شايد كه حال و کار دگرسان كنم

دوش به خواب دیده‌ام روی ندیدهٔ تو را
وز مژه آب داده‌ام باغ نچیدهٔ تو را
قطره خون تازه‌ای از تو رسیده بر دلم
به که به دیده جا دهم تازه رسیدهٔ تو را
با دل چون کبوترم انس گرفته چشم تو
رام به خود نموده‌ام باز رمیدهٔ تو را
من که به گوش خویشتن از تو شنیده‌ام سخن
چون شنوم ز دیگران حرف شنیدهٔ تو را
تیر و کمان عشق را هر که ندیده، گو ببین
پشت خمیده مرا، قد کشیدهٔ تو را
قامتم از خمیدگی صورت چنگ شد ولی
چنگ نمی‌توان زدن زلف خمیدهٔ تو را
شام نمی‌شود دگر صبح کسی که هر سحر
زان خم طره بنگرد صبح دمیدهٔ تو را
خسته طرهٔ تو را چاره نکرد لعل تو
مهره نداد خاصیت، مار گزیدهٔ تو را
ای که به عشق او زدی خنده به چاک سینه‌ام
شکر خدا که دوختم جیب دریدهٔ تو را
دست مکش به موی او مات مشو به روی او
تا نکشد به خون دل دامن دیدهٔ تو را
باز فروغی از درت روی طلب کجا برد
زان که کسی نمی‌خرد هیچ خریدهٔ تو را

ادیت موزیک- علی اوجاقی
قسمتی از موزیک ساتوری حمید صفت

دوش به خواب دیده‌‌ام روی ندیده تو را- فروغی بسطامی

دلم برای باغچه می‌سوزد

کسی به فکر گل‌ها نیست
کسی به فکر ماهی‌ها نیست
کسی نمی‌خواهد
باور کند که باغچه دارد می‌میرد
که قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده‌است
که ذهن باغچه دارد آرام‌آرام
از خاطرات سبز تهی می‌شود
و حس باغچه انگار
چیزی مجردست که در انزوای باغچه پوسیده‌ست.
حیاط خانه‌ی ما تنهاست
حیاط خانه‌ی ما
در انتظار بارش یک ابرِ ناشناس
خمیازه می‌کشد
و حوض خانه‌ی ما خالیست
ستاره‌های کوچکِ بی‌تجربه
از ارتفاع درختان به خاک می‌افتند
و از میان پنجره‌های پریده رنگ خانه‌ی ماهی‌ها
شب‌ها صدای سرفه می‌آید
حیاط خانه‌ی ما تنهاست.

پدر می‌گوید:
" از من گذشته‌ست
از من گذشته‌ست
من بار خودم را بردم
و کار خودم را کردم"
و در اتاقش، از صبح تا غروب،
یا شاهنامه می‌خواند
یا ناسخ التواریخ.
پدر به مادر می‌گوید:
لعنت به هر چه ماهی و هر چه مرغ
وقتی که من بمیرم دیگر
چه فرق می‌کند که باغچه باشد
یا باغچه نباشد
برای من حقوق تقاعد کافیست.

مادر تمام زندگیش
سجاده‌ایست گسترده
در آستانِ وحشتِ دوزخ
مادر همیشه در ته هر چیزی
دنبال جای پای معصیتی می‌گردد
و فکر می‌کند که باغچه را کفر یک گیاه
آلوده کرده‌است.
مادر تمام روز دعا می‌خواند
مادر گناهکار طبیعیست
و فوت می‌کند به تمام گل‌ها
و فوت می‌کند به تمام ماهی‌ها
و فوت می‌کند به خودش
مادر در انتظار ظهور است
و بخششی که نازل خواهد شد.
برادرم به باغچه می‌گوید قبرستان
برادرم به اغتشاش علف‌ها می‌خندد
و از جنازه‌های ماهی‌ها
که زیر پوست بیمار آب
به ذره‌های فاسد تبدیل می‌شوند
شماره برمی‌دارد
برادرم به فلسفه معتاد است
برادرم شفای باغچه را
در انهدام باغچه می‌داند.
او مست می‌کند
و مشت می‌زند به در و دیوار
و سعی می‌کند که بگوید
بسیار دردمند و خسته و مأیوس است
او ناامیدیش را هم
مثل شناسنامه و تقویم و دستمال و فندک و خودکارش
همراه خود به کوچه و بازار می‌برد
و ناامیدیش
آنقدر کوچک است که هر شب
در ازدحام میکده گم می‌شود.

