Bir İsmail daha kurban oldu.
Kendi cumhurbaşkanını koruyamayan İran, misafir gelen Hamas lideri İsmail Haniye’yi de
koruyamadı.
İsrail, yakın zaman önce üç oğlu ile dört torununu bombayla şehit ettiğinde, İsmail Haniye dimdik
ayakta durmuş, “Allah’tan geldik, Allah’a gideceğiz” diyerek toplantısına devam etmişti.
Milletinin davasını kendi acısından önde gördüğü için, çok büyük bir acı yaşamasına rağmen
yıkılmamıştı.
Metanet sembolüydü İsmail Haniye. Acısını yüreğine gömdü.
Bir gün kendi sırasının da geleceğini biliyordu. Mutlaka biliyordu ve bekliyordu.
Gönülden istemeyene Cenabı Allah şehitliği nasip eder mi?
*
Bir mülteci kampında doğmuştu. Hayatı hapis ve sürgünlerle, aralıksız mücadeleyle geçti.
Seçim neticesi başbakanlık görevini üstlendi, Hamas lideri oldu.
Bazıları İsrail ve ABD gözüyle değerlendirip terör örgütü olarak göstermek istese de Hamas BM
tarafından tanınan bir yapı.
Kurtuluş mücadelesi veren Hamas, hiçbir işe yaramayan BM tarafından tanınmasaydı ne fark ederdi
ki?
*
İsmail Haniye’nin kökeni Türkiye’ye dayanıyor.
Yüzyıllar önce, Osmanlı döneminde hac yolunu emniyete almak için Yozgat’tan gönderilen güvenilir
ailelerden birinin torunu.
Bu önemli ayrıntı, İsmail Haniye için bir iftihar vesilesiydi.
*
Suikast yapılmasaydı yahut sağ salim kurtulabilseydi, Tahran’dan sonra Türkiye’ye gelecek, Gazi
Meclis’te oturuma katılarak kürsüden hitap edecekti.
Mutlaka çok önemli açıklamalarda bulunacaktı.
Zira evvelce davet edilen Mahmut Abbas, sağlık problemleri olduğunu ileri sürerek gelemeyeceğini
bildirmişti.
İsrail, barış yanlısı olan ve bir çıkar yol bulmaya çalışan İsmail Haniye’yi şehit ederek birçok olumlu
gelişmeyi de engellemiş oldu.
*
Filistin’deki Gazze’deki tanıdıklarını telefonla arayanların söylediği bir cümle çok çarpıcı. Diyorlar ki
“Onlar bizi teselli ediyor”.
Bütün Müslümanların akın akın Filistin’e gitmesi ve “Müslüman nasıl olur?” kursu alması lâzım.
Dünyada ne kadar Müslüman varsa, hepsi bölük bölük o kursa katılmalı.
Sabrı, tevekkül ve Hakka teslimiyeti, metaneti, dirayeti, mücadeleyi yerinde görüp öğrenmeli.
Bu derslerden tam puan alamayanların kursu tekrar edilmeli.
*
İsmail Haniye’nin gıyabi cenaze namazını kıldık.
Cami doldu taştı. Her zamankinden çok fazla kalabalık vardı.
Bittiği anda, alışkanlıkla, ön taraftan tabutu alıp taşıyacakmışız hissine kapıldım. Yoktu tabii. Musalla
taşı boştu. Ama o his bir süre devam etti.
*
Şimdi Mahmut Abbas’ın ülkemize geleceğini ve Meclis’te konuşacağını öğrendik.
Ne konuşacak ki? Hangi davayı savunacak?
“Gelin, size muhteşem sarayımı göstereyim” mi diyecek?
İsmail Haniye hakkında iki çift lâf edecek mi, ne söyleyecek?
Onun gerçek bir lider, kendisinin de bir kukla olduğunu açıklayabilecek mi?
Âdet yerini bulsun diye gelip bir şeyler anlatacak.

