اینشتن می گوید: زنها با مردها ازدواج می کنند به این امید که آنها عوض خواهند شد 
مردها با زنها ازدواج می کنند به این امید که آنها عوض نخواهند شد
درآخرهردو ناامید می شوند                                                                                                                                                                              وقتی به سنی رسیدم که بدنبال مرد زندگی ام می گشتم مادرم گفت :
مادرجون خدا اون بالا سرش خیلی شلوغه  تکلیف ات را با خواسته هات معلوم کن و مشخصات مورد علاقه ات درست به خدا بگو... افسوس که دیر به صرافت افتادم!

من بدنبال یه مردم 55 سال به بالا     کیه که بشمره اما سنش از 60 نره بالا
نه بلند نه خیلی کوتــــــــــاه                   خـــوش قد و قواره باشه
جورج کلونی نه ولی خوب                    کــمی خوش قیافه باشه

من بدنبـــــال یه مردم             کـــه طلاق گرفته باشـــه
نـــه که با رسیدن من            بخـواد از زنش جدا شـــــه
بچه هاشو داشته باشه          نخواد دیگه بچه دار شـــــه
مردی که بدونه حـــالا          بهتره که نوه دار شـــــــه
مردی که با من بمونه           قدر لحظه رو بدونه
جمله ی دوست دارم رو         بنویسه و بخونــــه

مردی که منطقی باشــــه               نه که لجبــــاز و یه دنده
رک و راست باشه و راحت           صبح تا شب خالی نبـــنده
مردی که شیطونی هاشـــــو          پیش از اینها کرده باشـــــــه
نه که انگار تــــــــــازه حالا          چشم و گـــوش واکرده باشه
من بدنبال یه مردم سردو گرم چشیده باشه    از فلسفۀ هگل و نیچه خـــونده یا شنیده باشه
نه پایین نه سطح بالا             نه گــــــدا  نه خیلی دارا
مردی که اهل کتاب و          موزیک جـــــــاز باشه حالا

مردی که حسرت بدل نیست        چشم و دل سیر شده حالا
می دونه جوونی رفته              یه کمی دیر شده حـــــــالا
مردی که کنار چشمش              چند تا خط افتـــــاده باشه
از همه روزای رفتــــه              یادگاری داشته باشــــــــه

مردی که فهمیده باشه              بد و خوب و دیده باشـــه
مرد پر حرفی نباشه                سخنش سنجیده باشــــــــه
مردی که مثل خود من             عاشق زندگی باشــــــــــــه
جرِات عاشق شدن رو             تا دم مرگ داشته باشــــــه

مردی که بامن بمونه     قدر لحظه رو بدونه
جملۀ دوست دارم رو بنویســـــــه و بخونه
مردی که بامن بمونه      قدر لحظه رو بدونه
جملۀ دوست دارم رو بنویســـــــه و بخونه
                    
                                                          آمریکا 2010

My Man

My Man مردمن

...از تو ای عشق در این دل چه شررها دارم

Hamed Nikpey - Farib

رفت آن سوار کولی با خود تو را نبرده
شب ماندست و با شب تاریکی فشرده

کولی کنار آتش رقص شبانه ات کو؟
شادی چرا رمیده؟ آتش چرا فسرده؟

Homayoun Shajarian - Kouli - کولی

ساز دهنی

Our jewel of a planet

DGDGCD tuning, Washburn R305

As The World Turns

غزل شاکری_ قلک |Ghollak by ghazal shakeri

در آینه آسمان ، دو نوازی تنبور ِ علی اکبر مرادی و کمانچه‌ی کیهان کلهر با ریمیکس فوق‌العاده و بی‌نظیر ِ مسلم رسولی ِ نابغه!     @Goush

Golnar - Sagh
(گلنار شهیار - ساقی (بازخوانی اثری از هایده
گیتار: ماهان میرعرب

Golnar - Saghi | (گلنار شهیار - ساقی (بازخوانی اثری از هایده


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

گویی، نو زین

که قرارش نیست

و فاصله

تجربه ئی بیهوده ست

بوی پیرهنت

این جا، واکنون...

کوه ها در فاصله

سردند

دست، در کوچه و بستر

حضور مانوس دست تو را می جوید

و به راه اندیشیدن

یاس را، رج می زند

بی نجوای انگشتانت

فقط...

و جهان از هر سلامی خالی است
شانه ات مجابم می کند

در بستری که عشق تشنگیست

زلال شانه هایت

همچنانم اتش می دهد

در بستری که

عشق

مجابش کرده است

 

شاملو


che Bitabaneh Mikhahamatاحمد شاملو‏ چه بی تابانه می خواهمت

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

ساز دهنی

Ayli

Recent comments

Moes Baso

mass

mass

ARASH ESMAILI

Related tracks