┇┅┅┅━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
 🎵 درمان
🎼 شعر : عطار 
♨ ️Mix & Master : Mohsen Harimi
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━┅┅┅┅┇

●••
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم
سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم

هرکسم گوید که درمانی کن آخر درد را
چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم

چون خروشم بشنود هر بی خبر گوید خموش
می‌تپد دل در برم می‌سوزدم جان چون کنم
●••

┉ ◣ ᵐʲᵃ♪₇₉₇ ◥ ┉

MR. Shajarian - Darman (Mash up)

▨ نام شعر: شادی نماند و شور نماند و هوس نماند
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: شاعر
♪ موسیقی: بداهه‌نوازی سه‌تار توسط سهراب پورناظری
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
شادی نماند و شور نماند و هوس نماند
سهل است این سخن، که مجال ِ نفس نماند

فریاد از او کنند که فریادرس رسد
فریاد را چه سود، چو فریادرس نماند؟

کو، کو، کجاست، قمری مست سرود خوان؟
جز مشتی استخوان و پر، اندر قفس نماند

امید در به در شد و از کاروان شوق
جز ناله‌ای ضعیف ز مسکین جَرَس نماند

طوفانی از غبار بماند و سوار رفت
بس برگ و ساز ِ بیهده ماند و فَرَس نماند

سودند سر به خاک ِ مذّلت کسان چو باد
در برج‌های قلعه‌ی تدبیر، کس نماند

کارون و زنده‌رود پر از خون دل شدند
اترک شکست عهد و، وفای ارس نماند

تنها نه خصم رهزن ما شد، که دوست هم
چندان که پیش رفتش از او باز پس نماند

رفتند و رفت هر چه دروغ و فریب بود
تا مرگ، این حقیقت بی رحم، بس نماند

تابنده باد مشعل مِی! کاندرین ظُلام
موسی بشد؛ به وادی ایمن قَبَس نماند

برخیز «امید» و چاره‌ی غم‌ها ز باده خواه
ور نیست، پس چه چاره کنی؟ چاره پس نماند

اخوان ثالث | شادی نماند

▨ نام شعر: تو را گم می‌کنم هر روز و پیدا می‌کنم هر شب
▨ شاعر: محمدعلی بهمنی
▨ با صدای: محمدعلی بهمنی
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
گفتم:  بدَوَم تا تو همه فاصله ها را
تا زودتر از واقعه گویم گِله ها را

چون آینه پیشِ تو نشستم که ببینی
در من اثرِ سخت ترین زلزله ها را

پُر نقش‌تر از فرشِ دلم بافته‌ای نیست
از بس که گره زد به گره حوصله‌ها را

ما تلخیِ نه گفتن‌مان را که چشیدیم
وقت است بنوشیم از این پس بله‌ها را

بگذار ببینیم بر این جغد نشسته
یک بارِ دگر پر زدن چلچله‌ها را

یک بار هم ای عشقِ ِ من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله‌ها را

محمدعلی بهمنی | گفتم بدوم تا تو همه فاصله‌ها

▨ نام شعر: نام من عشق است آیا می‌شناسیدم؟
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
نام من عشق است آیا می‌شناسیدم؟
زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌شناسیدم؟

با شما طی کرده‌ام راه درازی را
خسته هستم -خسته- آیا می‌شناسیدم؟

راه ششصدســاله‌ای از دفتر "حــافظ "
تا غزل‌های شما، ها! می‌شناسیدم؟

این زمانم گرچه ابر تیره پوشیده‌است
من همان خورشیدم اما، می‌شناسیدم

اینچنین بیگــــانه از من رو مگردانید
در مبندیدم به حاشا!، می‌شناسیدم!

من همان دریایتان ای رهروان عشق
رودهای رو به دریـــا! می‌شنـاسیدم

در کف "فرهـاد" تیشه من نهادم، من!
من بریدم "بیستون" را می‌شناسیدم

من همانم, آَشنــای سال‌هـای دور
رفته‌ام از یادتان!؟ یا می‌شناسیدم!؟


تذکر: چند بیت از متن کامل غزل، به انتخاب من حذف شده و غزل کامل، طولانی تر است*

حسین منزوی | نام من عشق است

▨ نام شعر: هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید
▨ شاعر: نجیب بارور
▨ با صدای: شاعر
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید
حرف تهران و سمرقند و سر ِ پل بزنید