MEHMET ŞEKER - Bir Gün Şehit Olacağını Biliyordu

Batılı ülkelerin yıllardır dilden düşürmedikleri fakat son zamanlarda daha sık duyduğumuz klişe bir
cümle var: “İsrail, kendini savunma hakkına sahiptir.”
Yapılan bir açıklama bu klişe ile başlıyorsa, gerisini dinlemeye gerek yok.
Konuşan kişinin -devletini temsil yetkisiyle- esasen şunu demek istediğine peşinen hükmedebiliriz:
“İsrail ne yaparsa yapsın eleştirmeyiz, haklı buluruz.”
BM toplantılarında da böyle oldu, ayaküstü kameralara verilen cevaplarda da.
İlk cümle değilse, ilk paragraf içinde kullanıldığını gördük, duyduk.
*
İsrail’in kendini savunma hakkı varmış!
Kimin yok ki?
Kendini savunma hakkı bulunmayan bir tane ülke var mı yeryüzünde?
Elbette her ülkenin kendini savunma hakkı vardır.
Ama terörizmi, işgali, katliamı, soykırımı tek yöntem olarak gören, bilen ve uygulayan bir
organizasyona devlet denemez.
Olsa olsa terör örgütüdür.
İyi organize olmuştur.
Büyük imkânlara sahiptir.
Her şartta onu destekleyen güçlü dostları vardır.
Hangi imkânlara sahip olursa olsun, ne kadar güçlü dostları bulunursa bulunsun, elindeki kanı kimse
gizleyemez.
Bu yaptıklarının hesabı mutlaka sorulacaktır.
Yanında o çok güvendiği dostlarının da hesaba ortak edilmesi gerekir.
Suç ortakları bir manevrayla sıyrılmaya çalışabilirler fakat verilen sınırsız destek göz ardı edilemez.
Suç ortaklığı, cezayı da paylaşmayı gerektirir.
*
ABD meclisinde seksen defa alkışlanan Netanyahu, nasıl da gönenmiş ve gövermişti.
Gözleri parlıyordu. Yaptıklarından ve konuştuğu yalanlardan daha bir emin olarak ayrıldı o meclisten.
Kendisi meclistekileri değil, orada bulunan temsilciler onu alkışlarıyla ikna etmişlerdi.
Temsilciler meclisinde Netanyahu’yu ayakta alkışlayanlar, Amerikan halkını temsil ediyor muydu?
Kesinlikle etmiyordu. Sokaktaki insanlar aynı görüşte değil.
Alkışlamaktan elleri patladı. Oturmaya fırsat bulamadılar.
Sanki orası ABD değil de Kim’in konuştuğu Kuzey Kore meclisiydi.
Salona gelmeden önce masalarında “Her cümlesini ayakta alkışlamayanın akıbeti meçhul olacaktır”
yazılı birer not mu buldular, ne!
O mesaj, üç saniye içinde kendi kendini imha da etmiştir belki filmlerdeki gibi.
*
ABD şu günlerde İran’ın İsrail’e saldıracağını duyuruyor.
Bir vakit önce de “Rusya, Ukrayna’ya saldıracak” mesajlarını peş peşe sallamıştı. Dediği gibi de
olmuştu.
İsrail her fırsatta İran’a “gel gel” ediyor. Esnaf lokantası önündeki çığırtkanlar gibi davranıyor.
Savaşa çekmek için yapmadığı kalmadı.
Tahran’ın göbeğinde İsmail Haniye’ye suikast düzenlemek son damlaydı. Daha ne yapsın?
İran’ın uzun zamandır titizlikle çalışma yürüttüğü nükleer tesislerini imha etmek için fırsat kolluyor.
Bulamayınca, kendi fırsatını bombayla, kurşunla, füzeyle oluşturma yoluna gidiyor.
*
Irak, savaş sonrası parçalandı. Suriye aynı şekilde. Şimdi İran hedefte.

