Her seçim dönemi benzer süreçlerden geçeriz… Bazen vaatler bazen de
aleyhteki iddialar birden kamuoyu gündemine oturur. Ardından hemen bir telaş,
bir sorgulama başlar: “Bu durum, adı geçen adaya seçimi kazandırır ya da kaybettirir
mi?..”

Söz konusu tepkiler de heyecan uyanması da elbette doğaldır… Ancak,
seçimler, kendinden menkul aksiyonlarla, ortaya atılan olumlu ya da olumsuz
‘sözlerle’ kazanılmaz… Seçim kazanmak iyi yönetilmiş bir ‘sürecin’ sonucudur. O
süreç, itibarın inşa edilmesi, artırılması amacıyla işletilir…

Sık sık tekrarlarız; itibar, telgraf tellerindeki kuşlar gibidir. Gelip oraya
konmaları büyük emek ve zaman ister ama uçup gitmeleri için küçücük bir ses
kâfidir…

Bu küçücük ses, siyasi platformda, güvenin sarsılması olarak ifade
edilebilir… Tabii o zaman küçücük olduğunu söylemek zordur; büyük bir meseledir.
Seçmenin ikna edilmesi için ‘vaat ve güven’ ana formüldür. Vaatler, cezbedicidir,
dikkat çekicidir ancak onları hayata geçireceğinize dair güveni oluşturamadıysanız
pek de bir anlamları yoktur… Güven duyulmuyorsa, ‘boş vaat’ denilen türden
algılanmaları işten bile değildir. O da itibarı zedelerler…

Gelelim İBB Başkanı’nın önceki seçimdeki vaatlerine… İmamoğlu’na ne
denli güven duyulması gerektiğini anlamanın yolu, daha önce vadettiklerinin ne
kadarını hayata geçirdiğine bakmak olmalı… Sözlerini tutmuş mu, tutmamış mı?
2019’daki konuşmalarıyla ortaya attığı vaatlerin videolarına kısa bir internet

aramasıyla ulaşmak mümkün… Şunları vadetmiş Ekrem Bey:

ALİ SAYDAM - Yerel Seçimleri Kazandıracak Formül

Şöyle bir manzara düşünün… Top, penaltı noktası civarında… Kaleci çıkmış, 18’in
dışında bir yerlerde… Savunma dökülüyor; orta sahada kalakalmış… Top, üfleseniz
bile kaleye kendi kendine gidecek.
Oyuncu hamle yapacağına, arkasını dönüp kaptanı çağırıyor: “Kaptan! Koş gel! Şu
golü atıver!”
Genelde tüm Türkiye’de, özellikle de İstanbul’da AK Parti ve CHP açısından durum
aşağı yukarı böyle…
CHP’nin bütün çivileri çıkmış; çözülmüş… Yönetim sapır sapır dökülüyor… İzmir
Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer, önce Ekrem İmamoğlu’nun ‘adamı’ diye
karşı çıkılan Karşıyaka Belediye Başkanı’nı, bu kez de kendine saygısızca davranıldığı
gerekçesiyle büyükşehir belediye başkanlığı için desteklemeyeceğini, yani Merkezi ve
Genel Başkanı ‘takmadığını’ ayan beyan ifade ediyor. Kalkıyor, İstanbul’da
İmamoğlu’nun yanında sahneye çıkıyor, kendisine yoğun bir destek veriyor. Ekrem
Bey de onu yere göğe sığdıramıyor. Halkımızın bu gibi durumlar için kullandığı çok
hoş bir söz vardır: “Tut kelin perçeminden…”
Cumhuriyet’in koskoca kurucu partisinin Grup Başkanvekili ve Milletvekili
Afyonkarahisar’da belediye başkanlığına aday gösteriliyor. Otobüsün üzerinde
konuşurken; eğer başkan seçilirsem kapımız, DEM hariç bütün partilere açık olacak,
diyor. Genel Başkan Özel’de bir telaş: “Dili sürçmüştür.” Hanımefendi hemen cevap
veriyor: “Dilim sürçmedi, sözlerimin arkasındayım.” CHP Eş Başkanı İmamoğlu
İstanbul’dan gürlüyor: “Ya kendine başka bir iş bulsun ya da başka bir parti…”
CHP içindeki ‘üçlü iktidar savaşı’ bütün hızıyla devam ediyor. 550 delegeyi
şimdiden ‘ayarladığı’ iddia edilen Kılıçdaroğlu koltuğu geri alıp “Buradayım be!
Buradayım!” demeye hazırlanıyor. CHP’lilerin %62,4’ü de öyle olmasını istiyormuş
zaten (bkz. AREDA’nın “Sosyometre” araştırması)…

ALİ SAYDAM - Reis, Şu Golü De Atıver!

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, katıldığı bir yayında “Gecenin üçünde
telefon çalsın, &#39;darbe oluyor&#39; desinler ayağa fırlarım. Kimin yaptığıyla ilgilenmem. Ama
&#39;gençler yapıyor&#39; desinler, 40 yaşın altındakiler… Ben o darbeye teslim olurum… Ben
bu darbeye razıyım” dedi.

