چه خوبه دینا به‌‌‌ به‌‌‌

سهیل نفیسی - گِله

برداشت دیگری از آنچه قرار بود باشد.

فردا که بهار آید...

تو کجایی

این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی

لطفا در صفحه فیسبوک(موسیقی خوب بشنویم) همراه ماباشید
.............................................................................................
ابیات تنهایی
اشعار سهراب سپهری
با صدای احمدرضا احمدی
موسیقی : فریبرز لاچینی
_ روشنی,من,گل,آب 	
_ آفتابی 	
_ به باغ همسفران 	
_ دوست 		
_ پرهای زمزمه 	
_ مسافر 	
_ مسافر - عشق صدای فاصله هاست 	
_ مسافر - قایق

سهراب سپهری - احمدرضا احمدی - فریبرز لاچینی | ابیات تنهایی

مرا عقیق تو باید شکر چه سود؟
مرا جمال تو باید قمر چه سود؟
چو همره‌ام تو نباشی سفر چه سود؟
چو منظرم تو نباشی نظر چه سود؟
پناه تو چو نباشد سپر چه سود کند؟
دلم سحور تو خواهد سحر چه سود؟
چو مرغ را نبود سر دو پر چه سود؟
بصیرتم چو نبخشی بصر چه سود؟

Love's the point
You're saying love's the point
But is it me you want?
Or is it just an image in your head?
Fool me once!
You easily renounce
The world's exuberance
But will you crave and crave it till you dead?

مرا به جز نظر تو نیست هنر
عنایت‌ات چو نباشد هنر چه سود؟
چو برگ و میوه نباشد شجر چه سود؟
فرشتگی چو نباشد بشر چه سود؟
پناه تو چو نباشد سپر چه سود کند؟
دلم سحور تو خواهد سحر چه سود؟
چو مرغ را نبود سر دو پر چه سود؟
بصیرتم چو نبخشی بصر چه سود؟

Love's the point
You're saying love's the point
But is it me you want?
Or is it just an image in your head?
Fool me once!
You easily renounce
The world's exuberance
But will you crave and crave it till you dead?


Artwork: AI generated by Mahdiyar Esmaeilbeigi

What's the point?

The Outline Of Your Shadow.

والس. مرا رودی بدان.

تو چه میدانی... - مهران دوستی

Sobhe Azadi - علیرضا قربانی- صبح آزادی

collage and mash up 2nd August
(Sanflippo,Mokhtari,SahandAqaei Mashup)
تا شامِ آخر-محمّدمختاری


نزديک شو اگر چه نگاهت ممنوع است
زنجيره ی اشاره چنان از هم پاشيده است
که حلقه های نگاه
در هم قرار نمی گيرد.
دنيا نشانه های ما را
در حول و حوش غفلت خود ديده است و چشم پوشيده است.

نزديک شو اگر چه حضورت ممنوع است.

وقت صدای ترس
خاموش شد گلوی هوا
و ارتعاشی دويد در زبان
که حنجره به صفت هايش بدگمان شد.
تا اينکه يک شب از خم طاقی يک صدايت
لرزيد و ريخت در ته ظلمت
و گنبد سکوت در معرق درد برآمد.

يک يک درآمديم در هندسه انتظار
و هر کدام روی نيمکتی يا زير طاقی
و گوشه ميدانی خلوت کرديم:
سيمای تابخورده که خاک را چون شيارهايش
آراسته است.

و خيره مانده است در نفرتی قديمی
که عشق را همواره آواره خواسته است
تنها تو بودی انگار که حتی روی نيمکتی نمی بايست بنشينی
و درطراوت خاموشی و فراموشی بنگری .

نزدیک شو اگر چه قرارت ممنوع است

هیچ انتظاری نیست که رنگ دگر بپاشد
بر صفحه ی صبور
وقتی که ماهواره های طاق و نیمکت در خلٲ بگردد
و چهره ها تنها سیاه و سفید منعکس شود
و نیمی از تصویرها نیز هنوز
در نسخه های منفی باقی مانده باشد.

