سگِ زمستان

ـ«سگِ زمستان»ـ
ـ(با سردار سرمست و ماکان اشگواری)ـ

نَرم -چون‌ پَر- ریزد
خُنک سپیدِ دُر دوباره
بَر این شب رقصان
فروفتاده چون ستاره

شد انبوه بر هر کوه
کتان‌ِ برفِ نورسیده
گُهر شود به نورِ دیده
بلغزد از بهار چشمان

وَز اند…