Persian Hip Hop Hall Of Fame

NATURAL BORN CHILLA

go ahead rap son

hiphop ir

Untitled Playlist

MMLP FREESTYLE 

رپکن:شالو
میکس و مستر:قدیمی
جلد:امیرسالار حمیدی




ندارم دستی تو اوضاع تو
پ بیرون بکش پاتو از گلیمم
میون ارتفاعا بال میزنم
بس که تو زیرزمین تو پستی دیدم
شاید چشای من تار میبینن؟
شایدم آینه ها خالین و کف گورش گرفته خوابیده ناجی بی غم
میدونی به چه چیزایی قانع میشم؟
چن تا آلبوم کلاسیک رپ
رفتن تو این راه تا میشه رفت
چنده قیمت یه امسی خیلی
نمیکشه حتی بش ثروت جی زی
بستن آهنگای مشترک با شیدی
خوبه ولی نمیاد به سلیقم
با اینکه باقی مونده همیشه تو تاپ تنم
اولین آلبوم ام ام ال پی
میگی مگه اینکه تو خواب ببینم
ولی نه به این سادگی بیدار نمیشم
میخوام افسانه بشم بی مرگ تو زندگی
نه که مث بیگی یا توپاک بمیرم
دوربینتو میبینم فاک بش میدم
با همون انگشتی که لایکت میکرد
میشم برترین مرده ساله
هنوزم بچه تخسِ کلاسم و 
یه چش باز میمونه موقع خواب
ندارن تخمشو که مستقیم بزنن زل تو سیاهی تخم چشاش
پونز تو پر و پای اونایی که میخواستن جاش بشینن رفت
یه طرفم صدای ناله میشه پخش و
یه طرف قبل سکس شاعر میشن
من رو مرزشون راه میرم به خواست خودم
نه که رام نمیدن
بدبین نیستم و واقع بینم
تو هم عشق نکن عینکت دودی نیست
آسمون سیاهه،شوخی نیست
فک کردی نور دیدی توهمه تو هم یه کاراکتر کوور 
از رمانِ کوری ای
دو تا لنزه و یه نگاه بی مرز
که به آخر افق اشاره میکرد؟
شعارای قشنگ،شکارت میکنه
کسی شعرای خوبو جار نمیزنه که
نگو کجا کلمه اجاره میدن
بپر،دوباره باد وزید برو
من هنوز بچم و میچسبونم به هم کلمه و میکروفونو
میکنم برات یه کار دستی درست،
تا به پات بپچیم
اینقد لجم کندم دندون عقلو جای دندون لق
واسه ورود به روز
رمزمه شب
پنچره چرخ،
لنگرم پهنه تو آسمون و رو وسعت اقیانوساتون چنبره زدم
فرمونو سر گردنه کج کردم
تا نشم دوباره از مرحله پرت،ته دره نرم
شایدم که بدم این دورو از دست
ولی چند قدم مونده به خط پایان
با ۲۰۰ مایل میگیرم سبقت ازت
میخورم تا ته هر ساغری که پر باشه
ولی سر فقط میشه با اندیشه پر
تو بازی تخمیتون راحت میشه برد
پ نداره معنی واسم شادی بعد گل
حالا عمل من بده یا نیت تو؟
اگه خوبه نشون 
عششق میکنه حتی این ماهی ته تنگ
چون تو دلش یه دریاست که تن هر کوسه به لرزه میوفته حتی
با دیدن عمقش

یه‌روز با این مداد که هیچوقت پاک نمیشه جاش
واسه تک تک حاشیه هات متن مینویسم
این شعر محل برخورد ماست جایی که تا هجای آخر قافیه امو
با تردید نمیگم
بعد از پیشت میرم
شاید نکنم رپ دیگه هیچوقت
باید خاالی شه باز از ریه ها حالی که داشت جاری‌ شه جاش
پادی که بی زهره وضعش وخیمه سینه ام
گوش کن بهش فاارسیه ها سالی یه بار عالیه اگه
حرفی شنیدن گوشات سنگین نمیشن
من درگیر این رنجم باید تصمیم بگیرم
که از پیشت میرم کِی از پیشت میرم
جلومو به سختی میدیدم
هرچند فرقی نمیکرد
چون هر کی‌که میرفت
این بود تقدیرش بی شک
پس از پیشت میرم
پس از پیشت میرم
رپ دیگه هیچوقت
نه
رپ دیگه هیچوقت


MMLP FREESTYLE


میشه برسه از دستت بهم چیزی
با سردی لبخندت طلسم میشیم
تا چشممون میوفته بهت میمیریم
اصطلاحا گرفته دل میشیم

ماها خیلی غمیگینیم نیستی تو؟
داریم حل میشیم وسط نیستیتو
گرفتی قلبامونو از آینه ها چرا پس پس ندادی بمون هیچیشو

او 
باز من اوش رد شد
بوش پخش شد
خوبه بلده موندنو بوت
تکمیل کرده حضورمو

ما هم هنوز به لباست چسبیدیم
به اشتباهاتت چسبیدیم
دیدیپ‌از رفتن هیچوقت نمیترسی رفتیم به افتخارت ترسیدیم

دو تا دست شکلِ دعا که شکلِ خدافظی میشن باز
شکل پرنده های مهاجری که به هوا میزنن بی هوا
دو تا چشمن دو تا آینه،مردمکات دو تا جنازه
اشکات آوردنش به ساحلِ ، جسدم حالا پشت پلکاته




مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات





شبو تو قابِ روز میخوابونم
بلور رو لنزِ دوربینا خیسه
لجِ حسای خوب لحظه ای
تا بهش میگی بودیا میره

نوشتن هر شعر واسه تو اعتراف به ضعفه
میریزه یه روزی روسرم برج زهرمار اعتماد به نفست
افتاده از نگاهت هر کسی پنجره لحظه هاش شکسته
با کمالِ میلت از باطنت انجامِ یه اشتباهِ محضه

دست کشیدن به تو
سر گذاشتن رو شونه ات
ترسِ از استعمارِ وابستگیه مرز کشیدن بهونه است



با این لب هر چیزی مختاری بگی
با این دست آماده ام قربانی بشم
روی چشمام جا داری بشین
با این پا همیشه مشتاقم برم

پاره ام پاره ام پاره ام پاره ام

اوه من یه آرتیست خوبم پس واقعا


مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات
طبیعیه که تو تو تو آشنایی
طبیعیه که ماماما غریبه ات






متنفرم از مینیمال بودن اتاقم
میگم واقعا کاش این بک آپا از حافظه من پاک شن
پرنده ای که بالش خیسه با اشکو آدما میکنن رو باد پهن
خوابم
باید بیدار شم

شبانه سوم ( پارگی و هنر )

جلد :امیرسالار حمیدی


این موزیک بداهه نویسی شده است.پس متنی وجود ندارد.

شبانه چهارم (  ملوان زبل و پری دریا )

Shalou Ahmad - Parandeye Mohajer

رپکن : شالو
میکس : شالو


گم نکن رد پامو بگیر و بیا
جایی که من هفته هامن سفید و سیا
اگه لازمم بود یه بار بمیر و زیاد
بهش فکر نکن این چیزا‌ پیش میاد
قاطی شدن با مرگ واست بده
رپکن مرده کامبک زده
ورژن بدون mind hack امه این
واسه اونی که تهمتِ rhyme lack زده
تا شدم یهو به ضرب آویخته دیدم
چقدری رپکن این اطرف ریخته
صدای ملودی معشوقه ام کم میشد
کوبیدن بیت زنا رو اشکام کیک بیس
نه به چپ نه به راست
دوربینم هیچوقت روتون پن نمیشه
میبینم و میشنوم استریو من
هیچ فرکانسی ازتون ثبت نمیشه
میخوره گذرم به گذشته هی
نگران میشم آینده و حالم که به هم میخوره
دارم به ابدیت فرار میکنم
زندگی داره کنارم میدوه


اگه بشم دور از این چیزی که هستم
دیگه نمیمونه راهی واسه برگشت
شاید ببرم خیالشو من از سر
وگرنه شعر که نمیذاره من در ره ام×۲


بیخیال لبِ دره ام
کلمه بازدم میکنم در دم
مث پرنده ای که دشتو چنبره زد
شده دیگه ظرفش از پرواز لب پر
اینه شالو
سان روف آسمون بازه جهان دور
Favorite rapkon 
من که  زمان  بود
حقیقتو هی میکرد لای لایناش رو
بت‌میگه مارکتِ مالِ هیشکی نیست
تو حجم خالی جای هیچی نیست
نمیده بت فرصت فک کردنو
نمیذاره واست تخم پیشبینی
من میخوام چند دقیقه بشم
یه تیکه از زمان که متجمده
توی این بتل رپِ ابدی
رایم من بردنو مرتکبه




اگه بشم دور از این چیزی که هستم
دیگه نمیمونه راهی واسه برگشت
شاید ببرم خیالشو من از سر
وگرنه شعر که نمیذاره من در ره ام×۳



rapkone morede alaqe am zaman

" تو چشاش هیچی نبود "


رپکن : شالو

میکس : شالو



تو چشاش هیچی نبود جز غم
تو چشاش هیچی نبود جز رنج
تو چشاش هیچی نبود جز
مرگ مرگ مرگ

میگن چهره های رنج کشیده
وسطِ جمیعت جرقه میزنن
یه خط میوفته رو پیشونیشون
هر دفعه با صدای بلند میخندن 

من اونو تو جمعیت دیدم
با روحش اینور اونور میرفت
داشت  با درونم حرف میزد
میدوییدم و هی از دستم در میرفت

معنی عشق براش گنگ بود
رویاش واسه من بزرگ بود
من مث یه گربه بازیگوش
مث یه ماهی توی تنگ بود

همیشه تو جمله هاش کنایه بود
مث اسمش خودش یه سایه بود
همه چی تقصیر نگاهش بود ولی شونه هاش با گریه پایه بود

بدون لب باهام حرف میزد
بدون چشم نگاشو میدوخت
بدون پا باهام راه میومد
بدون گوش حرفامو میخوند

تو چشاش هیچی نبود جز غم
تو چشاش هیچی نبود جز رنج
تو چشاش هیچی نبود جز
مرگ مرگ مرگ

بهم یه چشمه نشون که میداد
یه دریا میخشکید تو قلبم
یادمه تو چشاش که زل میزدم
بم میگفت حس میکنم تو منم

تعداد اشک و نفس یکی بود
یکی بود یکی نبود یکی موند
تو آغوش آفتاب خوابیدم واقعا
معنی عشق و هوس یکی بود 

و چقد جهان خنداره دار میشد
پیدا که کردم رستگاریمو
قبلِ این باختنو نمیخواستم
عشق بهم یاد اصلِ بازیو

زیر پل حسرت که نشستم
یه کم به رفتن که فک کردم 
فهمیدم چیزی تو چشماش هست که نمیذاره من از دستش در رم

حالا بازی چشمه و نور
من غرق به فکرِ عبور
از پشتِ شیشه چشما یه چیزی
پوسته سنگیِ دلو شیکوند



too cheshash hichi nabood !