مشتی از خاک ِ بخارا و گِل از نیشابور
با هم آرید و به مخروبه‌ی کابل بزنید

هر که از جنگ سخن گفت بخندید بر او
حرف از پنجره‌ی رو به تحمل بزنید

نه بگویید، به بت‌های سیاسی، نه، نه
روی گور همه‌ی تفرقه‌ها گل بزنید

دخترانِ قفس افتاده‌ی پامیر ِ عزیز
گلی از باغ خراسان به دو کاکُل بزنید

جام از بلخ بیارید و شراب از شیراز
مستیِ هر دو جهان را به تغزّل بزنید

هر کجا مرز، ببخشید که تکرار آمد
فرض با این که کشیدند، دو تا پُل بزنید

نجیب بارور | هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است
▨ شاعر:  بیداد خراسانی
▨ با صدای: شاعر
ــــــــــــــــــــــــ
گیرم گلاب ِ ناب ِ شما اصل ِ قمصر است 
اما چه سود؟ حاصل ِ گل‌های پرپر است

شرم از نگاه بلبل بی‌دل نمی‌کنید 
کز هجر گل نوای فغانش به حنجر است؟ 

از آن زمان که آیینه‌گردان ِ شب شُدید 
آیینه‌ی دل از دَم دوران مکدر است 

فردایتان چکیده‌ی امروز زندگی است 
امروزتان طلیعه‌ی فردای ِ محشر است 

وقتی که تیغ کینه سر عشق را برید 
وقتی حدیث درد برایم مکرر است 

وقتی ز چنگ ِ شوم ِ زمان، مرگ می‌چکد 
وقتی دل سیاه زمین جای گوهر است
 
وقتی بهار، وصله‌ی ناجورِ فصل‌هاست 
وقتی تبر، مدافع ِ حق ِ صنوبر است
 
وقتی به دادگاه عدالت، طناب ِ دار 
بر صدر می‌نشیند و قاضی و داور است
 
وقتی طراوت ِ چمن از اشک ابرهاست 
وقتی که نقش خون به دل ِ ما مُصور است
 
وقتی که نوح، کشتی خود را به خون نشاند 
وقتی که مار، معجزه‌ی یک پیمبر است
 
وقتی که برخلاف ِ تمام فسانه‌ها 
امروز، شعله، مسلخ سرخ سمندر است
 
از من مخواه شعرِ تر، ای بی‌خبر ز درد 
شعری که خون از آن نچِکد، ننگ ِ دفتر است

(این غزل مثنوی ادامه دارد)

بیداد خراسانی | گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است

▨ نام شعر: امشب تمام عاشقان را دست به سر کن
▨ شاعر: محمدصالح‌علا
▨ با صدای: شاعر
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
امشب تمام ِ عاشقان را دست به سَر کُن
یک امشبی با من بمان با من سحر کُن

بشکن سر ِ من کاسه‌ها و کوزه‌ها را
کج کن کلاه! دستی بزن٬ مطرب خبر کن

گل‌های شمعدانی همه شکل ِ تو هستند
رنگین کمان را بر سر زلف ِ تو بستند

تا طاق ِ ابروی ِ بت ِ من تا به تا شد
دُردی کِشان پیمانه‌هاشان را شکستند

تو میر عشقی، عاشقان، بسیار داری
پیغمبری، با جان ِ عاشق کار داری

یک چکه ماه افتاده بر یاد تو و وقت سحر
این خانه لبریز تو شد شیرین بیان حلوای تر

امشب تمام ِ عاشقان را دست به سَر کُن
یک امشبی با من بمان با من سحر کُن

محمد صالح‌علا | امشب تمام عاشقان را دست به سر کن (با صدای شاعر)

▨ نام قطعه: طناب ِ دار
▨ شاعر: فروغ فرخ‌زاد
▨ با صدای: شاعر
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
من از جهان ِ بی‌تفاوتی ِ فکرها و حرف‌ها و صداها می‌آیم
و این جهان به لانه‌ی ماران مانند است
و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمی‌ست
که همچنان که تو را می‌بوسند
در ذهن ِ خود طناب دار تو را می‌بافند

تذکر: این چند سطر، بخش‌هایی از شعر «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» است

فروغ فرخزاد | طناب ِدار

▨ نام شعر: رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد
▨ شاعر: حامد عسکری
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ
*تذکر: تعدادی از ابیات توسط شاعر دکلمه نشده و در دست نیست

رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد
دلشوره ی ما بود، دل آرام جهان شد

