چپ

او مرد - گروه خواب

سر کوه بلند جفت پلنگه 
خدا جفت پلنگه
صدای نالشه تیرو تفنگه
جونم تیرو تفنگه
جوونان خوش بگویند، خوش بنالند 
که بالشت قیامت تخته سنگه
.
سر کوه بلند نی میزنم نی
خدا نی میزنم نی
شتر گم کرده ام پی می زنم پی
جونم پی میزنم پی
شتر گم کرده ام با هره هاشی
گلی گم کرده ام شاید تو باشی

Sepideh Vahidi - Sare Koohe Boland

سرود چریک های فدایی خلق

تحویل سال ۱۳۴۴ از رادیو و دوبیتی اسماییل خویی، با صدای داریوش اقبالی

▨ شعر از: اسماعیل خویی
▨ با صدای: رادیو ایران، داریوش اقبالی
♬ پالایش و تنظیم: شهروز

تحویل سال ۱۳۴۴ شمسی | قطعه نوروز غمگین

مجموعه سرودهای شراره های آفتاب
ترانه سرود آفتابکاران جنگل
ترانه سرود باد و توفان 
ترانه سرود خـون ارغـوان‌هـا 
ترانه سرود گل مينا 
ترانه سرود رود 
ترانه سرود پرنيان شفق
ترانه سرود ايران من 

04 - Gole Minaa گل مینا

02 - Baado Toofaan باد و توفان

01 - Aaftaabkaaraan_e Jangal  آفتابکاران جنگل

▨ نام گردانه: در بزرگداشت محمد مختاری
▨ شاعر: محمد مختاری
▨ با صدای: محمد مختاری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز

در بزرگداشت محمد مختاری

Spreading the Love

Fine spreader of love
Singer of peace
Suture of silence
Bring us relief
Pure Padwans pine
The freest of free
The purest of chimes
Oh teared melody
Melancholy of lung
Taught by the One
Real Kim of the Sun
Pitches that stun
We are born to one world
We have this one time
Mixed pressures of freedom
Censure some rhyme
The notes say it all
Emotion delivers
Oh loudest of call
Harmonies send shivers
It matters not distance
'Transmutes all cruel creeds
Through light it finds air
To make new love seeds

'Makes tip of this pen
Subconscious love dove
It's sharing of caring
Fine teaching good glove
Angelic alive
Life beyond just material
Song spreading of love
Real human soul aerial
Under pressure we prove
Pure human condition
Small session admission
Makes the best life fission
The mightiest mission
Makes humble this ground
Whole Earth finds the power
Of cosmos with sound
Resonance right
Feed brightest if light
An atlas for world
With no map and no fight
It's our existence
Through wise acceptance
A picture of today
With little expectance
Spreading of love
We need no funds
Our capital is dove
Where soul of Earth stuns


Instrumentation

-Yamaha Grand Piano played on keys
-Spanish Tremolo Guitar
-Ovation Acoustic 2 x Picked lines
-Boarding Area logic pad played on keys
-Airways logic Pad played on Keys
-Several improved vocals delivered by pea head


Here's to Love bringing peace to planet Earth 🌎

Spreading the Love

دنیا کمالی - تنبور و آواز کردی

سرود پرنیان شفق
به مناسبت چهلمین سال‌گرد قتل بیژن جزنی
بازخوانی و اجرا: رادیو ریزوم
شعر: سیاگزار برلیان
تنظیم: فواد کیکانلی
با هم‌خوانی رفقای رادیو ریزوم 
این سرود پیش از این در برنامه‌ی یازدهم رادیو ریزوم استفاده شده است

سرود پرنیان شفق | به یاد بیژن جزنی

پاییز

پاييز آمد
لابه لای درختان لانه كرده کبوتر
از تراوش باران می گریزد
خورشید از غم با تمام غرورش
پشت ابر سیاهی عاشقانه به گریه می نشیند
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم
من با قلبی به سپيدی روز
ميروم به گلستان همچو عطر اقاقی لابه لای درختان می نشينم

شعر هستی بر لبانم جاری
پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا
رهپيمای قله ها هستم من
در کنار یاران
راه خود در طوفان مينوردم
در کوهستان یا کویر تشنه یا که در جنگل‌ها رهنوردی شاد و پر امیدم 
باید روزی شعر هستی بر لب 
جان نهاده بر کف راه انسانها را درنوردم

شعرهستی بودن و کوشیدن رفتن و پیوستن از کژی بگسستن جان فداکردن در راه خلق است
شعر هستی بر لبانم جاری پر توانم آری، میروم در كوه و دشت و صحرا.

