3+3'ün 179. bölümünde konuğum sosyal girişimci Celal Karadoğan.

Evrim Kuran ile 3+3: Celal Karadoğan

Field recording of the afternoon call to prayer between the Sultanahmet (Blue Mosque) and Hagia Sophia. Recorded in Istanbul on 5th May 2025, from around 16:54.

Between the Blue Mosque and Hagia Sophia

Büyük Galatasaray taraftarına hediyemdir. 5. Yıldızımız ve 25. Şampiyonluğumuz kutlu olsun.

Güliz Ayla - Olmazsa Olmaz (Galatasaray ★★★★★ Mix)

Yeniden | on spotify |

Avrupa'nın Batı Trakya/Yunanistan merkezli Türkçe yayın yapan haber lisanslı ilk ve tek topluluk/dernek radyosu Çınar FM'in günlük haber bülteni.

Dünya, Yunanistan ve Batı Trakya'dan haberler | 21.05.2025

#SWAG9

Yorgunsun. Uyudukça daha yorgun, uyudukça uykuya daha açsın.  Solgun zamanların en soğuk, en sert yastığına başını yaslayıp günlerce öylece kalmak istiyorsun. Kimse sessizliğine dokunmadan, kimse seni aramadan öylece uyumak istiyorsun... Yatıştırmak istiyorsun paramparça düşlerini. Çözmek istiyorsun insandan daha çok can yakan hayatın ellerini.
 
En derin uykun alnına nefesini bıraktığında geceden kalanlara kulak kesiliyorsun. Sessizlikten daha derin sessizliği arıyorsun. Rüya değil beklediğin. Rüyasızlığı arzuluyorsun. Yarım kalan rüyaları tamamlamak için çat kapı kapadığın gözlerindeki heves bitti.
 
Sevgiye değil, uykuya özlemin. Yağmurun eskittiği balkondaki saksıların gibi su alıyor her bir yanından kirpiklerin.
 
Savaşmaktan yoruldun. Savaşı seninle değil kendiyle olanların, kafası bir dünya kalbi arsız sözlerinden yoruldun. Bugünü dününden kurmayanların dünlerinde yan yana geçirdiğin günlerinden yoruldun. Yaş almaktan yoruldun. Kötülüğün iyiliği hep alt etmesinden yoruldun. Kimselere kendini anlatamamaktan yoruldun. Kendini anlamaya çalışmaktan yoruldun. Kendine verdiğin, tutamadığın sözlerinden yoruldun. Hep bir umut başladığın günlerinin buruk sonlanan gün batımlarından yoruldun. Eve yalnız dönen dünyadan yoruldun.
 
Yoruldum demekten yoruldun.
 
Bu yüzden daha az cümle kuruyorsun, telefonlara geç dönüyorsun. Kendi sesin bile yoruyor seni... Hayatla baş ediyormuş gibi çıkan mutlu sesin çok yoruyor seni...  Yutmak istiyorsun sesini. Bulutlu bir gökyüzünde bulutların arkasına saklanmak istiyorsun sesinden kaçıp.
 
Az zaman, az insan var. Azala azala bitiyor çok olan.  Ne bir filmi bitirmek, ne bir romanın ilk satırını okumak istiyorsun her şey göz göre göre azalırken... İçinden bir şey yapmak gelmiyorsa, hiçbir şey yapmak istemiyorsun. Hayattaki en büyük özgürlüğün hiçbir şey yapmamak olduğunu çok iyi biliyorsun. Aynı şeyi yapan ama aynılaşmaktan başka bir şey yapmayan ne çok ruh var görüyorsun.
 
Karamsar değilsin. Karanlıkta değilsin. En net, en sağlam günündesin. Hayat bir yarış değil. Hayatın bir rotası yok. Hayatın birincisi, varış çizgisi yok. Bu yüzden de savaşsız ve yarışsız olanları arzuluyorsun. Çocukluğunda yatağa yüz üstü yatıp kulağını yatağa dayayıp parmaklarıyla yatağa vurarak müziğini çalanları arıyorsun. Çocukluğunda ve çocukluğunun en uzağındayken bile hala müziğini arayanları arıyorsun...
 