رپکن : شالو
میکس : شالو
کاور : شالو

same old shit

من اونقدری حرف زدم که کلمه ها بی معنی شدن
گاهی سواله برام دارم چه گوهی میخورم
Heart lock art block 
یه ریه هات باکس
رکورد زدم یه هفته است شام و نهاره کالباس 

هم نمیخوام سطحی تر از این شم
هم میخوام پول دربیارم با هنرم بیشتر
هم نمیخوام خونواده ازم نا امید شه
هم میخوام بدونن هنر آخرین امیده 

ترکیبی از خشم و اشک و رقص و انزجار و عشق
یکی باید یاد بده ابراز احساساتو بم
بازیگر آماتوری که دادن تو تئاتر هلش و
کل سالن منتظرن که یه اشتباه کنه

نمیشه گله کرد نه پنجره بستست
گفته بودم تو ترکا بهت از قبل
میدونم که واسه ام خیلی pray
کردی
ولی من دلشو ندارم که پیشت برگردم 

میخوام بهونه بدم دست پلیسا
انگار همه رفتار میکنن یه طوری بام
من عاشق خونه امم ولی نمیخوامش
I dont like shit i dont go inside

نمیخوام دختر زیاد من فقط رومنس میخوام
یا با پول استریم بگیرم دو نخ سیگار
بذا مردم واسم یه جفت جردن بیار
قبرم تاریکه تو با جوینتِ روشن بیا 

وقتی ان پی سیا تاپِ بازی ان
دارن همه داشته هام خواسته هام میشن
میگن آدمو یه سوراخ دوباره نمیگَزه
من با تکرار اشتباه قبلی بازم بگا میرم

بغض میکنم با کلمه خونواده
شاید موزیک پوچه ولی ساختن یه خونه آرته
مامان نمیدونه شعر گفتن  رپ کردن یه کاره
بابا هیچوقت نفهمید که قافیه همون رایمه 

منم دیگه هیچوقت برنمیگردم بوشهر
با اینکه بودنِ اینجوری بودن خوبه
شالو دیگه ایندفعه به کوچ مجبوره
شاید خونه بیشتر قدرمو بدونه


میخوام بهونه بدم دست پلیسا
انگار همه رفتار میکنن یه طوری بام
من عاشق خونه امم ولی نمیخوامش
I dont like shit i dont go inside



I don't like shit , I don't go inside

" ADD ON FULLHD "


رپکن : شالو
میکس : شالو
کاور : امیرسالار حمیدی





میبره برگارو باد
حتی این ابرارو اما درختا جدان
شالو تو زانو مچاله
و اینه تنها سوالش میمیرم آیا خوشحال

شما همه ای دی اچ دی این جز من که فقط اسپرسومو خوردم
شاید فقط تپش قلبم بالاست نمیکنه استرس کنترلم
باید دیگه فلنگو ببندی اومد منتال بریک دون بعدی
خشکونده روی لب خنده رو اضطراب بم میگه روی اب بخندی

میاره او سی دی پی تی اس دی
میره ای دی دی روی فول اچ دی
زیر دو پا مینه دوپ دوپامینه
لو میره خود جلو خودِ واقعی

همیشه دو راهی
پس چهار راه میشه هر دوراهی
بعدش هر راه یه هزار تو میشه
یهو بهتت میزنه کجایی؟

ناخودآگاهه من خوداگاهیم
خودآگاهه ناخودآگاهیم
شماها چطوری حرف حق زدید
چطوری تونستید بی گناه باشید

من با رپ رپ رپ شدم بدتر فقط
تو هر آهنگ تک تک فقط رنگ عوض کردم

من از ترکام بدترم
قلبم به غمام attach ه
رفتم که بیوفته از سرم
رفتم که نباشه اثرش
من از ترکام بدترم
قلبم به غمام attach ه
رفتم که بیوفته از سرم
رفتم که نباشه اثرش




نمیشه با توهم بال داشتن از همه پلا بپرم من
یادمه یه شاعر تو خوابم گفت واقعیت رویای منم هست
همیشه محدوده پرواز فقط دنیای پرنده است
بعید نیست اگه منم یه روز زندونی بکنی معتاد قفس شم

من از شعر شعر شعر  فقط دورتر شد
منو رپ رپ رپ فقط روند از خودم 


گفته ام ولش و یقه امو گرفت
گفت زندگیه نیست فیر پلی
بازی شانسه با تجربه
میفروشن فقط یه بلیت بهت

وسط مدیتیشن اضطراب
روانه تو روانم اختلال
گرفتن ماهی از آبِ گله
نوشتن در حال انفجار

من از شبکه اجتماع حذف کردم اکانتو خودخواسته
همه ترکام واسه کسیه که به رپم نگفته مشتاقه
فقط داره این جسارتو آینه که بگه چرا جراحت رخ داده
بدون دلسوزی واسه روحی که دیگه به صرافت افتاده

من با رپ رپ رپ شدم بدتر فقط
تو هر آهنگ تک تک فقط رنگ عوض کردم
الانم خاکستری ترم از همتون
فرمون وله واسم قدرت هندل نموند

من از ترکام بدترم
قلبم به غمام attach ه
رفتم که بیوفته از سرم
رفتم که نباشه اثرش
من از ترکام بدترم
قلبم به غمام attach ه
رفتم که بیوفته از سرم
رفتم که نباشه اثرش