Horoz ölse de gözü çöplükte kalırmış… Özgür Bey’in çocukluğundan beri
duyduğu, CHP’nin iktidara gelebilmesi için tek çıkar yok olarak algılanan “Ordu
göreve” sloganlarının bir tezahürü olsa gerek…

Bahane uydururken kabahatini açık edenler için kullanılan ‘Şecaat arz
ederken merdikıpti sirkatin söylermiş’ misali Özgür Bey, CHP’yi iktidara getirecek
darbe türlerinden bir yenisini keşfetmiş… İşin ilginç tarafı bu darbe şekli denenmemiş
de değil…

Özgür Özel adeta; 2013’ün Mayıs ayında FETÖ kışkırtmasıyla gençleri
Taksim Gezi Parkı’na döken, önce zabıtayı, ardından da polisi üstlerine sürerek
ortamı iyice tahrik eden ve olayların Türkiye’ye yayılmasını hedefleyen zihniyeti
çağırıyor…

Anglosaksonların en çok başvurdukları kavramlardan ikiyüzlülük
(hipokrite), bunlar sayesinde bizde siyasetin doğal akışı hâline gelmeye başladı. 23
somut vaatte bulunup sonrasında hiçbirini yerine getirmeyen, sorulduğunda ise
“Hatırlamıyorum” diyen İBB Başkanı İmamoğlu, 31 Mart seçimleri için de
hatırlamayacağı, daha doğrusu yerine getirmeyip, sorumluluğunu da almayıp bir
açıklama dahi yapmayı çok göreceği 10 yeni vaatle ortaya çıkmış. Neymiş bunlar:
“10 yeni sosyal yaşam merkezi, 600 bin haneye sosyal yardım desteği, 100 bin anne
adayına beslenme paketi, 30 bin TL evlilik desteği, 2 milyon öğrenciye okul beslenme
paketi, 14 yeni yüksek öğrenim öğrenci yurdu, 40 yeni kütüphane, 100 bin öğrenciye
15 bin TL eğitim yardımı, 3 yeni bütünleşik halk sağlığı merkezi, 10 yeni psikolojik
danışma merkezi.”

Ufak atsaydı bari… Civcivler yerdi en azından… İşin garibi bu hipokrasiye

gönül veren hâlâ iyi niyetli CHP’lilerin bulunması…

DEM (PKK) ile tuttukları işe kâh “Türkiye İttifakı”, kâh “İstanbul İttifakı”,
bazen “Kent Uzlaşısı”, arada sırada da “Kardeşlik İttifakı” diyerek yutturmaya
çalışmanın, seçmen nezdinde ne kadar ikna edici olacağını 1 Nisan’da göreceğiz
inşallah…

ALİ SAYDAM - Şaşırdınız Mı?!

“Bodrum’da yine CHP kazanacak. Ama istemeden vereceğiz. Kesinlikle
istemiyoruz! Kesinlikle istemiyoruz ama mecburen vereceğiz. Zaten bunu da bildikleri
için böyle aday gösteriyorlar…”

Bu sözler, CHP’li olduğunu söyleyen Bodrumlu bir hanımefendiye ait. Sokak
röportajı sırasında 31 Mart seçimleriyle ilgili fikri soruluyor; o da içinden geldiği gibi
konuşuyor… Hanımefendi pek yalnız sayılmaz. İzmir ve İstanbul’da da benzer
ifadelerle çokça karşılaşılıyor…

Amin Maalouf, “Hiçbir şeye şaşırma, hakikatin de insanların da iki yüzü
vardır” demiş. Sadece hakikat ve insanların mı?! Tüm olayların ve olguların en az iki
yüzü olabilir… Bu olayda da birden fazla boyut söz konusu…

Birinci boyutun başlığı “İslamofobi ve Erdoğan düşmanlığı” olabilir…

Batı’dan başlayıp bizde rahmetli Ömer Lütfi Mete’nin deyişiyle ‘zihnen
vaftizlenmiş’ Türk entelijansiyası tarafından yaygınlaştırılmış İslam ve Erdoğan
düşmanlığı…

Kamu diplomasisinin araçları kullanılarak ‘yumuşak gücün imhası’
yolunda atılan planlı adımlar içindeki en çarpıcı örnek, hiç şüphesiz, İslamofobi (İslam
düşmanlığı) konusunda yürütülen sistematik iletişim ve algılama yönetimi
çalışmalarıdır.

Ali Saydam - Suçlular, kurbanlar ve 31 Mart

Başlıktaki ifadenin tamamı şöyledir: “Bana arkadaşını söyle, sana kim
olduğunu söyleyeyim…”
Şu sıra Ekrem İmamoğlu ve CHP’nin en yakın arkadaşı kim?
Millî irade mi? İYİ Parti mi? DEVA olabilir mi; ya da Gelecek Partisi?..
Tabii ki hiçbiri değil…
Bunların en yakın arkadaşı PKK emrindeki DEM Parti…
Çok uzağa gitmeye gerek yok. CHP Afyonkarahisar Belediye Başkanlığı için
aday gösterilen CHP Grup Başkanvekili Burcu Köksal DEM’lileri belediyeye
sokmayacağım, deyince kim celallenmişti? Hayır, CHP Genel Başkanı değil…
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanı Ekrem Bey… “Kendine ya başka bir iş
bulacak ya da başka bir parti” demişti…
Ama bu perçinli arkadaşlığı, dostluğu CHP’liler gizli kapaklı yürütürken, Kandil
açık açık ilan ediyor. Kimse de yalanlamıyor; “Siz kim oluyorsunuz!” demiyor… Durum,
Ebru Gündeş’in ünlü şarkısında ifade ettiği gibi sürüp gidiyor: “Bir dost gibi davran
bana, herkes bizi öyle bilsin. Bugün burada bütün olanlar, gizli saklı sürüp gitsin…”
Kandil öyle değil ama… Açık açık söylüyor. Destekse destek, ittifaksa ittifak!
PKK elebaşlarından Duran Kalkan, yerel seçimlere günler kala PKK’nın
kanalında yeniden ortaya çıkmış:

Ali Saydam - Bana arkadaşını söyle…

Meğer mesele, hiçbir zaman şehre hangi hizmetin getirileceği, projeler ya da
vaatler olmamış.
Geçenlerde AREDA Survey Genel Müdürü Yusuf Akın ile laflıyorduk…
Kendisine sordum, “Seçmen davranışları üzerinde en çok etkili olan algılama
unsurlarının öncelik sırasını tespit için bir araştırma yaptınız mı?”
“Yaptık” dedi Yusuf Bey, “Sonuçta ilginç bir sıralama çıktı. Şöyle ki: “1. Lider,
2. İdeoloji, 3. Parti, 4. Aday, 5. Kadro, 6. İcraat ve Vaat.”
Yani seçmeni oy vermek üzere ikna etmede en etkili olan unsur, liderden sonra
ideoloji… Buna, ‘varoluş nedeni’ de deriz. Hani bizim reklamcı entellerin ‘raison
d’être’ veya ‘reason of existence’ dedikleri…
Varoluş nedeni, insanda, toplumda, devlette, markalarda mutlaka bulunur…
Tabii bulunması yetmez… Ortaya konulmalı, anlatılmalı, bir başka deyişle iletişimi
yapılmalıdır… Kişiler arasındaki ilişki ve iletişimde kiminle arkadaşlık edeceğinizden,
yola çıkacağınız dostunuzu ‘doğru’ seçmenize kadar her aşamada devrede olmalıdır…
Yoksa yanılır, üzülür ve çok üzersiniz…
Toplumsal kuralların belirlenmesinde, ceza sisteminin geliştirilmesinde en
temel dayanak, varoluş nedenidir. O nedenle toplumlar ve devletler bakımından
tespiti ve sahiplenilmesi son derece önemlidir. Aksi ise başıboşluk, kuralsızlık, çatışma
ve kaos demektir…
Hakeza markaların varoluş nedenini ortaya koymaları, onların doğru hedef
kitle ile buluşmalarına ve satış hedeflerine hizmet edeceği gibi uzun süre
yaşamalarına imkân sağlayacak itibarlarına da güç katar.

Ali Saydam - Olmak ya da rezil olmak…

Bizim işi yapanların veya genel anlamda münevver olmaya (‘aydın’ değil…)
çaba harcayanların, “Ben bunu yazmıştım!..” ya da “Ben bunu söylemiştim!..”
şeklindeki davranış kalıplarından hiç hazzetmemişimdir…
Bir gün aynısını kendimin de söyleyebileceği ise aklımın ucundan geçmezdi…
Ancak bugün ifade etmek durumundayım, ne yazık ki… TV programlarında da
söyledim… Köşe yazılarımda da defaatle dile getirdim… Hem de yaklaşık ocak
ayından bu yana… Meraklısı için not olarak bir kez daha derleyelim:
1. CHP, tarihinde hiç bu kadar çözülmemişti. İBB adaylarının zaafları hiç bu
kadar ayyuka çıkmamıştı.
2. Böyle bir ortamda 60’a 40 falan fark atması gereken AK Parti ve adayı,
nasıl oluyordu da kendi araştırmalarında hâlâ başa baş gözüküyordu?
Demek ki kampanyanın hem stratejisi yanlıştı hem anlatım dili hem de ikna
boyutu…
3. Ekonomik koşullar, Mayıs 2023’ten bu yana daha da kötüleşti… Oysa başta
enflasyon her şey kontrol altında ve Orta Vadeli Programa uygun
ilerliyordu… Bu durumu anlatan ve her türden ekonomik koşula rağmen
safları sıkılaştıracak bir kampanya yürütülemedi… Oysa tarihte bundan çok
daha kötü şartlar altında bile seçmenin ikna edilebildiği birçok siyasi iletişim
örneğine rastlamak mümkündü…
4. Batı’nın, Sovyet Bloku’nun çökmesinden sonra İslamiyet’i baş düşman ilan
ettiği 1990’lı yıllardan başlayarak, yurt dışında ve onların Türkiye’deki
yandaşları tarafından yürütülen İslamofobik faaliyetlere karşı uzun vadeli
ciddi kampanyalar yürütülemedi… Batı’nın nefret objesi haline getirdiği
Cumhurbaşkanımız kişiliğinde ısı kalkanları oluşturulamadı… Bu nedenle
istemeden de olsa pek çok CHP’li ‘ayakları geri geri giderek’ oy kullandı ve
“Erdoğan gitsin de ne olursa olsun” mantığıyla, CHP liderlerinin Kandil’deki
terör yuvasıyla iltisaklı DEM ile aynı cephede yer almasına sesini
çıkarmadı… Ayrıca, AK Parti’ye oy ve gönül vermiş çok sayıda seçmen de
sandığa gitmedi…
5. Bir de gençler meselesi var tabii… MHP ve DEM dışında, siyasi partilerde
hangi örgütlenme biçimi var gençler için… Oysa Sayın Cumhurbaşkanı’nın
işaret ettiği muhteşem bir Teknofest Gençliği var ortada… Kampanyada
onu siyasi iletişim boyutunda ele almak bu kadar mı imkânsızdı?..
Şimdi bir de Özgür Özer Bey’in sözlerine kulak verelim:

ALİ SAYDAM - Keşke “Ben Demiştim” Diyemeseydim

Tarihte pek çok örneği vardır..
‘Acı reçete nasıl hedef kitleye kabullendirilecek?’, ‘Nasıl en olumsuz koşullar

kabul edilecek?’ gibi soruların yanıtları, ilişki ve iletişim yönetiminde gizlidir.
Bunu en iyi anlatan örneklerden biri Çin&#39;de yaşanmış. Çin Komünist
Partisi’nin Çan Kay-Şek güçlerinden kaçma kararıyla, ülkenin doğusundan batısına
doğru, tarihe ‘Uzun Yürüyüş’ olarak geçen 13 bin kilometrelik kaçış harekâtında
askerlerin beslenmesi büyük sorun oluşturur. 100 bin kişilik küçük bir grubu önden
göndererek, ‘en hızlı yetişen sebze’ olduğu söylenen kabak ektirirler. Milyonlarca
kişilik ordu da arkadan gelerek o kabakları toplar, pişirir ve yer.

Yıllarca, sürekli kabak yerler... Sonrasında Mao Zedung&#39;a, “Başkan, orduda
bir kıpırdanma var, kabak yemekten mutsuzlar” mesajı verilir. Mao Zedung da Merkez
Komitesi’ni toplar ve uzun uzun tartışırlar. Sabah, her yerde aynı slogan görülür:
“Yaşasın devrim, yaşasın kabak!”

