▨ بخش دوم از بهترین شعرهای معاصر زبان فارسی با صدای خودِ شاعر
▨ شعرها در تلگرام و در فضای پادکست نیز منتشر می‌شود. ما را با نام «شعر با صدای شاعر» بیابید.
▨ پالایش و تنظیم از شهروز
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
شعر و صدای شاعران بزرگ معاصر را پالایش شده و با کیفیت بشنوید

دکلمه | شعر با صدای شاعر | قسمت دوم

رادیو گلها، گلهای تازه
Radio Golha, Golhaye Taze

در مرحله اول فقط اجراهای محمدرضا شجریان در گل‌های تازه را بارگذاری کردم

Golhaye Taze

گلهای تازه ۰۸۵ | Гулҳои тоза 085 | Golhaye Taze 085

Best of Taranehaye Banan

Raghse Mastaneh

Bia Ey Saghi

Bekhatere Tou

تار: طینوش بهرامی 
ویولن: عبدالملک سعید
تمبک: کیانی 


پیش درآمد اصفهان از علی اکبر شهنازی  رنگ اصفهان از مرتضی نیداوود

تحویل سال ۱۳۴۴ از رادیو و دوبیتی اسماییل خویی، با صدای داریوش اقبالی

▨ شعر از: اسماعیل خویی
▨ با صدای: رادیو ایران، داریوش اقبالی
♬ پالایش و تنظیم: شهروز

تحویل سال ۱۳۴۴ شمسی | قطعه نوروز غمگین

▨ نام شعر: برای تو بمیرم (غارتگر دل‌ها)
▨ شاعر: سید کریم امیری فیروزکوهی
▨ با صدای: سید کریم امیری فیروزکوهی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
مَپْسند که دور از تو برای تو بمیرم
صیدِ تو شدم تا که به پای تو بمیرم

هر عضو ز اعضای تو غارتگرِ دل‌هاست
ای آفتِ جان! بهرِ کجای تو بمیرم؟

با من همه لطف تو هم از روی عتاب است
تا هم ز جفا، هم ز وفای تو بمیرم

گر عمر ابد خواهم از آن است که خواهم
آنقدر نمیرم که به جایِ تو بمیرم

آخر دلِ حساس، تو را کُشت «امیرا»
ای کُشتهٔ احساس، برای تو بمیرم
▨
سیّد کریم امیری فیروزکوهی
متخلص به امیر
تاریخ خوانش: چهارم آبان‌ماه ۱۳۵۳

سید کریم امیری فیروزکوهی | برای تو بمیرم

▨ نام شعر: مرهم
▨ شاعر: مهدی حمیدی شیرازی
▨ با صدای: مهدی حمیدی شیرازی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
به دوست عزیز آقای ابراهیم ابطحی
ــــــــــــــــــ
روز و شب‌ها رفت و جستم فرصتی
تا دمی با چون تو یاری دم زنم

خصم شیطان‌پیشه‌ام مهلت نداد
سجده‌ای بر درگه آدم زنم

گفتم اول بنگه یاجوج را
یک‌تنه بشکافم و بر هم زنم

در میان لشگر افراسیاب
نعرهٔ مردانهٔ رستم زنم

بوستان شعر را شویم ز گرد
زان سپس بر برگ گل شبنم زنم

هر زبونی را نشانم جای خویش
کوس مردی در همه عالم زنم

بشکنم، ویران کنم، سوزم ز بن
ریشهٔ دیوان کم از کم زنم

دل چو از نامحرمان فارغ شود
فتح را پیمانه با محرم زنم

آن‌چه دل می‌خواست کردم در نبرد
وقت آن آمد که جام جم زنم

بود شعرت زخم دل را مرحمی
گر بمانم، زخم را مرحم زنم
▨
دکتر مهدی حمیدی شیرازی
یکم اسفند ماه ۱۳۵۰ - تهران
از کتاب فنون شعر و کالبدهای پولادین آن، صفحه ۱۰۷

مهدی حمیدی شیرازی | مرهم

▨ نام شعر: گریهٔ بی‌سود
▨ شاعر: پروین اعتصامی
▨ با صدای: پروین اعتصامی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
باغبانی، قطره‌ای بر برگِ گل
دید و گفت این چهره جای اشک نیست

