شعر فارسی

Best

Shaéran

شفیعی کدکنی

favorite

شعر

شبانه

celasik

شعرخوانی

سر کوه بلند آمد سحر باد.

زتوفانی که میآمد خبر داد.

درخت و سبزه لرزیدند و لاله

بخاک افتاد و مرغ از چهچه افتاد.

 

سر کوه بلند ابرست و باران.

زمین غرق گل و سبزه ی بهاران.

گل و سبزه ی بهاران خاک و خشت ست

برای آنکه دور افتد زیاران.

 

سر کوه بلند آهوی خسته

شکسته دست و پا، غمگین، نشسته.

شکسته دست و پا دردست، اما

نه چون درد دلش کز غم شکسته.

 

سر کوه بلند افتان و خیزان،

چکان خونش از دهان زخم و ریزان،

نمیگوید پلنگ پیر مغرور

که پیروز آید از ره، یا گریزان.

 

سر کوه بلند آمد عقابی.

نه هیچش ناله ای، نه پیچ و تابی.

نشست و سر بسنگی هشت و جان داد؛

غروبی بود و غمگین آفتابی.

 

سر کوه بلند از ابر و مهتاب،

گیاه و گل گهی بیدار و گه خواب.

اگر خوابند، اگر بیدار گویند

که هستی سایه ی ابرست، دریاب.

 

سر کوه بلند آمد حبیبم.

بهاران بود و دنیا سبز و خرم.

در آن لحظه که بوسیدم لبش را

نسیم و لاله رقصیدند با هم.

مهدی اخوان ثالث -سرکوه بلند

در آوارِ خونینِ گرگ ومیش 
دیگرگونه مردی آنک، 
که خاک را سبز می خواست 
و عشق را شایسته ی زیباترینِ زنان 

که این اش 
به نظر 
هدیّتی نه چنان کم بها بود 
که خاک و سنگ را بشاید. 

چه مردی! چه مردی! 
که می گفت 
قلب را شایسته تر آن 
که به هفت شمشیرِ عشق 
در خون نشیند 
و گلو را بایسته تر آن 
که زیباترینِ نام ها را  بگوید. 

شیرآهن کوه مردی از اینگونه عاشق 
میدانِ خونینِ سرنوشت 
به پاشنه ی آشیل درنوشت. 
رویینه تنی 
که رازِ مرگش 
اندوهِ عشق و غمِ تنهایی بود. 

« آه، اسفندیارِ مغموم! 
تو را آن به که چشم 
فروپوشیده باشی!» 

« آیا نه 
یکی نه 
بسنده بود 
که سرنوشتِ مرا بسازد؟ 

من تنها فریاد زدم نه! 
من از فرورفتن تن زدم. 

صدایی بودم من 
شکلی میانِ اشکال ، 
و معنایی یافتم. 

من بودم 
و شدم، 
نه زانگونه که غنچه یی گُلی 
یا ریشه یی که جوانه یی
یا یکی دانه که جنگلی 

راست بدانگونه 
که عامی مردی شهیدی؛ 
تا آسمان بر او نماز بَرَد. 

من بی نوا بند گکی سربراه نبودم 
و راهِ بهشتِ مینوی من 
بُز روِ طوع و خاکساری نبود: 

مرا دیگرگونه خدایی می بایست 
شایسته ی آفرینه یی 
که نواله ی ناگزیر را 
گردن کج نمی کند. 

و خدایی دیگرگونه آفریدم». 

دریغا شیرآهن کوه مردا 
که تو بودی، 
و کوهوار پیش از آن که به خاک افتی 
نستوه و استوار مُرده بودی. 

اما نه خدا و نه شیطان 
سرنوشتِ تو را 
بُتی رقم زد 
که دیگران می پرستیدند. 
بُتی که 
دیگران اش می پرستیدند. 


احمد شاملو - سرود ابراهیم در آتش - فریدون شهبازیان

؛ سهراب سپهری ؛خسرو شکیبایی ؛صدای پای آب

Ashoobam 
by Chaartaar
{Composer: Arash Fathi / Singer: Arman Garshasbi / Lyricist: Ehsan Haeyi / Music Arrarnger: Aeen Ahmadifar}
from the album "You are the rain" / 2014
.
Buy album from iTunes 
https://itunes.apple.com/album/baaraan-toee/id821133151
.
آشوبم
از گروه چارتار
از آلبوم باران تویی - ۱۳۹۲
.
تنها، تویی تو، که می تپی به نبض این رهایی
تو فارغ از وُفور سایه‌هایی
باز آ، که جز تو جهان من حقیقتی ندارد
تو می روی که ابر غم ببارد
به سمت ماندنت راهی نمی شوی چرا؟
گاهی ستاره هدیه کن به مُشت پوچِ شب ها
شِمُرده تر بگو با من حروف رفتنت
تا من بگیرم از دلت همه بهانه‌ها را

