ترانه بسیار زیبای " نگاهم با نگاهت قصه ها داره " که توسط هایده و عارف در سال 1351 اجرا و ضبط شده است

هایده و عارف. نگاهم با نگاهت قصه ها داره

مارتیک - فقط یه بار


بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم
در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده
چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم
گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی
آفت جان ما تویی

شاعر: پرویز خطیبی: آهنگساز: مهدی خالدی: دستگاه: آواز بیات اصفهان
بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم
در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده
چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم
گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی
آفت جان ما تویی

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
 

زنده یاد دلکش - بردی از یادم

Raghib

Sattar - Oomadi Sedato Ghorboon | ستار - اومدی صداتو قربون

NEW: Dimension Radio (WERE) - Demo - Ullman

اومدم شبها رو باور نکنم
غصه نذاشت
اومدم غصه رو باور نکنم
شب نمی نذاشت
حالا باور بکنم یا که باور نکنم
دردی درمون نمیشه
کاری آسون نمیشه
کوه غصه توی قلبم دیگه ویرون نمیشه

می تونست چشمای تو
شبها رو روشن بکنه
نذاره غم توی دل این قده شیون بکنه
توی دل هیچ می دونی
غم داره آواز می خونه
اینو من میدونم و 
این شب تاریک میدونه

دل تو خنده تو چشمای تو دستای تو
می تونستن نذارن شبها رو باور بکنم
حالا باور بکنم یا که باور نکنم
دردی درمون نمیشه
کاری آسون نمیشه
کوه غصه توی قلبم دیگه ویرون نمیشه

گوگوش - حالا باور بکنم

ترانه: ایرج جنتی‌عطایی
آهنگ و تنظیم: بابک بیات

تو دروغاتم قشنگه - ناصر صبوری

facebook.com/Lonely.TanhayeAval
چشمای من میل به گریه داره میخواد بباره

دل نمیدونی که چه حالی داره چه حالی داره

غصه به جز گریه دوا نداره خدا نداره

هر چی تو دنیا غمه مال منه

روزی هزار بار دل من میشکنه

دل دیگه اون طاقتا رو نداره خدا نداره

پشت سر هم داره بد میاره خدا میاره

از در و دیوار واسه دل میباره خدا میباره

زندگی آی زندگی خسته ام خسته ام

گوشه ی زندون غم دست و پا بسته ام

زندگی آی زندگی خسته ام خسته ام

گوشه ی زندون غم دست و پا بسته ام

هر چی تو دنیا غمه مال منه

روزی هزار بار دل من میشکنه

دل دیگه اون طاقتا رو نداره خدا نداره

پشت سر هم داره بد میاره خدا میاره

از در و دیوار واسه دل میباره خدا میباره

PORAN - ZENDEGI AY ZENDEGI

به صليب صدا، مصلوبم ای دوست
تو گمان مَبری مغلوبم ای دوست
شرف نفس من، اگه شد قفس من
به سکوت تن ندادم تا نميرم بی‌کفن
وقتی گفتن يه گناه بود
مثل ديدن يا شنيدن
معنی آواز هم اين بود
ته بن‌بست داد کشيدن
وقتی حتا توی خلوت
فکر آزادی قفس بود
گفتنی‌ها رو می‌گفتيم
اگه فرصت يه نفس بود
به گناه صدا، با جرم گفتن
اگه روی صليب ويرون شدم من
شرف نفس من اگه شد قفس من
به سکوت تن ندادم تا نميرم بی کفن!
توی شبای سکوت، فرياد من بود
ته جنگل خواب، بیـداری رود
از غروب هراس، تا صبح موعود
تيغ خشم خليل، بر قلب نمرود
در عذاب تشنگی گُم
حسرت من "بوی گندم"
بر دلم داغ "شقايق" از عذاب تلخ مردم
از کسی که مثل بختک
تو شب‌هام انداخته سايه
يه سوال ساده کردم، نفرت من شد گلايه
اردلان سرفراز، تهران ۱۳۵۶

Dariush: Masloob (Live) | داریوش: مصلوب - اجرای زنده

ای شب از رویای تو رنگین شده 
سینه از عطر تو ام سنگین شده 
ای به روی چشم من گسترده خویش 
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک 
هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک 

ای تپش‌های تن سوزان من 
آتشی در سایۀ مژگان من 
ای ز گندم‌زارها سرشارتر 
ای ز زرین شاخه‌ها پُر بارتر 
ای در بگشوده بر خورشیدها 
در هجوم ظلمت تردیدها 
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست 
هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