ADD ON FULLHD

" گرسنگی گربه ها "

رپکن : شالو 
آهنگساز : بهمن
میکس : شالو
کاور : امیرسالار حمیدی



Gorosnegie Gorbeha [ instrumental by Bahman ]

Khook
MixMastering By Saeid Dehghan
Beat By Mhrdxd
ArtWork By (Vahm X DadKhah)
Recorded In Studio Farsi
Released: 2018 June 1
خوک
شعر و اجرا : لابیت
ضرب : مهرداد 
تنظیم : دهقان
طراحی جلد : بلو وهم ، دادخواه
منتشر کننده : وردگیم 
تهیه شده در استدیو فارسی
تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۹۷

Single

Khook [Prod By Mhrdxd]

دیگرد - آهنگساز فارسی
نصیحت
این یه قصه ی راسته
مامان بزرگم یه زن هفتاد و خورده ای ساله س که صاف و ساده س
از دید من اگه بشینی پای حرف هاش سفره ی دلش رو بکنه باز
غم پنیره تجربه مربا کره نون اون
هی میگفت ننه من بود چهارده ساله م تو خونه ای که سایه ی بابا بود ترس واسه م
میشورم
میسابم
رخت و بر کهنه ی خواهر کوچیک یه لقمه نون سخت میومد به دست
سکه سر می خوره سخت از تو جیب
شیکمامون سیر می شد فقط با قرض یه روزی درز در و باز کرد بی بی
سایه ی باریک بابا بزرگت رو دیوار بود 
این اولین دیدار بود
گفت بهم می خوای ؟
خطبه جاری شد
مثل اشک از چشام

مامان بزرگم مامان بزرگم مامان بزرگم

قسمت دو
من و سه تا بچه تو هیجده نوزده درس خوندم قایمکی از ترس شوهر
یه چرخ خیاطی جمع کردم پول
خریدم
شاید در بیاد پول از پول
از صبح تا ظهر چشامو کور کرد کتاب از ظهر تا شب کف پام رو پدال 
درز پاره ی خشتکارو میدوختم شاید با دو زار شم مایه ی افتخار
روزای آخر دیپلمم رسید سر گفتن با خونواده هاتون بشید جمع
با ترس و لرز بابات رو پام خواهرش تو بغل اون یکی خواهرش داشت بازی میکرد تو محل
به مخض این که گفتم بهش خون جلو چشاشو گرفت
بچه هارو پرت کرد یه گوشه تو اتاق و داشت
با چادر میکردم خفه م
دادم رسید به گوش همسایه ها فقط

مامان بزرگم مامان بزرگم مامان بزرگم
چی بگم ننه بد تر از من هم بودن
حداقل من شماهارو دارم جونم 
هی دعا خوندم شامل حالم شه! این واسه جواب خداست که الان تو این خونه م
کفگیر و برداشت و من داشتم میترکیدم
یه پرس دیگه کشید و گفت بخور بهت میگم 
با خنده پا شدم یکمی راه رفتم
با اخم خیره شده بود به بند شلوارم
یه نگام تو گوشی با یکی لاس میزدم حرف
اون حتما با خودش فکر می کرد داریم چقدر فرق
اون هفته ای یه بار حموم از سرش زیاده
 من صبح به صبح می گیرم دوش
به عشق تنم
انگاری ریدم!
شلوارم آویزون از کمرم تو فکر این بودم که یه چی می خواستم بخرم
نیششو باز کرد و با خنده بهم گفت مامان بزرگ
بابا بزرگت شصت سال تو بازار بود و شصت سال بازار خراب بود و دو زار بهتر از پنج زار بود و خالی می شد جیبامونو
چرا زدش؟
چون که حالا خودش که تعریف میکرد چون نمیدونستن که داره درس می خونه
وقتی که فهمیده همینجور با همین لهجه میگفت : مادر نمیدونی که یهو دستش رو انداخت دم گلوم و چادر رو پیچید دور گردنم و من فقط فرار کردم دوییدم جلوی در و جیغ میزدم آخرش همسایه ها دیدن و فهمیدن و اومدن جلوی درو ...

Beesoorat

Daygard - Nasihat

جهانگیر
کلام / رپکُن: صفیر
آهنگساز: نجوا
میکسینگ و مسترینگ: سعید دهقان
هنرمند مهمان: روزبه سلمانی
طراح جلد: فارلک
ناشر: ملّی
تاریخ انتشار:
جمعه، ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸

Jahangir
Rapper and Songwriter: Safir
Composer: Najwa
Mix and Mastering: Saeed Dehghan
Guest artist: Roozbeh Salmani
Artwork: Farlek
Publisher: Melli
Release Date: ‏
Friday, May 3, 2019


متن آهنگ :

قسمت اوّل

پشت این دیوار، اُفُق بیمار به بستر چُپُق افتاده شده مظهر غُلُو
 مملکت سُرُمُرُ گنده میگیره واس کفتارا لقمه درسته
وقتی مرغ میشه قد شیر می افته به قُدقُد
عقده کرده عود، عنصر میزنه عُق رو مسلکت
شهروند در نمیاره سر از جرم
ولی تو قنوت داد میزنه مدد کن
شاید فرج شد، مَلَک مُرد
از سر برج افتاد اول ماه فلج شد
این تن رو کفن کن
ولی تومیری (بمیری) تو میری فردا
حاجیته و حوضش و امواج
البته صید که میره دنبال صیاد
نه صبر کن ارباب
خمار آسایش، رو پیشونی داغ تریاک
چه به مجلس بقّال و رقاص
وقتی هرزعلف با وهم گندم از سیراب شدن میگه واس مردم
گلو رو گرو میده به صدای طبل و به جاش
با شاخه و برگ ها ساخته میشه سلّول
پس همچین هم بی ربط نیست بمونی حیرون

