نجم الدین

کوردی

نەجمەدین غوڵامی

Najma

گۆرانی ١

Kordi

کوری

Necmedîn Xulamî - Ey bejn rêk نەجمەدین غوڵامی - ئەی بەژن ڕێک

بەرهەڵبێنە
بە دەنگی مامۆستا "محەممەدی ماملێ" وە هاورێیی مامۆستا "حەسەن زیرەک  
دابەشکردنی موزیک:مامۆستا "موجتەبا میرزادە"
رادیۆکرماشان
بەینی ساڵەکانی ٤٦ تا ٤٨ی هەتاوی

mamle&zirak

Necmedîn Xulamî - Behare Bulbul

Ziyad Asaad- Pey Blen!!!

Najmadin Xulami  Behare Bulbul

"سروه‌ی به‌یان"
تۆ وه‌کوو سروه‌ی به‌یانانی به‌هاری
تۆ له له‌شما گیانی سووکی نادیاری
بۆ شه‌وی خۆشی و نه‌خۆشیم یادگاری
ڕه‌مزی ئینتزاری
تۆ جریوه‌ی دارسانی جێ‌ژوانی
بۆ هه‌سێره‌ی به‌رزی ئاواتم سریوه‌ی چه‌نده جوانی
گیانه‌که‌م
جاران که ئه‌تکوت
پێکه‌نینت زایه‌ڵه‌ی سه‌وزی شه‌تاوه
چاوی شینت گۆمی مه‌ندی پڕ له ماسی زه‌رد و سووری به‌ر هه‌تاوه
ئێسته بۆ وا شۆڕه‌بی برژانگی نه‌رمت ده‌وری داوه؟
بۆچی گه‌رمایی ڕوانینت نه‌ماوه؟
***
شیعر: سواره ئیلخانی زاده

Necmedîn Xulamî [Sirwey Beyan]

Ziad Asad-Hawar

شیری برۆی كێشاوه‌ ،ئه‌مری داوه‌ به‌ چاوی
بۆ كوشتنی ئه‌وانـــــه‌ی كه‌وتونه‌ته‌ ناو::داوی

Qadir Kaban::قادر كابان

نەجمەدین غوڵامی at گوڵە گەزیزە

ismail at نەجمەدین غوڵامی وەک چۆلەکە چڵەو چڵ

آهنگ دایه گیان با صدای نجمه الدین غلامی

بەهارە بولبول، بولبول بەهــــارە/ سەرەتای ناڵەی، سەودایی زارە وەرە بناڵین، بەجووت لەشەو دا/ ئێمە شەو بێدار، بێ خەم لە خەو دا وا بــــەری بەیان، سپێدەی نواند/ تەم و تاریکی، لە گـــــوڵشەن ڕواند دەشت‌و کێو هەمووی، بە گوڵ خەمڵیوە/ بەرگی بووکێنی، تازەی پۆشیوە هەوری بەهاری، لە گەرد و خۆل دا/ چیمـــەن گەردانەی، شەونم لە مل دا

Necme Ghulamî - Behare Bulbul

Najmadin-Xulami-به‌رخه‌ گیان

قادر کابان

قادر کابان &جادەچۆڵ وسێبەر بوو

Bedarany shaw...كریم كابان

سرودی خەباتی سور،،نەجمەدین غوڵامی.

Najmaden Xulami

Ziad Asad .. La Kweyt Hshardam ..

Ziad asad xoshtrin gorani

Najmadin Xulami - Mnu To

Hey Shemi Shewan-Qadir Kaban-هـەی شـەمـی شـەوان-قادر کابان

Najmadini Xulami - Qzhi narmt

http://www.facebook.com/qaradaghee
==============================
حه‌زره‌تی نــــــــــــــــــالـــــــــــــــــــــــی