آشوبم، آرامشم تویی
به هر ترانه یی سر می کشم تویی
سحر اضافه کن به فَهمِ آسمانم
آشوبم، آرامشم تویی
به هر ترانه یی سر می کشم تویی
بیا که تو بی من، همه صد خزانم
بگذار بگویم که از سراب این و آن بُریدم
من از عطش ترانه آفریدم

به سمت ماندنت راهی نمی شوی چرا؟
گاهی ستاره هدیه کن به مُشت پوچِ شب ها
شِمُرده تر بگو با من حروف رفتنت
تا من بگیرم از دلت همه بهانه‌ها را
آشوبم، آرامشم تویی
به هر ترانه یی سر می کشم تویی
سحر اضافه کن به فَهمِ آسمانم


Ashoobam - Chaartaar / آشوبم - چارتار

چرا رفتی - همایون شجریان  Homayoun Shajarian - Chera Rafti

Ey Yar Ghalat Kardi - assar

توسط کانال ساند کلود پسرکبریت فروش.امیــد


گل پـــامچـــال ، بهــزاد

ابیات تنهایی - سهراب - احمدرضا احمدی

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

facebook.com/TanhayeAval
روزگار غریبی است                                                  
دهانت را می بویند:
مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دلت را می بویند
        روزگار غریبی است نازنین،    
وعشق را کنار تیرک راه بند تازیانه می زنند
         عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد.
در این بن بست کج و پیچ سرما
آتش را به سوخت بار سرود و شعر فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن،
             روزگار غریبی است نازنین          
آن که بر در می کوبد شباهنگام   
به کشتن چراغ آمده است
       نور را در پستوی خانه نهان باید کرد.
آنک  قصابانند بر گذرگاهها مستقر
با کنده و ساتوری خون آلود
          روزگار غریبی است نازنین       
و تبسم را بر لبها جراحی می کنند
وترانه را بر دهان
   شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
کباب قناری بر آتش سوسن و یاس
      روزگار غریبی است نازنین
ابلیس پیروز مست
سور عزای مارا بر سفره نشسته است
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد. 

دکلمه شعر با صدای احمد شاملو ...روزگار غریبی است

دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در سال ۱۳۱۸ در کدکن به دنیا آمد. کدکن در آن زمان از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان به شمار می‌آمد ولی در تقسیمات کشوری کنونی به شهرستان تربت حیدریه ملحق شده‌است. شفیعی کدکنی دوره‌های دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند و چندی نیز به فراگیری زبان و ادبیات عرب، فقه، کلام و اصول سپری کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت. او از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث شاعر خراسانی به شمار می‌رود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمی‌کرد. دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، پنجشنبه ۵ شهریور ۱۳۸۸ تهران را به مقصد آمریکا ترک کرد. او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به دانشگاه پرینستون رفت و پس از نزدیک به ۹ ماه دوری از وطن به ایران بازگشت و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد. شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ کلاسیک آغاز کرد. پس از چندی به سوی سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ‌های نشابور نام‌آور شد. آثار شفیعی را می‌توان به سه گروه انتقادی و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی می‌شود، که بخشی از آن‌ها در زیر آورده شده‌اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش در کوچه باغ‌های نشابور آوازه بیشتری دارد.  شفیعی کدکنی را باید در زمره شاعران اجتماعی بدانیم. او در اشعار خود تصویری از جامعه ایرانی در دههٔ ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب می‌دهد و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده نمایانده، دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ اسلامی و بخصوص خراسان را نشان می‌دهد.

به کجا چنین شتابان؟

گون از نسیم پرسید
- دل من گرفته زین جا

هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟
- همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم.

