Bugün 15 Temmuz darbe girişiminin 8. sene-i devriyesi: FETÖ ihanet şebekesi, küresel
sistemin kuklalığını yaparak Türkiye&#39;de darbe yapmaya kalkıştı.
15 Temmuz darbe girişimi, derin devlet&#39;le derin millet&#39;in küresel sistemin lordları üzerinden
karşı karşıya getirilmesi teşebbüsüydü. Derin devlet dediğim şey, küresel sistemin çıkarlarını
teminat altına almakla ve Türkiye&#39;nin yeniden İslâmî bir yörüngeye oturmasını ve yeni bir
medeniyet iddiasıyla donanmaya kalkışmasını önlemekle görevli isimsiz ve cisimsiz ama
gücünü her zaman hissettiren bir aygıttır. Ülkeye iki asırdır kökü dışarıda bu derin devlet
hükmediyor. 
 DERİN DEVLET&#39;LE DERİN MİLLET’İN MÜCADELESİ… 
Türkiye’nin iki asırlık modern/leşme tarihi, derin devlet&#39;le derin millet&#39;in iktidar mücadelesi
tarihidir. Derin devlet, bizim devletimiz değildir; bize emperyalistler (özellikle İngilizler ve
Yahudiler) tarafından dayatılan devlet aygıtı ile bu dayatma aygıtı devre dışı bırakmaya
çalışan milleti, milletin duyarlıklarını ve çıkarlarını öne çıkaran derin millet arasında
yaşanıyor bu iktidar mücadelesi.
Derin devlet dediğimiz, emperyalistlerin adamları devşirmeler ve devşirmelerin devşirmeleri
Batıcı güç odakları.
Derin millet ise. Osmanlı&#39;nın son döneminde imparatorluğu kurtarma savaşı veren padişah,
padişahın etrafında halkalanan bir avuç fedayan-ı padişah ve halife ile padişahı sonuna kadar
destekleyen halk. Evet, padişah, elinden alınan devletin hakikî sahibi derin milleti temsil yör
eder Tanzimat’tan itibaren. Derin millet, İslâm milleti demektir aslında. Selçuklu&#39;da da,
Osmanlı’da da böyle idrak edilmiştir bu. O yüzden Selçuklu da, Osmanlı da devleti, Devlet-i
Âliye olarak adlandırmıştı. Osmanlı, ilâveten devleti, Devlet-i Âliye-yi Osmaniye-yi
Muhammediye olarak tarif ediyordu bizzat Hz. Peygamber&#39;e nisbet ediyordu kendisini. 
 TANZİMAT&#39;LA BAŞLAYAN YIKIM SÜRÜYOR BÜTÜN HIZIYLA…
 En büyük yıkım, Tanzimat’la yaşandı bu topraklarda: Kendimizden şüphe etmeye başladık.
Ardından Meşrutiyet&#39;le ve Cumhuriyet&#39;le bu süreç, kendimizi inkâr&#39;a dönüştü.
Bugün gelinen noktada, tam anlamıyla intiharın eşiğine sürükleniyor bu ülke, sosyolojik,
kültürel ve zihnî olarak.
Dünya tarihinde kendi kendini inkâr ederek varolan, ayağa kalkan ikinci toplum yok.
Her zaman söylediğim gibi: Dünyada Batılılar tarafından sömürgeleştirilmeyen tek ülke biziz.
Dünyada kendi kendini sömürgeleştiren tek ülke de biziz yine.

YUSUF KAPLAN - Zihnî işgal meyvesini verdi: Sosyolojik ve kültürel yıkım kontrolden çıktı! (2)

📌15 Temmuz'un 8'inci yılı
📌Trump'a suikastte soruşturma sürüyor
📌Trump suikastine dünyadan tepki
📌Elektrik kaçağından ölümde ön rapor hazır
📌Aydın'da kanal çalışmasında göçük: 3 ölü

İşe Giderken kuşağında Zeynepgül Alp, 15 Temmuz 2024 gündemine yansıyanları aktarıyor.