پيشگام-هواداران سازمان فدائيان - اقليت

پاییز آمد

گل مینا (فردا) یکی از سرودهای انقلابی ایران است که در  آلبومی بنام «شراره‌های آفتاب» توسط سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران منتشر شد. شاعر این سرود زنده یاد سعید سلطانپور ست و با صدای داوود شراره‌ها خوانده شده‌است. موسیقی این ترانه را مهرداد برآن ساخته و تنظیم کرده‌است. صدای خواننده را گروه کر دانشجویان ایرانی واشینگتن همراهی می‌کند.
سعید سلطان‌پور این شعر را در زندان به یاد زنده یاد مینا رفیعی که توسط ساواک کشته شده بود سروده.

گل مینای جوان

Music: Ryan Taubert
Mixed by Me

نام تمامی پرنده‌هایی را که در خواب دیده‌ام
برای تو در این‌جا نوشته‌‌ام
نام تمامی آن‌هایی را که دوست داشته‌ام
نام تمامی آن شعرهای خوبی را که خوانده‌ام
و دست‌هایی را که فشرده‌ام
نام تمامی گل‌ها را در یک گلدان آبی
برای تو در این‌جا نوشته‌ام
وقتی که می‌گذری از این‌جا یک لحظه زیر پاهایت را نگاه کن
من نام پاهایت را برای تو دراین‌جا نوشته‌ام
و بازوهایت را – وقتی که عشق را و پروانه را پل می‌شوند، و کفترها را در خویش می‌فشرند
برای تو در این جا نوشته‌ام
یک دایره در باغ کاشته‌ام که شب آن را خورشید پر می‌کند، و روز، ماه
و یک ستاره‌ی آزاد گشته از تمامی منظومه‌ها
می‌روید از خمیره‌ی آن
آن را هم برای تو در این‌جا نوشته‌ام
مرا ببخش من سال‌هاست دور مانده‌ام از تو
اما همیشه، هر چه در هرهمه جا، در شب ، یا روز، دیده‌ام
و هر که را بوسیده‌ام برای تو در این جا نوشته‌‌ام
تنها برای تو در این جا نوشته‌ام
در دوردستی و با دلبستگی؛
حجم پرنده‌ی درشتی، در آشیانه مانده، از خستگی؛
روح تمامی نگرانی، در چشم‌های منتظر، متمرکز؛
من رازهای اقوام دربدر را
برای تو در این‌جا نوشته‌ام
افسوس رفته‌اند جوان‌هایی که دوش به دوشم از جاده‌های خاکی بالا می‌آمدند
من نام یک‌یک آن‌ها را می‌دانم
و داغ می‌شوم
وقتی که نام یک‌یک آن‌ها را می‌خوانم
آن‌ها همه فرزند خواب‌های جهان بودند
تعبیرهای من از خواب‌هایشان
وِردِ زبان مردم دنیاست
تعبیرها را هم برای تو در این جا نوشته‌ام

براهنی - آنچه نوشته‌ام | Barahani - what i've written

دختران سیروس 
بیات اصفهان
شعر و آهنگ: منسوب به محمدعلی امیر جاهد
تار: مرتضی نی‌داوود
آواز: ملوک ضرابی


دختران سیروس تا به کی در افسوس
زیر دست مردان تا به چند محبوس
کرد چو ویران دختران ساسان
تا به چند خموشید ای زنان ایران

هیچ‌کس خبر نیست فکر خیر و شر نیست
ای رجال ایران زن مگر بشر نیست
چند در حجابی تا به کی به خوابی
از وجود شیخان بین که دل خرابی

مملکت خرابست ملتش به خواب است
دختران حساس وقت انقلاب است
دختران ملت تا به چند ذلت
بیافکنید از سر چادر مذلت

یاری که دلم ز بهر او زار شده
خود جای دگر به غم گرفتار شده
من در طلب علاج او می‌کوشم
چون او که طبیب ماست بیمار شده

دختران سیروس


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

سرود چریک های فدایی خلق

شاگرد استاد

Recent comments

moitaba

amir abbas azarmvand

Arashh Keyvanf

Related tracks