Yorgunluğun kaybetmekten değil. Olmayan bir yarışın kaybedeni olmaz. Yorgunluğun yaşama arzundan, yaşatma arzundan. Dinmeyen uykuya hasretin dünyanın uyanacağı günü beklemenden...  Hayat sımsıkı sararken boğazını, hayat bir karabasan gibi göğsünün ortasında beklerken... İnadına açık bıraktığın pencerenden odana rüzgarın sesi düşüyor. İçin ürperiyor. Rüzgarın getirdikleri ve götürdükleri hep içini ürpertiyor.
 
Sen yine o dediğini bulduğunda onu tam güldüğünde öp. Sen yine sabahın doğuşunu yavru bir kedinin uykusunu izlerken selamla... Sen yine yorul, çok yorul. Yorul ve hiçbir şey yapma. Uyu, uykudan uykuya uyu yine...
 
Hayat ne garip değil mi?
 
Sen yine yorulmaktan da yorulup, en yorgun yerinden yeşereceksin çocukken bir pamuk parçasında büyüttüğün fasülye tanesi gibi... Kulağın yatağında müziğine rüzgar eşlik ederken sen yine yeşereceksin...
 
Bahardan geç, kışın tam ortasında!

kemal hamamcıoğlu,eve yalnız dönen dünyadan yoruldun

Uçurumlar mıydı bizi başkalaştıran yoksa biz miydik bilemiyorum.insanoğlu sever,sevilir,mutlu olur,ağlar,üzülür,bağırır,susar,büyür,bazen çocuk kalır,yaşar ve ölür.bazen yalnızca yürümek gerekir,yalnızca ve yalnız.bazen susmak gerekir daha fazla konuşmamak için,anlaşılmak ister insan sadece anlaşılmak.anlayan yoksa susar hep insan.mutlu olmak için ne gereklidir; para mı ? aşk mı? Yoksa sadece küçük bir tebessümüdür mutluluk denilen şey. Kime göre neye göre şekil alıyor bu mutluluk? Kimine göre bir sıcacık ekmek mutluluk,kimine göre yeni çıkan bir albüm ,kimine göre iki çift göz. İnsan sevmeyi nasıl öğrenir,sevmek nedir bilemiyorum hep bu içimde bir yerde oturdu sevmek nasıl bir şeydi? Herkesin klasik sözcüklerini duyarsınız bunu sorunca peki ya sadece sevdik sandıysak? Sevmek dediğimiz herkese göre değişen bir şey sevgi dediğimiz bir uçurum mu yoksa bir köprü mü? Bazen diyorum ki ne önemi var.,çoğu zaman öyle oluyor tabi. Ama bazı zamanlar bir sarılmaya bile o kadar muhtaç oluyorum ki anlatamam sevgi bir ihtiyaç mıydı yoksa? Neyse bu çok karışık bir konu seni seviyorum diyip geçiştirin. Çok düşünmeyin düşünmek öldürüyor insanı.peki yalnızlık neydi?bana göre yalnızlık;koskoca bir masada oturan binlerce insan arasında sadece dinlemek,onları izlemek. Onlara dokunmadan,konuşmadan,kimse seni görmeden ve fark etmeden.fark edilmek veya edilmemek ne önemi var,kim seni napsın diye düşünüyorsun bazen,neden ben değilim,neden en değilim ve neden diye başlıyor sorular.ağlıyorsun,farklılaşıyorsun ve uzaklaşıyorsun kendine sığınıyorsun.sadece sen ve sen.büyüyorsun sonra her şeye rağmen o içindeki küçük çocuğu bırakmak zorunda kalıyorsun. Bambaşkalaşıyorsun,artık kimseden bir beklentin yok,aşk neydi ya diyosun,eski yaralarını insanlara gülerek anlatıyorsun için ağlasa bile. Ama fark etmen gereken bir şey var. Sen ve sen,bu dünyada sadece sen ve senden sadece bir tane var.sende bırakırsan seni kimse tutmayacak.lütfen ellerini tut onun ve sıkıca sarıl,onu anlamaya çalış,onu sev,onu büyütme bırak çocuk kalsın o çok güzel.o saf haliyle, o dünyadan bir haber oluşuyla,sadece biraz sevgi bekleşiyle,küçük bir çikolatayla mutlu oluşuyla,küçük bir saç okşanmasıyla güzel o. Onu bul ve bırakma çünkü kendin için var oldun ve kendin için öleceksin,kendini çokça sevmen dileğiyle.