İşe Giderken - 15 Temmuz 2024s

Bana mı öyle geldi; bilmiyorum… Bu yıl 15 Temmuz’u, geçmiş yıllara oranla
daha etkili ve anlamlı bir şekilde yâd ettik… Biz de bu yıl dört önemli etkinliğe
katıldık. Bir de dün gazetemizin 15 Temmuz özel eki için “15 Temmuz: Demokrasi ve
İletişim Üzerine Bir Değerlendirme” başlıklı bir yazı kaleme aldık.
Etkinliklerden ilki cuma akşamıydı… Düşünce kuruluşu Enstitü Sosyal’in “15
Temmuz Sonrası Türkiye: Eğitim, Sosyal Psikoloji ve İletişim” adıyla düzenlediği
çalışma toplantısına katıldık. 20’den fazla akademisyen ve araştırmacının yer aldığı
etkinlikte, çok zenginleştirici görüşler ve ‘15 Temmuz ruhu’nun gelecekte de
ülkenin ‘varoluş nedeni’ içinde nasıl koruyucu ve belirleyici olabileceği gündeme
getirildi. Burada özellikle de millî kültür ve eğitimin ana eksende yer alacağı tespit
edildi.
Cumartesi günü ise Demokrasi ve Özgürlükler Adası’ndaydık. 15 Temmuz
hain darbe girişimi sırasında şehit olan Yeni Şafak foto muhabiri Mustafa Cambaz
anısına gazetemizin düzenlediği fotoğraf yarışmasının ödül töreni vardı. Tören,
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın katılımıyla taçlandırıldı. Yüzlerce davetli özel gemilerle
Ada’ya taşındı. 15 Temmuz’un en acı tablosu olan şehit ve gazilerimizin yâd edilmesi
ile Ada’nın geçmişten getirdiği ülke tarihinin bir başka kara lekesinin ağırlığı birleşince
hayli duygusal anlar yaşandı.
14 Temmuz’da AKM’deki Türk Telekom Opera Salonu’nda muhteşem bir
konser izledik… Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’nın (CİB) düzenlediği
etkinlikte Fahir Atakoğlu, büyük orkestra eşliğinde “15 Temmuz Destanı” adlı
albümündeki eserleri seslendirdi. Eserlerin adları her şeyi ifade ediyordu: İhanet,
Şeref, Marmaris, Sela, Çağrı, Başkomutan, Milletin Evi, Şehitler Köprüsü, Demokrasi
Nöbeti…
Kilit mesajların müzik, sinema gibi 7 sanat dalının popüler kültüre uygun
araçları vasıtasıyla hedef kitleyi ikna için kullanılması çok yaygın bir iletişim aklı
ürünüdür. Salonda yabancı basın temsilcileri de vardı. “15 Temmuz Destanı, Milletin
Zaferi Fahir Atakoğlu” konserinin kaydına YouTube’dan ulaşmak, albümü ise
Spotify’dan dinlemek mümkün.
Dün de Şehitler Köprüsü’nün Anadolu Yakasındaki ayağında bulunan “15
Temmuz Şehitler Anıtı”nda düzenlenen TVNET ve TV 24 yayınlarına katıldık. Keşke
Saraçhane medyası da bu konuda aynı hassasiyeti gösterebilseydi.
Bizce Cumhuriyet tarihinin millet iradesinin tecellisi bağlamında en önemli
kırılma noktalarından biri olan 15 Temmuz’un unutulmaması, unutturulmaması şart!
Bir meslektaşımızın şu mesajında dile getirdiği endişeleri paylaşmamak mümkün
değil: “Büyük holdinglerin 15 Temmuz iletişimlerine baksanıza lütfen. Pek çoğu henüz
bir mesaj girmedi, bazıları da İmamoğlu gibi her tarafa çekilebilecek, mecburi gibi
duran, ne şiş yansın ne kebap mesajları post ettiler. Acaba 15 Temmuz için yapılan

iletişim çalışmaları; toplumun gerçekten her kesiminin sahipleneceği şekilde başka
türlü bir yöntemle mi iletişime taşınmalı. Yoksa, 15 Temmuz, siyasi atmosfer değişirse
en fazla 3 sene sonra normal bir gün olma hüviyetine hızla dönecek.”