Bunun üzerine, bir 7 sene daha hiç şikayet etmeden kabak yedikleri

söylenir...

Bu tabii ki çok uç bir örnek... Başka örnekler de var...
En zor durumların iletişim ve ilişki boyutunda nasıl yönetildiğini o örneklerde

görmek mümkün.

O zaman Yarbay rütbesindeki Mustafa Kemal’in, Çanakkale&#39;de, ölüm
kalım çizgisinde askerlere “Ben size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum” dediği o
ünlü konuşması hâlâ akıllardadır. O ortamda Mustafa Kemal&#39;in böyle bir konuşma
yapması ve askerleri inanılmaz

Ali Saydam - Yaşasın kabak!..

----------- trampa punk emo cristiana, "she"they, - basse - basse scott shea, (essais (tribaux, avant rockavant toi, ---- imagina - - - - imagina - - - - - imagina-----------sangangagon sangang, ---- garnier - - - - gecs, 2015 년축구, (pdfkindle (pdfkindle, -- min min minassassin, 1001 arabian nights music, (malie(mambo, affirmations pour l'anxiétéaffirmations pour l'anxiétéaisaduif, 플롱플롱지, 프로젝트:프로젝트프로젝트아로우프로젝트아기, (louvores, abdul mujeeb, ---- -undegraund - - - -$, autour mix autour de g mix, acousticriot, -o, (müslüman(m, , azerbaiyán,, fondo, (dimzy,, (subtitulado) (subtitulado),, acoso, ----------- nyckel, "l$d""la, aeroponischaeroport, 휴마세켈라후프리, a colour undone, <url > 덴 텔, 20221,seep,show, 2 hour mix, año nuevo 2015----, akaza themeakaza -stunden, 프로토프로테프로트-티-일프로티, 25jan, afro house technoboi gordoafro casa vene, 헬레나헬레나 비트, ajman call girl, 풀 타임-전체-아프 풀라, 피닉스피닉스폴, (five, & kumar & lez, anime boys, 풀드토르카만라드풀베그파르마풀베팅풀빌야트, --5-20, (acv, - exclucion, exclucion, exclucion, exclucion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, excelcion, agora não há para onde fugir, para lado nenhum, para lado nenhum, cigarros-, 201-cambios, 2023,bad, accomplish, , siria, shariat, -나, alice dj, 피부병학, (sauvé (résident, acerca de-face missionsaboutagirl

--- barz bokoesam--- barz bolle von der bäckerei news background music DOWNLOAD

İstanbul Erkek Lisesi mezunu iş insanları ve yöneticilerinin bir araya
geldikleri bir platform (İELYİP) var… Bu platformun da bir WhatsApp Grubu var… O
grupta genellikle siyasi ve ekonomik konularda birbirimize laf atmaya bayılırız… Grup
bir “Yankı Odası” değildir pek… Arada bir o kadar mükemmel görüşler ortaya konur ki
tadından yenmez…

İşte bir tanesi… Türk futbolunun içinden geçmekte olduğu durum ve
zamanın ruhu denen fenomen ancak bu kadar yalın ve derin bir metaforla
anlatılabilirdi. Turkish Dijital Teknolojiler A.Ş.’de, Türk Sigorta’da ve WWF
Türkiye’de yönetim kurulu üyeliği yapan, Sabancı Üniversitesi’nde de Davranışsal
Finans dersleri veren kardeşim Attila Köksal’ın yolladığı videoyu sizin için deşifre
ettim.

Videoda konuşan kişinin adı Bill Cooper… ABD Deniz Kuvvetlerinde
İstihbarat Subayı imiş. 11 Eylül saldırısını, olay gerçekleşmeden 1 ay öncesinden dile
getirmiş… Peki sonra ne olmuş?... 11 Eylül’den 2 ay sonra evinin arka bahçesinde
polis tarafından vurularak öldürülmüş… Videoda şunları söylüyor:

“Roma İmparatorluğu’ndaki ‘sirkler’ gibi… Halk huzursuzlaşmaya, sorular
sormaya, imparatorun siyasetini beğenmemeye başladığında İmparator ne
yaparmış?.. Onları ‘sirk’e yollarmış… Onun için devasa arenalar, ‘colosseum’lar inşa
ettirmiş. Hristiyanları aslanların önüne atmış. Araba yarışları düzenlemiş…

Ali Saydam - Habaset ve melanet...

Üniversite giriş sınavları yaklaşıyor… Çocukların kahir çoğunluğu haldır
haldır sınavlara hazırlanırken, hali vakti yerinde, gözü, ruhu, kültürü, inancı, anlayışı
dışarıda olan bazı aileler de çocuklarını yurt dışına atmanın yolunu arıyorlar… İngiltere
ve Almanya’daki berbat sağlık hizmetlerinden kaçıp Türkiye’ye sığınanları duysalar ve
aşağıdaki anlatacağımız ilginç gelişmelerden haberdar olsalar, belki çocuklarının
toplumsal ve fiziksel hayatlarını riske atmadan iki kere düşünürlerdi…

Çocuklarını eğitime Almanya’ya ya da ABD’ye göndermek için tepinen
evrensel özgürlük, evrensel insan hakları, küresel uyumdan yana, Batı
hayranı, zihinleri kısmen ya da tamamen ‘vaftizlenmiş’ (Ö. Lütfi Mete) aileleri bir
ölçüde ilgilendirecek iki önemli akım’dan söz edelim…

Hayır… LGBTQIA2S+ (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Questioning,
Intersex, Asexual, Two-Spirit ve Ötesi) değil gündemde olan… O zaten elde var bir…
Eskidi, sıradanlaştı bile… Cumartesi günkü yazımızda belirttiğimiz %1 ve %4, onların
elindeki büyük medya ve eğlence dünyası tarafından en üst düzeyde destekleniyorlar.
Yeni Dünya Düzeni’nin ayrılmaz bir parçası haline getirilmek üzere… Çekirdek aile,
olağanüstü gelişmiş Batı’da yok oldu olacak… Şimdi de kitle iletişim araçlarıyla
dünyanın dört bir tarafına ihraç ediliyor…

Yeni Dünya düzenine %1’in eklemlemek istediği yeni numaraları var… İşte

bunlardan biri:

Ali Saydam - Çocukları ‘yollamadan’ önce...