در اول آسایش مان سقف فرو ریخت
هنگام ثمر دادن مان بود خزان شد

زخمی به گل کهنه‌ی ما کاشت خداوند
اینجا که رسیدیم همان زخم دهان شد

آنگاه همان زخم، همان کوره‌ی کوچک
شد قله‌ی یک آه، مسیر فوران شد

با ما که نمک‌گیر غزل بود چنین کرد
با خلق ندانیم چه‌ها کرد و چنان شد

ما حسرت دلتنگی و تنهایی عشقیم
یعقوب پسر دید، زلیخا که جوان شد

جان را به تمنای لبش بردم و نگرفت
گفتم بستان بوسه بده، گفت گران شد

یک عمر به سودای لبش سوختم و آه
روزی که لب آورد ببوسم رمضان شد

یک حافظ کهنه، دو سه تا عطر، گل سر
رفت و همه‌ی دلخوشی‌ام یک چمدان شد

با هر که نوشتیم چه‌ها کرد به ما گفت
مصداق همان «وای به حال دگران» شد

حامد عسکری | رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: تنها صداست که می‌ماند
▨ شاعر: فروغ فرخ‌زاد
▨ با صدای: فریدون فرخ‌زاد
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
تذکر: این خوانش فقط شامل بخش‌هایی از شعر است که احتمالا به انتخاب فریدون فرخزاد بوده و فایلی از خوانش کامل شعر در دسترس نیست
ــــــــــــــــــــــــ
چرا توقف کنم، چرا؟
پرنده‌ها به جستجوی جانب آبی رفته‌اند
افق عمودی است
افق عمودی است و حرکت، فواره‌وار
و در حدود بینش
سیاره‌های نورانی می‌چرخند
زمین در ارتفاع به تکرار می‌رسد
و چاه‌های هوایی
به نقب‌های رابطه تبدیل می‌شوند
و روز وسعتی است
که در مخیله‌ی تنگ کرم روزنامه نمی‌گنجد
چرا توقف کنم؟
راه از میان مویرگ‌های حیات می‌گذرد
کیفیت محیط کشتی زهدان ماه
سلول‌های فاسد را خواهد کشت
و در فضای شیمیایی بعد از طلوع
تنها صداست
صدا که ذوب ذره‌های زمان خواهد شد
چرا توقف کنم؟

چه می‌تواند باشد مرداب
چه می‌تواند باشد جز جای تخم‌ریزی حشرات ِ فاسد
افکار سردخانه را جنازه‌های بادکرده رقم می‌زنند
نامرد، در سیاهی
فقدان مردیش را پنهان کرده‌است
و سوسک... آه
وقتی که سوسک سخن می‌گوید
چرا توقف کنم؟
همکاری حروف سربی بیهوده‌ست
همکاری حروف سربی
اندیشهٔ حقیر را نجات خواهدداد
من از سلاله‌ی درختانم
تنفس هوای مانده ملولم می‌کند
پرنده‌ای که مرده‌ بود، به من پند داد که پرواز را بخاطر بسپارم 
نهایت تمامی نیروها پیوستن است، پیوستن
به اصل روشن خورشید
و ریختن به شعور نور
طبیعی است
که آسیاب‌های بادی می‌پوسند
چرا توقف کنم؟
من خوشه‌های نارس گندم را
به زیر پستان می‌گیرم
و شیر می‌دهم
صدا، صدا، تنها صدا
صدای خواهش شفاف آب به جاری شدن
صدای ریزش نور ستاره بر جدار مادگی خاک
صدای انعقاد نطفه‌ی معنی
و بسط ذهن مشترک عشق
صدا، صدا، صدا، تنها صداست که می‌ماند

در سرزمین قد کوتاهان
معیارهای سنجش
همیشه بر مدار صفر سفر کرده‌اند
چرا توقف کنم؟
من از عناصر چهارگانه اطاعت می‌کنم
و کار تدوین نظامنامه‌ی قلبم
کار حکومت محلی کوران نیست

مرا به زوزه‌ی دراز توحش
درعضو جنسی حیوان چکار
مرا به حرکت حقیر کرم در خلاء گوشتی چکار
مرا تبار خونی گل‌ها به زیستن متعهد کرده‌ است
تبار خونی گل‌ها می‌دانید؟

فروغ فرخزاد | تنها صداست که می‌ماند (با صدای فریدون فرخزاد)