ALİ SAYDAM - Bu ‘ruh’ kaybedilmemeli

Üzerinden 8 yıl geçti. Birkaç saat içinde ihaneti de gördük, destansı kahramanlığı da. Dün yine 15
Temmuz’u ve o kara geceyi konuştuk. “15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü” denildi adına.
Darbecilere karşı sergilenen büyük cesaret anlatıldı ekranlarda. Ortaya konulan cesaret ve atlatılan
badire konuşarak tüketilecek, sıradanlaştırılacak, normalleşecek bir yaşanmışlık değil. 15 Temmuz
Şehitler Makamı’ndaki TRT Haber yayınında o geceyi konuşurken, “Bu ruha ne kıyafet biçebiliriz ne de
bir mekân. Türk bayrağı ve Anadolu topraklarından sirayet eden bir fıtrat ortaya konuldu” şeklinde
tarif edebildim. Dahası ne olabilir ki? Yüz yıl önce de böyle değil miydi? Çanakkale’de, Maraş’ta,
Antep’te, Urfa’daki o büyük kahramanlıklara şimdi kim burun kıvırabilir, hafife alabilir ki? Nasıl
değersizleştirebilir ki? O gün ülkemizi işgale gelen milletler bile bugün saygı duyuyorlar. 15 Temmuz
gecesi de bir vatan savunmasıydı. Çağın nesli, müdafaa etme sırasının kendilerine geldiğini görünce
düşmanın karşısına dikildi. İngiliz, Fransız, İtalyan derken, bir asır sonraki düşman içimizden çıksa da
adı üstünde; vatanımıza göz dikmiş işgalcilerdi.
Fakat aradan geçen 8 yılda, onca bilgi ve belgenin ortaya çıkmasına, itirafların yapılmasına ve de
hainlikler tüm çıplaklığıyla ortada olmasına rağmen toplumun bir kesimi 15 Temmuz’un
konuşulmasından rahatsızlık duyuyor. Sosyal medyaya yansıyan o burun kıvırma hali ve ayrıştırma
söyleminin şişirilmiş bir algı olduğu gerçek. Ancak belli bir kesimden sirayet eden anlayış da söz
konusu.
Önceki yazıda AREDA’nın 15 Temmuz araştırmasından iki veri paylaşmıştım. Bugün de “15
Temmuz’un Demokrasi ve Milli Birlik Günü ilan edilmesi hakkında ne düşünüyorsunuz?” sorusuna
verilen yanıta dikkat çekmek istiyorum. Bardağın boş tarafından bakmış olacağım belki ama ankete
katılanların yüzde 27,6’sı “Gereksiz bir karar” görüşündeymiş. Yani her dört kişiden biri 15
Temmuz’un konuşulmasını, gündem olmasını istemiyor.
Tam olarak neyden rahatsızlar acaba? Ankette böyle bir detay yok. Ancak şunu merak etmiyor
değilim: Darbenin püskürtülmüş olmasından mı hoşnut değiller, yoksa abartıldığını mı düşünüyorlar?
Ya da iyi niyetle düşünelim; o kara geceyi unutmak mı istiyorlar?
Şu da var, 15 Temmuz’un bir darbe girişimi olarak anılması ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın milletin
desteğiyle büyük bir direniş ortaya koymasından FETÖ dışında rahatsızlık duyanların “dertleri” ne
olabilir?

ERSİN ÇELİK - Bu sene o sene olsun!