و خواهرم که دوست گل‌ها بود
و حرف‌های ساده قلبش را
وقتی که مادر او را می‌زد
به جمع مهربان و ساکت آن‌ها می‌برد
و گاه‌گاه خانواده‌ی ماهی‌ها را
به آفتاب و شیرینی مهمان می‌کرد...
او خانه‌اش در آنسوی شهر است
او در میان خانه‌ی مصنوعیش
با ماهیانِ قرمزِ مصنوعیش
و در پناه عشق همسر مصنوعیش
و زیر شاخه‌های درختان سیب مصنوعی
آوازهای مصنوعی می‌خواند
و بچه‌های طبیعی می‌سازد
او
هر وقت که به دیدن ما می‌آید
و گوشه‌های دامنش از فقرِ باغچه آلوده می‌شود
حمام ادکلن می‌گیرد
او
هر وقت که به دیدن ما می‌آید
آبستن است.

حیاط خانه‌ی ما تنهاست
حیاط خانه‌ی ما تنهاست
تمام روز
از پشت در صدای تکه‌تکه‌شدن می‌آید
و منفجرشدن
همسایه‌های ما همه در خاک باغچه‌هاشان بجای گل
خمپاره و مسلسل می‌کارند
همسایه‌های ما همه بر روی حوض‌های کاشی‌شان
سرپوش می‌گذارند
و حوض‌های کاشی
بی آنکه خود بخواهند
انبارهای مخفی باروت‌اند
و بچه‌های کوچه‌ی ما کیف‌های مدرسه‌شان را
از بمب‌های کوچک پر کرده‌اند
حیاط خانه‌ی ما گیج است.

من از زمانی که قلب خود را گم کرده‌است می‌ترسم
من از تصور بیهودگی این همه دست
و از تجسم بیگانگی این همه صورت می‌ترسم
من مثل دانش‌آموزی
که درس هندسه‌اش را
دیوانه‌وار دوست می‌دارد تنها هستم
و فکر می‌کنم که باغچه را می‌شود به بیمارستان برد
من فکر می‌کنم...
من فکر می‌کنم...
من فکر می‌کنم...
و قلب باغچه در زیر آفتاب ورم کرده‌است
و ذهن باغچه دارد آرام‌آرام
از خاطرات سبز تهی می‌شود.

از مجموعه‌ی ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد(۱۳۴۲)

دلم برای باغچه می‌سوزد. شعر از فروغ فرخزاد

اپیزود 67 رادیو هیچ 
من با تو بچه می شم
 چراغ خواب آسمون 
• این اپیزود با حمایت مالی "وایت پلیت" تولید شده است.
وب سایت وایت پلیت www.whiteplate.net
 اینستاگرام وایت پلیتhttps://instagram.com/white_platee

_برای اینکه در جریان اجراهای زنده و ایونت های ما باشیندر کانال تلگرام خودتون به آدرس https://t.me/radio_hich
هماهنگی اسپاسنسرینگ و ارتباطات09301393689
در
 واتساپ و تلگرام

اپیزود 67

چراغ خواب آسمون - احمد فیاض

▨ نام شعر: نقش آرزو
▨ شاعر: مشفق کاشانی
▨ با صدای: مشفق کاشانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــ
شبی گیسو به صبح روی ِ او ریخت
دل ِ من زین پریشانی فرو ریخت

