تو چه دانی مه پس هر نگه ساده من چه جنونی چه نیازی چه غمی ست

اکنون دل من شکسته و خستس ... 
زیرا یکی از دریچه ها بستس....
نه مه فسون نه ماه جادو کرد .........🥹

نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد

Copy of بهترین شعرهای زبان فارسی | با صدای شاعر،  پالایش شده و با کیفیت

▨ شعر: نگاه
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد
زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

چه خواهش‌ها در این خاموشیِ گویاست، نشنیدی؟
تو هم چیزی بگو چشم و دلت گوش و زبان دارد

بیا تا آنچه از دل می‌رسد بر دیده بنشانیم
زبان‌بازی به حرف و صوت معنی را زیان دارد

چو هم‌پرواز خورشیدی مکن از سوختن پروا
که جفت جان ما در باغِ آتش آشیان دارد

اَلا ای آتشین‌پیکر! بر آی از خاک و خاکستر
خوشا آن مرغ بالاپر که بال کهکشان دارد

زمان‌فرسود دیدم هرچه از عهد ازل دیدم
زهی این عشق عاشق‌کش که عهد بی‌زمان دارد

ببین داس بلا ای دل، مشو زین داستان غافل
که دست غارت باغ است و قصد ارغوان دارد

درون‌ها شرحه‌شرحه است از دم و داغ جدایی‌ها
بیا از بانگ نی بشنو که شرحی خون فشان دارد

دهان سایه می‌بندند و باز از عشوه‌ی عشقت
خروش جان او آوازه در گوش جهان دارد
▨
هوشنگ ابتهاج (متخلص به هـ. ا. سایه)

هوشنگ ابتهاج | نگاهت می‌كنم خاموش و خاموشی زبان دارد

▨ نام شعر: دریچه‌ها
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــ
ما چون دو دریچه، روبروی هم
آگاه ز هر بگو مگوی ِ هم
هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار ِ روز آینده
عمر آینه‌ی بهشت، اما...
آه
بیش از شب و روز ِ تیر و دی کوتاه
اکنون دل من شکسته و خسته‌ست
زیرا یکی از دریچه‌ها بسته‌ست
نه مهر فسون، نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر، که هرچه کرد او کرد
▨ 
مهدی اخوان ثالث
از دفتر شعر: آخر شاهنامه
منتشر شده به سال ۱۳۳۸

مهدی اخوان ثالث | دریچه‌ها

▨ نام شعر: آه از آن رفتگان بی‌برگشت
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی: قطعه آتشگاه با اجرای کیهان کلهر در کنسرت شهر خاموش
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
(قسمت ابتدایی شعر، در خوانش نیامده است)
...
دانه از آن زمان كه در خاك است
با دلش آفتاب ادراك است

سرگذشتِ درخت می‌داند
رقمِ سرنوشته می‌خواند

گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت، سوختن است

آن درخت كهن منم كه زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان

دست و دامن تهیّ و پا در بند
سر كشیدم به آسمان بلند

شبم از بی‌ستارگی، شب گور
در دلم پرتو ستاره‌ی دور

آذرخشم گهی نشانه گرفت
گه تگرگم به تازیانه گرفت

بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ

مرغ شب‌خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند

آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی‌برگشت

گر نه گل دادم و بر آوردم
بر سری چند سایه گستردم

دست هیزم‌شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد

کنده‌ی پیر آتش‌اندیشم
آرزومند آتش خویشم
▨
هوشنگ ابتهاج (متخلص به هـ. ا. سایه)

هوشنگ ابتهاج | آه از آن رفتگان بی‌برگشت (درخت)