Vefat eden bir yakınımızın numarasını telefondan silmek insana zor gelir. Yaşayan bilir.
Şehit olan bir arkadaşın numarasına ise kimse kolay kolay dokunamaz. Az önce birkaç numaraya baktım
da, telefonu elimden bırakmak bile gelmedi.
Bunu aşırı hassasiyet, gereksiz duygusallık gören varsa, yol burada çatallaşır. Hayırlı yolculuklar.
*
Bir 15 Temmuz daha geldi geçti.
Unutmazsak, tedbirli olursak, tekrarına kimse fırsat bulamaz.
Aksi hâlde en ufak bir ihmali değerlendirmekten geri kalmayacaklardır.
“Su uyur, düşman uyumaz” sözü, düşmanların uyuyamama hastalığına tutulduğuna işaret etmek için
değildir.
*
İki temel husus var.
Biri dünya üzerinde ülkemizin konumu, diğeri milletin tavrı, anlayışı.
Ülkemizin konumu değişmedikçe, her türlü tehlike de aynı şekilde var olacaktır.
Biz özgürlük ve bağımsızlığımızı günün birinde lüzumsuz görmeye başlarsak, işte o zaman düşmanlar
rahatça uykuya dalabilir.
Zayıflarsak, üzerimize çullanırlar.
Gaflete düşersek, saldırmalarını gereksiz hâle getirmiş oluruz.
TRAMP’IN KULAĞINA KURŞUN
Yeryüzünde kim bilir kaç kişi düşmanını ortadan kaldırmayı düşünüyor.
Zelenski de bunlardan biri.
Son açıklamasında Putin’i öldürmek istediğini söyledi.
Üzerinden iki gün geçmeden Tramp’a ateş açıldı.
Zelenski’nin akıllı biri, ülkesinin de güçlü bir ülke olduğuna inansak, sol gösterip sağ vurdu galiba diye
düşünebilirdik.
Tramp’ın Ukrayna savaşını 24 saat içinde bitireceğini söylemesine kızdı da suikast planı yaptı diyebilirdik.
Ne onda o kadar akıl var, ne de öyle bir plan yapacak güce sahip.
*
Ardan Zentürk, dünya siyasetini en iyi yorumlayanlardan biridir.
“ABD derin devleti Tramp’ı vurur” demesinin üstünden 14 saat geçti geçmedi, tetiğe basıldı.
Kurşun bir santim yana gelseydi, hedefi bulmuş olacaktı.
Seçimi kazanma ihtimali çok yüksek olan aday ortadan kaldırılınca ABD kaynayan kazana dönerdi.
Öyle bir durumda tekrar iç savaş çıkma ihtimali, bütün yorumcuların ortak kanaati.
*
Eski başkan ve seçimin güçlü adayı olan Tramp için yeterli koruma yapılmadığını gördük.
Tetiği çeken 20 yaşındaki gencin, elinde silahla binanın çatısına çıktığı ve sürünerek ilerlediği görülmüş.
Elindeki küçük bir silah değil. Uzun namlulu, dürbünlü tüfek.
Görenler polise bildirmiş. Yine de tedbir alınmamış.
Çok sıradan, basit bir olay gibi görünmüyor.
Özellikle Tramp’ı ortadan kaldırılması gerektiğine dair bugüne kadar yapılan pek çok açıklama arşivde
dururken.
Görüntü kayıtlarının her karesi titizlikle incelenecektir ama elde edilecek bulguların ne kadarının
açıklanacağını bilemeyiz.

MEHMET ŞEKER - Unutamayız

On Gün Önce: Bu sütunda, 5 Temmuz’da
yayınlanan “Derin Cinayetlerdeki Kritik
Eşikler” başlıklı yazımızı okumuşsunuzdur.
-Haliyle, oradan devam edebiliriz…
Donald Trump, cumartesi günü seçim
mitinginde konuşurken uğradığı suikast
girişiminde kulağından yaralandı; ölümden
döndü.

***

Sarı Kovboy, silahlı saldırı sonrasında
New York Post’a verdiği ilk röportajında
şöyle dedi:
“Hastanedeki doktor, bana şimdiye
kadar AR-15 silahıyla vurulduktan sonra
hayatta kalan bir kimse görmediğini
söyledi…

Ölmüş olmam gerekiyordu!
Yasadışı göçmenlerle ilgili bir tabloyu
okumak için başımı hafifçe sağa
çevirmemiş olsaydım ölecektim…”