MEHMET ŞEKER - İran'dan Sonra Hedef Neresi

Gazze, İsrail, katliam, soykırım, İran, olimpiyatlar, Yusuf Dikeç derken arada kaynayan bir açıklamaya dikkat
çekelim. Gözden kaçmasın.
“15 Temmuz’a tiyatro diyen ya gerçeklikten kopmuştur ya da eksik akıllıdır. Bunu söylemek, Türkiye’ye
yapılmış en büyük kötülüktür.”
Bir söze bakalım, bir söyleyene.
Söz doğru. Dosdoğru.
Söyleyen ise CHP Genel Başkanı Özgür Özel.
Haydaa…
O sözü biz söylesek mesele değil. Baştan beri o görüşteyiz. Fakat Özgür Bey söyleyince, şaşırtıcı oluyor.
“Haydaa” demek yetmez, peşine bir de “rinna” eklesek yakışır.
Özgür Bey de ilk gününden itibaren 15 Temmuz’un tiyatro olmadığını biliyor ama o artık partisinin genel
başkanı.
Havadan bombalar yağarken o gece Meclis’teydi Özgür Bey.
Tiyatro diyen kimdi?
O koltuğun önceki sahibi, eski genel başkan Kemal Bey.
Plansız programsız Ankara’dan İstanbul’a uçmuş, güya otellerde yer bulamamıştı.
Olan biteni ekrandan seyrediyordu. Bakırköy Belediye Başkanının konutunda kahvesini almış, kırmızı kravatla,
beyaz gömlekle koltuğa kurulmuştu.
Kusura bakmasın, terliklerinin rengini hatırlamıyoruz. Ya siyahtı yahut kahverengi.
*
Özgür Bey’in o sözünü duyduğu an nasıl sinirlenmiştir, kim bilir!
Aklına yine meşhur hançer benzetmesi gelmiştir.
Üstü açık turist otobüslerinde “Hop on, hop off” yazdığı gibi, hop oturup hop kalkmıştır.
Bir Opon yutsa az gelir.
“Gerçeklikten kopmak” ya da “eksik akıllı olmak” arasında hangisini tercih eder?
Üçüncü bir seçenek bırakmamış ki yeni genel başkan.
Çok fena vurmuş. “Keşke biraz hafif bir ifade kullansaydı” diyesi geliyor insanın.
Fakat 15 Temmuz’u hatırlayınca, o gece yaşananları akla getirince, az bile söylediğine kanaat getiriyoruz.
“İhanet senaryosunun küçük hissedarı” da diyebilirdi.
“İşgal projesinin mimar yamağı” da olur.
Evvelce darbe yapılması durumunda tankların üstüne ilk kendisinin çıkacağını söyleyen birinin, ana muhalefet
lideri olarak tankların arasından sıvışması…
Daha sonra bu sözü hatırlatılınca, “Hani tank nerede? Getirsinler çıkayım üstüne” diyerek saçma ötesi, sapan
ötesi konuşması…

MEHMET ŞEKER - İhanet senaryosunun küçük hissedarı

İran ciddi ölçüde zedelenen prestijini kurtarmak için İsmail Haniye suikastına cevap vermek
zorunda hissediyor kendini.
Burada herkes hemfikir.
Batılı ülkeler bile -belli bir ölçüde kalması şartıyla- buna ses çıkarmayacak görünüyor.
Abartmadan verilecek bir cevap makul bulunacak.
Ama nasıl?
İşte soru bu.
Yol ve yöntemi netleştirmek mesele.
Dengeler hassas.
Hem cevap verilecek, hem büyük bir savaş çıkmasına yol açılmayacak.
Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık.
*
İran yüzlerce füze atsa ne çıkar?
İsrail’in demir kubbesi hepsini havada imha eder. Orası besbelli. İsrail’e bir zarar vermiş
olmaz.
Göstermelik cılız bir hareketle yetinse, kendi kamuoyunu dahi tatmin edemez.
Ayrıca o durumda hânesine eksi yazılacak. “Vur sırtına, al lokmasını” konumuna düşecek.
Suikasta suikast ile cevap vermesi daha mantıklı olacak gibi.
Kısasa kısas.
(Yahut kiss us’a kiss us.)
En iyisi uzun namlulu, dürbünlü bir silahla Netanyahu’yu kulağından vurmak.
Daha ötesi savaşa yol açar.
Kulak fikrini yabana atmasın ve buna çalışsınlar.
Neto’nun Tramp’tan ne eksiği var?
Fazla maliyetli de sayılmaz.
İki şey gerek bunun için.
Sağlam bir istihbarat ve keskin bir nişancı.
Sonra o nişancıyı vuracak başka bir tetikçi.
Usul böyle. Vuranı vururlar. Armut gibi ortada bırakmazlar.
O tetikçi görevini tam olarak yerine getirirse, onu da ortadan kaldıracak biri lâzım.
Zincir uzar gider. Bir yerde durmak gerekir.
HAVA NASIL OLACAK?