yusuf pakmaden,uçurumlar

"sevgili bilge diye mırıldandı. söze nereden başlayacağımı bilemiyorum. (iyi bir başlangıç oldu, belirsiz ve samimi.) büyük ansiklopedinin içimde ayarttığı geçici ferahlıktan yararlanarak sana soyut kavramlardan söz etmek istiyorum. sevgili bilge, sen yanımda olmadığım zaman seni düşünmek gerçekdışı bir olgu. (nasıl oluyor, iyi mi?) ben gecekondudaki varlıklarla (soyut bir kavram olsun diye varlıklar dedim) birlikte yaşamak istiyorum. ben, birlikte yaşadığım varlıkları, ayrıca birer kavram olarak düşünmek istemiyorum. gönlümün rüzgarına kapılıp gidiyorum. bunun dışında bulanık hayaller var kafamda. bu hayalleri bazen hüsamettin albay yada nurhayat hanımla karıştırdığım oluyor; fakat, istediğim gibi düşünüyorum bu insanları. sen olduğun gibi yaşamak istiyorsun kafamda: bir varlıkkavram olarak çıkıyorsun karşıma. yaşanırken düşünülmesi ve düşünürken yaşanması gereken bir mesele olmak istiyorsun. bilge'yi senin gibi hissetmemi istiyorsun. nasıl olur? yani albayı da, kendimi onun yerine koyarak mı düşüneceğim? işte bu nedenle, kurmak istediğim dünya, senin yüzünden yıkılıyor; bütün oyunlar anlamını kaybediyor.

sevgili bilge, işte bu yüzden hayal ve gerçek, benim onlara verdiğim anlamları kaybetmek üzere. sen, yaşadığım bir gerçek misin? yoksa, bir zamanlar yaşamış olduğum bir rüya mısın? yoksa, ikisi de değil misin? ilk gençlik günlerimin bir efsanesi misin yoksa, ey esrarlı kadın? belki ben, efsanenin heyecanı içinde, ıssız bir adaya düşmüş zavallı bir ruh gibi, karaya çıkacak ilk canlıyı beklerken seninle karşılaştım. ingilizler, adada yaşadıkları için, belki de bu özlemi daha iyi belirtebilirlerdi. ben, mutlak yalnızlığı ancak hayal edebiliyorum. ben, erginlik öncesi hayallerimin sıcak bir görüntüyle teselli edilebilmesi uğruna bütün soyutluklardan vazgeçiyorum. sevgi, yakınlık arzu, ilgi, merak, güzellik gibi susamış olduğum, bütün kavramları ellerimle tutmak için büyük bir gerginlikle sarılıyorum sana. benim gerçekliğim seni rahatsız ediyor. ilişkimizin sonsuza kadar uzanması için belirsiz ve esrarlı bir yaşantı istiyorsun sen.