Cumartesi günü bu köşede yer alan yazımızın başlığı “Ne istiyorlar
Bayraktar’dan...” idi… Olayı, Vecihi Hürkuş’un başına gelenler ve de ilk uçak
üretimini ve uçuş eğitimini başlatmış olan Nuri Demirağ’ı yok etmek üzere
sahnelenmiş senaryolar üzerinden anlatmaya çalışmıştık…

Bayraktar’la ilgili, muhalefet tarafından küllüm yalana dayalı olarak

yürütülen tezvirat konuları neydi:

“Bunlar AVM’lerde satılan oyuncaklar… Oyun çubuğu ile oynanır…”, “Bunların
tekerleklerinde motorlar var öyle yürüyorlar… Uçamazlar… Maket bunlar…”, “ Bir
parçaları kalorifer peteğine benziyor zaten”… “Bayraktar ayrıca İsrail’e jet yakıtı
satıyor”… Gerçek onca kez yüzlerine çarpılmasına rağmen, Bayraktar Holding, Haluk
ve Selçuk kardeşlere karşı yürütülen yıldırma operasyonunu hayasızca sürdürdüler…

Bakın melanet ağlarını nasıl örüyor…
Selçuk Bayraktar mübarek Ramazan Bayramı için Hakkâri’ye gidiyor.
Bayramlaşma sırasında çekilen fotoğraflar sosyal medyada yer alıyor… “İçimizdeki
İrlandalıların” (Mustafa Denizli) yere göğe sığdıramadıkları Hollandalı PKK dostu
olmakla görevlendirilmiş (embedded) gazeteci Fréderike Geerdink (54) görevini
yapmış ve o fotoğrafların altına Selçuk Bey için şu notu düşmüş: “Kürditan’dan
Defol!”…

Kendini “Kürdistan Eksperi” olarak tanıtan Geerdink, 2012 ila 2015 yılları
arasında Diyarbakır&#39;da yaşamış… PKK’ya övgüler düzmüş -halen de düzmeye devam
ediyor- , Türkiye&#39;de iki kez tutuklanmış ve sonunda sınır dışı edilmiş.

Bir ara Hollanda Ulusal Haber Ajansı ANP&#39;nin Türkiye temsilciğini de yaptığı
iddia edilen Fréderike Hanım kitaplar da yazmış… “Roboskî: Gençler Öldü” (İletişim
Yayınları, 2014), Bans, Jails and Shameless Lies: Censorship in Turkey (Sürgün,
Hapishane ve Utanmaz Yalanlar: Türkiye’de Sansür), (Eva Tas Foundation, 2016),
This Fire Never Dies: One Year With the PKK (Bu Ateş Asla Sönmez: PKK ile bir yıl),
(Lefrworld, Ekim 2016)…

Bizim, kent uzlaşısı ayağıyla PKK’ya göz kırpan fiili yandaşlar tarafından da
hayranlık duyulan bu kadın, Selçuk Bayraktar’ı her karışı şehit kanı ile sulanmış
vatanın bir parçasından kovmaya kalkarken internete bir de not düşmüş: “Bazıları
korkarak söylese de, evet, evet Kürdistan diye işgal altında bir yer var”…

ALİ SAYDAM - Bir Bu Eksikti...

Bizim okuldan Meral Kuraş kardeşimiz, sosyal medya

tartışmasına ufaktan ışık tutacak, ebadı küçük fakat anlamı büyük birkaç
satır yollamış bizim gruba… Peter White (Holbrook, Derbyshire) imzalı
metinde şöyle deniyor:

“Kendi sosyal medyam…
Efendim; bir bilgisayarım yok, ama bana Facebook ve Twitter’dan
söz edildi ve ben de Facebook ve Twitter’ı hiç kullanmadan, oradaki
prensiplerin aynısını uygulayarak arkadaşlar edinmeye çalışıyorum.
Her gün sokaklarda yürüyor ve yanımdan geçenlere o gün ne
yediğimi, kendimi nasıl hissettiğimi, önceki gece ne yaptığımı ve günün
geri kalan kısmında neler yapacağımı anlatıyorum.

Onlara eşimin, kızımın, köpeğimin ve benim bahçeyle uğraşırken,
tatildeyken, havuz başında vakit geçirirken çekilmiş fotoğraflarımızı
veriyorum.

Ayrıca onların ne konuştuklarına kulak veriyorum ve

konuştuklarını beğendiğimi söylüyorum; konuştukları konular içinde ilgimi
çeken olursa, bunların hepsi hakkında onlara, merak etseler de
etmeseler de fikrimi sunuyorum…

Ali Saydam - i-Nesli anlaşılmadan siyaset de olmaz, eğitim de…

Almanya’da Thüringer eyalet seçimleri öncesinde TV’de yayınlanan bir
tartışma programında Hristiyan Demokrat Birlik Partisi’den (CDU) Mario Voigt ve
Nazi geleneğini sürdüren aşırı sağcı Almanya için Alternatif (AfD) Partisi’nden Björn
Höcke karşı karşıya gelmişler.

Tam sıradan konular konuşulurken programın moderatörü birden Höcke’ye
o kışkırtıcı soruyu sormuş: “21 Mayıs günü Merseburg’daki mitingte ‘Alles für
Deutschland’ (‘Her şey Almanya için) diye bağırdınız. Neden?”

Höcke, lafı dolandırıp “Kahrolsun Almanya! diyenler herhangi bir eleştiriye
uğramadan etrafta dolaşıyor. ‘Her şey Almanya için’ herkesin kullandığı, sıradan bir
cümle; ‘Ne var bunda?!’” demiş.

