All Too Well - Taylor Swift (Live at Reputation Stadium Tour)

All Too Well - Taylor Swift (Live in Brisbane)

Rise Like Thunder

This song means everything to me — it’s that kind of love that feels unbreakable, like no matter how far life pulls you apart, there’s still that invisible thread between you. That pinky promise is more than just words — it’s trust, it’s loyalty, it’s that electric moment when two hearts silently agree they’ll never let go.

Every verse feels like I’m replaying moments in my mind — the way their eyes hold yours a little too long, how your fingers brush and it feels like forever in a second. The hook feels like a heartbeat, like you’re reminding each other that even through storms, distance, or doubt… you’ll still meet in the middle, still hold on.

It’s a dance track, yeah — but it’s also a confession. A song for when you believe in something real, something rare — the kind of love that feels like home even when you’re apart. Every beat carries that promise:
no matter what happens, we hold on to forever. 💫

“Pinky Promise Forever”

De geur van pannenkoeken hangt nog in de lucht
Een halflege beker melk, een haastige zucht
De Lego ligt verspreid, de tekeningen klaar
Nu is het stil, te stil, het is weer van het jaar
Twee dagen vluchtig geluk, een bubbel van tijd
Alleen maar jij en ik, de realiteit kwijt

Maar de klok tikt harder, de minuut is een mes
De afspraak staat, de sleutel in het contact
Jij trekt je jas aan, die te groot voor je is
En ik moet je hand loslaten, op dit moment exact

En daar sta je dan, op de drempel, klaar voor de sprong
Terug naar haar huis, waar je nu thuishoort, zolang
Die korte weg die je loopt, is een canyon van pijn
Een rechte lijn van mijn hart naar een plek waar ik niet mag zijn
'Tot volgende week, papa,' je lacht zo onschuldig en blij
En de deur valt dicht, en een week van gemis begint weer voor mij.
De Tussentijd.

Ik ruim de restjes op, elk stukje een steek
Een knuffel onder de bank, de tranen die ik niet spreek
Ik pak de foto's erbij, van toen je nog klein was
Toen de wereld nog heel was, en jij alleen maar bij mij was
Nu ben ik een weekendvader, een bezoeker, een gast
Die elke zeven dagen opnieuw zijn ankers vast

Ik tel de nachten af, met een knoop in m'n maag
Weet dat ze je leert, en je liefde met haar deelt
Die band, die dieper gaat, dat ritme dat je nu draagt
En ik sta hier te wachten, met een hart dat steeds heelt, en weer sneuvelt

En daar sta je dan, op de drempel, klaar voor de sprong
Terug naar haar huis, waar je nu thuishoort, zolang
Die korte weg die je loopt, is een canyon van pijn
Een rechte lijn van mijn hart naar een plek waar ik niet mag zijn
'Tot volgende week, papa,' je lacht zo onschuldig en blij
En de deur valt dicht, en een week van gemis begint weer voor mij.
De Tussentijd.

Ik weet dat het zo moet, ik weet dat je van ons houdt, allebei
Maar dit weekendhuis, voelt zo leeg, zo koud, zonder jou erbij
Ik ben de helft van het verhaal, de echo in de gang
En ik bid dat deze week niet te lang, niet te lang duren mag

En daar sta je dan, op de drempel, klaar voor de sprong
Terug naar haar huis, waar je nu thuishoort, zolang
Die korte weg die je loopt, is een canyon van pijn
Een rechte lijn van mijn hart naar een plek waar ik niet mag zijn
'Tot volgende week, papa,' je lacht zo onschuldig en blij
En de deur valt dicht, en een week van gemis begint weer voor mij.
De Tussentijd.

Over zeven nachten... zeven lange nachten...
Dan ben je er weer... tot die deur weer valt...
Stil.

TUSSENTIJD by ARGYTACT 2025

Taylor Swift - ‘Blank Space’ at The GRAMMY Museum

ksjtsepiphany