▨ نام شعر: تکیه‌گاه (غزل ۳) 
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: مهدی اخوان ثالث
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
ای تکیه‌گاه و پناه
زیباترین لحظه‌های
پر عصمت و پر شکوهِ
تنهایی و خلوت من
ای شطِ شیرینِ پر شوکتِ من
ای با تو من گشته بسیار
در کوچه‌های بزرگِ نجابت
ظاهرنه‌بن‌بستِ عابرفریبنده‌ی استجابت
در کوچه‌های سرور و غمِ راستینی که‌مان بود
در کوچه‌باغِ گلِ ساکتِ نازهایت
در کوچه‌باغِ گلِ سرخِ شرمم
در کوچه‌های نوازش
در کوچه‌های چه شب‌های بسیار
تا ساحل سیمگونِ سحرگاه رفتن
در کوچه‌های مه‌آلودِ بس گفت‌وگوها
بی هیچ از لذتِ خواب گفتن
در کوچه‌های نجیبِ غزل‌ها که چشم تو می‌خواند
گهگاه اگر از سخن باز می‌ماند
افسون پاکِ مَنَش پیش می‌راند
ای شطِ پر شوکتِ هر چه زیباییِ پاک
ای شطِ زیبای پر شوکتِ من
ای رفته تا دوردستان
آنجا بگو تا کدامین ستاره‌ست
روشن‌ترین هم‌نشینِ شب غربت تو؟
ای هم‌نشینِ قدیم شبِ غربتِ من

ای تکیه‌گاه و پناه
غمگین‌ترین لحظه‌های کنون بی‌نگاهت تهی مانده از نور
در کوچه‌باغِ گلِ تیره و تلخِ اندوه
در کوچه‌های چه شب‌ها که اکنون همه کور
آن‌جا بگو تا کدامین ستاره‌ است
که شب‌فروزِ تو خورشید پاره‌ست؟
▨
مهدی اخوان ثالث (متخلص به م. امید)
از دفتر شعر «آخر شاهنامه»
منتشر شده به سال ۱۳۳۸
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت: در ابتدا، صدای فروغ فرخزاد را می‌شنوید.

مهدی اخوان ثالث | تکیه‌گاه

نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید 
فغان که بخت من از خواب در نمی آید 


صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش 
که آب زندگیم در نظر نمی آید 


قد بلند تو را تا به بر نمی گیرم 
درخت کام و مرادم به بر نمی آید 


مگر به روی دلارای یار ما ور نی 
به هیچ وجه دگر کار بر نمی آید 


مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید 
وز آن غریب بلاکش خبر نمی آید 


ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا 
ولی چه سود یکی کارگر نمی آید 


بسم حکایت دل هست با نسیم سحر 
ولی به بخت من امشب سحر نمی آید 


در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز 
بلای زلف سیاهت به سر نمی آید

 
ز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کس 
کنون ز حلقه زلفت به در نمی آید  
حافظ
https://www.facebook.com/groups/lovers.shajarian/

اجرای خصوصی - محمدرضا شجریان ، جلیل شهناز

▨ نام شعر: تولدی دیگر
▨ شاعر: فروغ فرخ‌زاد
▨ با صدای: فروغ فرخ‌زاد
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــ
همه‌ی هستی ِ من آیه‌ی تاریکی‌ست
که تو را در خود تکرارکنان
به سحرگاه ِ شکفتن‌ها و رستن‌های ابدی خواهد برد
من در این آیه تو را آه کشیدم، آه
من در این آیه ترا
به درخت و آب و آتش پیوند زدم

زندگی شاید
یک خیابان دراز است که هر روز زنی با زنبیلی از آن می‌گذرد
زندگی شاید
ریسمانی‌ست که مردی با آن خود را از شاخه می‌آویزد
زندگی شاید طفلی‌ست که از مدرسه بر می‌گردد

***این سطر در خوانش فروغ نیامده است اما در نسخه کتبی شعر موجود است
زندگی شاید افروختن سیگاری باشد، در فاصله‌ی رخوتناک دو هم آغوشی***
***

