Një ditë, Nesradini ish ul nër nji pemë molle tuj pushu. Ai tuj e kqyr qiellin mendonte për madhështinë e krijimit, se sa bukur u doke natyra. Në atë moment, një mollë e madhe i ra mbi krye.
Tu e fërku kryt, po thotë me me zë të naltë:
 — Faleminderit, o Zot, që kungujt nuk rriten në pemë!

Nesradini dhe molla

O dal’ tha djali I Bagdadit, e pe shkun tepihin me durë. 
Ai, ni kojshia pe kqyr..
Pi thot – ti djalë tha , a s’po t dhezë ai tepih a? 


Djali i Bagdadit

I kish pas’ tre djel njoni, para se me dek’. Ata t’ vorfun, a din, jo pasanika. 
E baba n shtrat t’dekës pi thot – qyre bre bijtë e mi, une po du me shku, po po ju lo tri sende amanet: Ka t ‘do që shkoni, ka ni shpi maroni, tha, edhe n arrë kur shkoni, tha gjeth nepër hije, edhe gjethmonë veç n kale t shalës me hyp’, qëto tri sende.
Ai jep.. des plaki, kta jon’ ulë vllaz’nit.
Thojnë- Zaher o rrokatë baba, paara se me dek’, tha s’dike çka folke. Na menxi kem buk me hongër, ni kali tha ty cof, ai tha hypni n kali t’shalës, e me mbaru shpija ka t’shkon tha..tha, e ky derei n’arrëte na ledinë o, as pem as send s’ka me shku nepër hije tha. Tybe s’pe marr vesh kët punë tha.. A e vesim tha, ni plak ndoshta din me na kallxu.
Shkojn’ plakin e katundit.
I thojnë – bre mixhë bre, me na tregu  qështu baba qështu na ka tho..
Ooo tha, ju pleqin syt’ tha, boll mirë ju paska thon’ 
Qysh bre mirë, tha qysh me shku n’arrë nëpër hije, ska kun hije
Me shku pa le dilli tha, biro tha, gjethka osht hije aa..
Aaa, e tha -  qysh me hyp’ , ku me marrë kali t’shalës, na e kem ni kali ty cofë qaty.. 
Tha e me shku gjith n’kom’ tha, viç me hyp n kali kur t’lodhëni fort tha, dokët si kali’ shalës. 
Tha- e shpija, tha e tha mabroni ka t’shkoni shpija, me mbaru tha ku me maru na ni ship tu u rrxu.
Tha, - gjithku tha, ku shkoni, tha mu sillë mirë, me nxon miqasi edhe gjithku ku t’nxeni miq t’ri, e keni ka ni shpi!  


Urtësia e Babit

Tha, a ki ndi tha – dy qyfte, ni birrë EDHE sallata tha, ni euro e gjysë..
Ku more ashtut? Uuu sa lire! Ku?
Kurku tha, veç lire..

Ku ka more kshtu?

Ish kon’ ni tetovali, e ish kon’ fort dembel, edhe katundi hiç s’pe dojn. E i folin, e i folin, e hiç nuk katandiset me punu. 
Dikur e bijn nji vendim, thojn - ty jaran dojm me t’vorros për s’gjalli se s’po don me punu.
 Ai hiç s’bon zo, as s’reagon, e hypin n’tabut, e pe çjn n’vorre..
 Ty kalu ka i katund deri te vorret, ai livritë diçka. 
Ata t’katundit ty thonë - more ku pe çoni? 
Tha- te ko njeri i gjallë! 
Dojm qështu t gjallë tha me vorrosë, se osht dembel. 
O Mos e merrni n’qafë tha leni te na n’katund qëtu se jem katund i pasun,   tha, n’thelb t’arrave e mbajim. 
E ai prej tabutit tha - A JON T’THYME ARRAT? 
Tha - qoni ka e keni nisë burrë, hiçu tij! 