نه‌مردم من ئه‌گه‌ر ئه‌م جاره‌ بێ تۆ
نه‌چم شه‌رط بێ هه‌تا ئه‌م خواره‌ بێ تۆ
ده‌رونم خاڵیه‌ وه‌ک نه‌ی ده‌ناڵێ
هه‌وارێکی چ پڕ هاواره‌ بێ تۆ
بیناییم کوێره‌ هه‌‌ڵنایێ به‌ ڕوی که‌س
موژه‌م یه‌ک یه‌ک ده‌ڵێی بزماره‌ بێ تۆ
هه‌مو ئه‌عضایی ناڵینم ده‌ناڵێ
سه‌راپام میثلی موسیقاره‌ بێ تۆ
قه‌سه‌م به‌و شه‌ربه‌تی دیداری پاکت
شه‌رابم عه‌ینی ژه‌هری ماره‌ بێ تۆ
له‌ کن تۆ خارو خه‌س گوڵزاره‌ بێ من
له‌ کن من خه‌رمه‌نی گوڵ خاره‌ بی تۆ
له‌کن من با وجودی ناس و ئه‌جناس
که‌سی تێدا نیه‌ ئه‌م شاره‌ بێ تۆ
هه‌تا تۆم ئاشنا بوی ئاشنام بون
ئه‌مێستا مو به‌ موم ئه‌غیاره‌ بێ تۆ
هه‌مو ڕۆژێ له‌ تاو هیجرانی ئه‌م ساڵ
ته‌مه‌ننای مردنی پێراره‌ بێ تۆ
له‌ حه‌سره‌ت سه‌روی قه‌ددت چاوی ((نالی))ـ
دوو جۆگه‌ به‌ڵکو دو ڕوباره‌ بێ تۆ

                                       نالی

najmadeen gholami نه‌جمه‌دین غوڵامی --- نه‌مردم من ئه‌گه‌ر ئه‌م جاره‌ بێ تۆ...


 نغمه غلامی، متولد تهران ، فارغ التحصیل کارشنسی ارشد رشته گرافیک ، طراحی و شهرسازی از دانشگاه تهران 

فعالیت موسیقی : 
فراگیری : 
ردیف آوازی ؛ استاد کریم صالح عظیمی ، استاد محمد رضا شجریان 
تصنیف خوانی ؛ استاد ارشد تهماسبی 
آواز ؛ مهرداد پازوکی 
تار ؛ استاد بهروز همتی 
دف ؛ صادق تعریف ، رضا حسینی نیا 
خوشنویسی ؛ غلامحسین امیر خانی ، کابلی خوانساری ، حسینی 

پیشینه حرفه ای : 
مدرس آواز ، تکنیک و صدا سازی سنتی آموزشگاه موسیقی پارس 
دارای درجه ممتاز انجمن خوشنویسان ایران 
همکاری با گروه نغمه به سرپرستی خانم آذر هاشمی از سال 1377 
اجرای کنسرت به همراه ارکستر وزیری به سرپرستی کیوان ساکت در داخل و خارج از کشور 
خوانندگی در اثر " نغمه مهر" با ارکستر وزیری 