نوری معلق است در اشاره های ظلمانی
ورنه چگونه امشب نیز در این ساعت بلند
باید به روی این نیمکت بنشینم همچنان کنار این میدان
چشم انتظار شکی فسفرین
و برگ ترس خورده ی شمشاد تنها در چشمم برق زند؟

نزدیک شو اگر چه تصویرت ممنوع است.

ساعت دوباره گردش بیتابش را آغاز کرده است
و نیمی از رخسار زمان
از لای چادر سیاهش پیداست.
از ضربه ای که هر ساعت نواخته می شود ترک بر می دارد خواب آب
و چهره ای پریشان موج در موج
می گردد و هوای خود را می جوید
در بازتاب گنگ سکه ای در آب انداخته است.


پا می کشند سایه های مضطرب
در هیبت مدور نارون ها
و باد لحظه به لحظه نشانه ها را می گرداند دور تا دور میدان
اینجا خزه به حلقه ی شفافی چسبیده است
که روزی از انگشتی افتاده است
آنجا هنوز نوری قرمز ثابت مانده است
و روی صورت شب لک انداخته است


نزدیک شو اگرچه رویایت ممنوع است.

می بینی! این حقیقت ماست
نزدبک و دور واهمه در واهمه
و مثل این ماه ناگزیر که گردیده است
گرد جهان و باز همچنان درست همانجا که بوده مانده است
و هر شب انگار در غیابت باید خیره ماند همچون ماه
در حلقه ی عزایی که کم کم عادی شده است.

این یٲس مخملینه ی ماست
یا توده ی غبار گون وهمی بر انگیخته؟
که بی تحاشی مدارهای در هم راچون ستاره های دنباله دار می پیماید؟
آرامشی است که بر باد رفته است ؟
یا سایه ی پذیرشی است که خون را پوشانده است؟
بی آنکه استعاره های وجدان از طعمش بر کنار مانده باشد.

نزدیک شو اگرچه مدارت ممنوع است.

می شنوم طنین تنت می آید از ته ظلمت
و تارهای تنم را متٲثر می کند.
شاید صدا دوباره به مفهومش بازگردد
شاید همین حوالی جایی
در حلقه ی نگاهت قرار بگیرم.

چیزی به صبح نمانده است
و آخرین فرصت با نامت در گلویم می تابد.
ماه شکسته صفحه ی مهتاب را ناموزون می گرداند
و تاب می خورد حلقه ی طناب بر چوبه ی بلند
که صبحگاه شاید باز رخسار روز را در آن قاب بگیرند. 


"محمد مختاری"
@sahandaghaei

نزديک شو

Watch: https://youtu.be/JXA8AzVGXJw
Dina Zarif: Vocals
Amelia Roamno: Harp
Morgan Nilsen: Clarinet
Josh Mellinger: Tabla, Frame Drum, Cajón

Dina Zarif live @Studio13

Sare Kooye Doost

Kamancheh solo : Habil Aliyev

گفتم مرو رفتی و بد بیراه رفتی | هوشنگ ابتهاج

لانگ شات، سکانس هایی از فیلم که مفهوم مشابهی را منتقل میکنند. دیالوگ هایی با حس و حال مشابه از فیلم های ایرانی و خارجی. 

@arashkv @farzaneh-hajighasemi

اپیزود دوم : نرسیدن 

دیالوگهایی از: 
بانو، 
در دنیای تو ساعت چند است،
Indecent proposal 
موسیقی : 
Olafur Arnalds

ابراهیم منصفی 


نگاهی به دوست داشتن و نرسیدن

لانگ شات  |  اپیزود دو : نرسیدن  |  بانو، پیشنهاد بیشرمانه، در دنیای تو ساعت چند است، ابراهیم منصفی

نفرین/
شعر: پرویز وکیلی/ آهنگ:پرویز مقصدی/هم آواز:سپیده وحیدی/آواز،تنظیم،گیتار،ضبط، میکس و مستر:مسیح محقق (شیدی)

Sare Kooye Doost

Studio13

Recent comments

Yaghma

Related tracks