غروب است و لب دریا، بیا بنگر جنونش را
ز بی مهری کسی گویا به جوش آورده خونش را!

کجا می اینچنین موجی به جان و دل دراندازد
مگر پر کرده از آتش کسی جام درونش را

یکی بوسه زده بر گونه‌اش خورشید و در گوشش
چه‌ها خوانده نمی‌دانم، که برد از کف سکونش را

به رقص آیم چنان موج و چو مستان کفزنان آیم
که در یا می‌زند اکنون خوش آوا ارغنونش را

چه می‌شد باز می‌دیدم شراب چشمهایش را
نقاب شب نمی‌پوشاند روی لاله‌گونش را

چه غم دارم که می‌دانم رسد صبح امید و من
ببینم بر تن دریا لباس نیلگونش را

چو دیدم دختر دریا ز خورشیدش به سر تاجی
نمی‌خواهم ز دنیا تاج و تخت واژگونش را...

آواز غروب- اشکان کمانگری- کمانچه: سینا جهان آبادی- سه تار: امیرحسین سام

غیر از موسیقی همه ‌چیز فریب است

آنجا كه كلام باز مى‌ماند، موسیقی آغاز می‌شود

I make a living by Medicine, but I can't live without Music!
& I believe I'm a Musician in the parallel world regardless of the hard science I do in this world SO:
"Thank you Music for being there when no-one else was!"
(To Artists: Please do NOT unsolicitedly message your tracks  more than once, Thanks)

نشانه‌ای نیست
نگاه می‌‌کنم
اگر که تنها آن واژه می‌گذشت
به طرفه العینی طی میشد راه
کودک باز می‌گشت تا بازیگوشی
و در چهارراه دست می‌انداخت دور گردنت
لبت کجاست؟
که خاک چشم به راه است 

آواز غروب- اشکان کمانگری- کمانچه: سینا جهان آبادی- سه تار: امیرحسین سام

SomayeBH6