به کجا چنین شتابان؟

- به هر آن کجا که باشد
به جز این سرا، سرایم
- سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه‌ها، به باران
برسان سلام ما را

به کجا چنین شتابان - محمدرضا شفیعی کدکنی

Farshid Amin - Bad az Nastaran

لطفا در صفحه فیسبوک(موسیقی خوب بشنویم)همراه ماباشید
.........................................
از آلبوم از من تنها تو مانده ای 
 موسیقی : حامد حبیب زاده

بنویس و هراس مدار از آن که غلط می افتد _ شعر و صدای شمس لنگرودی

اگر اندکی پایین تر بود آسمان _ شعر و صدای شمس لنگرودی

Siamak Abbasi on facebook: www.facebook.com/Siamak.Abbasi.Official


جوون تر که بودم، یکی عاشقم بود
منو که نمی دید دلش می گرفت زود
می گفت خیلی وقته دلم پا به پاته
می گفت هر جا باشی، نگاهم به راته
منم بچه بودم، دلم پرپرش شد
بهش اینو گفتم، اونم باورش شد
خلاصه نشستیم یه رویا کشیدیم
واسه زندگیمون چه خوابایی دیدیم
به هم قول دادیم که با هم بمونیم
تا هر جا که می شه، تا هر جا بتونیم
ولی من نموندم، نه اینکه نمی شد
زدم زیر قولم، دلم دم دمی شد
حالا گاهی وقتا به یادش می افتم
درست لحظه هایی که یادش می افتم
تموم وجودم پر از شرم می شه
به این خاطراتش سرم گرم می شه
خودم زندگیمو به حسرت سپردم
درست خاطرم نیست ولی پاشو خوردم




Siamak Abbasi - Javoon Tar Ke Boodam (When i was younger) جوون تر که بودم

ahmad shamlou  / احمد شاملو . مرگ وارطان

مرا نکاوید , دوستت دارم   / شعر و صدای احمدرضا احمدی
از مجموعه دوستت دارم
آهنگساز کارن همایون فر 


مرا نکاوید
مرا بکارید
من اکنون بذری درستکار گشته ام
مرا بر الوارهای نور ببندید
از انگشتانم برای کودکان مداد رنگی بسازید
گوش هایم را بگذارید تال در میان گلبرگ های صدا پاسداری کند
چشمانم را گل میخ کنید و بر هر دیواری که در انتظار یادگاری کودکی است بیاویزید
در سینه ام بذر مهر بپاشید تا کودکان خسته از الفبا ، در مرغزارهایم بازی کنند
مرا نکاوید
واژه بودم
زنجیر کلمات گشته ام
سخنی نوشتم که دیگران با آرامش بخوانند
من اکنون بذری درستکار گشته ام
مرا بکارید
در زمینی استوار جایم دهید
نه در جنگلی که در زیر سایه درختان معیوب باشم
جای من در کنار پنجره هاست

دوستت دارم ...

باید در چشمان نگریست،
یا در گوش‌ها گفت؟
جنبش انگشتانت که به روی هم انباشته شده بود
و مروارید چشمانت 
دلیل بود؟
در عصر یک پاییز
در اتوبوس بودیم
دورمان دیوار شیشه‌ای سبز ...
سبزی شیشه‌ها، زرد پاییز را
سبز خرم کرده بود.
از سبزی برگ‌ها بهار به اتوبوس نشست.
بیرون خزان در کار بود.
نمی‌دانستم در بهار درون باید گفت؟
یا در خزان برون؟
من و بهار پیاده شدیم
بهار در خیابان محو شد
پاییز در کنارم راه می‌آمد.

مرا نکاوید  و  دوستت دارم   / شعر و صدای احمدرضا احمدی

«فراقی»

چه بی تابانه می خواهمت ای دوریت آزمونِ تلخِ زنده به گوری! 
چه بی تابانه تو را طلب می كنم ! 
بر پشت سمندی 
گوئی 
نوزین 
كه قرارش نیست. 
و فاصله 
تجربه ئی بیهوده است.

بوی پیراهنت، 
این جا 
و اكنون . -

كوه ها در فاصله 
سردند

دست 
در كوچه و بستر 
حضور مأنوس دست تو را می جوید، 
و به راه ْ اندیشیدن 
یأس را 
رج می زند 
بی نجوای انگشتانت 
فقط .- 
و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو (فروردین ۱۳۵۴ - رُم، ایتالیا)

******************************************

«شبانه »

شانه ات مجابم میكند 
در بستری كه عشق 
تشنگی است

زلال شانه هایت 
همچنانم عطش می دهد 
در بستری كه عشق 
مجابش كرده است

احمد شاملو (اردیبهشت ۱۳۵۴)


Ahmad Shamlou-احمد شاملو

آپلود شده توسط صفحه ی تصنیف و آوازهای ایرانی

دکتر شفیعی کدکنی
شعرش صدای زمانه ما
پژوهش‌هایش پایه‌های میراث ادبی 
نوشته‌هایش پنجره شناخت شعر
 درس‌اش زمزمه محبت برای دانشجویان.


