Godfather

تن زخمیِ زخم های سالیان است 
تنها که منم 
تن ها که تنها افتاده اند اینجا 
تنها از انبوهِ تن های تنها که می گذّرم 
گزاره ای است تنها و ناتمام 
که زخم های سالیانِ آدمیان است در میان.
.
موومان یکم  : زخم ها 
موومان دوم  : اشک رازیست
موومان سوم : شرح
موومان چهارم : صدایی نمی آید 
‌‎موومان پنجم : تنها می گذرم
.
کمانچه، آلتو و آهنگساز : سیاوش مُلاییان 

.
سولیست تنبور (موومان پنجم): صادق کیا 

.
طراح کاور، تایپوگرافی و هویت بصری: احسان ابرقویی
.
ضبط،میکس و مسترینگ نهایی: 
کاوه عابدین - استدیو صبا

موومان چهارم : صدایی نمی آید

A Laments For Existence    [Jivan Gasparyan & Hesam Inanlou]

چقدر زبان در مقابل اشکال دیگر بروز فکر حقیر است. هرکاری کند در هر لحظه تنها یک خط است. در هرزمان تنها یک صدا. یک حرف. حالا تو بیا و یک فکری که ۱۰۰۰ بُعد دارد را به کلام تبدیل کن. معلوم است آنچه می‌خواهی نمی‌شود.

بی‌نام[ترین]

Song of the End Time

The Chant Of Gabriel's Wing

The Chant Of Gabriel's Wing - Masoud Arzanlou

Daad

Official Soundtrack for Peivast.com
Composer: Emad Saedi
Piano: Emad Saedi
Violin: Amin Ataei
Recorded at Kargadan Studio
Artwork by Payam Boroumand

Peivast

Peivast Waltz

تراژدی در یک پرده 
چشماتو صبحِ زود دوس دارم
هر چی رو لب‌هات بود دوس دارم
ابهامتو مشهود دوس دارم
اما اینو چطور بهت بگم؟

رایحه‌ی موهاتو می‌گیرم
با فکرِ تو این کوچه رُ می‌رم 
از رختاتم تاثیر می‌پذیرم
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

وقتی می‌خندی شب زیبا می‌شه
توو قلبِ آدم چیزها جا می‌شه
حسی که گم کردم پیدا می‌شه
اما اینو چطور بهت بگم؟

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم 
 
بارون بود و آهسته می‌رفتیم
شب سرگذشتِ بی‌قراری بود  
آینده‌ای که داشتم می‌دیدم
حوصله‌ای که تو نداری بود

می‌رفتیم و گربه‌های خمار
بی‌تفاوت نگامون می‌کردن
کشتی‌های شبای طوفانی
قرار نیس تو آفتاب برگردن 

می‌رفتیم و نفهمیدم می‌شه
رازِ خودمو با اسمت بگم 
حس می‌کردم بدرود باید گفت
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم

A Tragedy in One Act

I love your eyes in the early morning hours,
love anything that's on your lips
I love your ambiguities,
but how should I tell it to you?

I absorb your hair's sweet odour,
I get out of the house thinking of you
I even get inspired by your clothes,
but how should I tell it to you?

When you laugh, the night gets more beautiful,
I feel something in my heart.
It makes me feel something I lost many moons ago,
but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

It was raining and we were walking slowly,
night was the result of the all the restlessness
The future I was imagining for us,
it was something without you

We were going and the hang-over cats were at us kinda indiffrent
The ships in the stormy nights are not coming back under the sun

We were going and I didn't know if I could tell my secret
I felt that I need to say goodbye but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

A Tragedy in One Act - تراژدی در یک پرده

London Watermans Centre 2018
Guitar,Vocal,Harmonica:Abdi Behravanfar
Bass:Ben Hazleton
Drums:Julian Fenton

Pesar Amou Joon/Concert/London 2018

«بگذار هیچ‌کس نداند، هیچ‌کس! و از میانِ همه‌ی خدایان، خدایی جز فراموشی بر این همه رنج آگاه نگردد.»

بر اساسِ:
۱. قطعه‌ی «تمِ لینز»؛ اثرِ اولافور آرنالس
۲. آوازِ محمدرضا شجریان (جلسه‌ی تدریس به یکی از شاگردان)  [کلام: سعدی]
و صدای محسن نامجو
#آوخ

موومان چهارم : صدایی نمی آید

Siavash Molaeian