MEHMET ŞEKER - İran, Neto'yu Kulağından Vursun

Tamı tamına 42 yıl olmuş tanışalı. Bir ömür sayılır.
O tarihte D. Mehmet Doğan, 35 yaşındaydı. Başkanı olduğu Yazarlar Birliği kurulalı dört yıl
olmuştu.
Yazarlar Birliği, Bakanlar Kurulu kararı ile 1985’te Türkiye Yazarlar Birliği adını aldı.
1981 yılında yayınladığı Büyük Türkçe Sözlük, neredeyse her yıl bir baskı yaparak bugüne
ulaştı.
Sözlük yazmak kolay olmasa gerek. Her kalem erbabının altından kalkabileceği bir iş değil.
Sabır, bilgi, titiz çalışma ister.
O yüzden ona kelimelerin Mehmet Ağabeyi dersek yanlış olmaz.
*
Bir gün rahmetli Emine Işınsu “Gel seninle bir yere gidelim” dedi ve Yazarlar Birliği’ne
gittik. Kızılay’da küçük bir daireydi. Mehmet Ağabeyi ziyaret ettik.
Işınsu “Burası Yazarlar Birliği değil, Erkek Yazarlar Birliği” diye takılmış ve niye kadın
yazarlar olmadığını sormuştu.
O da gülümseyerek ve yakasız gömleğinin iki yakasını bir araya getirerek cevap vermişti.
Demirel’in meşhur “Petrol vardı da biz mi içtik?” sözüne benzer bir açıklamaydı.
*
Çok sık görüşemezdik ama Mehmet Ağabey, her zaman sevdiğim saydığım ve çalışma
temposuna hayran olduğum biriydi.
Vefatından bir gün önce Güray Süngü, Mustafa Sarı ve Fahri Tuna ile Süleymaniye’de
buluştuğumuzda Mehmet Ağabeyin sağlığı hakkında konuşmuştuk.
Mustafa Hoca pek iyi olmadığını söyledi. Ertesi gün vefat haberini aldık. Cenabı Allah rahmet
eylesin. Taceddin Dergâhı, bir sevdiğimizi daha bağrına bastı.
*
Bazı programlarda bir araya geldik. Seyrek olarak Ankara’ya gittiğimizde yanına uğradık.
Birkaç gezide buluştuk.
70. yaşında ona karşı vefa göstermek anlamına gelen bir programda bulunmakla da kendimi
bahtiyar sayarım.
*
Yedi sene önceydi. 2017 Kasım’ında “Kültüre adanmış bir ömür: D. Mehmet Doğan ile
İstanbul’da iki gün” başlıklı program, İstanbul Kültür A.Ş. ile TYB İstanbul Şubesi tarafından
düzenlenmiş ve İl Millî Eğitim Müdürlüğünce de desteklenmişti.
Nurullah Genç, Sadık Yalsızuçanlar, A. Ali Ural, Bekir Soysal, Muzaffer Doğan, Mustafa
Özçelik, Şeref Akbaba, Recep Garip, Bahtiyar Aslan, Özcan Ünlü, Mehmet Şeker, Fahri
Tuna, Selvigül K. Şahin, Mehtap Altan, Zeynel Beksaç, Bünyamin Yılmaz, Yakup Çelik gibi