Moderatör durmamış, devam etmiş: “Peki bunun Nazi Partisi’nin ‘Fırtına
Birlikleri’ne [SA] ait bir slogan olduğunu bilmiyor muydunuz?” Tarih öğretmenliği
eğitimi almış olan Björn Höcke cevap vermiş: “Hayır, bilmiyordum.”

Peki, sonra ne olmuş?
Savcılık, Halle Eyalet Mahkemesi’nde anında dava açmış. İsnat edilen suç şu
imiş: Nazilere, yani Milliyetçi Sosyalist Alman İşçi Partisi’nin (NSDAP) Fırtına
Birlikleri’yle (SA) özdeşleşmiş bir sloganı kullanmak.

İddianame, Almanya’da 75. yılı kutlanan Anayasa’nın “Bir daha asla” diye

adlandırılan temel maddesine dayandırılmış.

Ali Saydam - İkiyüzlülük

Dün 24 Nisan’dı… Dünyadaki Ermeni diasporası, sözde Ermeni
Soykırımı’nı anma günü olarak sahiplenilmesi için uğraşır durur… Peşine de özellikle
Batı’daki pek çok ülkenin resmî ve sivil örgütlerini takar… Etkileri giderek azalsa da,
insanları kamu diplomasisi yöntemleriyle endokrine etmek üzere büyük çaba
harcarlar…

Olay aslında, 1915 yılında Birinci Dünya Savaşı sırasında Osmanlı’yı
sırtından vurmaya çalışan Ermeni silahlı gruplarını engellemek üzere bazı yerleşim
bölgelerinin boşaltılması ve oralarda yaşayan Ermeni nüfusun göçe zorlanması
(tehcir) harekâtıdır… Ermeni diasporasının dünya çapında yürüttüğü kara
propagandanın amacı, göç sırasında yaşanan bazı olumsuz olayları tertipli bir
soykırım girişimiymiş gibi sunmak ve Türkiye Cumhuriyeti’ni sorumlu tutarak akıl
almaz tazminatlar ödenmesini sağlamaktır…

İşin garip yanı ise -Türk futbolunun ünlü ismi Mustafa Denizli’nin tarihe
geçmiş ifadesiyle- “İçimizdeki İrlandalılar”ın Ermeni diasporasını desteklemeleri,
tezlerini onaylamaları ve sahiplenmeleridir…

“1 Milyon Ermeni, 30 bin Kürt öldürdük” diyerek, aldığı Nobel Ödülü’nden
çok daha büyük bir mürekkep payıyla tüm dünyada kendisinden söz ettiren roman
yazarı Orhan Pamuk ile uzun yıllar Cumhuriyet gazetesinin genel yayın
yönetmenliğini yürüttükten sonra köşe yazarlığını sürdüren “1915: Ermeni
Soykırımı” adlı kitabın yazarı, 24 Nisan 2020’de “Ermeni kardeşlerimin 24 Nisan
soykırım acısını paylaşıyorum” diye tweet atan usta gazeteci Hasan Cemal sadece
iki örnek…

Dün hem sosyal hem de dijital medyaya düşen bir haberi okuyunca bizim
soykırım savunucuları geliverdi aklıma. Ermenistan Parlamentosu Savunma ve
Güvenlik İşleri Komisyon Başkanı Andranik Koçaryan’ın sözde soykırım
iddialarının gerçeği yansıtmadığını belirten açıklamaları, hayli şaşırtıcı bir o kadar da
ibret vericiydi…

“Her yıl soykırım oldu diye törenler yapıyoruz ama Türklerin soykırım
yaptığını düşünmüyorum. Sözde soykırım müzesindeki fotoğraflar ve belgeler
inandırıcılıktan yoksun. Elimizde 1915’te öldürülenlere dair herhangi bir liste bile yok.”
Koçaryan tabii ki açıklamasının devamında İsrail’i örnek göstererek Nazi
soykırımına uğrayanlarla ilgili yürütülmüş olan kişi, adres, köken, olay tespiti gibi
çalışmaların Ermenistan tarafından yapılmamasını da eleştirmiş ama olsun… Her
vicdan ve irfan sahibi insanın sergilediği tavra sahip çıkarak temayüz etmiş…

ALİ SAYDAM - Türkiye’nin Tezlerini Kim Anlatacak…

Sadece Türkiye’de değil, dünyanın pek çok ülkesinde son günlerde pek çok
tekâmül derecesinde ele alınarak üzerine konuşulan bir film ve yönetmeninden söz
etmek istiyoruz bugün…

Dünyanın gündemi tabii ki sinema, sanat değil. Tam tersine melanetin her
türlüsü… Soykırım, siber saldırılar, savaşlar, çocuk ve kadılara karşı şiddet, iktidar
mücadeleleri, dezenformasyon, islamofobi, faşizm, popülizm, serbest evlilik,
poliamori, LGBTQIA2S+, çekirdek ailenin yok edilmeye çalışılması, kamu diplomasisi
ile ülkelerin kaderleriyle oynanması, iklim değişikliği, canlılığın sürdürülebilirliği ve
daha niceleri… Ne kadar çok konu var yazacak… “Mükemmel Günler” (Perfect
Days) ve yönetmeni Wim Wenders ne iş?..