زندگی شاید عبور گیج رهگذری باشد
که کلاه از سر بر می‌دارد
و به یک رهگذر دیگر با لبخندی بی‌معنی می‌گوید «صبح بخیر»
زندگی شاید آن لحظه‌ی مسدودیست
که نگاه من، در نی‌نی چشمان تو خود را ویران می‌سازد
و در این حسی است
که من آنرا با ادراک ماه و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت
در اتاقی که به اندازهٔ یک تنهایی‌ست
دل من
که به اندازه‌ی یک عشق است
به بهانه‌های ساده‌ی خوشبختی خود می‌نگرد
به زوال زیبای گل‌ها در گلدان
به نهالی که تو در باغچه‌ی خانه‌مان کاشته‌ای
و به آواز قناری‌ها
که به اندازه‌ی یک پنجره می‌خوانند
آه...
سهم من این است
سهم من این‌ است
سهم من
آسمانی‌ست که آویختن پرده‌ای آن را از من می‌گیرد
سهم من پایین رفتن از یک پله‌ی متروک است
و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن
سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره‌هاست
و در اندوه صدایی جان دادن که به من می‌گوید:
«دست‌هایت را
«دوست می‌دارم»

دست‌هایم را در باغچه می‌کارم
سبز خواهم شد، می‌دانم، می‌دانم، می‌دانم
و پرستوها در گودی انگشتان جوهریم
تخم خواهند گذاشت
گوشواری به دو گوشم می‌آویزم
از دو گیلاس سرخ همزاد
و به ناخن‌هایم برگ گل کوکب می‌چسبانم
کوچه‌ای هست که در آنجا
پسرانی که به من عاشق بودند، هنوز
با همان موهای درهم و گردن‌های باریک و پاهای لاغر
به تبسم‌های معصوم دخترکی می‌اندیشند که یک‌شب او را
باد با خود برد
کوچه‌ای هست که قلب من آنرا
از محل کودکی‌ام دزدیده ست
سفر حجمی در خط ِ زمان
و به حجمی خط ِ خشک زمان را آبستن کردن
حجمی از تصویری آگاه
که ز مهمانی یک آینه بر می‌گردد
و بدین سان است
که کسی می‌میرد
و کسی می‌ماند
هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می‌ریزد، مرواریدی صید نخواهد کرد

من
پری کوچک غمگینی را
می‌شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد
و دلش را در یک نی‌لبک چوبین
می‌نوازد آرام، آرام
پری کوچک غمگینی
که شب از یک بوسه می‌میرد
و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد
▨
فروغ فرخ‌زاد
از دفتر شعر «تولدی دیگر»

فروغ فرخزاد | تولدی دیگر | کامل و پالایش شده

▨ نام شعر: امشب به قصه‌ی دل من گوش می‌کنی
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج( ا.سایه)
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨  پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
امشب به قصه‌ی دل من گوش می‌کنی
فردا مرا چو قصه فراموش می‌کنی 

این دُر همیشه در صدف ِ روزگار نیست
می‌گویمت ولی توکجا گوش می‌کنی 

دستم نمی‌رسد که در آغوش گیرمت
ای ماه با که دست در آغوش می‌کنی؟ 

در ساغر تو چیست که با جرعه ی نخست
هشیار و مست را همه مدهوش می کنی؟ 

مِی جوش می‌زند به دل ِ خُم بیا ببین
یادی اگر ز خون سیاووش می‌کنی 

گر گوش می‌کنی سخنی خوش بگویمت
بهتر ز گوهری که تو در گوش می‌کنی 

جام ِ جهان ز خون ِ دل ِ عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می‌کنی

سایه چو شمع شعله در افکنده‌ای به جمع
زین داستان که با لب خاموش می‌کنی

Schahrouz

هوشنگ ابتهاج | امشب به قصه‌ی دل من گوش می‌کنی

▨ نام شعر: آه! آن چند ثانیه باستر کیتون
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: رضا براهنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پنجاه و پنج سال پیش که من کفش‌های دنیا را     پوشیدم
دنیا شروع کرد به چرخیدن      مثل نوار فیلم      در یک فضای مبهم و پر گرد و خاک
من مثل بازیگرانِ فیلم‌های صامت ِ پیش از حضور یافتنم در جهان     دویدم
با افتخار    و با سرعتی غریب
پنجاه و پنج سال پیش