Tetovari Dembel

Ku flejte bir? 
Tha – flejta te ni plak.
Tha – çka folët? 
Qishtu, qishtu.. 
Tha – jo babe, ai s’koka kon’ plak, ai koka kon’ I moçëm, se s’ka fol kurgjo

Plaku dhe i moçmi

Dul telali mis pazarit t' Gjakovës, 
I ra toboshit e tha:
- Zoja e zotni krejt shaka jini varg e vi, 
katundarë e qytetarë,
krejt shka ini me radhë, 
mashqi e femna,
nuk asht lazum mju thirr me emna;
se zgat tri javë, 
po thot dada Have, 
markli per bakllavë.
Emnin e kam prej hyqmeti:
katunart me ba pazar masderke, 
e qytetart paraderke!
Ni katunar pi Sallagarzhdes tha:
- Qysh Bre ju qytetar po punoni bythprap, e jo bythmarë.
- Qysh bre na katunart me hjek sa lini e leshi,
E ju gjakovalitë duhet me ba pazarin mazdreke 
Se allzhvereshin e bani mazdreke!
Ather tu kapen sep simiti e sem samuni,
Kap per fyti don per funi.
E rrokotel teposht ka konop,
Te xhamia hadumit,
Krisi te lisi
Tezes zize ja ngjiti per midisi
Njoni tha aj bre baca Kel
Se shkoj puna rrokotel!


Vaktin e pukatorrit


U kanë Hasa e Hysa. 
Tu ec rrugës, kanë ra me ni gropë kta dy. Edhe çka është kanë problemi, u kanë mesi i natës. Edhe ja nisin me provu me dal, provojnë nja 20 herë, edhe hiq nuk munën me dal prej gropës. Dikur Hasa i thotë Hysës, motra jem, qekjo është hera e fundit që provojmë me dal prej gropës,  nësë s’dalim, po ecim ka shpia.


Hera e Fundit, mandej Ecim

Ka dek’ plaku I katunit, edhe kan dasht’ me zgedh plakun e ri t’katunit. Edhe shkojn’ ulën me ni fushë, edhe.. tu ba muhabet a din, kon me propozu. Njoni pi qatij qyshit veç e propozoj njonin palidhje qatje. Si me thanën, Hasanin. 
Ai Hasani, kërka hiç, I lont, fukare, krejt katuni u bojshin bashk mi nimu. Edhe diqysh, hot’tr hot’tr e qoj njoni dorën, trjety, hëyt I morri votat thiu. Edhe e zgjedhen plak t’katunit, s’dike kurgho hiç ky, po rrin. 
Edhe pi thojn’ – hajde tha, mere fjalën,  kallxona diçka.
Pe merr ky fjalën, atje n’qysh nja katër-pesë veta që ishin pak ma, t’avancum kishe, pe ngojn’ me vëmendje. 
Po thot ky – burra, vallahi s’po di çka me thon’, tha për këtë besim që ma keni dhanën, s’po di vallahin çka me fol. Tha – viç, mu munu tha, kom mu munu si për ship teme për ton juve. 
Ata dy than – paska me na kajt nonën, se kishe ky kërkah hiç! Jo valla pak ma shumë, se pë qikaq..


Plaku i katunit

N vakt t’ Tyrkies ke ni katundar me shit’ ni kerr me dru, me kije e send, e qet aty n’pazar, po qysh ka pre ton natën dru, o lodh’ e ka marrë gjumi. Kur qohet, as kerri, as kijet. 
Auu.. kqyr kqyr, sk’ka anej. Shkon te pasha.
Pashë, thot, ma kan’ vjedh kerrin me gjith kije.
Thot, e ku je kon ti? 
Vallahin, m’kish pas marr’ gjumi, kom flejt..
E qysh flen tha ti, kur e ki kerrin me kije?
Tha, vllain pashë, me pa dit’ që fleni edhe hyqmeti, th aune s’kisha flejt.
Aaaooo aa, tha hajde nesër n dymdhet’ ktu. 
Kur shkon nesrit, virun njeri aty që ja ka vjedh, edhe kerri me kijet. 
Thot – merri! Shko n ‘shpi!
Me pa dit’ që flen hyqmeti, shteti demek.. 

New tracks tagged #mesele