کیوان ساکت در سال ۱۳۴۰ در خانواده‌ای فرهنگی در شهرستان مشهد چشم به جهان گشود. وی از همان کودکی با تشویق مادر و پدر خویش به موسیقی و نقاشی پرداخت، در نقاشی شاگرد اساتیدی همچون استاد صادق لپد، در طراحی استاد پیراسته، در رنگ و روغن و استر دوّ لّو در آبرنگ. اولین درسهای موسیقی را از دایی خویش منوچهر زمانیان در کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان که در آن زمان از سوی صداو سیمای وقت به مدیریت مرتضی دشب در مشهد تاسیس شده بود، فرا گرفت. پس از مدت کوتاهی معلم وی منوچهریان به دلیل ادامه تحصیل از مشهد رفت و مدتی کلاس بدون معلم بود تا اینکه همشهری و دوست دایی وی آقای حمید متبسم که در آن زمان در دانشسرای هنر تهران موسیقی تحصیل می‌کرد در یک تابستان برای بازدید خانواده به مشهد آمد و همزمان در کارگاه موسیقی به تدریس مشغول شد و حدود ۲ تابستان پیاپی تا پیش از انقلاب معلم آنجا بود. با پیروزی انقلاب متبسم به مشهد نقل مکان کرد و دوستی وی با ساکت عمیق و صمیمی شد ولی پس از چند مدت وی دوباره به تهران و سپس به خارج از کشور مهاجرت کرد. از آن زمان پس ساکت تمارین تار را پی گرفت و دراین میان چند ملاقات با اساتید آن زمان نظیر محمد رضا لطفی و حسین علیزاده و هوشنگ ظریف داشت . در سال ۱۳۷۵ گروه وزیری را تاسیس کرد و از آن زمان تا کنون آثار زیادی را با این گروه اجرا کرده‌است. در سال ۱۳۶۹ به دعوت هنرمند گرامی پرویز مشکایتان به عنوان مسئول به گروه عارف دعوت شد و حاصل این همکاری آثاری است نظیر افشاری مرکب، افق مهر، وطن من با صدای ایرج بسطامی، مقام صبر با صدای علیرضا افتخاری. از دیگر فعالیتهای کیوان ساکت میتوان به کنسرتهای متعدد در داخل و خارج از ایران اشاره کرد.