***

20 yaşındaki suikastçı Thomas
Matthew Crooks’un silahından çıkan
kurşunlardan biri eski Başkan Trump’ı
kulağından yaralamak suretiyle “hedefini
ıskaladı!”
Bir başka kurşun ise izleyiciler
arasındaki bir itfaiyecinin ölümüne neden
oldu.
NEREDEYSE AYNI ANDA
Burada en kritik husus…
Tetikçinin, Trump’ın kulağından isabet
almasıyla “neredeyse aynı anda” vurularak
öldürülmesidir!
***
Görüntüleri var:
Çatıda konuşlanmış görevli
elemanlardan biri suikastçıya nişan almış

vaziyette ve onu öldürmek için “Donald
Trump’ın vurulmasını” bekliyor!
Bir başka keskin nişancı James Willis
ise “Suikastçıyı önceden tespit ettiğini; en
az üç dakika görüş alanı içinde kaldığı
halde, Gizli Servis’in ona ateş etmek için
izin vermediğini” öne sürdü.

***

-Sonra?
-Trump’ın isabet aldığı saniyede,
suikastçı tak ortadan kaldırıldı!

***

Crooks’a bir tür “intihar saldırısı” görevi
verildiği ve “konuşmaması için”
öldürüldüğü anlaşılıyor.
Crooks’un sonu; bu yönüyle, 1963’teki
Kennedy suikastının sanığı olan Oswald’ın
başına gelen meşum finalle benzeşiyor.
ARA KALIP: GALAT-I MEŞHUR

TAMER KORKMAZ - ABD’de bir “İleri Demokrasi” yöntemi olarak Sarı Kovboy’a Suikast!

Coşkusunu yitirmek zordur. İnsanı hayattan çektiği gibi hayatını da çekilmezleştirir.
Yoksul olmak varsıl kalmak meselesi değil… Bir hedef, bir dava meselesi…
Genciyle yaşlısıyla erkeğiyle kadınıyla bir insana bir davadan daha çok coşku veren, bir insanı
tüm gücüyle hayata tutunduran başka şey sanırım yoktur.
15 Temmuz’un arifesinde Demokrasi ve Özgürlükler Adasında idik. İlk defa gittim.
Söylemeliyim ki; çok ama çok sarsıcı bir yer. Fırsatını bulan gidip görmeli, darbeci zihniyetin
korkaklığını idrak etmeli…
O gün Şehidimiz Mustafa Cambaz’ın hatırasını yaşattık. Cumhurbaşkanımız Sn Erdoğan da
oradaydı. O salona gelirken de konuşurken de giderken de büyük bir coşku kapladı salonu. O
zaman yeniden anladım davanın hayata tutundurma gücünü. Ve her davanın bir lidere
ihtiyaç duyduğunu…
Sanırım milletin kalbindeki Erdoğan şarkısını biliyorum; “hep karanlık, yeter artık…”
Kayahan’ın “ipe götürseler bir kuş uçur yeter,” dediği şarkı.
15 Temmuz şehitlerimizi anarken kutlu ve kutlanası bir gün. Çünkü 15 Temmuz Türk
milletinin ruh ve vücut bulduğu günlerden birisidir. 15 Temmuz’da millet; dinini, imanını,
vatanını ve tüm mukaddesatını namertten korumuştur. Türkiye’nin istiklal mücadelesinin
tamam olduğu gündür 15 Temmuz.
Gazi Yaşar Parlak ile TVNET ekranında yapılan mülakatı izledim. Çok çarpıcıydı. Söylediklerini
mealen ifade edeceğim; “… olan bitene karşı durmam gerektiğini anlayıp sokağa çıktım,
karakterim de çıkmamı ve hatta en önde gitmemi emrediyordu, Harbiye’deki radyoevinde
sıkıntı olduğu söylendi, oraya doğru yürümeye başladım, nereden geçtiyse elime bir bayrak
geçti, bayrağımız, bayrak elimdeyken öyle bir güç buldum ki, en güçlü silaha sahip olduğumu
düşündüm…”
Bu millet işte böyle bir millet… Yenemezler…
15 Temmuz ile beraber Türkiye başka bir iklime girdi. Millet lideriyle adeta bütünleşti. Gene
miller yerli ve milli siyaseti Cumhur İttifakı etrafında birleştirdi.
Büyük bir bağımsızlık mücadelesi başlattı, terörle mücadele, enerji, savunma, finans… Turan
ülküsüne doğru büyük bir adım attı, ilk defa bir Kızılelma hedefi koydu. Coşkusu en yükseğe
çıktı.
15 Temmuz’da milletin tanklara göğsünü siper ederek yürüdüğü o anlar var ya; Kaan uçtuğu
gün onu geliştiren mühendislerimizin uçağa doğru yaptığı bir koşu vardı hani; iki aynı şey
olduğunu düşünüyorum.