bütün suç bendedir. sana gecekonduyu ve orada yaşayan insanları gerçekdışı bir biçimde anlatan biri olarak, benden çok şey bekliyordun. oysa bizim bütün güzelliğimiz, yaşantılarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti. albayları ve dul kadınları içimde taşıdığım için bu yansımalar biraz gözünü kamaştırıyordu. belki bu satırların yazarından ve onun kafasını sürekli işgal eden senden başka gerçek bir varlık yoktur ortada. albayın ve nurhayat hanımın nesnel birer dereceden olgular diyebileceğimiz -albayın karısı ve askerliğini yaptığı söylenen hidayet de gerçeküstü bir oyunun kahramanlarından ibaret olabilir.- bilmem bu sözlerimle senin istediğin soyutluğa (sen abstractness dersin belki buna) ulaşabiliyor muyum ey tanrısal yaratık? acaba, hüsamettin tambay'ın var olduğu söylenen ve benim bile hiç görmediğim karısı, bizzat albayın gerçek bir varlık olduğu meselesini tehlikeye atmıyor mu? belki sana bu satırları yazmamalıydım. belki de dönel bir yüzeyin, ekseni etrafındaki hareketi sırasında çeşitli ışık kaynaklarından beslenmesi olayında görüldüğü gibi benim bir an süren ışıltımın yansımalarını artık ilginç bulmuyorsun; görüntümün gerçekliğine inanmıyorsun. fakat seni seviyorum. (bu sözü bir yere sıkıştırmaya mecburdum.) düşünmek ve yansımak anlamlarını birlikte ifade eden 'reflection' kelimesini kullanmak isterdim burada. fakat aslında, seni görmediğim zamanlarda yansımalarımın gerçekliğine ben de inanmıyorum. belki benden artık nefret ediyorsun; belki de unuttun beni. düşünce ve eylemlerin her an sonsuz değişik görünümlere bürünebileceğini bilen bir insan olarak, senden kararlı bir düşünceye benzeyen yansımaları nasıl bekleyebilirim? beni görmek istiyorsan, yarın saat ikiden altıya kadar evdeyim.

seni seviyorum.
hikmet."

Oğuz Atay,Sevgili Bilge

Yusuf Pakmaden,Üçüncü Şahsın Şiiri

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
”Sana ihtiyacım var, gel ! ” diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ”git” dediğimde anladım..
Biri sana ”git” dediğinde, ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..
Özür dilemek değil, ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…

can yücel,anladım

Seni düşünüyorum her gecenin sabahında ve her sabahın sonunda.
Sevgilim,
sen benim nefesim,nefsim
sen benim evim,duam
sen benim filizlenen çiçeğim,
en güzel melodim.
ben ne zaman burnunu,dudaklarını,kaşlarını,gözlerine baksam;
çehrene sonsuz kez şiirler armağan ediyorum.
ne zaman gülümsesen bir anlıkta olsa dünya güzelleşiyor.
ne zaman elini tutsam,avuç içini öpsem zaman bizim hatırımıza duruyor.
zamanın ekseni etrafında sonsuz kez dönüyorum.
seni sonsuz kez yaşayabilmek için,
seni sonsuz kez sevebilmek için.
sen tanırsın,bilirsin beni 
bazen çok korkuyorum
bir şeyler oluveriyor ve iyi şeyler olmuyor.
o an pek umursamıyorsun 
sonra,evine dönüyorsun uyuyorsun
küçücük bir hatıra seni uykundan ediyor 
affalıyorsun,geçer diyorsun geçmiyor.
sonra,hayat sana adil davranmadığında anlıyorsun o anın kıymetini
aslında kıymetini bilmediğin şey; hayallerinmiş,sevginmiş,çocukluğunmuş
çok sonradan anlıyorsun.
ama sen yine de ben sana geç kalmadım say
bende hiç gitmedin sayayım 
sonra birbirimize yalanlar söyleyelim,
içinde aşk olan.
bu düzlem kaosunda birbirimizi kandırmaya devam edelim 
sonra sen de bir yalana inan 
ve o yalanı sev,
benim gibi.

