ครั้งหนึ่งที่เราพบกัน

คือเหตุผลที่ฉันยังหายใจ

แม้โลกนี้หมุนจนสลาย

ฉันยังจะเก็บ… เธอไว้ในเพลงสุดท้าย

ครั้งหนึ่งในความทรงจำ (Once In Memory)

คนที่เคยแบกทั้งน้ำตาไว้หลังรอยยิ้ม

คนที่เคยยอมลืมตัวเอง… เพื่อให้ใครบางคนมีฝัน

วันหนึ่งถ้าเขาล้มลง และไม่มีใครมองทัน

จะมีไหม… แค่คนเดียว ที่ยื่นมือกลับมา — อย่างจริงใจ

หากชีวิตนี้ไม่มีชื่อในบทใด

คนที่ลืมตัวเองไว้ข้างหลัง (The one who forget himself-  behind)

ฉันเดินไปไกลจากความฝัน

จนไม่รู้ว่า "บ้าน" คืออะไร

ถ้ามีใครได้ยินเพลงนี้... บอกเขาที—

ว่าฉันเคยมีตัวตนมาก่อน

เสียงที่ฉันไม่ได้ยิน(The Voice I Can't Hear)

ถ้าเธอยังหายใจ… ได้ยินไหมหัวใจฉันยังเรียกหา

มันไม่เคยหยุดรักเลย ตั้งแต่วันนั้นจนเวลาผ่านมา

ถึงโลกจะเปลี่ยนไป… ถึงเราจะเดินคนละฟากฟ้า

แต่ฉันยังอยู่ตรงนี้ ไม่เปลี่ยน ไม่ลบ ไม่ลา…

รักเธอ… ทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันกลับมา

เพลงแค่เธอยังหายใจ (If You’re Still Breathing)

ใครมันทำเธอเงิบกลางงาน?

(ฉันเปล่านะ!)

ใครเดินมาแล้วคนแยกทาง?

(ฉันเปล่านะ!)

ใครไม่พูดก็ยังแรงกว่าฟาด?

(ฉันเปล่านะ!)

แต่ถ้าใจเธอสั่น... ก็อย่าหาว่าฉันเตือนนะ!

ฉันเปล่านะ (But Not Me Tho)

แน่น แน่น แน่น!

หายใจยังแน่นกว่าแร็ปที่เธอแต่ง

แน่น แน่น แน่น!

ยืนตรงนี้เหมือนท้าวมหาพรหมแจกแสง

แน่น แน่น แน่น!

ขนาดเงาฉันยังต้องมีคนแข่ง

แน่น แน่น แน่น!

คำพูดฉันคือคำสั่ง ไม่ต้องแถ

โคตรแน่น (Too Damn Tight)

ชีวิตที่ยังหายใจ คือคำตอบสุดท้าย

ไม่ต้องเร่งรีบไปให้ถึงเส้นชัย

เพราะบางความสุข มันไม่ต้องใหญ่

แค่รู้ว่า “ยังอยู่” ก็ชนะอะไรหลายอย่างไปแล้ว

เพลงชีวิตเดินช้าๆ (Life Moves Slowly)

ฉันไม่ได้ดูละคร...

ฉัน อยู่ ในมัน

ทุกฉาก ทุกตอน ทุกคำโกหก

ไม่มีบท ไม่มีผู้กำกับ

แต่มีคนเจ็บ... ทุกวัน

[Verse 1]

เพื่อนในจอ ไลค์กันทุกโพสต์

แต่ลับหลัง... แทงกันแหลก

คำนินทาแรงกว่าเสียงประกาศ

ชีวิตในเมือง—คือซีนที่ไม่เคยแสดงแย่

หัวเราะใส่หน้ากันเก่ง

แต่ใจจริงอาจสาปแช่ง

สวมหน้ากากแพงกว่าเสื้อแบรนด์

แตะจอ... น้ำตาก็ถูกเซ็นเซอร์

ละครน้ำเน่า (The Soap Opera I Live In)

“TETRA STREAM” 

This piece was inspired by photographs I had taken during my travels across different regions of Thailand. The country is traditionally divided into four main regions: the North, the Central, the Northeast, and the South. For this work, I selected one photograph to represent each of these regions.