نغمه غلامی...یادگار خون و سرو

نه‌جمه‌ غوڵامى - به‌هار و كورده‌وارى

لێ یارێ یک آهنگ کرمانجی بسیار غمگین است که در پی اسارت دختران ایل کُرمانج باچیانلوی (باچوانلو، باشقانلویا باشکانلو) قوچان در سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و از دل یک جوان کُرد کُرمانج به نام بهمن در اسارت نامزدش گلنار برآمده است.
پیشینه و فلسفه شکل گیری لئ یاری (Lê Yarê) به یک قتل و غارت و اسارت بزرگ تاریخی که بر سر کرمانج های ایل باچوانلوی قوچان که یکی از ایلات مهم ایل بزرگ زعفرانلوی قوچان است رخ داد، برمی گردد. این اتفاق سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و ۱۱ نوامبر ۱۹۰۵ میلادی توسط گروهی از ترکمانان غارتگر مسلح که بر اثر کینه دیرینه ی خوانین ایل شادلو با ایل زعفرانلوی قوچان به این امر تشویق و راهنمایی می شوند، شبانه بر سر چادرهای ایل کرمانج باچوانلو (باشکانلو یا باشقانلو) قوچان در مکانی در حوالی جنگاه شیروان ریخته و با کشتن مردان و آتش زدن چادرها حدود ۶۳ نفر زن و دختر از آنها اسیر کرده و به اسارت می برند. این حادثه آنچنان وحشتناک و غم انگیز بود که در سرتاسر کشور و حتی در بسیاری از روزنامه های خارج از کشور انتشار یافت.
بعد ها چند نفر معدود از اسرا خریده و آزاد گردیدند، اما بسیاری از آنان در اسارت به ازدواج جوانان ترکمن در آمدند و همانجا ماندند و فقط خداوند دانای نهان می داند که این گونه زندگی چه بر سر آنها آورد و چه روزگار مشقت بار و رنج آوری را تحمل نمودند.
گفته ها و روایات بسیار غم انگیزی در رابطه با این اسرا در طول زندگیشان در اسارت نقل شده است که شنیدن آنها دل هر شنونده ای را به درد می آورد.
آهنگ “لێ یارێ (Lê Yarê)” که امروز به عنوان برگی تاریخی بر ادبیات کرمانجی خراسان خودنمایی می کند و جایی برای خود باز کرده است و از آن زمان تاکنون در مجالس و محافل وسیله ی بخشی ها کرد خوانده می شود و مردم را غرق در تاثر و ماتم می سازد، از سینه ی پر داغ یک جوان کرمانج برخاسته که معشوق و نامزد عزیزش را در این شبیخون به اسارت برده و در بازارهای بخارا و خیوه فروخته اند.
بهمن آن جوان عاشق پیشه کرمانج که چوپانی یکی از گله های گوسفندان باچیانلوی قوچان را بر عهده داشت
روز دوم بعد از ماجرا بود که این خبر شوم و از همه بدتر اسارت گلنار در کوهستان شمالی جنگاه به بهمن رسید. او نمی توانست باور کند. او نمی توانست گلنارش را در اسارت دشمن ببیند. بهمن گله ی گوسفندان را در کوهستان رها کرد و به محل چادرها برگشت. اما غیر از تلی خاکستر چیزی بر جا ندید. همه چیز بر باد رفته بود. همه چیز به غارت و چپاول دزدان و عمال استبداد رفته بود. گلنار او با دست و کتف بسته فرسنگ ها از او دور شده بود و او در حایکه می گریست و گریبان می درید و نفرین می فرستاد، از تیغه کوه بالا رفت تا افق دور دست را بنگرد شاید که در انتهای افق آنجا که آسمان به زمین رسیده بود گلنار خود را مشاهده کند. اما افسوس که افق نیز با او سر ناسازگاری داشت و از نشان دادن گلنار مضایقه می نمود.
سپس خسته و کوفته بر روی تخته سنگی نشست و در حالیکه نی هفت بند خویش را از کمربند می گشود بر این فاجعه نفرین فرستاد و آنگاه لبهای لرزانش را با نی آشنا کرد و آهنگ جدایی که بعدا در میان کرمانج های خراسان به لێ یارێمعروف شد، و از اعماق قلب  خونینش بر خاست بر نی بی زبان دمید و آنرا به فریاد در آورد. گویی از نی هفت بند آن رفیق دیرینش می خواست این بار نیز به فریادش رسیده، ناله ی جگرسوز او را از فرسنگ ها دور و دراز کوهستانی در آن سوی افق بیکران در آنجا که جلگه خرتوت بجنورد به ترکمن صحرا متصل می گردد به گوش گلنار عزیزش برساند. انگشتان بهمن با استادی تمام بر روی سوراخهای نی هفت بند می لغزید و همراه با فریاد و فغان نی، قطرات اشک بر رخسار مردانه بهمن روانه می شد.
بهمن لحظه ای بعد نی را روی زانو گذاشت و به نسیم شبانگاهی التماس نمود که پیام او را به عزیز از دست رفته اش در دیار رنج و غربت برساند و آنگاه دست بر بناگوش نهاد و برخروشید و آهنگ لێ یارێ (Lê Yarê) را این چنین در فغان کوهستان سرداد.
“له یاره” با صدای یلدا عباسی و محسن میرزاده
گلنار
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
درد دل من کاریه له یاره له یاره گلناره
قصان جان من خاریه له یاره له یاره هواله
دیدار مایه قیامته گلناره
دیدار مایه قیامته گلناره
درد دل من کاریه ای یار من گلنار من
غصه ها جانم رو خورده ای یار من دوست من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
جایلان کشتن ژنان برن له یاره له یاره گلناره
گلنار من هیسیر کرن له یاره له یاره هواله
وان فریتن له کوچه و بازاره
وان فریتن له کوچه و بازاره
جوانان رو کشتن زنان رو بردن ای یار من گلنار من
گلنار منو اسیر کردن ای یار من دوست من
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من

Golnar - LeYare - “له یاره” گلنار من

هۆنراوەی: ئیسمایل خورماڵی

Necmedîn Xulamî - Xerîbîtan dekem yaran نەجمەدین غوڵامی - غەریبیتان دەکەم یاران

ترانە فولکلور لری-لکی "دلارام" با صدای ایرج رحمانپور

بێ کەس ماوم گۆرانیەکی شەهید دەلیلا

گوناحه‌ سه‌یری كه‌ی تو گوێ نه‌گری لێی زۆر خۆشه‌ هه‌ربژی مامــــــۆصا

ئه‌شتوانیت داونلۆدی بكه‌یت زۆر به‌ئاسانی

Necmedîn Xulamî - Ey bejn rêk نەجمەدین غوڵامی - ئەی بەژن ڕێک

Sshheennaa2