Amacımız, tam da bunu, yani “Ne iş?” olduğunu anlatmak …
Bertolt Brecht’in bizce en önemli tespitidir: “Tüm sanatlar, (tiyatro da
dahil) sanatların en yücesine katkı sağlar; Yaşama Sanatına…” (Alle Künste (also
auch das Theater) tragen bei zur größten aller Künste, der Lebenskunst)…
Dünyayı tanımak, anlamak, anlamlandırmak ve değiştirmek için en çok
ihtiyacımız olan şeydir yaşama sanatı… Belki de bilgeliğin, irfanın yaşam içindeki tek
kanıtı… Yukarıda sözünü etiğimiz tüm çelişkileri doğru okuyup çözümleme
yolunun sanatların en yücesinden geçtiğini yakalarsak belki pek çok dünyevi sorunda
melanetten daha kolay kurtuluruz…

Peki neden sinema? Yanıt çok basit… Çünkü sinema 7’nci sanat dalıdır ve
kendisinden önceki 6 sanat dalını da mündemiçtir (içkin)… Müzik, Dans, Resim,
Şiir, Heykel, Mimarî… Görüleceği gibi Edebiyat, ‘Sanat’ın dışında ayrı bir alan
olarak tanımlanır… Marx ve Engels’in devasa eserlerinin adı boşuna “Über Kunst und
Literatur” (Sanar ve Edebiyat üzerine) değildir… Sinema tabii ki edebiyatı da içerir
(Senaryo)…

Time ve Life dergilerine de yazmış olan ABD’li ünlü sinema eleştirmeni
Bruce Wiliamson filmlerin 4 parametre üzerinden değerlendirilmeleri gerektiğini
tespit etmişti: Kötü film / İyi Film / Kötü yapılmış film / İyi yapılmış film… Bizce de bir
filmin iyi mi kötü mü olduğunu onun yaşama sanatımıza ne ölçüde hizmet ettiği ile
ilgilidir… Duyguların en yücesine mi yükseltiyor bizi, yoksa en kötüsüne, şeytani olana
mı?... İyi mi kötü mü yapılmış olması da, 6 sanat dalını ve edebiyatı ne yetkinlikte
yüksek estetik boyutunda kullandığı ile ilgilidir…

En zararlısı olduğunu düşündüğümüz iyi yapılmış kötü filmler olduğu gibi
(Rambo, Fauda vb.); iyi duygular taşıyan ancak sonuna kadar izlemeye tahammül
edemeyeceğiniz kötü yapılmış iyi filmler de vardır…

ALİ SAYDAM - Yaşama Sanatı Ve Sinema

Dikkatle baktım… Saraçhane’de polisin Taksim Meydanı’na geçişi
engellemek adına oluşturduğu barikatı yarmak için saldıran marjinal küçük grupların
elinde her türden flama vardı… Bir tek şey yoktu: Türk Bayrağı…
Dikkatle baktığım ve diğerleriyle karşılaştırdığım ikinci tablo ise ‘Saraçhane
Medyası’nın özellikle Bozdoğan Kemeri’nin önündeki olayları veriş biçimleriydi…
Onlara göre polis, ‘anayasal haklarını kullanmak isteyen göstericilere’ saldırıyordu,
İstanbul’da Ohal ilan edilmişti ve İstanbul abluka altındaydı…
Bu arada AK Parti’yi desteklesin desteklemesin diğer tüm kanallarda
yayınlanan görüntüler ve yapılan yorumlar çok farklıydı… Marjinal grupların polise
taş ve sopalarla saldırdıkları net bir şekilde görülüyordu ve hiçbirinde “Keşke bir olay
çıksa da biz de yayınlayıp ratingi artırsak, hükümete çaksak” tavrı yoktu…
Kutlamaların barış içinde sürmesi ve sonuçlanmasından Saraçhane Medyası dışında
kimse mutsuz değildi.
Bu arada CHP, KESK ve DİSK’in Bozdoğan Kemeri önündeki polis engelini
şiddet kullanarak aşmaya çalışmak için çaba harcayan küçük grupların gazına
gelmemeleri ve Saraçhane Medyası’nın provokasyonlarına uymayıp, konuşmalarını
yaptıktan sonra alanı terk etmeleri de çatışmadan nemalanmak istemediklerinin bir
göstergesi olarak kayda geçmeli…
Öte yandan kayda geçecek bir fotoğraf karesinin de altını çizmeden
geçmeyelim: Saraçhane’deki buluşmada Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu’nun
yanı başlarında kim vardı dersiniz? CHP’nin Eş Başkanlarının büyük teveccüh ve ilgi
gösterdikleri o kişi, Türk Silahlı Kuvvetleri’ne ‘kimyasal silah kullanıyor’ iftirası atan
ve PKK propagandası yapan Türk Tabipler Birliği’nin görevden alınmış eski
Başkanı Şebnem Korur Fincancı’dan başkası değildi…
Hani ünlü sözdür: “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim…”
derler… O misal işte…
Gelelim “Çuvaldızı başkasına batırmadan önce iğneyi kendine batırmayı”
öğütleyen o ünlü atasözüne… 1 Mayıs ne bayramı? Yanıt çok yalın: Resmi adı ile
Emek ve Dayanışma Günü, halk arasındaki kullanımı ile İşçi Bayramı… Ya da
başta solcular olmak üzere, halkın bazı kesimlerince benimsenen marştaki ifadeyle
İşçinin Emekçinin Bayramı…
Hayat bize, bir konunun ifade edilişinde ne kadar değişik kavram varsa,
kafalar o kadar karışıktır, sözünün ne kadar doğru olduğunu defalarca göstermiştir…
Gelişmekte olan ülkeler… Az gelişmiş ülkeler… Üçüncü dünya ülkeleri
kavramlarında olduğu gibi…