yusuf pakmaden,sonsuz kere sonsuz

Bazen kendimi, dünyaya yabancı, herkesin arkasında kalmış gibi hissediyorum. Anlatmak istediğim şeyleri hep yutuyorum, bir türlü dışarıya çıkmıyor. Çünkü sanki bir yerlere ait değilim, her şey bana fazla gürültülü geliyor, gözlerimden her geçen gün biraz daha fazla ışık kayboluyor, ama kimse fark etmiyor. Yavaşça soluyorum, ama kimse bunu anlamıyor. Ruhumun ölmüş olduğuna inanıyorum, yalnızca bir bedende hayata tutunmaya çalışıyor gibi hissediyorum. Geceleri her şey silik, her şey bir nebze bulanık, ne zaman uyanıp etrafıma baksam, insanlar, konuşmalar, gülüşler, sanki hepsi bir rüya. Bir anı gibi. Birine ait olmak istiyorum, ama nasıl olacak bilmiyorum. Kimse beni anlamıyor, kimse bana dokunmuyor. Sadece yüzeysel bir yakınlık var, o da sürekli kayıp, kaybolan bir şey gibi. Yok olmanın, kaybolmanın, bir anın içinde kayıtsızca eriyip gitmenin tuhaf bir huzuru var. Ama sonra birden, bir ses duydum; belki içimdeki bir ses, belki senin sesin… Bu kadar yalnız, bu kadar içimdeki boşluğu hissediyor olmama rağmen, bazen derin bir nefes alıp, gözlerimi kapatıp, sana ulaşmaya çalışıyorum. Hani bazen insanlar bir şeyleri ya da birini kaybettiklerinde, onun tekrar var olmasını istiyorlar ya, işte o anı bekliyorum. Bunu sana yazarken bile, biraz daha tükeniyorum, çünkü belki de bir şeyler daha kaybolacak ve kimse görmeyecek. Ama bir şekilde, belki de sen beni yine hissedebilirsin. İçimde eksik bir parça var, onu her gün arıyorum. Huzur yok, ama bir şekilde senin varlığın, sesin, belki sadece o birkaç kelime, içimde bir umut bırakıyor. Bazen o kadar az şey istiyorum ki, sadece bir dokunuş ya da bir cümle yeterli olurdu. Ama o da kaybolmuş gibi. Kendimi kaybolmuş hissediyorum, belki sen de aynısını hissediyorsundur. Kimse birbirini tutmuyor, herkes kendi yolunda kaybolmuş, herkes kendi dünyasında kendi içiyle mücadele ediyor. Ama yine de buradayım, bir şekilde tutunuyorum. Belki de hep böyle, kendini kaybetmek ama bir yerde, bir kişide, bir cümlede tekrar bulmak. Kimse anlamıyor ama yine de ben buradayım, yok olsam da, kaybolsam da. Bazen insanın ruhu ölüyor ama bedeni devam ediyor, ya da her şeyin öncesi, sonrası, ortası, o kadar karmaşık ve ağır ki, bilemiyorum. Ama yine de bir umut, belki bir gün bu karanlıktan çıkarım diye içimden geçiriyorum. Belki seninle olur, belki seninle geçer bu gece, ama o zamana kadar ben buradayım, hala.

yusuf pakmaden,ben buradayım

şükrü erbaş,ayrılık ne biliyor musun?

yusuf pakmaden,karanlık

Dünya, Yunanistan ve Batı Trakya'dan haberler | 22.05.2025

Türkiye ve İsrail gerçekten yeniden masaya oturabilir mi? Suriye'deki çatışma iki ülkeyi nasıl komşu haline getirdi? Trump bu denklemde ne kadar etkili olabilir? Ortadoğu’daki kırılgan dengelerde yeni bir sayfa mı açılıyor?

Suriye denkleminde Trump'ın rolü: Türkiye ile İsrail’i barıştırabilir mi?

3+3'ün 180. bölümünde konuğum Geri Dönüşüm İşçileri Derneği Kurucusu Ali Mendillioğlu.