MEHMET ŞEKER - Kelimelerin Mehmet Ağabeyi

Perşembeden itibaren batı şehirlerinden dumanlar
yükseldi. Çanakkale, Bolu, İzmir, Aydın, Manisa,
Muğla, Antalya, Uşak, Karabük’te ormanlar yandı.
Bir gün içinde 72 yangın çıktı. Bazıları sabah erken
saatte, bazıları gece geç vakit. Gün ortasında
çıkanlar çoğunluk. Sonrasında Bakan İbrahim
Yumaklı’nın açıklamasından öğrendiğimize göre
yangın sayısı 247’ye ulaştı.
Birkaç yerde alevler yerleşim yerlerine kadar geldi.
Bazılarında binalar, köyler tahliye edildi.
Hiç de normal bir durum gibi görünmüyor. Üç
harfliler, dört harfliler karışmış olabilir. Öyleyse de
başlatanları tespit etmek çok zor elbette.
Pek az kısmı kendiliğinden çıkmıştır. Çoğuna insan
eli değmiş gibi. İnsan demeyelim de insan
görünümlü yaratık diyelim. Varlığı, bir ağacın bir
dalı etmeyecek türden, eli yüzü kolu bacağı olan
tipler. O yaratıklar, tarlasında anız yakıyor, yanan
izmarit atıyor, piknik ateşini söndürmeyi
bilmiyor…
Elde delil olsa, yakalamak kolay fakat yol
kenarındaki her ağaca da kamera takılamaz ki.
Yangın haberlerine bakmak bile insanın içini
acıtıyor. Çok şükür can kaybı yok ama ormandaki
hayvancıkların alevlere teslim olup can vermesi
karşısında çaresizlik yaşamak çok üzücü.
22 yangın söndürme uçağı ve 100 helikopterden
oluşan güçlü bir filomuz var. Bölgedeki ülkeler
arasında en güçlü filoya sahibiz.
Bizden daha fazla ekipmana sahip ülkelerde de
günlerce süren yangınlar görülebiliyor.
Fakat aynı anda pek çok yerde yangın başlayınca,
daha fazla gece görüşlü helikopter ve yangın
söndürme uçağı alınması geçiyor gönlümüzden.
“Büyük, çok büyük uçaklar, helikopterler olmalı.
İkişer üçer defa su döktüklerinde söndürebilmeli”
diye söylüyordu bir çocuk.
Bir video vardı. Yüzlerini kapatmış, gözleri bile zor
görünen teröristler “Türkiye’yi yakacağız” diyordu.
Çok önceden mi yayınlanmış, yeni midir
anlamadım ama eski bile olsa, o düşüncedeki
hainler bir süre sonra karar değiştirecek değil.
SÖNÜMLEMEK NEREDEN ÇIKTI?

