" بر سرمایِ درون "

همه لرزشِ دست و دلم از آن بود
که عشق پناهی گردد،
پروازی نه گریزگاهی گردد
آی عشق، آی عشق، چهره ی آبی ات پیدا نیست
و خُنُکایِ مرحمی بر شعله ی زخمی
نه شورِ شعله بر سرمایِ درون
آی عشق، آی عشق، چهره سرخ ات پیدا نیست
غبارِ تیره ی تسکینی بر حضورِ وَهن
و دنجِ رهایی بر گریزِ حضور
سیاهی بر آرامشِ آبی و سبزه ی برگچه بر ارغوان
آی عشق، آی عشق، رنگ آشنایت پیدا نیست
---
احمد شاملو
از: ابراهیم در آتش
موسیقی: حسین علیزاده (دلشدگان)
mixed by: me

بر سرمایِ درون

دیاری دەستم بەراتێکە، پڕ لە ماچی دەمی وڵات...

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است برجریده ی عالم دوام ما

تنها اگر دمی…


■
تنها
اگر دمی
کوتاه آیم از تکرارِ این پیشِ پا افتاده‌ترین سخن که «دوستت می‌دارم»

چون تندیسی بی‌ثبات بر پایه‌های ماسه
به خاک درمی‌غلتی
و پیش از آنکه لطمه‌ی درد درهم‌ات شکند
به سکوت
می‌پیوندی.

 

پس، از تو چه خواهد ماند
چون من بگذرم؟
تعویذِ ناگزیرِ تداومِ تو
تنها
تکرارِ «دوستت می‌دارم» است؟

 

با اینهمه
بغضم اگر بترکد… ــ
نه
پَرِّ کاهی حتا بر آب بنخواهد رفت
می‌دانم!
■
 احمد شاملو 
مدایح بی‌صله
تیرِ ۱۳۶۵

منم ایران کوچک نام دیگر آوارگی

بر سرمایِ درون

SinaDM