اشعار دکتر شفیعی کدکنی با صدای خود ایشان

آپلود شده توسط صفحه ی تصنیف و آوازهای ایرانی 

شعر در ستایش عشق دکتر شفیعی کدکنی با صدای خود ایشان

وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه بایدها…
مثل همیشه آخر حرفم
وحرف آخرم را
با بغض می خورم
عمری است
لبخندهای لاغر خود را
دردل ذخیره می کنم:
باشد برای روز مبادا!
اما
در صفحه های تقویم
روزی به نام روز مبادا نیست
آن روز هرچه باشد
روزی شبیه دیروز
روزی شبیه فردا
روزی درستمثل همین روزهای ماست
اما کسی چه می داند؟
شاید
امروزنیز روزمبادا
باشد!
وقتی تونیستی
نه هست های ما
چوانکه بایدند
نه بایدها…
هرروز بی تو
روز مباداست

روز مبادا/ قیصر امین پور با صدای احمدرضا احمدی

آن که می گوید دوستت می دارم
خنیاگر غمگینی است
که آوازش را از دست داده است
ای کاش 
عشق را
زبان سخن بود
هزار کاکلی شاد
در چشمان تو
هزار قناری خاموش
در گلوی من
عشق را
ای کاش 
زبان سخن بود
آن که می گوید
دوستت می دارم
دل اندوهگین شبی است
که مهتابش را می جوید
هزار آفتاب خندان 
در خرام توست
هزار ستاره گریان 
در تمنای من
عشق را
ای کاش 
زبان سخن بود

(سهیل نفیسی:عاشقانه (احمد شاملو

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

مرا پرسی که چونی بین که چونم

خرابم بیخودم مست جنونم

 

پری زادی مرا دیوانه کردست

مسلمانان که میداند فسونم

 

ز هجرت میکشم بار جهانی  

که گویی من جهانی را ستونم

 

به صورت کمترم از نیم ذره

ز روی عشق از عالم فزونم

 

یکی قطره که هم قطره ست و دریا

من این اشکالها را آزمونم

 

درون خرقه ی صد رنگ قالب

خیال باد شکل آبگونم

 

غلط گفتم مزاج عشق دارم

ز دوران و سکونتها برونم



علیرضا قربانی - پریزاد


آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

 اشک من خودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنهامنو پیدا می کنی

می شکنی منو با نگاهیپیش مردم
آخه ای چشم سیاه
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی

می ریزه رو بالش من
هر شب این اشکای لرزون
بی تو من غمگین و تنها
من پریشوندل پریشون

مستی ام رو تا سحر
پیمونه ام می بینه و بس
غنچه های اشکمو
دست غمت می چینه و بس

اشک منخودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنها منو پیدا می کنی

می شکنی منو با نگاهتپیش مردم
آخه ای چشم سیاه
خون قلب منو هر شبجای باده
توی مینا می کنی
خون قلب منو هر شب ، جای باده
توی مینا می کنی

می ریزه رو بالش من
هر شب این اشکای لرزون
بی تو من غمگین و تنها
من پریشوندل پریشون

مستی ام رو تا سحر
پیمونه ام می بینه و بس
غنچه های اشکمو
دست غمت می چینه و بس

اشک منخودتو نگه دار
نیا پایین منو رسوا می کنی
آخه غم تو میون جمعی
چرا تنها منو پیدا می کنی 

گلپا- اشک من


آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<
  

سنبل به چمن با ناز آمد ، گل به گلستان باز آمد 
در بزم جهان بوی نرگس، عطر ز چمن شیراز آمد 
مرغ زیبا امد به سخن (آمد به سخن) ، شور دیگر دارد دل من 
نوشد هر کس جامی از دست دل ارامی گیرد ز جهان کامی 

سنبل به چمن با ناز آمد ، گل به گلستان باز آمد 
در بزم جهان بوی نرگس، عطر ز چمن شیراز آمد 
مرغ زیبا امد به سخن (آمد به سخن) ، شور دیگر دارد دل من 
نوشد هر کس جامی از دست دل ارامی گیرد ز جهان کامی 

گل چو بیند روی تو را ، رخسار دلجوی تو را 
گل چو بیند روی تو را ، رخسار دلجوی تو را 
تازه شود گل ، عشق و شوری دیگر گیرد 
ای خوش آنکس بار دگراز دست تو ساغر گیرد
 