MEHMET ŞEKER - Üç dört gün içinde 247 yangın

Pek de uzak olmayan bir gelecekte bu manyaklardan birinin tepesi atacak yahut tansiyonu
düşecek, şekeri çıkacak ve nükleer savaşı başlatacak sanki.
Gerginlik gittikçe büyüyor ve o melanet ‘nükleer’ kelimesi sıkça telaffuz ediliyor.
Manyak kelimesine kimse takılmasın.
İkide bir nükleer tehdit savuranlara başka ne diyebiliriz?
*
Ayrıca o kelime, manya hastalığına tutulmuş kişi anlamına geliyor. Manya’sı olana manyak
denir.
Anlamına bakarsak şunu görürüz: Abartılı ve aşırı davranışlar sergileyen, maniye yakalanmış
hasta.
Mecaz: Gülünç, garip, şaşırtıcı davranışları olan kimse.
Hakaret yollu söylenince: Aptal, çılgın, dengesiz, deli anlamlarında bir seslenme sözü.
*
Ülkesinde nükleer füzeleri olanlardan hangisi son bir iki yıl içinde tehdit savurmadı?
Çok azdır.
Rusya’da bildiğim kadarıyla farklı zamanlarda bu konuda üç kişi konuştu. Putin, Lavrov,
Medvedev.
Konunun ciddiyetini anlatmak için, ülkelerini en üst seviyede savunacaklarını bildirmek için,
her ne için olursa olsun, nükleer güçlerinden bahsettiler.
*
Elinde basılı menü bulunmayan esnaf lokantasındaki garsonun “Bugün bizde şu yemekler
var” diye sayması gibi davranıyor lider bilinen koca koca adamlar.
Onlardan biri Kuzey Kore’nin başı Kim oğlu Kim… Diğeri de Baydın elbette.
“Giderayak öyle bir şey yapayım ki” diyebilir… “Dünya beni düşmelerimle, boşlukla
tokalaşmalarımla hatırlamasın da ülkesini korumak adına üçüncü dünya savaşını başlatan
adam olarak tarihe geçeyim.”
*
Biri düğmeye basınca (Kırmızı olduğunu tahmin ettiğimiz nükleer silahların düğmesinden
bahsettiğimiz açık. Fakat mavi olsa ne yazar?) diğer taraftaki hedef ülke, birkaç dakika içinde
durumdan haberdar olacak ve o da kendi elinin altındaki düğmeye basarak uzun menzilli
füzelerini fırlatacaktır. Orası aşikâr.
Nükleer füzeler havada karşılaşınca selâmlaşacaklar ve sonra hedeflerine doğru yola devam
edecekler.
Gökyüzünde çarpışıp birbirini yok etmeleri söz konusu değil. Ki öyle bile olsa, nükleerin
etkisi yayılmaya başlar ve gittikçe genişler.
*
Komşuda pişer, bize de düşer hesabı, ister istemez biz de etkileniriz.
O zaman, şairin dediği gibi, “Gelişimiz teker tekerdi, gidişimiz cümbür cemaat” diyemeden
dünyaya veda ederiz.
Yeryüzünün bütün keten helvaları yandı demektir.
Dünyaya veda etmek mesele değil, er geç olacak da…
Nükleere maruz kalıp sakatlanmak, çarpık çurpuk vaziyete gelip sürünmek, hiçbir insanın
isteyeceği, makul göreceği, “Olur böyle şeyler, ne yapalım birader” diyeceği bir durum değil.
Allah korusun.
Bu satırları sıcak havaların etkisiyle durup dururken yazmıyoruz. Baydın, ordusuna “nükleer
savaşa hazırlık” talimatı verdi ve bu da “bir şekilde” basına yansıtıldı da ondan.

MEHMET ŞEKER - Giderayak bombayı patlatayım derse

Nasreddin Hoca, soğuk bir kış günü karakaçanı alıp Akşehir’den yola çıkmış.
Kar yağmur soğuk dememiş, köyden köye konaklayarak, dere tepe aşarak
Ankara’ya doğru ilerlemiş.
Günler sonra bir akşam vakti vardığı Mogan Gölü kenarında son molayı vermiş.
O gece orada konaklamış. Sabah namazından sonra çorbasını içip karakaçanın
istikâmetini Ankara’ya çevirmiş.
Mesai başlamak üzereyken şehre ulaşmış. Gidip durduğu yer Türk Dil Kurumu
binası önü olmuş. Bina önünde eli kuşağında dikilip oraya çalışmaya gelenlere
bakmış.
Ankara’nın meşhur ayazına karşı tedbirli olmak için kalın giyinmiş olan
çalışanları birer ikişer kapıdan girerken seyretmiş.
Paltolarını, kabanlarını giyinen, kaşkollarını kuşanan, şapka veya berelerini,
kabanlarının kapüşonlarını başlarına geçiren, personel arasından bazıları Hocayı
görünce hem gülüyor hem de yürürken kapıya tosluyormuş.
Hocayı gören TDK yöneticileri, büyük bir memnuniyetle içeri buyur etmişlerse
de kabul etmemiş. Gülümseyerek yolunun uzun olduğunu söylemiş. Akşehir’e
dönmek için otoparka bağladığı karakaçanın yularını çözmüş ve gerisin geri yola
koyulmuş. Kararından caydıramamışlar.
Bir şaka bile yapmadan, bir öğüt vermeden, tavsiyede bulunmadan geldiği gibi
aniden giden Hoca’nın arkasından üzülerek bakakalmışlar.
*
Aradan altı ay geçince Nasreddin Hoca bir kere daha karakaçanın yönünü
Ankara’ya çevirmiş. Aynı yolu bu defa sıcak mı sıcak bir havada katetmiş.
Öğle vaktine yakın yine aynı yere varmış. Karakaçanı yine otoparka bağlayıp
saman torbasını başına takmış. Öğle arası olunca kapıdan çıkan kurum
personelini izlemiş.
Yaz sıcağında ince giyinen kurum çalışanlarının çoğunun, güneşin sıcağından
korunmak için başlarına yazlık kepler, şapkalar geçirdiklerini görmüş.
TDK yöneticileri Hoca’yı yine davet etmişler. Gelmez diye düşünürken,
bakmışlar ki Hoca kabullenmiş.