بسی گوهر مرا از روزن ِچشم
به یاد ِلعل ِگوهرزای ِاو ریخت

شد از موج ِحوادث، نقش بر آب
دلم هر بار نقش ِ آرزو ریخت

متاب ای آفتاب از جام کامشب
صراحی خون در این بزم از گلو ریخت

گل ِ خوش رنگ بویم چون گذر کرد
به باغ از لاله و گل رنگ و بو ریخت

گذشت از مردمی، آنکس که از جهل
به پای ِمردم ِدون آبرو ریخت

ز تاب ِباده، آن خورشید‌ وَش دوش
به رخسار ِ چو مَه، اختر فرو ریخت

چه وجدی مشفق از عشق ِ غزالی
در این زیبا‌غزل طرحی نکو ریخت
▨
عباس کی‌منش مشهور به مشفق کاشانی 
متخلص به مشفق

مشفق کاشانی | نقش آرزو

"رواق" شعر و صدا:  علی اکبر یاغی تبار

Ghar-e-Ney: Hossein-Ali Vaziri-Tabar
Vocal: Gholam-Hossein Banan
Lyrics: Nazer-Zadeh Kermani

Traditional Persian music in Shoor scale, Dashti song.

Originated from Golha radio programs, episode 110.


 ساز و آواز در دشتی, دستگاه شور با هنرمندی اساتید حسینعلی وزیری تبار (قره نی) و غلامحسین بنان (آواز). شعر از     ناظرزاده کرمانی. برگرفته شده از برنامه گلهای رنگارنگ شماره ۱۱۰ 
               
این که آتش در همه   دل ها  زنی
               زان بود که دم ز سوز ما زنی

چون به آواز  حزینی  راز   گوی
               راز  ما  را با حریفان  بازگوی

نالۀ  تو  هرکجا  آید  به  گوش
                   جان مشتاقان درآید  در  خروش

سینه سوزاند شکایت های نی
                     گوش کن ای جان حکایت های نی

Persian quarter tone clarinet (Ghar-e-Ney) and vocal

I Was There, Keyhan Kalhor

ته جا بِدا بِرمه‌ی بی چِمِر بی
...
(تو گریه‌ی پنهانیِ بی‌صدا بودی)

به یاد استاد ابوالحسن خشرو

Reza Ebrahimi´s Album

ته جابدا برمه‌ی بی چمر بی ...

لوریس چکناواریان | همتون اشتباه میکنید

📝 بیداد، مرثیه ای ست بر جان آدمیزاد و یاد بعضی افراد که دیگر در میان ما نیستند. یادشان گرامی و داغشان باقی.

📌 اطلاعات #مینی_پاد "بیداد":

▫️موسیقی: یِ روز خوب میاد - مهدیار آقاجانی

▫️شعرخوانی: بیداد خراسانی

▫️برش آخر: صحبت های شهید حسن باقری

📸 عکاس کاور: فرزاد محسن وند

@Mobtalamag

Bidad│بیداد

شهروز هستم؛ رفتگرِ شعر معاصر 
در بخش پلی‌لیست‌ها می‌تونید شعرها رو به تفکیک شاعر ببینید
ـــــــــــــــــــــــــ
این پروژه شامل جمع‌آوری، پالایش و انتشار شعرهای معاصر با صدای خود شاعر است و هدف آن نگاه‌داشت این آثار ادبی ارزشمند، برای علاقمندان ِحال و آینده است. از این مجموعه آثار هرگز در این پلتفرم یا سایر پلتفرم‌ها، درآمد مالی ایجاد نشده و نخواهد شد. ضمنا اگر مواردی از اشعار منتشره، ناقض حقوق کپی رایت باشد، با اعلام مالک معنوی اثر، بلافاصله انتشار آن متوقف خواهد شد.
ـــــــــــــــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. در صورتی که از  این شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌فرمایید سپاسگزارم.
ـــــــــــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو
▨ یوتیوب

مشفق کاشانی | نقش آرزو

Schahrouz

Related tracks