همخوان

مهم نیست یه روز بهتر
مهم نیست بخونیم بیشتر
مهم نیست، نبود هیچ وقت
جهانگیر بشکن جام جهان بین

خلق جهان طبق طبق بار کج به منزل برند
این جهان دایره ها، میل به برگشت همی کند

قسمت دوّم

خُرافی بَزَک کن جهانگیر
طمع سه حرف تو خالی که حلال نیست
مثل تورو ما داشتیم
درس نگرفتیم تاریخ کرده تلافی
کردیم با خودت تلاقی
رو بوم نشستم کلاغی
با یکی دوتا قناری
ببینم چجوری میگیری از خلق خدا سواری
این همه فرامین غیر اخلاقی
چطور جا گرفته تو سرت چطور شده طراحی
یه روز چپ روز بعد راست
گذاشتی نیم کاسه زیر هر کاسه
یه روز رونق بازاری روز بعد فاسد
یه گوشِت در و یه گوشِت دروازه
با جناح میگیرنت اندازه
کی گرفته قلاده؟ دِ آخه همساده
زمین با رکودش فخر
میفروشه آب
میشه غوطه ور
آدمی تو رنگ
چندتا تا به آستین کافیه
برم بارانداز تا خاک کنم فارسی
نه مهمه سهم کیه تو جیبت
نه هم هستیم دنبال پول خونی
شمسی قمریش پیش خودمونی

همخوان

مهم نیست یه روز بهتر
مهم نیست بخونیم بیشتر
مهم نیست، نبود هیچ وقت
جهانگیر بشکن جام جهان بین

خلق جهان طبق طبق بار کج به منزل برند
این جهان دایره ها، میل به برگشت همی کند

قسمت پایانی

نه قبله ی عالم نه آفتاب عالم تاب
نه نوکرم چاکرم نه غلام مادرزاد
جهانگیر تو فتح میکنی ولی فتوحاتت دلیل به نامیرا بودنت نیست
بتازون که پشت ای دیوار
افق بیدار میکنه تجدید میثاق
میتابه مهر خاوران
تو دل باورا


لینک بارگیری ویدئوآرت های جهانگیر به صورت یکجا
http://www.mediafire.com/file/cpubxbzayeybbz9/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+MP3.rar

(Mp3) لینک بارگیری آهنگ جهانگیر به علاوه ی شعر و جلد به صورت یکجا
http://www.mediafire.com/file/cpubxbzayeybbz9/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+MP3.rar

(Flac) لینک بارگیری آهنگ جهانگیر به علاوه ی شعر و جلد به صورت یکجا
کیفیت بالاتر
http://www.mediafire.com/file/nuqbed8z3447ivn/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+FLAC.rar


صفحات نشر ملّی
www.Mellistream.com
www.Soundcloud.com/Mellistream
Telegram.Me/Mellistream
Instagram.com/Mellistream
Twitter.com/Mellistream

Friday, May 3, 2019

Jahangir [ Produced by Najwa ]

Falaki - Ben [Prod. Motreb]

محفل میم
رزم
تصویر: میلاد پهلوانی
سمپل شده از قطعه "محفل میم" شهرزاد بهشتیان
فروردین۹۹

Mahfel-e-Mim
Razm
2020 Spring

Mahfele Mim

دریافت :
t.me/Mhrdxd
طراح جلد : عباس علیارپور

: شعر

[ورس یک]

ترکِ ترکه تَرَکِ

واسه پاکه دوستش فلکه

یا که این ترکه ی تر همون درد مشترکه

فلکی بچرخم دور سرت تو

صورت فلکی من مخرجو

این سر گردون هنوزم قصه ی چرخ و فلکه

میچرخه ببینه کیا میخندن به این آدم سر و ته

تو کاریت نباشه بزن اینا واسه من قلقلکه

درد من از اینه که آشنام قند آب میشه توو دلش

صورتشو نمیبینم ولی این خنده های اون کلکه

یا از اون رفیق که تماشاچی زرشک

ولش کارتو بکن ، کار تو فلک نیست الکه

[کروس]

فلکی گریه نکن الکی گریه نکن

کارتو فلک نیس الکه

فلکی گریه نکن الکی گریه نکن

کارتو فلک نیس الکه

[ورس دو]

تو نمیدونی چه خبره فلکی

این زندگیو من میشناسم

فقط یه وسیله ـَس که باهاش یکی مثِ منو دست میندازن

حوصله شو خط میندازن ، اونو سر لج میندازن

تکِ تک همیشه تک به تکشونو زیر فلک میشناسم

میبینم اشکات میریزه از زیر صورت پوشه

صورتتو نمیبینم ولی چقد اون چشا آشناس ها

ترکَتو شُل میزنی ، بزار بردارم از دوشت

بار عذاب وجدانو محکم بزن و پاش واسا

با من باش باهاتم ، کلی خاطرخواتم

تو به من لطف میکنی ، فلکی خاک پاتم

حس میکنم جای یکی تووی جمع خالیه ولی کی نمیدونم

کیه که نمیتونسته ببینه ها؟ فلکی نمیدونم

فلکی بگو از اون چشای آشنا

بگو ببینم اون آشنا کیه؟

تو کی هستی که من انقد خوب سوار ریتمای ترکَت میخونم

صورت پوشتو بردار ببینم نکنه اونی که جاش خالیه

اِ تو که خودمی ، اینجا چه خبره؟

اگه تو منی پَ من کی بودم؟

[ورس سه]