▨ نام شعر: آیه های زمینی
▨ شاعر: فروغ فرخ‌زاد
▨ با صدای: فروغ فرخ‌زاد
♪ موسیقی: برف روی کاج‌ها از کارن همایونفر
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
تذکر: چند سطر از شعر اصلی، در این خوانش موجود نیست. انگار پس از این خوانش، شعر کامل تر شده و بعد منتشر شده است
ــــــــــــــــــــــــ
آنگاه
خورشید سرد شد
و برکت از زمین‌ها رفت
و سبزه‌ها به صحراها خشکیدند
و ماهیان به دریاها خشکیدند
و خاک مردگانش را
زان پس به خود نپذیرفت
شب در تمام پنجره‌های پریده رنگ
مانند یک تصور مشکوک
پیوسته در تراکم و طغیان بود
و راه‌ها ادامه‌ی خود را
در تیرگی رها کردند
دیگر کسی به عشق نیندیشید
دیگر کسی به فتح نیندیشید
و هیچکس
دیگر به هیچ‌چیز نیندیشید
در غارهای تنهایی
بیهودگی به دنیا آمد
خون بوی بنگ و افیون میداد
زن‌های باردار
نوزادهای بی‌سر زاییدند
و گاهواره‌ها از شرم
به گورها پناه آوردند
چه روزگار تلخ و سیاهی
نان، نیروی شگفت رسالت را
مغلوب کرده بود
پیغمبران گرسنه و مفلوک
از وعده‌گاه‌های الهی گریختند
و بره‌های گمشده‌ی عیسی
دیگر صدای هی‌هی چوپانی را
در بهت دشت‌ها نشنیدند
در دیدگان آینه‌ها گویی
حرکات و رنگ‌ها و تصاویر
وارونه منعکس می‌گشت
و برفراز سر دلقکان پست
و چهره‌ی وقیح فواحش
یک هاله‌ی مقدس نورانی
مانند چتر مشتعلی می‌سوخت
مرداب‌های الکل
با آن بخارهای گس ِمسموم
انبوه بی‌تحرک روشنفکران را
به ژرفنای خویش کشیدند
و موش‌های موذی
اوراق زرنگار کتب را
در گنجه‌های کهنه جویدند
خورشید مرده بود
خورشید مرده بود و فردا
در ذهن کودکان
مفهوم گنگ گمشده‌ای داشت
آن‌ها غرابت این لفظ کهنه را
در مشق‌های خود
با لکه‌ی درشت سیاهی
تصویر می‌نمودند
مردم
گروه ساقط مردم
دلمرده و تکیده و مبهوت
در زیر بار شوم جسدهاشان
از غربتی به غربت دیگر می‌رفتند
و میل دردناک جنایت
در دست‌هایشان متورم می‌شد
گاهی جرقه‌ای، جرقه‌ی ناچیزی
این اجتماع ساکت بی‌جان را
یکباره از درون متلاشی می‌کرد
آنها به هم هجوم می‌آوردند
مردان گلوی یکدیگر را
با کارد می‌دریدند
و در میان بستری از خون
با دختران نابالغ
همخوابه می‌شدند
آن‌ها غریق وحشت خود بودند
و حس ترسناک گنهکاری
ارواح کور و کودنشان را
مفلوج کرده بود
پیوسته در مراسم اعدام
وقتی طناب ِ دار
چشمان پرتشنج محکومی را
از کاسه با فشار به بیرون می‌ریخت
آن‌ها به خود فرو می‌رفتند
و از تصور شهوتناکی
اعصاب پیر و خسته‌شان تیر می‌کشید
اما همیشه در حواشی میدان‌ها
این جانیان کوچک را می‌دیدی
که ایستاده‌اند
و خیره گشته‌اند
به ریزش مداوم فواره‌های آب
شاید هنوز هم
در پشت چشم‌های له‌شده، در عمق انجماد
یک چیز نیم زنده‌ی مغشوش
بر جای مانده بود
که در تلاش بی‌رمقش میخواست
ایمان بیآورد به پاکی آواز آب‌ها
شاید، ولی چه خالی بی‌پایانی
خورشید مرده بود
و هیچکس نمی‌دانست
که نام آن کبوتر غمگین
کز قلب‌ها گریخته، ایمان است
آه، ای صدای زندانی
آیا شکوه یاس تو هرگز
از هیچ سوی این شب منفور
نقبی به سوی نور نخواهد زد؟
آه، ای صدای زندانی
ای آخرین صدای صداها

فروغ فزخراد | آیه های زمینی (پالایش شده)

♬ شعرهای معاصر رو با صدای خود ِشاعر بشنوید
♬ در بخش پلی لیست‌ها، شعرها به تفکیک شاعر آمده
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
این پروژه شامل جمع‌آوری، پالایش و انتشار شعرهای معاصر با صدای خود شاعر است و هدف آن نگاهداشت این آثار ادبی ارزشمند، برای علاقمندان ِحال و آینده است. از این مجموعه آثار هرگز در این پلتفرم یا سایر پلتفرم‌ها، درآمد مالی ایجاد نشده و نخواهد شد. ضمنا اگر مواردی از اشعار منتشره، ناقض حقوق کپی رایت باشد، با اعلام مالک معنوی اثر، بلافاصله انتشار آن متوقف خواهد سد.

ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. در صورتی که از  این شعرها در پروژه ‌‌ی استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» رو می‌تونید در پلتفرم‌‌های زیر هم پیدا کنید؛
▨  تلگرام
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨  شنوتو
▨ یوتیوب

نجیب بارور | هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید (با صدای شاعر)

Schahrouz

Related tracks