⚡️ «رند عافیت سوز»

اجرای خصوصی
نوا و مرکب خوانی

محمدرضا #شجریان 
محمد #موسوی

این اجرای ارزشمند ادامه‌ی آوازهای مربوط به آلبوم #نوا_مرکب_خوانی می‌باشد.

مطلع غزلها:
نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند
نه هرکه آینه سازد سکندری داند
#حافظ
شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند
#حافظ 
نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید
فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید
#حافظ

رند عافیت‌ سوز / بخش منتشرنشده نوا مرکب‌خوانی / شجریان و موسوی

خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان
کین شب دراز باشد در چشم پاسبانان

ساز و آواز

eftekhare Afagh آپلود شده توسط برگۀ قلب موسیقی فیسبوک

استاد شجریان-افتخار آفاق

Arousak Saz - Kaveh Salehi

Shahram Nazeri - Mordeh Bodam Zendeh Shodam - شهرام ناظری - مرده بودم

ساز و آواز سمن بویان- حسین علیزاده- علیرضا افتخاری- گروه شیدا و عارف

الهوى والشباب - لور دكاش

«هجرِ رویِ تو» ، مرورِ یک تصنیف :
«شور» بهترین راویِ غم است. غمی آشنا با تاریخ و هویت ایران. غمِ این میهن ِ "انبوهِ اندوهانِ دیرین". غمِ غزلِ حافظ و سعدی. غمی نه از جنسِ شتاب و زمختی زمانه. غمِ غنای دلِ عُشاقِ هجر کشیده و مانوسِ دیرینه‌ی یارانِ خلوت‌گزیده .
از همان ابتدای قطعه این حال و هوا به خوبی برای مخاطب ملموس است. در توضیحاتِ قطعه نوشته شده یک تصنیفِ قدیمی است به روایتِ «میرزا علی اکبر خرم قزوینی». نامِ «خرم قزوینی» را پیش از از این شنیده بودم. می‌گویند گنجینه‌ایست از آوازها و تصنیف‌های درحالِ فراموشی با روحیاتِ مخصوص به خود. راوی مردمی‌ست که زمانی عاشقانه زیسته‌اند و عاشقانه‌هایشان را سروده‌اند و خوانده‌اند. از این‌روست که این تصنیف دریچه‌ایست به دنیای لطیفِ شاعرانه‌های مردمی بی‌ادعا و بی‌تکلف. دنیای بی‌قراری‌هایِ انسان‌هایی که بزرگترین داشته‌ی آنها تا به ‌امروز "طبعِ چون آب و غزل‌های روان"شان بوده است و بس. در همین قطعه نیز کلام در نهایتِ زیبایی، بسیار ساده و روان است و «پوریا اخواص» نیز بسیار هنرمندانه‌ ملودی آن را ساخته و تنظیم کرده که اصالت و بارِ نوستالژیکِ آن حفظ شود. سازبندی هوشمندانه در کنار گیرایی صدای اخواص بستری را خلق می کند که لیاقت روایت این عاشقانه ی غم‌آلود را داراست.
اکنون که نزدیک به یک سال از انتشار مجازی این تصنیف می‌گذرد، گمان می‌کنم شاید بیش از هر قطعه‌ای در این مدت مرورش کرده‌ام و همچنان برایم تازه است. تازه ای که روایت‌گرِ گذشته است و سخن از خاطره ها می‌گوید. 
پی نوشت :
* "نازنین تو که بی‌وفا نبودی/  این چنین چرا ترکِ ما نمودی؟ / آفرین به عهد و وفایت ای گل"
 واژه‌ی «آفرین» قطعا زیباترین اتفاقِ کلامیِ این تصنیف است. این طنز عامیانه در میانه‌ی بسترِ تلخِ قطعه تضادی هنرمندانه را خلق می کند که گیرا و زیباست.



هجرِ روی تو

کلام: حافظ | آهنگساز: عطا جنگوک | آلبوم: چشم به راه

www.facebook.com/delnavazan.playlist

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم
جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم
جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

ساقی | شهرام ناظری

شب سحر شد مهر از افق جلوه گر شد// آه دل درويشان، سوزنده چون آذر شد// مطرب ز شهناز شوري عيان كن، آهنگ آذربايجان كن// بر خاك تبريز اشكي فرو ريز// از فتنه گردون فغان كن وز ديده سيل خون روان كن// بر گو كه عشقت آتش به جانها زد// و ين شعله آتش بر خانمانها زد// اي قبله آزادگان، وي خاك آذر بادگان// فرخنده باد ايام تو،‌كز نام تو// آشفته خاطر دشمن دون شد// مي در گلوي مدعي خون شد -

استاد غلامحسین بنان | تصنیف خاک ِ آذرآبادگان

شمع و پروانه منم ، مست می خانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم

یار پیمانه منم ، از خود بیگانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم

چون باد صبا در به درم ، با عشق و جنون هم سفرم
شمع شب بی سحرم ، از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم

تو ای خدای من ، شنو نوای من
زمین و آسمان تو ، می لرزد به زیر پای من
مه و ستارگان تو ، می سوزد به ناله های من
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم

وای از این شیدا ، دل من
مست و بی پروا ، دل من
مجنون هر صحرا ، دل من
رسوا دل من ، رسوا دل من

لاله ی تنها ، دل من 
داغ حسرت ها ، دل من
سرمایه ی سودا ، دل من
رسوا دل من ، رسوا دل من

خاک سر پروانه منم ، خون دل پیمانه منم
چون شور ترانه تویی ، چون آه شبانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم
رسوای زمانه منم ، دیوانه منم

Rosvaye Zamaneh / علیرضا قربانی

بزن آن پرده، اگر چند تو را سیم از این ساز گسسته
بزن این زخمه، اگر چند در این کاسه ی تنبور نمانده‌ست صدایی


Shahram Nazeri - Mordeh Bodam Zendeh Shodam - شهرام ناظری - مرده بودم

SomayeBH2