شمس- نرگس شیراز

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

نامه احمد شاملو به آیدا-رضا پیربادیان

آپلود شده توسط تصنیف و آوازهای ایرانی

زبان خامه ندارد سر بیان فراق
و گرنه شرح دهم با تو داستان فراق
دریغ مدت عمرم كه بر امید وصال 
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق‏
سری كه بر سر گردون به فخر می‏سودم 
به راستان كه نهادم بر آستان فراق‏
چگونه باز كنم بال در هوای وصال 
كه ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق‏
كنون چه چاره كه در بحر غم به گردابی 
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق‏
رفیق خیل خیالیم و همنشین شكیب 
قرین آتش هجران و همقران فراق‏
بسی نماند كه كشتی عمر غرقه شود 
ز موج شوق تو در بحر بیكران فراق‏
اگر بدست من افتد فراق را بكشم 
كه روز هجر سیه‏باد و خانمان فراق‏
چگونه دعوی وصلت كنم به جان كه شدست 
تنم وكیل قضا و دلم ضمان فراق‏
ز سوز شوق دلم شد كباب دور از یار 
مدام خون جگر می‏خورم ز خوان فراق‏
فلك چو دید سرم را اسیر چنبر عشق 
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق‏
به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ 
به دست هجر ندادی كسی عنان فراق


تصنیف بسیار زیبای «فراق» اثر زنده یاد همایون خرم  با صدای علیرضا قربانی

حال امیر کبیرم
با دستی برهنه
بیرون از وان
تسلیم رگ زدن

حال یک سامورایی
با احترام پر مبالغه
و آوازٍ تاسف
برای خطای شاگردش

حالِ بی مبالات
وسوسه گرِ بی آزار
و زبان باز بی منظور

حال خطیبِ کویری
که به زبان عقرب ها
آوازِ عاشقانه می خواند

حال جذامیم
با گوشت ریخته
از تنم

حال باطلم
زیر مُهرِ تمبرِ پاکت
بی آنکه به مقصدی
روانه شده باشد

حالِ پر تلاطمم
و منزجراز هرچه 
آهنگ صداش می کنیم

حال بی حرفی ام
و بی توقعی
حالِ غریب بی زبانی ی حیوان
حالِ بی تفاوت گیاه
و حال خسته ی چرخٍ بیهوده

حالِ خالیم
حال تهی

۲۳:۳۰ دقیقه
۵ اسفند ۱۳۹۱
کیاوش صاحب نسق


Hale ammirkabiram - حال امیرکبیرم- صدا، موسیقی و شعر:کیاوش صاحب نسق

گلنار… گلنار… کجايی کز غمت ناله می کند عاشق وفادار

گلنار… گلنار… کجايی که بی ثو شد دل اسير غم ديده ام گهربار

گلنار… گلنار… دمی اولين شب آشناييو عشق ما به ياد آر

گلنار… گلنار… در آن شب تو بودی و عشق و عشرت و آرزوی بسيار

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

بود مرا در دل شب تار آرزوی ديدار

تا به کی پريشان تا به کی گرفتار

يا مده مرا وعده ی وفا راز خود نگه دار

يا به روی من خنده ها بزن قلب من بدست آر

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

نشدی عاشق… نشدی عاشق … ز کجا دانی چه کشد هر شب دل من گلنار

لب خود بگشا… لب خود بگشا… به سخن گلنار دل زارم را مشکن گلنار

بازخوانی شهرام ملک زاده
اصل اثر:
آواز داریوش رفیعی
آهنگساز: مجيد وفادار
ترانه سرا: كريم فكور
در مايه دشتي 
https://soundcloud.com/top-music-7/dariush-rafiee-golnar

Golnar-گلنار

<a href="http://www.gooshe.net/?p=5487">دربارۀ منیر وکیلی، خواننده اپرا، در «گوشه» بیشتر بخوانید</a>


لالایی، اپرای ایرانی، منیر وکیلی

اجرای اختصاصی تصنیف بسیار زیبای "از عشق" توسط استاد محمدرضا شجریان با همراهی تهمورث ، سهراب پورناظری و روبین واسی در استدیو رادیو NPR آمریکا

آواز : استاد محمدرضا شجریان
تار: تهمورث پورناظری
کمانچه: سهراب پورناظری
سازهای کوبه ای: روبین واسی

تصنیف از عشق - اجرای اختصاصی در رادیو ملی آمریکا

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست - احمد شاملو

همیشه این بود/ می ایستادیم / تا شب ما را فرا گیرد...ء