MEHMET ŞEKER - Harfler De Üşür, Onların Da Başına Güneş Geçer

“Bakan Mehmet Şimşek istifa etti” diye yalan haber yayarak birileri malı götürmüş.
Yıllar önce, mesleğin ilk yıllarında, hiç araştırmaya gerek kalmadan tespit ettiğim bir gerçeği burada
tekrar etmek durumundayım.
Mal hiç ortada kalmaz. Mutlaka birileri götürür.
Ve bu ülkede yalan haber hiç bitmez.
Biri bitse, bini gelir. Mal kalmasa bile yalan devam eder.
SICAK ETKİSİ
Sıcaklarda yangınlar ve kazalar artıyor. Orman yangını, fabrika yangını, ev ve iş yeri yangını çoğaldı.
Direksiyona geçenlerin bazıları çıldırmış gibi araba sürüyor.
Kavga, dövüş ve saldırılar da tam gaz.
O saldırıların bir kısmı silahlı. Sopa, bıçak, tabanca, vs.
Trafikte küçük bir el hareketiyle çözülecek sorunlar, farklı bir el hareketi ve kötü sözle tartışmaya yol
açıyor. Tartışma kavgaya, kavga dövüşe dönüyor.
Sonrası kimi ölü, kimi yaralı.
Bu sıcaklar bize iyi gelmedi.
Bir an önce bitsin de biraz sakinlesin ortalık.
Mevsim değişince sıcaklık biter bitmesine de…
Ya bu arızaların sebebi o değil de başka bir şey ise?
O zaman, saldırganlığı sıcağa bağlayanlar kış gelince de soğuk havayı bahane edecektir.
“Çok kar yağdı, fena soğuk oldu, o yüzden vurdum” diye kendini savunan da çıkarsa şaşırmayalım.
Ayar bozuldu gördüğümüz kadarıyla.
Memleketin çivisi çıkmış olmasın.
TÜRKİYE DEVREYE GİRSİNMİŞ
Birkaç gün öncesinde dikkat çekici bir haber gördük.
Filistin’de çözüm bulunması için ABD’li yetkililer düşünmüş taşınmış ve bir fikre varmışlar.
Dediler ki ABD Türkiye’nin devreye girmesini istiyor.
Ankara Büyükelçisi Flake açıklama yaptı: “Türkiye gerilimi azaltabilir.”
Büyükelçinin adındaki L harfi bazen fazlalık gibi geliyor.

MEHMET ŞEKER - Yalan Haber

Kasım başında seçim yapıyorlar, kazanan kişiye Ocak ayı sonunda koltuğu teslim ediyorlar. Saçma sapan bir usul.

MEHMET ŞEKER ABD yine yaptı klasik numarasını

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.

New tracks tagged #mehmetşeker