گفت؛ من خندیده‌ام تا زاده‌ام
دوش، بر خندیدنم بلبل گریست

من همی خندم به رسم روزگار
کاین چه ناهمواری و ناراستی‌ست

خندهٔ ما را، حکایت روشن است
گریهٔ بلبل، ندانستم ز چیست

لحظه‌ای خوش بوده‌ایم و رفته‌ایم
آن‌که عمر جاودانی داشت، کیست

من اگر یک روزه، تو صد ساله‌ای
رفتنی هستیم، گر یک یا دویست

درس عبرت خواند از اوراق من
هرکه سوی من، به فکرت بنگریست

خُرّمم، با آن‌که خارم همسر است
آشنا شد با حوادث هرکه زیست

نیست گل را فرصت بیم و امید
زان‌که هست امروز و دیگر روز نیست
▨
پروین اعتصامی
متخلص به پروین

پروین اعتصامی | گریه بی سود | صدای صدیقه کامور

▨ نام شعر: بازگردان تن سرگشته
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
دور از شهر و دیار خود شدم با تیرگان هم‌خانه، آه از این بدانگیزی!
داغ حسرت می‌گذارد باقی عمر مرا هر دم!
من ز راه خود به در بودستم آیا؟
فاش کردم رازهایی را
یا نگفتم آن‌چه کان شاید...
شمعی آیا بر سرِ بالین‌شان روشن شد از دستم؟
زیرکلهٔ سرد شب در راه
لکهٔ خونی به کس دادم نشانی؟
سخت می‌ترسم که این خاموش فرتوت
سقف بشکافد
بر سرِ من!
خاکدان هم‌چون دل عفریت مرده گنده دارد تن
در برِ من!
هر زمان اندیشم از من در جهان چیزی نمانَد غیر آهی
هم به هم‌چند سری مو، راه جستن
در بساطِ خشک خارستان نیابم نقشهٔ راهی.
ای رفیق روزِ رنج بینوایی!
از کدامین راه بر سوی فضای تیرگان این راه را دادی درازی؟
ازهمان ره رو به گل‌گشت دیاران بازگردان این تن سرگشته‌ات را
و «سناور*» که طلای زرد را مانَد به هنگامِ گلِ خود
بگسلد از خنده‌هایش بر مزار تو گلوبند.
▨
نیما یوشیج
شهریور ماه ۱۳۲۱
ـــــــــــ
پی‌نوشت: به گویش مازندرانی به صنوبر، سناور می گویند.

نیما یوشیج | بازگردان تن سرگشته | صدای احمد کیایی

▨ نام شعر: شبت خوش باد من رفتم (غزل شماره ۲۴۰)
▨ شاعر: سنایی غزنوی
▨ با صدای: شهروز
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــ
تو را دل دادم ای دلبر، شبت خوش باد، من رفتم
تو دانی با دل غم‌خور، شبت خوش باد، من رفتم

اگر وصلت بگشت از من روا دارم روا دارم
گرفتم هجرت اندر بر شبت خوش باد من رفتم

ببردی نور روز و شب بدان زلف و رخ زیبا
زهی جادو زهی دلبر شبت خوش باد من رفتم

به چهره اصل ایمانی به زلفین مایهٔ کفری
ز جور هر دو آفت‌گر شبت خوش باد من رفتم

میان آتش و آبم ازین معنی مرا بینی
لبان خشک و چشمِ تر شبت خوش باد من رفتم

بدان راضی شدم جانا که از حالم خبر پرسی
ازین آخر بود کمتر شبت خوش باد من رفتم
▨
سنایی
غزل شماره ۲۴۰
─────♬ ─────
شعر با صدای شاعر | @schahrouzk

سنایی غزنوی | شبت خوش باد من رفتم

▨ نام شعر: واقعیت رویای من است
▨ شاعر: بیژن نجدی
▨ با صدای: بیژن نجدی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــ
واقعیت خواب‌های من است
خونِ رویای من
برگ‌تر از سبز – سبزتر از برگِ گیاه
که با دشنهٔ تلکس خبرگزاری‌‌ها
خنجر کلمات روزنامه
نمی‌ریزد