Evrim Kuran ile 3+3: Ali Mendillioğlu

Avrupa'nın Batı Trakya/Yunanistan merkezli Türkçe yayın yapan haber lisanslı ilk ve tek topluluk/dernek radyosu Çınar FM'in günlük haber bülteni.


Dünya, Yunanistan ve Batı Trakya'dan haberler | 23.05.2025

I'm a musician, sound artist and creative technologist based in Manchester, UK.

ENGLISH

Erdinç Erdoğdu has launched his music career as a DJ in 2003.

He worked as a producer in Turkey’s very first Turkish-remixing radio station “Hitmix 105.8” and Turkey’s first dance web radio station “CT.DUO” where he broadcasted a series of shows by the name “Playlist”. He was the composer and arranger of the radio station’s corporate jingle.

His debut of club performances was in Life Roof. He was the resident DJ in numerous venues, including foremost clubs in Istanbul’s nightlife, such as Chocolate, Versai, Vento and Fame Hillside Beach Club (Pacha).

His first work as a producer was his remix for Petek Dinçöz’s song “Doktora Git” in “Ne Yapayım Şimdi Ben” album. The song, originally written and composed by Sezen Aksu, was complemented by a video.

He arranged the song “10 Kere Demedim mi Sana” for the soundtrack of the film “Yedi Kocalı Hürmüz”.

He remixed “Kalp Boş” by Serdar Ortaç for Nil Özalp’s album “Acıkolik” in collaboration with Kivanch K.

He contributed to the arrangement of 7 records for Tuğba Özerk’s album “İlan” and remixed “Şeytanın Ortağı”. The song entered DJ playlists in various countries, including the USA.

He did the radio remix of “Unuttun mu Beni” for Sezen Aksu’s “Öptüm Remixes” project.

His first solo work “Deseo” was released by Bavaria Records and entered top 10 lists in various radios abroad. The track was internationally acclaimed, having entered 8 different compilations and featured in digital music portals.

He rearranged a Sezen Aksu classic “Hayır” for a club mix, for Esma Er’s album “No: 2” released in 2012.

In 2011, he worked for the audio restructuring of the TV channel, Star TV, in collaboration with Kivanch K. He designed IDs and sound effects to be used throughout 2012.

He covered the iconic New Age group Depeche Mode’s hit “Enjoy the Silence” for which Kivanch K contributed as vocals. The cover has entered top 30 in world renowned digital music store Beatport’s Top 100, and became #1 song in Traxsource. The song was also featured in Pacha Ibiza’s resident DJ Sebastian Gamboa’s “Las Tardes Ibiza 2014” compilation, as a part of a project by Defected Records.

He founded his own label “We are Young Records” in 2014. 



TÜRKÇE


Erdinç Erdoğdu 2003 yılında DJ'liğe başladı.

Türkiye'nin ilk Türkçe Remix yayını yapan radyosu ''Hitmix 105.8'' de prodüktör, program yapımcısı ve yine Türkiye'nin ilk Dance Web Radiosu ''CT.DUO'' da ''Playlist'' adlı programlarıyla, radyolarda ilk yayını gerçekleştirdi. ''Hitmix 105.8'' in kurumsal Jingle' ının bestesini ve aranjesini yaptı.

Kulüplerde performansını segilemeye ilk Life Roof' ta başladı. İstanbul gece hayatına damgasını vuran ''Chocolate, Versai, Vento, Fame Hillside Beach Club (Pacha) '' gibi bir çok kulüpte resident olarak performans sergiledi.

Erdinç Erdoğdu, prodüksiyon dünyasına ilk olarak Petek DİNÇÖZ'ün ''Ne Yapayım Şimdi Ben'' albümünde '' Doktora Git'' adlı şarkısına yaptığı remix ile adım attı. Söz ve Müziği'nin Sezen Aksu'ya ait olduğu bu şarkıya bir de klip çekildi.