ما یه عمره همدیگه رو عذاب میدیم و سد همیم

ما دو تا مبدأ و مقصد همیم

میرسم به تو هر دفعه فکر میکنم دزد اومده

ما مزرعه و سم و مترسک و سیل و آفت همیم

تو همه ی ریشه ها ، میوه ی اندیشه ها

من تیغ تیز تیشه ها ، تمایل به خشکوندن

تو غرق توو کلیشه ها ، زندونیه شیشه ها

من سنگ ترسوی پیش پا

تمایل به نشکوندن ، از لج و لجبازیات

کم یا زیاد چیزی عایدت نشد به جز قهر با هم بازیات

تو یه عمره تووی صورت ، من توو مخرجِ کدورت

حالا هم ترکه هم صورت با منه ، بگی که اومد

اگه میبینی اشک میریزم واسه تو نیست ، واسه این درده

ما أ کف پا به هم وصلیم ، این جدایی خونی و زرده

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی مرگه تخمِ شک ، یعنی برو به درک

فلک ، یعنی میمونی تک ، یعنی بین من و تو ترک

یعنی برو به درک

Ben - Falaki

غرق تو تباهی / معلق بی فردا 
من نشستم پشت ارابه ی  مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب 
از آهن اسبم 
با درد که بی انتها شدیده 
یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم 
مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو 
تا بوفالو ها گذشتن از کنارم این 
بی راهه های پر از سنگ و لاخ
شکستن استخون چرخ ارابه رو 
اما ادامه می داد اسب آهنی
لخته لخته جون/ هوای کدر 
زرد زرد نور / بعد مه 
تنفس جرم /آبشار خون 
رو ریه ی ترکیده ی زمین سرنگون 
گذشت تا تالار اول ...
بازار پرچما و کارزار و خطر و تباهی 
خوک خوک رو می درید 
پوک استخون مرده ها / زیر سم اسبم خورد می شد هر کنار 
خوک ها ی سیر دست ها رو جفت چشا / می ریزن اشک سوگ بالا سر کشته ها 
افسار کشیدم سرعتم شه کم / شیهه رو شنیدن و زل زدن به من 
....
حمله می کنن بهم / گیر می کنم تو شن 
می زنم شلاق و / می کنم هی
ارابه در نمیاد فرو می رم بین شن 
نزدیک شد خر و  خر / تا در اومد از تو چاله اسب آهنی 
به سمت تالار دوم ...
گله ی گرازا ی گنگ/ همون تالار زندگی که با سایه پر شد 
نفس کشیدیم دالان جرم رو 
راه رو بسته صخره / گله حاضره به حمله / گرازا دسته دسته / بعد فریاد حرکت 
می زنن به گرد راه / تو خط صاف 
با شعار جنگ تا افتخار ..
جنگ جنگ خون حط صاف/ سنگ از تو صخره می شد پرتاب 
لنگ لنگ گرازا به پیش / اونا حتی ندیدن اطرافشون رو 
گرازا ندیدن کجا می رن اونقدر/ غرق بودن که حتی سوالی نموند 
دونه دونه می خوردن تو صخره / صخره ها ریختن اما گرازی نموند 
رسید به تالار سوم ...
تالار عشق 
بدون چشم 
تیکه پاره آش و لاش 
آواز سحر می خوندم..
فریاد کشیدم به پیش بی نقاب 
اسبم پاشو کشید روی خاک 
ادامه رو پیاده میرم..
پشتم گلهای مرده / پیش گیر خار..
بعیده این مهیب جا بشه اصلا/ تو و  کلمه ها جاکش رنجن 
تو و کل این تابشت از دم / وقتی که رسیدن ارضا بشه طنزن 
اما با این همه از خودت پر کن / من سوز تو رو خوب می شناسم اوه اوه اوه ... 
بدون تو جسارت می خشکه / منو برم دار تا لباسم بیفته... 
اِاِاِنگار افتادم از ارتفاع
چشمامو باز کردم معلقم تو هوا 
نمی دونم تا کجا 
قراره ادامه بدم به این اضطراب 
عشق بوسه ی خون بود 
این تالار تا ابد لوپ سقوطه 
واسه ادامه ی جنگ/ رسید اسب آهنی و ارابه ی مرگ 
غرق تو تباهی /معلق بی فردا / من نشستم پشت ارابه ی مرگم 
شلاقم از جنس آتیش /جاده ها پر از سرب / از آهنه اسبم 
با درد که بی انتها شدیده / یه بی راهه از تو جاده ها رمیده بود 
دستمو کردم تو سیاهی فهمیدم / مرز بین دیدن و بلعیدن پدیده رو

Gavazn

Harkat (Arrabeye Marg) [Prod. Dehghan]

