اثر پیش رو اجرایی از ردیف آوازی استاد عبدالله دوامی بر مبنای آوانگاری استاد فرامرز پایور است که سعی شده وفاداری به مکتب و شیوه‌ی دوامی مبنای اجرا باشد. این اثر در قیاس با اجرایی که از خود استاد در دست است از حیث تعداد گوشه‌ها، مفصل‌تر‌بودن برخی جملات و تحریرها و نیز استفاده از اشعار متفاوت حاوی مطالب تکمیلی است. برای آن‌که کار، علاوه بر جنبه‌ی آموزشی، جنبه‌ی شنیداری‌ـ‌هنری نیز داشته باشد، این اثر به صورت ساز و آواز اجرا شده است

The Abdollâh Davâmi Vocal Radif

Suz-o Godaz (Avaz-e Bayat-e Esfahan)

Suz-o Godaz (Avaz-e Bayat-e Esfahan)/The Abdollâh Davâmi Vocal Radif

درباره‌ی این اثر، به قلم سیامک جهانگیری می‌خوانیم: «ویژگی‌های صوتی و ساختاریِ ساز نی باعث شده است که این ساز نزدیک‌ترین صدا به حلق و آوای انسانی باشد و در نتیجه برای اجرای موسیقی آوازی به طور عام، و در اینجا اجرای ردیف آوازی به طور خاص، سازی متجانس و هم‌خانواده‌ی صدای انسان به شمار بیاید. به عبارت دیگر، این ساز، به دلیل خصلت‌های صوت‌شناختی و ساختاری خود، بهتر از سازهای دیگر می‌تواند آرایه‌های آوازی را تقلید کند و بنوازد. در عین حال، به دلیل تعددِ آثار اجرایی و ضبط شده برای تار و سه‌تار، این دو ساز بیش از سازهای دیگر به عنوان سازهای مبنا در اجرای موسیقی ردیف دستگاهی شناخته شده‌اند. از بین ردیف‌های موجود نیز ردیف میرزاعبدالله، به دلیل انعطاف‌پذیری در اجرا با سازهای مختلف، پرکاربردترین و شناخته‌شده‌ترین کارگان است. 

با این توضیحات، آنچه مرا به اجرای ردیف میرزاعبدالله با ساز نی مصمم کرد پاسخی بود به آنچه در روند آموزشی ساز نی به آن نیاز داریم. همچنین در این روایت تلاش کرده‌ام تا از تمامی امکاناتِ اجرایی نی در جهتِ روایت و اجرای ردیفِ سازیِ میرزاعبدالله استفاده شود. در این روایت، تکنیک‌های تار و سه‌تار در نی بازتعریف شده و متناسب با ساختار صوتیِ این ساز در جهتِ بسط و گسترش جملات و ترکیباتِ موسیقیِ سازی به کار گرفته شده‌اند

New tracks tagged #abdollah davami