yarın bir kadını seveceğim biraz
biraz biraz kör oldum bügünlerde

ama rakı kadehlerini boşaltmayın
eksilmesin hiçbir şey
hiçbir şeyden dahi olsa
kalsın biraz

ii.

umursamıyorum yılgınlığımı filan
çünkü sessizce yaşanmalı her şey
bir devrim sesszce olmalı mesela
ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun

bir palyaço neden yalan söylesin ki
ben palyaço olsaydım söylemezdim
marangoz olsaydım da söylemezdim
ben insan olsaydım yalan söylemezdim!

hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını
kaç kilo çeker ki bir palyaço
hem neden yüzüme vuruyorsunuz
bir çirkin ördek yavrusu olduğumu

gocunmam ki ben, ben gocunmam
bir palyaço ne kara gocunmazsa
o kadar, o kadar gocunmam işte

rakı doldurun! eksilmesin

iii.

bitmedi, yazacağım daha
yazmazsam ağlayacağım çünkü
alçakça olacak biraz

hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik
her sokakta biraz daha eksilirdik 
bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen
bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu
"duyamadım", derdim, "tekrar et!"
sessizliğe bürünürdü o vakit her şey
sokaklar daha bir puslu
palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu
ve ben daha bir alçak olurdum
ağlardım biraz

hem sen kimsin, çekiştirme diyorum
hatta kuyruğuma basma diyorum
acıyor, tırmalarım,-
diyorum

kahrol, kahrol!
diyorum

iv. 

geçen gün yüzüme rastladım bir ilan panosunda
korktum birden, kusacak gibi oldum
"olur öyle" dedi palyaço,
"herkes alçaktır biraz"
"otur ulan!" dedim, bağırdım ona
ben bazen bağırırım biraz

"rakı doldur!" dedim, "eksilmesin!"
ben bazen eksilirim biraz
aslında hepimiz eksilirmişiz biraz
bunu sonradan öğrendim

ben aslında her şeyi sonradan öğrendim
herkes herkesi sonradan öğrenirmiş
bunu da sonradan öğrendim

örneğin;

geçen gün bir kadınla seviştim
biraz değil çok seviştim

ya işte öyle palyaço
diyorum ki,
bunu da yeni öğrendim
sevişmek de eksilmekmiş biraz

v.

kim sevmezdi ki kuş ötüşlerini filan
"ben sevmezdim" dedim, "yalan"
dedi
bunu palyaço söyledi
palyaço söyledi, ben yazdım
yazmasam, alçak olacaktım
hem ben roman da yazdım biraz

bazen diyorum ki, palyaço,
sen olmasan ben ne yaparım
alçakça eksilirim belki biraz
her yağmur yağışında yerindi dibine girerim
hiçbir kadının kasıklarını öpemem belki
ya da unuturum sonradan öğrendiklerimi

biraz biraz anlıyorum ki,
yüzler eller, o terli vücutlar filan
her şey plastikmiş biraz

vi.

haydi sirtaki yapalım palyaço
rakı doldur, yine eksildik biraz

Turgut Uyar

Turgut Uyar - Palyaço (Osman Sonant'ın sesinden)

Çiçeğin rengi soldu, bitti şarkısı kuşun. 
Yol tenha, dal mecâlsiz, su durgun. 
Tabut yapılan tahta, ev ev taşınan odun. 
Bahar ümit yerine, ey kış, içimde korkun!

Allahım! Kararmasa şu göğün... 
Dal senin, ağaç senin, döktüğün 
Yapraklarla, mevsimlerle, gün gün, 
Geçip gidişi ömrün...



Fotoğraf: Bekir Talha Erol

Güz - Ziya Osman Saba

Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.

Anna - Tarık Tufan(Yeni)

Şiir: Yılmaz Erdoğan
Seslendiren: Beyti Engin
Müzik: Sonbahar Sountrack

Yağdıkça - Yılmaz Erdoğan

Karşılaşmalar'ın bu bölümünde Şükrü Erbaş "Ömür Hanımla Güz Konuşmaları" adını verdiği satırları ile seninle konuşuyor sevgili dinleyen! Keyifli dinlemeler.

Raşel - Feyza Can

Selman Urluca