واقعیت رویای من است
آن‌جا هیچ‌کس نمی‌داند که سیلی چیست؟
و چاقو
شرمندهٔ تیغش نه.
در خیال‌بافی ذهن من، ترور نمی‌شود لبخند
کشته نمی‌شود سهراب
بر زانوان پیر پیرمرد رفته است لبخند
تکه‌های تن هر که می‌میرد
در اخبار رادیو – برصفحهٔ تلویزیون
آن‌‌جا
آفریقا(فرق نمی‌کند: خاورمیانه
آسیای دور)
درخواب‌های من باز می‌گردد به گهواره و گریه
آن‌‌ها بزرگ می‌شوند – در خواب‌‌های من
به مدرسه می‌روند و آب می‌خورند و انار- درخواب‌های من
و درخت اناری دوباره می‌روید
از کتابی که مانده روی رف

آن‌ها در خانه‌ای ساده، بچه‌دار می‌شوند و
روزی
بر سپید ساده بستری ساده
کنار مردمی ساده
با تعریف ساده‌ای از مرگ، می‌میرند
اما دریغ
واقعیت، نه خواب‌‌های من است – نه رؤیای تو
نه خیال‌بافی من – نه آرزوی تو
همین تو که روزنامه می‌خوانی
و گاهی شعر مرا
▨
بیژن نجدی
از کتاب واقعیت رویای من است نشر مرکز صفحه ۶

بیژن نجدی | واقعیت رویای من است

▨ نام شعر: و تو هم روزی پير می شوی
▨ شاعر: شمس لنگرودی
▨ با صدای: شمس لنگرودی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
و تو هم روزی پير می‌شوی
اما من
پير تر از اين نخواهم شد
در لحظه‌ای از عمرم متوقف شدم
منتظرم بيايی
و از برابر من بگذری
زيبا
پير شده
آراسته به نوری
که از تاريکیِ من
دريغ کرده‌ای
▨
شمس لنگرودی

شمس لنگرودی | و تو هم روزی پیر می‌شوی

▨ نام شعر: بهار
▨ شاعر: شمس لنگرودی
▨ با صدای: شمس لنگرودی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
حیف نیست
بهار باشد
تو نباشی؟
از بس غلتید
تخته‌سنگِ سیزیف
به سنگریزه بدل شد.
فردا آمدنی است
حرفی در میان نیست
اما از کجا در ارابهٔ او ما نیز بوده باشیم؟

برخیز و بیا
برخیز و به جاده نگاه نکن
که همیشه خود را به تاریکی می‌زند
فهمیده‌ام هرکس چراغ جادهٔ خود باید بوده باشد.
زندگی! چقدر سر به سرم می‌گذاری
خودی به نظر می‌رسی
با تو که قهر می‌کنم می‌فهمم که مرا نمی‌شناسی.

حیف نیست
بهار
از سر اتفاق بغلتد در دستم
آن وقت
تو نباشی؟
▨
شمس لنگرودی

شمس لنگرودی | بهار

کلام: مولانا
آهنگساز: نیلوفر محبی
خواننده: نیلوفر محبی

Dorre Adan-دُرّ عَدَن

▨ نام شعر: آه آینه ( او را ز گیسوان بلندش شناختند)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــ 
او را ز گیسوان بلندش شناختند
 ای خاک! این همان تنِ پاک است؟
 انسان همین خلاصهٔ خاک است؟
وقتی که شانه می‌زد
 انبوهِ گیسوانِ بلندش را
تا دوردستِ آینه می‌راند
 اندیشهٔ خیال‌پسندش را
او با سلام صبح
خندان، گلی ز آینه می‌چید
دستی به گیسوانش می‌برد
شب را کنار می‌زد
 خورشید را در آینه می‌دید
اندیشهٔ بر آمدنِ روز
بارانی از ستاره فرو می‌ریخت
در آسمان چشم جوانش
آنگاه آن تبسمِ شیرین
در می‌گشود بر رخِ آیینه
از باغ آفتابی جانش
 دزدان کور آینه افسوس
 آن چشم مهربان را
 از آستان صبح ربودند
 آه ای بهار سوخته!
 خاکسترِ جوانی
تصویرِ پر کشیدهٔ آیینهٔ تهی
با یاد گیسوان بلندت
 آیینه در غبار سحر آه می‌کشد
مرغانِ باغ بیهده خواندند
هنگامِ گل نبود
▨
هوشنگ ابتهاج مختلص به هـ.ا.سایه
از دفتر آهی و راهی

هوشنگ ابتهاج | آه آینه ( او را ز گیسوان بلندش شناختند)

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

نیما یوشیج | بازگردان تن سرگشته | صدای احمد کیایی

Schahrouz Kabiri

Recent comments

Soheil Mamani

Related tracks