Fernand Huts komt regelmatig in het nieuws, zoals onlangs met de Boerentoren, of nog langer geleden met de zonnepanelen. Maar in november 2022 was er een uitspraak van het Gentse Hof van Beroep, die ons eigenlijk veel meer leert over de sociale processen die achter dit soort magnaten schuil gaan.

Waar ging het over? een boerenkoppel vecht de verkoop aan van de 450 ha Gentse OCMW-gronden aan de investeringsmaatschappij van Yves Huts, zoon van Fernand. Ze wilden zelf een stuk(je) van die gronden bemachtigen om te kunnen bewerken... een onbegonnen zaak, zou iedereen direct denken, want tegen het groot geld van zo'n investeringsmaatschappij kan je als individu toch niet op? Maar: in beroep krijgt het koppel gelijk. David wint tegen Goliath: de rechter beslist dat de verkoop van de gronden "in één lot" een verdoken staatssteun waren aan de firma Huts. Tussen de 3 en de 13 miljoen zou hij (onrechtstreeks) van de belastingbetaler "korting" gekregen hebben met de deal van deze verkoop.

Waarom is dit zo belangrijk? Om tenminste 2 redenen. Het legt de gevolgen bloot van de wrede EU-besparingspolitiek, die deze verdoezelt met haar "begrotingsregels". Ten tweede was er vorig jaar een minstens even spraakmakende zaak die onze aandacht vroeg: de vervuiling  van de PFOS-gronden in Zwijndrecht. In zeker zin leggen de zaak-Huts en de zaak-PFOS dezelfde soort mechanismen bloot: die van de belangenvermening tussen onze overheden en de belangrijke actoren van "de economie" (investeerders, industrie, vastgoedsector, ...). Die mechanismen zijn niet zo proper - maar des te belangrijker om te onthullen, en ze verder te analyseren.

New tracks tagged #Antwerpse haven