این دلِ تنگِ من و این بار نور؟
هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من 
داغ چشمت خورده بر چشمان من 
پیش از اینت گر که در خود داشتم 
هر کسی را تو نمی‌انگاشتم
 
درد تاریکی‌ست دردِ خواستن 
رفتن و بیهوده خود را کاستن 
سرنهادن بر سیه‌دل سینه‌ها 
سینه آلودن به چرکِ کینه‌ها 
در نوازش، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن 
زر نهادن در کفِ طرارها 
گم‌شدن در پهنۀ بازارها

آه ای با جان من آمیخته 
ای مرا از گور من انگیخته 
چون ستاره، با دو بال زرنشان 
آمده از دوردست آسمان 
از تو تنهاییم خاموشی گرفت 
پیکرم بوی همآغوشی گرفت 
جوی خشک سینه‌ام را آب، تو 
بستر رگ‌هام را سیلاب، تو 
در جهانی این‌چنین سرد و سیاه 
با قدم‌هایت قدم‌هایم به‌راه

ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده 
گیسویم را از نوازش سوخته 
گونه‌هام از هُرم خواهش سوخته 
آه، ای بیگانه با پیراهنم 
آشنای سبزه‌زارانِ تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب
آفتاب سرزمین‌های جنوب 
آه، آه ای از سحر شاداب‌تر 
از بهاران تازه تر، سیراب تر 
عشق دیگر نیست این، این خیرگی‌ست
چلچراغی در سکوت و تیرگی‌ست 
عشق چون در سینه‌ام بیدار شد
از طلب پا تا سرم ایثار شد 
این دگر من نیستم، من نیستم 
حیف از آن عمری که با «من» زیستم
 
ای لبانم بوسه گاه بوسه‌ات 
خیره چشمانم به راه بوسه‌ات 
ای تشنج‌های لذت در تنم 
ای خطوط پیکرت پیراهنم 
آه می‌خواهم که بشکافم ز هم 
شادی‌ام یک‌دم بیالاید به غم 
آه می‌خواهم که برخیزم ز جای 
همچو ابری اشک ریزم هایهای
 
این دلِ تنگِ من و این دود عود؟
در شبستان، زخمه‌های چنگ و رود؟
این فضای خالی و پروازها؟
این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای‌لای سِحر بار 
گاهوار کودکان بی‌قرار 
ای نفس‌هایت نسیم نیم‌خواب 
شُسته از من لرزه‌های اضطراب 
خُفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من

 ای مرا با شور شعر آمیخته 
 این همه آتش به شعرم ریخته 
 چون تب عشقم چنین افروختی 
 لاجرم شعرم به آتش سوختی

فروغ فرخ‌زاد
از مجموعۀ «تولدی دیگر»

ای شب از رویای تو رنگین شده

خیــلی وقــت پیــشا شــنیـدی یـا اصلـاً نشــنیــدی - قسمت سـوم ♪
_____________________________________________________

نام قطـعه ♫ سـوغـاتـی

خــواننده ♫ هـــایــده

ترانه سُـرا  ♫ اردلـان سـرافــراز

ملـودی ♫ محــمد حـیـدری

 آهنگسـاز و تنظیم ♫ ناصــر چشــم آذر (به روایتی آندرانیـک)

تاریخ انتشــار ♫ ســالِ 1355

درمورد کــار ◄

ناشر ترانه، کمپانی «آرگامان» است که پیش از انقلاب  در ایران فعالیت داشت.

محمد حیدری در فیلم مستند «سخن از هایده»، ساخت این اثر را به ترانه «چراغ» با شعری از اردلان سرفراز و با صدای مهستی پیوند می‌دهد و می‌گوید که «سوغاتی» نیز قرار بود با صدای مهستی اجرا شود ولی به یاد ندارد که چگونه توسط هایده خوانده شد.

این ترانه در سال‌های پس از درگذشت هایده، بارها توسط خوانندگان گوناگون مانند شکیلا، هنگامه ، شنی و یاسمین لوی بازخوانی شده‌است.

پ.ن. : اصن یه حالیه این آهنگ ... هیچ غم و غصه ای هم نداشته باشه اشکتو در میاره :((

_____________________________________________________

PORAN - ZENDEGI AY ZENDEGI

TanhayeAva1