Unutmayınız; Türkiye, dünyada kaç vadedilmiş toprak düşüncesi varsa hepsinin kesişim
kümesidir.
Fakat milletteki ve milletin adamındaki bu coşkunun bürokraside bir yansıması var mı,
sorusunun cevabının müspet olduğuna emin değilim.
Hani bizde eleştiri konusudur ya uzun vadeli strateji yapamadığımız; ilk defa yüzyıl, 2050
Kızılelma, her alanda bağımsızlık gibi hedefler ortaya kondu bu sefer de somutlaşmıyor.
Bu yazımda ele almak istediğim asıl konu da bu… Çünkü FETÖ ile mücadelenin etkin şekilde
verilip verilmediğine de bir işaret olarak görülebilir.
Devlet ne durumda, hedeflere doğru bir konsantrasyon var mı, bir parça coşku bulunabilir
mi, diye kurumların “vizyon” cümlelerini inceledim. Ne “yüzyıl” ifadesi ne Türkiye’nin kısmi
de olsa merkezdeki rolü ne başkaca kavram ve hedefler var, ne de coşku kırıntısı taşıyan
bir sözcük…
Bu kavramların hepsi 15 Temmuz mücadelesinin kazanımları…
Bu kavramların hepsi bu kurumları var eden milli iradenin kazanımları…

YUSUF DİNÇ - 15 Temmuz ve kamu kurumlarının vizyon problemi

15 Temmuz darbe ve ihanet girişiminin yıl dönümü dolayısıyla, bir haftadır Fetullahçı
terör ve ihanet şebekesini konuşuyoruz. Bir yandan milletimizin destansı direnişini,
diğer yandan şeytanın aklına bile gelmeyecek iblislikleri yapan ihanet şebekesini
konuşuyoruz.
Bu topraklarda her zaman ihanet edenler var olmuştur. Hainler hep bir önceki
ihanetin devamı ve takipçisi oldu. Fetullahçı Terör Örgütü önceki bütün ihanetlerin
kokteyli ve zirvesidir. İslamiyet’in doğuşundan bu yana üretilen tüm fitne ve fesatları
içinde barındıran, İslam karşıtı en büyük münafık şebekesidir Fetullahçılık.
Ülkemizdeki İslam düşmanları, bu münafık şebekesini İslam içindeymiş gibi gösterip,
hem Müslümanlara iftira atıyor hem de özde birlikte oldukları Fetullahçı hainleri
korumaya çalışıyor. Fetullahçı Terör Örgütü, yöntem itibarıyla bu topraklarda büyük
kötülüklere imza atmış, Osmanlı Devleti’nin yıkılışının zeminini hazırlamış, Evangelist
misyoner teşkilatının devamıdır, yerli yardımcısıdır. Bu yüzden ABD’de çok üst düzey
bir koruma altındadır.
FETULLAHÇILIK ‘DİNCİ’DİR AMA O DİNİN İSLAM’LA İLGİSİ YOKTUR!
Fetullahçı ihanet şebekesi Türkiye toplumunda varlığını hissettirdiği günden beri,
sözde Atatürkçü, Kemalist, sol ve İslam karşıtı çevreler tarafından ‘dinci’ diye lanse
edilmeye çalışılıyor. Üstelik 15 Temmuz’dan sonra ortaya çıkan İslam karşıtlığına ve
Hıristiyan ve Yahudi dünyasının koruma girişimlerine rağmen, bu söylem hâlâ devam
ettiriliyor.
Evet, Fetullahçılık ‘dinci’dir ama o dinin İslam’la bir ilgisi yoktur. Fetullahçılığı İslam ile
ilgili tarikat ve cemaatlerle bir tutup, özde İslam’a düşmanlık yapıp, perde arkasında
FETÖ’yü gizlemek isteyenler var. Bir kısmı bunları cahilliğinden yapıyor olabilir.
Ancak bir kısmının kasıtlı ve bilerek yaptığı gerçeğini bilmemiz gerekir.
28 Şubat sürecinde Fetullah’ın etinden-sütünden yararlanarak, Müslümanlara en
büyük kötülüğü yapanlar, bugünlerde Fetullahçı Terör Örgütü’nü dinci bir
yapılanmaymış gibi göstererek, geçmişlerini gizlemeye çalışıyor. Fetullah’ın ne
olduğunu en iyi onlar biliyor. Çünkü birlikte aynı amaca hizmet ediyorlar.
Fetullahçılar dincidir, doğru. Fetullahçılar sapkındır, o da doğru. Firari FETÖ’cü
işadamı Mehmet Eldem’in anlattığına göre, örgütlerinin başına gelecekler 1000 yıl
önce İzmir’de yazılan İncil’de yer alıyormuş. Papaz mı bilmiyoruz, Paul adında biri
söylemiş bunlara. Meseleyi Fetullah’a söylemişler. Fetullah da söz konusu İncil’in yan
binadaki kütüphanede olduğunu söylemiş. Sonra Paul ile Jerald’ı Fetullah’ın
huzuruna çıkarmışlar. Fetullah da Jerald’a ayakkabılarını hediye etmiş. Jerald da
ayakkabıları ayağına değil kafasının üstüne koymuş.