بخش اول 
آغاز قصه ی تلخ/ این بیماری همیشه مثل یه صحنه/ توی صورتمه
این که زندگی جنگه  و بگیر به چنگ اگه جایی رو می خوای 
قدرت اگه فردایی رو می خوای 
قصه ی درد مشترک تموم ترک های جامعه 
واسه نگاهی که انقدر کدر و تلخه 
یه لحظه بکن مجسم این جنگ رو / موفقیت یعنی قلبت رو کم کن 
می شکنیم تا راه هست مریضیم / پیش یعنی بالا پس یعنی زیر نقطه 
زندگی تو شعبده بازی  قدرت /آواز نداره زبون لکنت 
بیا پیک بزنیم با جرئت / هنوز باهات دارم صحبت 
چند سالی هست که با غم می خونم / اونا که منو دنبال کردن می دونن 
روزای کمی بود که رنگی بودم / زخمی شدم وقتی جنگ پیش اومد 
چقدر انسانی بود / از هر شکل یا هر چی تنت داری / یا کفشت / برسه تو دستت حقت 
حتی وقتی می گن نمی تونه شهرستانی 
رپ کردم واسه هدف بهترم / درجه یک امروز درجه یک ترم 
این واسه اونا که نسخ شعرمن / ادبیات بی ادب شعر بلد 
همه گنده هاتون هول سحرم شدن / وقتی کوبیدم قلم زنده امو تو هیپ هاپ 
زمان گفت می رم / منم فقط نوشتم 

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش دوم  
رشد کردم ولی فهمیدم باید یا خود کشی بکنم یا کشته بشم 
واسه امثال من یا جنگه یا مرگ اینو زد تو صورتم رخ گشنه ی شهرم 
یه زمینی که پوست نداره / زخم خونواده ی شب که روز نداره 
دیدم وطنتون نفوذ نداره / تو سر کسی که اتاقشو دوست نداره 
زخم ریزش آغاز جهش / یعنی گریز از مرکز و ناز مکش 
همه می شیم پاره تهش / بین دو کش آواره تهش 
دیگه آینه حسابی می بینه تنهام / فکر کردم به جون خونه می شینه حرفام 
اما کشیده شدم به سمت جلو /تا که بفهمم چی می گن ترسام 
گفتم هدفتو نطفه اش رو بکار / یا که واسه خونه اتون قدرت رو بخواه
شوخی نکن با خودت خسته شدی دیگه/ یه کلام نمی تونم نقطه اشو بزار 
یه طرف ساحل و سوختگی بود که پر شیرجه ی نزده و کوفتگی بود 
یه طرف یه دریای بزرگ که چشم توی چشمم دوخته می دوختم 
چشم 
ساحل رو زدم تو سینه ام / خسارت دریا رو دادم بره 
موندم روی جفت پاهام/ این دومی رو هم محاله یادم بره 
اشک ریختم رو خاک روحم/ دیدم حالم گله 
همون خونه ای که یه روزی بود انتخابم/ امروز فقط توش یه رباتم ولش...

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 

بخش سوم
منو خونه جور شدیم هر جور شده / رفتم تو خودم اونم رفت تو خودش 
کسی که پل بشه میون شکاف / یعنی باید بگذره از رو خودش 
مبارزه واژه ی من بود اصلا / نمی رفت بیرون هیچ جور از تو سرم 
من زندگی ام بیشتر از هیکلمه / والا خالشو می کوبیدم رو تنم 
دیدم ذهنم تو اتاق ایستاده/ که همه دیوارا غیر قاب هیچ کاره ان 
من اون کوچه رو ترک می کنم اما / اون کوچه هنوز سر جاش ایستاده 
معنا نمیده سکونت ولی تو جهان نمیشه دروغ کرد / اگه زمان بگیره عفونت از مکان نمی شه عبور کرد
ما هر دو میگیم زخم از ته دل / اما فرق داره من زیر ضربدره اسمم
تو انگشت رفت زیر پاشنه ی کفشت / من آدم افتاد تو دفتر شعرم 
هنوز رخ بی نقاب تو حجاب نمی ره لختیه باد / شعر من همین افتادناست / مهم نی چی دنیای تخمی بخواد
من دیوار بلند پشت خونه که می گرفت جلو نور آزاد رو ندیدم / رل سایه ها آزارم داد کارگردان این تاتر رو ندیدم 
موی رهای  آزادی رو قیچی قدرت گرفت از من و ما / به غیر اشک های درخت تصویر باد رو ندیدم

همخوان 
هنو خونه ام تو کوله ام 
هنو کلی قدم تو کوله ام
هنو دستای قطع تو کو له ام 
هنو موی بلند تو کوله ام 
من مسافر زندگی ام اما 
هنو مردن تو کوله ام 
ولی باید زندگی کرد 
ولی باید زندگی کرد 
...

Goriz Az Markaz ... [Prod. Dehghan]

صحنه ی اول
از بوی دهنم بده تشخیص ماریان 
علی دیگه مست نیست ماریان 
دلم یه زندگی می خواد با جاده 
این بچه تو یه بطری حبس نیست ماریان 
هوا پس نیست ماریان 
از همه زندانا شدم ترخیص 
جیزی که زخمای رویاست 
غروب یه تیکه از دنیاست می دونم 
ته این هوس مریض می شه یه نفس عمیق 
اما سیاه چاله باز همه چی رو خورد می کنه با آرواره هاش
ما می مونیم واستاده صاف  ته چهار راه زندگی باز با نقاب 
کی می دونه چیه واستاده خواب بری 
کی می دونه چیه داستان ما 
امروز رو جشن می گیریم ماریان / تلخیا رو رد می کنیم 
جشن بازگشت من به زندگی همه رو دعو ت می کنیم 
با همه هم به خوبی صحبت می کنیم / اینو قول می دم ماریان 
جشن پاکی آغاز رویاست می دونم / غروب یه تیکه از دنیاست می دونم ...

همخوان
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها
هنوزم می شه کودک بود / دست زد به چشمای ماه 
هنوزم با یه طناب و تاب می شه آویزون شد از ستاره ها 
تو این تاریکی کنار ما / هنوز زنده ان ستاره ها 
هنوزم میشه کودک بود / آویزون شد از ستاره ها 
هنوز زنده ستاره ها / هنوز زنده ان ستاره ها ...