اما تو، عشق! انگار پنجاه و پنج سال و چند ثانیه پیش از این     به «عالم باقی» شتافته بودی
چون مادری که چند ثانیه پیش از تولد فرزندش      می‌میرد
و بچّه سالم می‌ماند     اما چه سالمی!
بی‌آنکه مادرش او را نشانده باشد بر زانویش    و گونه‌هایش را بوسیده باشد     و دست‌هایش را لیسیده باشد
و بعد از این، یک نکته را همه می‌گویند: مادر، عین تو بود! سیبی دو نیم!
و عکس‌های آلبوم عشاق را نشانم دادند
-چون عکس‌های مادر ِ مرده که بعد از هزار ماه      هنگام احتضار نشانت دهند-
مسوّده‌های عشق    بی‌آنکه از خود آن عشق و عاشقی    خبری باشد

!آه،‌ آن چند ثانیه باستور کیتون!
▨
هفتم آبان ۱۳۷۰ - تهران
از کتاب خطاب به پروانه ها، صفحه ۵۱

رضا براهنی | آه! آن چند ثانیه باستر کیتون

▨ نام شعر: در فروبند
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد شاملو
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
در فروبند که با من دیگر
رغبتی نیست به دیدار کسی؛
فکر کاین خانه چه وقت آبادان
بود بازیچه‌ی دست هوسی.

هوسی آمد و خشتی بنهاد
طعنه‌یی لیک به بی‌سامانی،
دیدمش، راه از او جستم و گفت:
بعد از اینت شب و این ویرانی.

گفتم: آن وعده که با لعل لبت؟
گفت: تصویر سرابی بود آن.
گفتم: آن پیکر دیوار بلند؟
گفت: اشارت ز خرابی بود آن.

گفتم: آن نقطه که انگیخته دود؟
گفت: آتش زده‌ی سوخته‌ای ست،
استخوان‌بندی بام و در او
مرگ را لذت اندوخته‌ای‌ست.

گفتمش: خنده نبندد پس از این
آفتابی، نه چراغی با من.
گفت: آن به که بپوشی از شرم
چهره‌ی خویش به دست دامن.

دست غمناکان -گفتم- اما
از پس در به زمین می‌ساید.
-خنده آورد لبش- گفت: ولیک
هولی استاده به ره می‌پاید.

می‌درخشد گر افق، اهرمنی‌ست
نیم‌سوزیش به کف دود اندود.
مرد آن در که امیدش بگشاد
با بیابان هلاکش ره بود.
 
جاده خالی‌ست، فسرده‌ست امرود
هرچه می‌پژمرد از رنج دراز.
مرده هر بانگی در این ویران
هم‌چو کز سوی بیابان آواز.
وز پس خفتن هر گل، نرگس
روی می‌پوشد در نقشه‌ی خار.
در فروبند دگر هیچ‌کسی،
نیستش باکس رای دیدار.
▨
نیما یوشیج
فروردین ماه ۱۳۲۷
ـــــــــــــــــــــــــ
نشانه‌گذاری در شعر نیما یوشیج همیشه مجادله‌برانگیز بوده است. نشانه‌گذاری و متن شعر که در بالا آمده، بر اساس کتاب ِ مجموعه اشعار نیما یوشیج، انتشارات زرین، چاپ اول انجام گرفته است. اگرجه خوانش شاملو در برخی واژگان و جزییات، با این متن تفاوت دارد.

نیما یوشیج | در فروبند

بخشی از کنسرت

پیش وجودت از عدم، زنده و مرده را چه غم؟
کز نفس تو دم به دم می شنویم بوی جان
پیش تو جامه در برم نعره زند که بر دَرم!
آمدنت که بنگرم، گریه نمی دهد امان


http://khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

محمدرضا لطفی - گریه نمی‌دهد امان

▨ نام شعر: آنجا که زبان سرخ است
▨ شاعر: محمدعلی بهمنی
▨ با صدای: محمدعلی بهمنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری
___________
شدیدا به شما پیشنهاد می‌کنم آلبوم صوتی «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» را از بیپ تیونز تهیه کنید. این آلبوم شامل ۱۳ غزل ناب، با صدای شاعر است.
___________
آنجا که زبان سرخ است، سر، سبز نمی‌ماند
شادا که زبانِ من، زین نکته نمی‌داند