HÜSEYİN LİKOĞLU - FETÖ’yü Kurtaramayacaksınız

Sekiz yıl önce 15 Temmuz gecesi darbe teşebbüsü sırasında dönemin Başbakanı Binali
Yıldırım, CHP Genel Başkanı Kemal Bey’i telefonla arar.
Parti teşkilatlarına yönelik bildiri yayınlamasını, CHP’lilerin de sokağa çıkarak darbeye karşı
direnmelerini istemesini talep eder.
Kemal Bey tarihe geçen şu cevabı verir:
“Onların can güvenliğini kim sağlayacak?”
*
Kendisi programında olmadığı hâlde Ankara’dan uçakla İstanbul’a gelmiş…
Atatürk Havalimanı VİP salonu önündeki tankların -bazı telefon görüşmeleri neticesi- kenara
çekilerek yol açmasıyla, aralarından sıvışarak geçip gitmiş…
Bakırköy Belediye Başkanının konutunda beyaz gömleğini giymiş, kırmızı kravatını takmış,
terlikleri ayağına geçirmiş, televizyondan gelişmeleri takip etmeye başlamış.
Nereden biliyoruz?
Kamera kayıtlarından ve kendi yayınladığı fotoğraflardan.
Niçin o konuta gittiği sorulunca da otellerde yer bulamadığını söylemişti.
Hangi otele baktı, bilen yok.
O gece İstanbul otellerindeki doluluk oranı, kayıtlara bakınca hemen anlaşılır ama kimse
ilgilenmedi.
Zaten niye apar topar İstanbul’a geldiği de muammaydı.
*
Birkaç gün sonra darbeyi telin etmek için yapılan Yenikapı mitingine katıldı ama hemen
ardından ‘tiyatro’ demeye başladı.
CHP’li kitlenin çoğunluğu bu tavrı benimsedi.
Hâlbuki 15 Temmuz gecesi sokağa çıkanlar arasında her partiden insanlar vardı.
Onların hiçbiri, herhangi birinden can güvenliği garantisi istememişti.
Erzurum’da cepheye koşan Nene Hatun’un birkaç aylık bebeğini komşuya bırakıp gittiğini ve
“Bebeğim anasız büyüyebilir ama vatansız büyüyemez” dediğini herkes gayet iyi hatırlıyordu.
*
Hain kurşunlara ve bombalara hedef olarak şehit düşenlerin yakınları tarafından anlatılanlara
bakınca, hepsinin abdest alarak dışarı çıktığını görüyoruz.
O güne kadar görülmemiş ölçüde şiddetli bir darbe teşebbüsü söz konusu olsa da, her biri
abdest alarak evinden ayrılmış olsa da, onların o gece şehit olacaklarını düşündüklerini
söylemek zor.
“Gideyim, bir güzel şehit olayım” dememişlerdir en başta.