The composition draws upon the emotions and atmospheres I personally experienced while visiting each place. Rather than aiming to capture a universally shared impression of the regions, the music instead reflects my own feelings and interpretations of those moments. Listeners may not necessarily associate the piece with the exact character or ambiance of each region, but what I sought to express was an honest musical portrayal of my personal journey and emotional response.The following notes describe the composer’s reflections in more detail:

Northern Region ( Bar: 1 - 43, Mark: A - E )
The North is often associated with mountains, mist, and a gentle sense of serenity. My photograph captured a quiet landscape at dawn, where the cool air and stillness left a lasting impression. The music for this section reflects that atmosphere—calm, spacious, and colored with subtle textures, like a gentle breeze moving across the hills.

Central Region ( Bar: 44 - 96, Mark: E - K )
The Central region, with its bustling cities and fertile plains, gave me a very different feeling. The photograph I chose was taken in a lively town, full of energy and movement. The music here is more rhythmic and bright, echoing the sense of vitality and everyday life that defines this part of Thailand.

Northeastern Region (Isan) ( Bar: 96 - 144, Mark: K - Q )
In the Northeast, I was struck by the warmth and resilience of the people, as well as the wide-open landscapes. My photograph showed a rustic, sunlit field that seemed endless. The music carries a rustic, earthy quality, with melodies that are both grounded and spirited, echoing the character of the region’s culture and traditions.

Southern Region ( Bar: 145 - 210, Mark: Q - End )
The South, with its coastlines and tropical atmosphere, left me with feelings of openness and freedom. The photograph I selected showed the sea stretching far into the horizon. Musically, this part is flowing and expansive, with a sense of motion that mirrors the ocean waves and the natural beauty of the region. I also recall an experience at a small bar in the South, where soft jazz was playing in the background alongside the gentle sound of waves breaking on the shore. The combination created a sense of comfort and a mood I deeply enjoyed, which I decided to weave into the music as well.

TETRA STRAM “Four Picture Regions of Thailand” 2025 (for Wind Ensemble)

บทเพลงที่พวกเราอยากใช้เป็นสื่อแทนใจ ให้กำลังใจกับใครก็ตามที่กำลังท้อแท้ กำลังเศร้า เงียบเหงาหรือผิดหวัง
แค่อยากให้รู้ว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก และมันต้องมีสักคนในโลกที่ยินดีรับฟังเรื่องราวใดๆที่คุณอยากจะระบายมันออกมา

ตรงนี้ (I'm still here)

Music Lover. 
Music is hobby.
Music is Life.
Exploring different genres and experimenting with new boundaries.

Perapong Viriya (b.2001) is a Thai composer, conductor, and saxophonist. His works have been recognized in Thai Composer of Our Century and performed by prominent ensembles including the Million Wind Philharmonic, Hamonious Musikavier, Suranaree Girls School Bands, Nontri Orchestra Wind, and the Mahidol University Tuba Euphonium Studio. His music has also been featured internationally, reflecting his growing presence on the global stage.
Inspired by diverse traditions—ranging from Classical and Romantic music to late 20th-century styles, Jazz, and Blues—Perapong is particularly known for blending contemporary techniques with traditional Thai elements. This fusion creates a distinctive voice that bridges cultures and resonates with audiences across different backgrounds.
Much of his work is shaped by personal experiences and travels. He often draws on stories, places, and emotions from his own life, weaving them into musical narratives that invite performers and listeners to share in his perspective. For Perapong, music is both an art form and a way of expressing identity: a means for others to truly know him through sound.
He began playing music at the age of ten and soon discovered his passion for composition, especially in the setting of wind ensembles, orchestras, and concert bands. Currently, he is pursuing his Bachelor’s degree in music at the College of Music, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, where he continues to refine his craft as a composer, conductor, and saxophonist.

New tracks tagged #Thai