صحنه ی دوم 
واسه من این صحنه غروره / خوش اومدید به این جشن و شکوه 
به سلامتی پاکی یه دوتا پیک بزنیم قبل شروع 
پاکی یعنی جنگ حضور / سینه ی تفنگ و زخم گلوله 
آی باز علی زد به جنون / ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
هیچ چی زشت نیست ماریان / توی دنیایی که عشق نیست 
بندرم یه درد مشکیه / واسه ی مغروقی که بی کشتی است ماریان 
من یه نجات یافته از هزار این پاکی انقدر صف نداره 
اینا نمی دونن چی زمین می زنه یه ایستادن انقدر کف نداره 
خوش اومدید به جشن پاکی من این نظمتون حرف نداره 
ماریان من هنوزم مشکوکم به اون کسی که مصرف نداره
 سقوط طعم لغزش روده آبشارو خطر 
ماریان جهان یه تیکه از زخم غروبه 
بیا ..
 همخوان دوم 
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها 
باید حل شد تو صدای باد / باید حل شد تو صدای باد
تو این تاریکی کنار ما/ زمان نداره نگاه به ما 
ماییم و روح روشنایی / سالهاست که مردن ستاره ها
مردن ستاره ها مردن ستاره ها ....

Laghzesh [Prod. Najwa]

دشت پروانه ها 
صحنه ی اول 
تیر کشید تاول پام / وقتی رسیدم آخر رام 
من همون گوزن وحشی بودم / که دادم قله رو به دشت پروانه ها 
سرما چشامو خیس کرده /صدام می زنه گرما 
نگاه می کنم پرواز عجیب پروانه ها رو / بی خبر از اینکه گرما شکار بود 
توی مه،
 وقتی که مرد امیدم / یه دختر که گل می آورد رو دیدم 
اومد با خنده به سمت من اما / یه مرتبه یه گلوله خورد تو سینم 
خون زد از تو شاهرگ راهم /فهمیدم سقوطه آخر راهم 
سر خوردم تو دوره ی سقوط ... افتادم تو دامنه ها ....
دوره ی بیمار ویران / شغالا در حال نگاه به شیران 
زنده موندم تا بقهمی .. زنده است هیپ هاپ ایران 
بگو برسه این قصه تو باد / به گوش اون که نشسته تو خاک 
دیواری که پر بشه از گلوله / می شه یه نطفه گوزن هر خشت سوراخش 
مستقل نغمه های لخت ... وزن حضور نعره های سرخ 
می فهمی معنی حضور رو وقتی کوه میومد پایین از پنجه های گرگ 
اگه شرور بودی عملا .. می فهمیدی چی می گم حضور بودی عملا 
که هر نفس یعنی حضور ... با هر قدم رو به سقوط...

همخوان 
من واگنمو می کشم بیرون از ریلتون 
تا دستامو پاکشون کنم از سیل خون 
از دنیاتون که تو جنایت گیره 
اما با این حال دارم حضور بینتون

صحنه ی دوم 
پیکانای آتیش از تو کمون / رها شدن شهر شد پر خون 
توی گندما پر شده دود / از گاوا فقط چند تا جمجمه موند 
 سوارا با شمشیر رقصون و فریاد / یه بچه ی کوچیک رو سرسره سوخت 
مادر با جیغ و رعشه و تنها / بین چند تا سوار مست دور شده بود 
بعد خط سم اسب ها و قصه ی جنگ/ خورشید می رقت آهسته به غرب..
یه پیرزن نشسته رو سنگ /دستهاش سایه بون چشمشه غرق / شده تو مسیر آغشته به جنگ
آخرین سوار که ناپدید شد / خندید رسید کالسکه ی مرگ ...
تو این کویر دور / امروز زمینه خون / اما نتیجه اونجوره / که قبیله روزی/ از زیر پوست / می زنه بیرون 
با یه طوفانی شبیه به دود 
هر سوار جریح به خون / اون بذری که می کاشت رو ندیده بود 
روزی که بشه سقف قبیله خورد / پره از غریبه هایی که بازم غریبه موندن 
خورد و سیاه مثل کمر تازیانه / با لباسای سرخ وسط گاومیشا 
نگو از میوه ی امید اصلا / به اونایی که زمین جنگ رو شخم می زدن..
مرگ اینارو گفت و نشست / پیرزن تایید کرد با تاکید سر 
من تو دامنه یادم رفت زخمام رو / آخرین تصویر محو میشه مرگ 
اگه شرور بودی می دیدی/ ارتفاع چه سرده به ترس خو می گرفتی 
بهتره که بجنگی / ترکش شر / تا ته توی خنده ی زردتون / رفته چه نرم / پرده بدر /
بهتره که بکنی تن نفس خسته ی بی رمق یه قلبی که نبضی نداره بزار در بره شر..
پاهای من می شه گرم علی سورنا می خونه سر بده سر
رسانه منم گفته بودم بزنه خاموش رو چه غربه چه شرق 
بزار خط بکشن روم ... براز خط بکشن روم 
تو این نژاد پرستای خنده به لحن... ماییم زبون هیپ هاپ با لهجه ی رپ...
همخوان 
من واگنمو می کشم بیرون از ریلتون 
تا دستامو پاکشون کنم از سیل خون 
از دنیاتون که تو جنایت گیره 
اما با این حال دارم حضور بینتون
.....