MEHMET ŞEKER - Özgür Bey Büyük Yanlış Içinde

Gazze, İsrail, katliam, soykırım, İran, olimpiyatlar, Yusuf Dikeç derken arada kaynayan bir açıklamaya dikkat
çekelim. Gözden kaçmasın.
“15 Temmuz’a tiyatro diyen ya gerçeklikten kopmuştur ya da eksik akıllıdır. Bunu söylemek, Türkiye’ye
yapılmış en büyük kötülüktür.”
Bir söze bakalım, bir söyleyene.
Söz doğru. Dosdoğru.
Söyleyen ise CHP Genel Başkanı Özgür Özel.
Haydaa…
O sözü biz söylesek mesele değil. Baştan beri o görüşteyiz. Fakat Özgür Bey söyleyince, şaşırtıcı oluyor.
“Haydaa” demek yetmez, peşine bir de “rinna” eklesek yakışır.
Özgür Bey de ilk gününden itibaren 15 Temmuz’un tiyatro olmadığını biliyor ama o artık partisinin genel
başkanı.
Havadan bombalar yağarken o gece Meclis’teydi Özgür Bey.
Tiyatro diyen kimdi?
O koltuğun önceki sahibi, eski genel başkan Kemal Bey.
Plansız programsız Ankara’dan İstanbul’a uçmuş, güya otellerde yer bulamamıştı.
Olan biteni ekrandan seyrediyordu. Bakırköy Belediye Başkanının konutunda kahvesini almış, kırmızı kravatla,
beyaz gömlekle koltuğa kurulmuştu.
Kusura bakmasın, terliklerinin rengini hatırlamıyoruz. Ya siyahtı yahut kahverengi.
*
Özgür Bey’in o sözünü duyduğu an nasıl sinirlenmiştir, kim bilir!
Aklına yine meşhur hançer benzetmesi gelmiştir.
Üstü açık turist otobüslerinde “Hop on, hop off” yazdığı gibi, hop oturup hop kalkmıştır.
Bir Opon yutsa az gelir.
“Gerçeklikten kopmak” ya da “eksik akıllı olmak” arasında hangisini tercih eder?
Üçüncü bir seçenek bırakmamış ki yeni genel başkan.
Çok fena vurmuş. “Keşke biraz hafif bir ifade kullansaydı” diyesi geliyor insanın.
Fakat 15 Temmuz’u hatırlayınca, o gece yaşananları akla getirince, az bile söylediğine kanaat getiriyoruz.
“İhanet senaryosunun küçük hissedarı” da diyebilirdi.
“İşgal projesinin mimar yamağı” da olur.
Evvelce darbe yapılması durumunda tankların üstüne ilk kendisinin çıkacağını söyleyen birinin, ana muhalefet
lideri olarak tankların arasından sıvışması…
Daha sonra bu sözü hatırlatılınca, “Hani tank nerede? Getirsinler çıkayım üstüne” diyerek saçma ötesi, sapan
ötesi konuşması…

MEHMET ŞEKER - İhanet senaryosunun küçük hissedarı

NTVRadyo’da haber ve hayat var!
24 saat esasına göre haber yayını ve #sondakika gelişmeleri yanında radyo tiyatrosu, polisiye roman, doğa, masal, kitap, gezi, gastronomi, müzik, ekonomi, spor, sosyal güvenlik, engelli-özel spor dalları, sıra dışı hayatlar, kadın programları ve radyo belgesellerini dinleyin.

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.

New tracks tagged #15temmuz