بهترين صدايي كه تا به امروز وجود داشته توييي

تا آخر دنیا این صدا تکرار نمیشه

داغونم بدجور، واقعا تنها همدم همین اهنگاست

هنوز روی درختا فقط جای کلاغه
گلا پرپرن ای وای
یه دیوونه تو باغه
دلم یک گل آتیش
تنم کوره داغه
ولی تو همه دنیا دریغ از یک چراغه
دریغ از یک چراغه ، دریغ از یک چراغه

از اون گوشه دنیا به این گوشه رسیدم
نگین دنیا قشنگه قشنگی شو ندیدم
هنوز غم تو وجودم عذاب سینه سوزه
نگین گریه رو بس کن
نگین دنیا دو روزه
نگین دنیا دو روزه
نگین دنیا دو روزه

کدوم ناله شب گیر کدوم ورد شبونه
کدوم طلسم و جادو دعای عاشقونه
از این گوشه دنیا به اون گوشه دنیا
منو به آشیونه به یارم میرسونه
به یارم میرسونه ، به یارم میرسونه
کدوم جاده کدوم راه
کدوم اشک و کدوم آه
کدوم ابرو کدوم اوج
کدوم موج و کدوم ماه
از این گوشه دنیا به اون گوشه دنیا
منو به آشیونه به یارم میرسونه
به یارم میرسونه ، به یارم میرسونه

هنوز قافله عشق به منزل نرسیده
قریقیم و صدامون به ساحل نرسیده
به ساحل نرسیده
هنوز اشک تو چشمام
نگام خیره به راهه
نه آفتاب و نه مهتاب
چقدر دنیا سیاهه ، چقدر دنیا سیاهه
کدوم جاده کدوم راه
کدوم اشک و کدوم آه
کدوم ابرو کدوم اوج
کدوم موج و کدوم ماه
از این گوشه دنیا به اون گوشه دنیا
منو به آشیونه به یارم میرسونه
به یارم میرسونه ، به یارم میرسونه
به یارم میرسونه

هایده - آشیونه

ترانه بسیار زیبای " نگاهم با نگاهت قصه ها داره " که توسط هایده و عارف در سال 1351 اجرا و ضبط شده است

هایده و عارف. نگاهم با نگاهت قصه ها داره

هایده - از آن زمان...ء

Booye Baroon, sattar

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی ها را تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام آخر بود به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود
چه جنگ نابرابری چه دستی و چه خنجری
چه قصه ی محقری چه اول و چه آخری

ندانستیمو دل بستیم نپرسیدیمو پیوستیم
ولی هرگز نفهمیدیم شکار سایه ها هستیم
سفر با تو چه زیبا بود به زیباییه رویا بود
نمیدیدیمو میرفتیم هزاران سایه با ما بود
سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی ها را تو هم هرگز نپرسیدی

در آن هنگامه ی تردید در آن بن بست بی امید
در آن ساعت که باغ عشق به دست باد پرپر بود
در آن ساعت هزاران سال به یک لحظه برابر بود
شب آغاز تنهایی شب پایان باور بود
سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی ها را تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام آخر بود به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود
چه جنگ نابرابری چه دستی و چه خنجری
چه قصه ی محقری چه اول و چه آخری
 اردلان سرفراز / فرید زلاند / علی الهی / داریوش

Shabe Akhar  داریوش شب آخر

هایده - فریاد

صدای بی نظیر مرحوم گل اندام طاهرخوانی معروف به سوسن در فیلم قیصر

ای شب از رویای تو رنگین شده 
سینه از عطر تو ام سنگین شده 
ای به روی چشم من گسترده خویش 
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک 
هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک 

ای تپش‌های تن سوزان من 
آتشی در سایۀ مژگان من 
ای ز گندم‌زارها سرشارتر 
ای ز زرین شاخه‌ها پُر بارتر 
ای در بگشوده بر خورشیدها 
در هجوم ظلمت تردیدها 
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست 
هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

این دلِ تنگِ من و این بار نور؟
هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من 
داغ چشمت خورده بر چشمان من 
پیش از اینت گر که در خود داشتم 
هر کسی را تو نمی‌انگاشتم
 
درد تاریکی‌ست دردِ خواستن 
رفتن و بیهوده خود را کاستن 
سرنهادن بر سیه‌دل سینه‌ها 
سینه آلودن به چرکِ کینه‌ها 
در نوازش، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن 
زر نهادن در کفِ طرارها 
گم‌شدن در پهنۀ بازارها

آه ای با جان من آمیخته 
ای مرا از گور من انگیخته 
چون ستاره، با دو بال زرنشان 
آمده از دوردست آسمان 
از تو تنهاییم خاموشی گرفت 
پیکرم بوی همآغوشی گرفت 
جوی خشک سینه‌ام را آب، تو 
بستر رگ‌هام را سیلاب، تو 
در جهانی این‌چنین سرد و سیاه 
با قدم‌هایت قدم‌هایم به‌راه

ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده 
گیسویم را از نوازش سوخته 
گونه‌هام از هُرم خواهش سوخته 
آه، ای بیگانه با پیراهنم 
آشنای سبزه‌زارانِ تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب
آفتاب سرزمین‌های جنوب 
آه، آه ای از سحر شاداب‌تر 
از بهاران تازه تر، سیراب تر 
عشق دیگر نیست این، این خیرگی‌ست
چلچراغی در سکوت و تیرگی‌ست 
عشق چون در سینه‌ام بیدار شد
از طلب پا تا سرم ایثار شد 
این دگر من نیستم، من نیستم 
حیف از آن عمری که با «من» زیستم
 
ای لبانم بوسه گاه بوسه‌ات 
خیره چشمانم به راه بوسه‌ات 
ای تشنج‌های لذت در تنم 
ای خطوط پیکرت پیراهنم 
آه می‌خواهم که بشکافم ز هم 
شادی‌ام یک‌دم بیالاید به غم 
آه می‌خواهم که برخیزم ز جای 
همچو ابری اشک ریزم هایهای
 
این دلِ تنگِ من و این دود عود؟
در شبستان، زخمه‌های چنگ و رود؟
این فضای خالی و پروازها؟
این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای‌لای سِحر بار 
گاهوار کودکان بی‌قرار 
ای نفس‌هایت نسیم نیم‌خواب 
شُسته از من لرزه‌های اضطراب 
خُفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من

 ای مرا با شور شعر آمیخته 
 این همه آتش به شعرم ریخته 
 چون تب عشقم چنین افروختی 
 لاجرم شعرم به آتش سوختی

فروغ فرخ‌زاد
از مجموعۀ «تولدی دیگر»

ای شب از رویای تو رنگین شده

غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
پیر نمیشه تو دنیا کسی که شوخ و شنگه
دو رنگ نباش با هیچکس که دنیا رنگوارنگه
دو رنگ نباش با هیچکس که دنیا رنگوارنگه
سنگ میخوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
قشنگه قشنگه قشنگه

اونکه یه روزگاری عشقم و ایمونم بود
اونکه فقط نگاهش دردم و درمونم بود
اما حالا میبینم که آفت جونم بود
اما حالا میبینم که آفت جونم بود

آه
سنگ میخوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
قشنگه قشنگه قشنگه

یه عمر در انتظارش به گوشه ای نشستم
از همه دل بریدم از همه کس گسستم
دل به غریبه ها بست نمک نداره دستم
دل به غریبه ها بست نمک نداره دستم
سنگ میخوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
قشنگه قشنگه قشنگه
قشنگه قشنگه قشنگه

Hayedeh  Zendagi Ghashengeh  هایده - زندگی قشنگه

بهار بهار باز اومده دوباره
باز تموم دلها چه بیقراره
اما برای من دور ز خونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
بهار خونه . بوی دیگه داره
هوای خونه . همیشه بهاره
اما برای من دور ز خونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
خونه هزار هزارتا یاد و یادگاری داره
بچگی و قلک و عیدی به یادم میاره
گلدون یاس رازقی . بنفشه های باغچه
آینه و شمعدون جهاز مادرو تو طاقچه
بهار بهار باز اومده دوباره
باز تموم دلها چه بیقراره
اما برای من دور ز خونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
خونه هزار هزارتا یاد و یادگاری داره
بچگی و قلک و عیدی به یادم میاره
گلدون یاس رازقی . بنفشه های باغچه
آینه و شمعدون جهاز مادرو تو طاقچه
بهار بهار باز اومده دوباره
باز تموم دلها چه بیقراره
اما برای من دور ز خونه
بهارا هم مثل خزون میمونه
بهارا هم مثل خزون میمونه

http://sepidedam.com/

هایده - بهار بهار

امشب دلم می خواد تا فردا می بنوشم من
زیباترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق رویت باغچه هامونو صفا دادم
امشب تا می شد گل توی گلدونها جا دادم
بعد از گسستن ها آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی
بعد از جداییها آن بی وفاییها
فردا تو میآیی

از خونه ما ناامیدیها سفر کرده
گویا دعاهای من خسته اثر کرده

من روز و شب را می شمارم تا رسد فردا
آن لحظه خوب در آغوشت کشیدنها

امشب دلم می خواد تا فردا می بنوشم من
زیباترین جامه هایم را بپوشم من
با شوق رویت باغچه هامونو صفا دادم
امشب تا می شد گل توی گلدونها جا دادم
بعد از گسستن ها آن دل شکستن ها
فردا تو می آیی
بعد از جداییها آن بی وفاییها
فردا تو میآیی

هایده - از آن زمان...ء

sinbinesh

Recent comments

Homayoun

Saeed Taheri

محمدرضا شریفی

maryam masoumi

Related tracks