باغی که طراوت را از جاریِ خون دارد
باغی است که گلبرگش پاییز نمی‌داند

عشق است و به معنایی‌ش تفسیر نشاید کرد
کاین قطره به دریایی نشناخته می‌ماند

از دایره‌ات ای عشق! بیرون نروم هرگز
هر گونه که گردونم سرگشته بگرداند

من چرخش تصویرم؛ سرگیجه نمی‌گیرم
بگذار که تقدیرم همواره بچرخاند

گردونه ی آتش را باید که بگردانند
تا غنچه‌ی پنهان را در خود بشُکوفاند

آن شعله‌ی خُرد اینک، فواره‌ی آتش‌هاست
ای کاش تو را هم عشق این‌گونه بگیراند
▨
محمدعلی بهمنی

Ba Sedaye Shaer

محمدعلی بهمنی | آنجا که زبان سرخ است

قطعه یارم از شیرازیس باند به خوانندگی و آهنگسازی میثم ذاکرحسین  (بر گرفته شده از آوازی استاد شجریان در فیلم دلشدگان )
تهیه کننده: پریسا واحدی
مدیربرنامه: عادل حقبین

خواننده،آهنگساز و تنظیم: میثم ذاکرحسین
تار: محمد ذاکرحسین،پیمان لردیفر
سه تار،تارباس،گیتارباس،رباب: میثم ذاکرحسین
کمانچه: محمد صارمیان
دف و کاخن:  علیرضا نصیری فرد
تمبک: کریم ابراهیمی
ویالن: پریناز لردیفر
صدا برداران: آرمان اخوان،محمد اکبران

Yaram Single

Shirazis - Yaram | شیرازیس - یارم

© Copyright Mani Naimi 

Album: Volume I جلد یک 
-----------------------------------------------------
رستم و اسفندیار
Rostam & Esfanyar

موسیقی و کلام از مانی نعیمی
Lyrics & music: Mani Naimi

رستم:

که گفتت برودست رستم ببند؟

نبندد مرا دست چرخ بلند!

که از گشاد کمان روز کین

بدوزم همی آسمان بر زمین!

به یاری سیمرغ و زال

دهم پایان بر این کار زار!

بر این فرزند کُشی

بر این تاج و تخت کِشی!



اسفندیار:

این منم من رو ئین تن اسپندیار

که خوانده ام تو را بدین کارزار

که داده است مرا پیر مغان

فنا ناپذیری در این جهان!

به یاری یزدان پاک

کشم من تو را در خون وخاک

به زیر از رخش سپید

کنم من تو را در بند و خوار!



رستم:

با غم در بازوان

کشم زه این کمان

رها کنم این تیر

کنم جانت اسیر

اسیر چشمانت

چشمان بی نورت

آه...آه...



نقّال:

چکّه چکّه چکّه خون از چشمان روئین تن می ریزد

قطره قطره قطره اشک از دیده ی تهمتن می ریزد!

چکّه قطره چکّه قطره چکّه قطره اشک در خون می آویزد

قطره چکّه قطره چکّه قطره چکّه خون با اشک می آمیزد!



گُشتاسب:

که گفتت برو تخت شاهی بخواه؟

نباید یکی بیش پادشاه!

میان تاج و جان پسر

گزینم نخستین گذارم به سر!

که فرزند از پشت خویش

بسازم دو صد یا بلکه بیش!

تاج و تخت یکی است

فرصت قدرت یکی است!

رستم و اسفندیار  Rostam& Esfandyar

رضا براهنی - در رثای غزاله

ای بهار فقید کلمات بر گلستان مخدوشی از دهانی افسرده

شعر بلند اسماعیل با صدای رضا براهنی  | Esmaeel - Reza Baraheni

بداهه نوازی حسین علیزاده
شورانگیز
آلبوم به تماشای آب های سپید با حضور ژیوان گاسپاریان

Be Tamashaye Ab Haye Sepid ft. Jivan Gasparian

شورانگیز، بداهه نوازی حسین علیزاده

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

مهدی اخوان ثالث | دریچه‌ها

Schahrouz Kabiri

Recent comments

Rohollah.abh

Rohollah.abh

vserenee

shiva mohammadi

Related tracks