ALİ SAYDAM - İğne Ve Çuvaldız…

Aklıma 1997 yılında katıldığımız Helsinki’de düzenlenen Uluslararası Halkla
İlişkiler Zirvesi geldi… Bu çapta bir toplantı ilk kez düzenleniyordu… Altına
dünyadaki tüm meslek kuruluşlarının imzalarını koyduğu bir etkinlikti… İletişimde
‘Ölçümleme Değerlendirme’ meselesinin kökten halledildiği tarihî bir kongre idi…
Aklıma gelmesinin nedeni etkinliğin düzenlediği mekândı… Helsinki’de dünya tarihini
etkileyecek ABD – Sovyetler Birliği Zirvesinin 1990 Eylül’ünde düzenlendiği bina bu
kez Halkla İlişkiler Zirvesi için tahsis edilmişti…
George H. W. Bush ve Mihail Gorbaçov’un 7 saat süren buluşmaları (masanın
biçimi konusunda kurmayların aylarca tartıştıkları söylenir) uzun bir süre dünya
kamuoyunun gündeminden düşmedi…
Cumhurbaşkanı Erdoğan ile CHP Genel Başkanı Özel’in biraya gelmeleri görünen o
ki, şu sıra Türkiye’mizde o ünlü Helsinki buluşmasından daha fazla ses getirmekte…
Öncesi, sırası ve sonrası aşamalarında bütün kanallar bu buluşma ile açılıyor, bu
buluşma ile kapanıyor…
Cumhurbaşkanı’nın yanına üçüncü sandalye ne için konmuştu?
Cumhurbaşkanı neden Külliye’de değil de AK Parti Genel Merkezi’nde görüşmek
istemişti?
Hangi başlıklar ele alınmıştı?
Kim ne demişti?
Say say bitmez…
Oysa olaya, belki Salı günkü yazımızda değindiğimiz, ‘sanatta çözümleme’
sistematiği ile bakmalı, 4 ana başlıkla yaklaşılmalıydı: Fenomen, Biçim, İçerik ve
Öz…
Fenomeni itibariyle bakıldığında görüşme, son derece kıymetli, bir tür ‘milat’ olarak
algılanabilecek, karşılık anlayışa hizmet etmek üzere düzenlenmiş bir zirve olarak
tasarlanmıştı…
CHP içinde Kılıçdaroğlu yanlısı ‘kaybedici’ kadroların gözüyle bakan ve Özel’i
görüşmeye gitti diye eleştirenlerin dışında herkes görüşmeyi olumlu karşıladı…
Her iki taraf da Fenomen (görüngü) boyutunda görüşmenin son derece verimli ve
yararlı olduğunu dile getirdiler…
Biçim konusunda da her şey netti… Öküz altında buzağı aramayan herkesin takdir
edeceği şekilde Cumhurbaşkanı, Özel’i Cumhurbaşkanı olarak değil AK Parti Genel
Başkanı kimliği ile ağırlamayı uygun görerek, tüm diğer davranışlarıyla birlikte ciddi
bir Nezahet, Zarafet ve Nezaket gösterisinde bulunmuştu…
Özel de benzer bir davranışla içeriği kurmaylarıyla paylaşmak dışında ortalığa
dökmedi…

Ali Saydam - Nezahet, Zarafet ve Nezaket…

Bizde biraz da takıntı hâline geldi… İdeolojik açıdan ve işin siyasi boyutuyla;
1. Devletin, 2. Hükûmetin, 3. Muhalefetin, 4. Yerel Yönetimlerin gençlik konusunda
bir ‘konumlanma’ belgeleri, ‘strateji’ belgeleri, ‘politika’ belgeleri, ‘eylem’
planları var mı? Bunlar ölçülüyor mu? İyileştiriliyor mu?..

Önümüz 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı… Üç
önemli, ülkemiz için temel teşkil eden kavram bir arada: Atatürk, gençlik, spor…
Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayalım dedik… Hükûmetin, yani Gençlik
ve Spor Bakanlığı’nın; AK Parti’nin, yani iktidar partisinin; CHP’nin, yani ana
muhalefet partisinin; İBB örneğinde yerel yönetimin neler planladığını anlamak için
web sitelerine bir göz attık…
İletişimde, yukarıda ifade ettiğimiz dört planlama belgesinin dışında özenle
takip edilmesi gereken üç aşama daha vardır: Öncesi, sırası, sonrası…
19 Mayıs’a 10 gün var… Web sitelerini incelediğimiz mercilerin hiçbirinde tık
yok… Ne konumlanma ne ideolojik yaklaşım ne politika adımları ne de planlanan
aksiyonlar… Hiçbiri yok…
O gün geldiğinde beyanatlarla işi geçiştirecek gibi görünüyorlar… Ya da iki
konser, üç sporcu kabulü, belki bir miting…
AK Parti’nin web sitesi tertemiz… Gençlik kolları da bir şey öngörmemiş…
CHP Gençlik Kolları sayfasında Kemal Kılıçdaroğlu’nun sağ yumruk havada kocaman
bir fotoğrafı var… Şubat 2023’ten kalma… Altında da “En çok sen yakışırsın”
sloganı…
İBB Gençlik ve Spor Müdürlüğü’nün sayfasında “19 Mayıs” diye arama
yapıldığında iki tane haber çıkıyor 2023’ten kalma; gerisi daha da eski…
Peki, Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın web sitesinde ne var? Muhteşem(!) bir
proje var: “Temsilci Genç”… 81 ilimiz ile Azerbaycan ve KKTC’den bir kadın bir erkek
olmak üzere 2’şer genç projeye seçilmiş. 12-21 Mayıs arasında düzenlenecek
program kapsamında (ki ne olduğunu göremedik) bu gençler, millî mücadele
tarihimizde çok önemli bir yere sahip olan Samsun, Amasya ve Sivas illerini ziyaret
ederek millî mücadele ruhunu yerinde müşahede etme fırsatı bulacaklarmış. Ayrıca
Ankara’daki 19 Mayıs kutlamalarına katılacak ve devlet büyüklerince de kabul
edileceklermiş.
Karanlık, hayattaki, insan ve toplum psikolojisindeki en vahim durumdur…
Eğer tüm bu kurumların 19 Mayıs için planlanmış, uygulanmaya başlamış başka
işleri, projeleri var da duyurmayı beceremiyorlarsa, karanlığı aydınlatamıyorlarsa vah

vah! Artık çok geç… Eğer kendinizi anlatmazsanız hiçbir şey yapmamış olmakla
eşdeğerdedir…

ALİ SAYDAM - 19 Mayıs’a 10 Gün Kala…

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.

New tracks tagged #Alisaydam