7 Kocalı Hürmüz Filmi'nin ''Soundtrack'' albümünde ''10 Kere Demedim mi Sana'' nın düzenlemesini yaptı.

Nil Özalp 'in ''Acıkolik'' albümünde Serdar Ortaç bestesi olan ''Kalp Boş''a Kivanch K ile birlikte bir remix yaptı.

Tuğba Özerk'in 2011 yılında çıkardığı ''İlan'' isimli albümde tam 7 aranjede çalıştı ve ''Şeytanın Ortağı'' şarkısının remixini yaptı. Bu şarkı Amerika dahil bir çok yabancı ülkede yabancı DJ' lerin playlistlerine girdi.

Sezen AKSU'nun ''Öptüm Remixes'' projesinde, ''Unuttun mu Beni'' şarkısının Radio Rmx 'ini yaptı. 

Bavaria Records etiketiyle çıkan Erdinç Erdoğdu'nun bireysel çalışması ''Deseo'' yurt dışında bir çok radioda ilk 10'a girmeyi başardı. Aynı zamanda bu Track yurt dışında 8 ayrı compilation'a girdi ve digital portallarda yerini aldı.

Esma Er' in 2012 sonunda çıkardığı No:2 isimli albümde eski bir Sezen Aksu klasiği olan ''Hayır'' şarkısının Club versiyonunu yaptı.

2011 yılında Doğuş Yayın Grubu bünyesine geçen ''Star TV'' nin 2012 başında kullanmaya başladığı yeni kimlik müziklerinde Kivanch K ile birlikte çalıştı. Bazı ID'lerin ses ve effect tasarımını yaptı.

Dünyaca ünlü New Age grubu ''Depeche Mode'' un unutulmaz şarkısı ''Enjoy The Silence'' ın cover'ını yaptı. Bu projede vokalde kendisine Kivanch K eşlik etti. Bu Cover dünyaca ünlü digital satış siteleri olan Beatport TOP100' de ilk 30'a, Traxsource' da ise #1 numaraya kadar yükselmeyi başardı ve bir Defected Records projesi olan Pacha Ibıza' nın resident DJ' i Sebastian Gamboa imzalı ''Las Tardes Ibıza 2014'' compilationinda yer almayı başardı.

2014 yılının başında kendi Label' ı olan ''We are Young Records'' u kurdu. 



www.soundcloud.com/erdincerdogdu

Çınar FM (www.cinarfm.gr), Yunanistan'ın 150 bin nüfuslu Türk Azınlığın yaşadığı Batı Trakya Bölgesinin Gümülcine merkezli 91.8 MHz frekansından yayın yapan haber ve kültür radyosudur. Sahibi, Çınar Derneği'dir. Yunanistan, Batı Trakya ağırlık haberler, programlar, bilgi ve müzik içerikleri sunar.

Gündem veya önemli meseleler hakkında konunun uzmanlarınca kaleme alınmış makaleler Fikir Turu Podcast Kanalı'nda sizlerle

tüm beyazlarımı karalamak ister gibi bana uzatılan sigara. bir okyanus balık. bir inek süt. kırık bir ayna. olur olmadık yerlerde tutan migreni bastırsın diye alınan ilaçlar. her defasında maruz kaldığım "çakmağın var mı?" sorusu. parmaklarımın sebepsiz sızlayışı. gökyüzünden yalnızca benim üzerime düşen su damlası. kedilerin bir türlü anlam veremediğim benden kaçışı. yağamayan yağmurun ciğerimi delen kokusu. sokakta oyun oynarken beni fark edemeyen çocuğun üzerime koşuşu. birkaç gölgenin rüzgarla kıpırdayışı. kedilerin bağırışı. bir bebeğin ağlayışı. sanki arabayı sürenin başka hiçbir şey duymak istemezken duyurmak da istemezmiş gibi son ses açtığı şarkı. kapanan kapılar. yakılan ışıklar. eriyen mumlar. bir ben, bir de çırılçıplak, kimsesiz bi' yalnızlık.

New tracks tagged #Türkiye